eitaa logo
معارف تشیع
94 دنبال‌کننده
3.2هزار عکس
3.2هزار ویدیو
135 فایل
ارتباط با ادمین @ahmadbagherian
مشاهده در ایتا
دانلود
امام صادق علیه السلام فرمود: ««الْعِلْمُ سَبْعَةٌ وَ عِشْرُونَ‏ حَرْفاً، فَجَمِيعُ مَا جَاءَتْ بِهِ الرُّسُلُ حَرْفَانِ، فَلَمْ يَعْرِفِ النَّاسُ حَتَّى الْيَوْمِ غَيْرَ الْحَرْفَيْنِ، فَإِذَا قَامَ الْقَائِمُ ع أَخْرَجَ الْخَمْسَةَ وَ الْعِشْرِينَ حَرْفاً فَبَثَّهَا فِي النَّاسِ، وَ ضَمَّ إِلَيْهَا الْحَرْفَيْنِ حَتَّى يَبُثَّهَا سَبْعَةً وَ عِشْرِينَ حَرْفاً».» [حلی، حسن بن سلیمان، مختصر البصائر: 320، حدیث: 25/347]؛ «دانش دارای بیست و هفت حرف است، همه آنچه را که پیامبران آورده اند دو حرف است، مردم تا امروز تنها دو حرف را شناخته اند، آنگاه قائم علیه السلام قیام کند بیست و پنج حرف دیگر را بیرون میآورد و در میام مردم میپراکند، و آن دو حرف را به آنها میافزاید تا اینکه به بیست و هفت حرف میرساند». مقصو.د از حرف در این حدیث قسم است، و طبق این حدیث همه پیشرفتهای علمی تا پیش از ظهور حضرت مخهدی علیه السلام دو قسم از بیست و هفت قسم میشود و با ظهور مهدی علیه اسلام همه علوم آشکار و در نتیجه مشکلات علمی جهان برطرف میگردد.
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
سـلام صبح زیبـای شما بخیر🪴 صبحی پـر از لبخند خــدا🪴 یـه روز خــوب و زیـبـا 🪴 یـه آغـاز پـر انـرژی 🪴 و یه دنیا خوشبختی🪴 آرزو دارم بـراتــون 🪴 در پنـاه لطف خــدا🪴
🗓 تقویم شیعه: ☀️ امروز: شمسی: جمعه - ۱۹ اسفند ۱۴۰۱ میلادی: Friday - 10 March 2023 قمری: الجمعة، 17 شعبان 1444 📆 روزشمار: ▪️14 روز تا آغاز ماه مبارک رمضان ▪️23 روز تا رحلت ام المومنین حضرت خدیجه علیها السلام ▪️28 روز تا ولادت امام حسن مجتبی علیه السلام ▪️31 روز تا اولین شب قدر ▪️32 روز تا ضربت خوردن امام علی علیه السلام
🔴 چرا حضرت ابراهیم خلیل الله شد؟ 🌕 امام هادی علیه السلام فرمودند: خداوند عزّ و جلّ‌ حضرت ابراهيم علیه السلام را به خاطر اين كه زياد بر محمّد و اهل بيتش صلوات اللّٰه عليهم درود و صلوات مى‌فرستاد خليل و دوست خود قرار داد. 🌹اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ وعَجِّلْ فَرَجَهُمْ عَبْدِ اَلْعَظِيمِ اَلْحَسَنِيِّ قَالَ سَمِعْتُ عَلِيَّ بْنَ مُحَمَّدٍ اَلْعَسْكَرِيَّ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ يَقُولُ: إِنَّمَا اِتَّخَذَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِبْرَاهِيمَ خَلِيلاً لِكَثْرَةِ صَلاَتِهِ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ صَلَوَاتُ اَللَّهِ عَلَيْهِمْ. 📗وسائل الشیعة، ج ۷، ص ۱۹۴ 📗تفسير البرهان، ج ۲، ص ۱۷۸ 📗تفسير نور الثقلين، ج۱، ص۵۵۴ 📗تفسير کنز الدقائق، ج۳، ص۵۵۰ 📗علل الشرایع، ج ۱، ص ۳۴ 📗المحتضر، ج ۱، ص ۱۳۹ 📗بحار الأنوار، ج ۱۲، ص ۴ 📗قصص الأنبياء، ج ۱، ص ۹۶
