eitaa logo
مباحث
1.6هزار دنبال‌کننده
34.6هزار عکس
30.3هزار ویدیو
1.6هزار فایل
﷽ 🗒 عناوین مباحِث ◈ قرار روزانه ❒ قرآن کریم ؛ دو صفحه (کانال تلاوت) ❒ نهج البلاغه ؛ حکمت ها(نامه ها، جمعه) ❒ صحیفه سجادیه ؛ (پنجشنبه ها) ⇦ مطالب متفرقه ⚠️ برای تقویت کانال، مطالب را با آدرس منتشر کنید. 📨 دریافت نظرات: 📩 @ali_Shamabadi
مشاهده در ایتا
دانلود
| ۱۰۴ 🏷️ ارزش زهد و سحرخيزى ┄┅═✧ا﷽ا✧═┅┄ ❁• وَ عَنْ نَوْفٍ اَلْبِكَالِيِّ قَالَ رَأَيْتُ