امام مهدی (ع) (سؤال و چواب) (سید حسین علیزاده طباطبائی) بسم الله الرحمن الرحیم اعتبارسنجی برخی روایات مهدویت و نقدی به نوشته آقاي ترکاشوند آقای ترکاشوند به مناسبت نیمه شعبان، مطالبی که سابقا نوشته بودند بازنشر کردند و بنده در تیتر عناوینی که مرور کردم بنظرم رسید از چالشی ترین عنوانها، عنوان ششم است: وفات اول مهدی. ایشان نوشته اند بر اساس روایات امام باقر و امام صادق (علیهما السلام)، (حضرت) مهدی دارای دو زندگی و دو وفات است و نتیجه گرفته اند وفات اول ایشان در قرن سوم واقع شده است و تولد دوم(رجعت) درآستانه ظهور واقع میشود و در نهایت چالش های التزام به چنین عقیده ای و کلیت موضوع مهدویت را بیان کرده اند. آنچه بنده در چند خطی به آن میپردازم، خصوص عنوان ششم است. اینکه مستندات آموزه دو تولد و دو وفات برای حضرت مهدی با تقریر فوق، چه میزان از اعتبار و استحکام در میان روایات برخوردار است. ایشان دو روایت از (کتاب غیبت شیخ طوسی) مستند این ادعا قرار داده اند: در روایت اول تعبیر قیام پس از مرگ درباره آن حضرت آمده و در روایت دوم حضرت حجت به عزیر (پیامبر بنی اسرائیل) تشبیه گردیده که خداوند صد سال پس از میراندن، او را دوباره زندگی بخشید. الغيبة (للطوسي)/ كتاب الغيبة للحجة ؛ النص ؛ ص422 1- الْفَضْلُ بْنُ شَاذَانَ عَنْ مُوسَى بْنِ سَعْدَانَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ قَاسِمٍ الْحَضْرَمِيِّ عَنْ أَبِي سَعِيدٍ الْخُرَاسَانِيِّ قَالَ‏: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع لِأَيِّ شَيْ‏ءٍ سُمِّيَ الْقَائِمُ قَالَ لِأَنَّهُ يَقُومُ بَعْدَ مَا يَمُوتُ أَنَّهُ يَقُومُ بِأَمْرٍ عَظِيمٍ يَقُومُ بِأَمْرِ اللَّهِ سُبْحَانَه‏. 2- وَ رَوَى مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ جَعْفَرٍ الْحِمْيَرِيُّ عَنْ أَبِيهِ عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ يَزِيدَ عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحَكَمِ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عُثْمَانَ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ ع يَقُولُ‏ مَثَلُ أَمْرِنَا فِي كِتَابِ اللَّهِ مَثَلُ صَاحِبِ الْحِمَارِ فَأَماتَهُ اللَّهُ مِائَةَ عامٍ ثُمَّ بَعَثَه‏ بررسی سندی : روایت نخست: در این روایت سه راوی با مشکل مواجه هستند: 1-موسی بن سعدان: در کتب رجالی توثیق ندارد و متهم به کذب و غلو و ضعف در حدیث است. 2- عبدالله بن قاسم: مشترک بین سه عنوان(جعفری، حضرمی، حارثی) است. برخی مجهول برخی دارای توثیق و برخی متهم به کذب و غلو و واقفی بودن میباشند و در هر حال با تعارض توصیفات رجالی قابل توثیق نیست. 3- ابی سعید الخراسانی: ایشان توثیقی ندارد و مجهول است. روایت دوم: روات موجود در این سند همگی معتبر و موثق میباشند.
بررسی دلالی: روایت اول: دلالت این روایت بر مدعا روشن است. البته علما و محدثین تعبیر پس از مرگ در این روایت را بر (پس از فراموش شدن نام و یاد آن حضرت)، حمل کرده اند و همانطور که شیخ طوسی ذیل روایت اشاره کرده این نحوه استعمال در عرب کاربرد دارد. در لسان العرب نیز به آن اشاره شده است: لا يَمُوت من أَثْأَرَ أَي لا يَمُوت‏ ذِكْرُهُ. (لسان العرب ؛ ج‏14 ؛ ص146) روایت دوم: این روایت به صراحت روایت اول نیست. تمثیلی از امر اهل بیت علیهم السلام در قران را بیان میکند و روشن است که در تمثیل، یک وجه شبه هم کافی است و غالبا تطابق در همه جهات در مشبه و مشبه به وجود ندارد. این وجه شبه میتواند احیای امر و حکومت اهل بیت پس از قرنها باشد، ضمن اینکه در کیفیت میراندن عزیر نبی بین مفسرین اختلاف است و برخی مانند آنچه بر سر اصحاب کهف آمده را در مورد عزیر محتمل دانسته اند(المنار و مراغی ذیل آیه شریفه259 سوره بقره). احادیث معارض: 1- در کتاب شریف کافی ذیل عنوان (باب ان الارض لا تخلوا من حجه) و باب بعدی آن 18 روایت نقل گردیده که 10 روایت آن صحیحه و موثقه است. مضمون مشترک این روایات این است که زمین هیچگاه از حجت الهی خالی نمیماند. 2- در کتاب غیبت طوسی پس از ذکر روایت موضوع این نوشته، مرحوم شیخ طوسی روایاتی را به عنوان معارض ذکر میکنند که به دو روایت اشاره میشود: الف: رَوَى الْفَضْلُ بْنُ شَاذَانَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ جَبَلَةَ عَنْ سَلَمَةَ بْنِ‏ جَنَاحٍ الْجُعْفِيِّ عَنْ حَازِمِ بْنِ حَبِيبٍ قَالَ‏ قَالَ [لِي‏] أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع يَا حَازِمُ إِنَّ لِصَاحِبِ هَذَا الْأَمْرِ غَيْبَتَيْنِ يَظْهَرُ فِي الثَّانِيَةِ إِنْ جَاءَكَ مَنْ يَقُولُ أَنَّهُ نَفَضَ يَدَهُ مِنْ تُرَابِ قَبْرِهِ فَلَا تُصَدِّقْهُ‏. ب: رَوَى مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ الْحِمْيَرِيُّ عَنْ أَبِيهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ سُلَيْمَانَ بْنِ دَاوُدَ الْمِنْقَرِيِّ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ ع يَقُولُ‏ فِي صَاحِبِ هَذَا الْأَمْرِ [أَرْبَعُ‏] سُنَنٍ مِنْ أَرْبَعَةِ أَنْبِيَاءَ سُنَّةٌ مِنْ مُوسَى ع وَ سُنَّةٌ مِنْ عِيسَى ع وَ سُنَّةٌ مِنْ يُوسُفَ ع وَ سُنَّةٌ مِنْ مُحَمَّدٍ ص فَأَمَّا سُنَّةٌ مِنْ مُوسَى ع فَخَائِفٌ يَتَرَقَّبُ وَ أَمَّا سُنَّةٌ مِنْ يُوسُفَ ع فَالْغَيْبَةُ وَ أَمَّا سُنَّةٌ مِنْ عِيسَى ع فَيُقَالُ مَاتَ وَ لَمْ يَمُتْ وَ أَمَّا سُنَّةٌ مِنْ مُحَمَّدٍ ص فَالسَّيْفُ‏ در روایت اول ضمن تصریح به دو غیبت که ملازم با حیات امام است، حضرت صادق علیه السلام با بکار بردن بیانی کنایی وفات و در قبر شدن حضرت حجت در ایام غیبت را تکذیب میکنند و در روایت دوم ضمن تشبیه حضرت حجت به عیسی نبی میفرمایند گفته میشود که او وفات کرده است ولی (در واقع) وفات نکرده است. البته روایت اول سند قابل اتکائی ندارد و اعتبار سند روایت دوم موکول به پذیرش وثاقت سلیمان بن داود منقری است. البته این اشکالات سندی در مقام تعارض با روایت مورد ادعا در صدر نوشته (یقوم بعد ما یموت) مشکلی ایجاد نمیکند چراکه آن روایت نیز به لحاظ سندی ثابت نشد. جمع بندی: خبر واحد حتی اگر به طریق صحیح و سند معتبر به دست ما رسیده باشد، بنا بر نظر مشهور نمیتواند در امور اعتقادی حجیت داشته باشد. در موضوع مورد بحث اخبار متواتر وجود ندارد و روشن گردید حتی خبر واحد ثقه نیز که به صراحت بر مدعا دلالت کند وجود ندارد و آنچه موجود است نیز علاوه بر اشکالات سندی و دلالی با روایات معارض مواجه است. ضمن اینکه با توجه به احتمال وجود راویانی از واقفیه در سند روایت اصلی مورد ادعا، احتمال ارتباط این مضمون با عقاید واقفیه دور از ذهن نمیباشد. حال آن که اصل موضوع مهدویت و غیبت و ظهور حضرت حجت (علیه السلام) مبتنی بر روایات متواتر از عامه و امامیه است و آنچه از ظاهر این احادیث بر میاید حیات آن امام همام در طول مدت غیبت میباشد..
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
سلام صبح بخیر❤️ «خود را با گذشته تان اشتباه نگیرید» هر صبح شعاع‌های نور را در خود تقویت کنید همچون کودکی تازه متولد شده شما دوباره متولد شده اید و شب به سر آمده است... فرصت داشتن یک تجربه زیبا و جدید را جشن بگیرید و با تمام وجود برای تمام داشته‌ها و نداشته هایتان شکرگزار باشید.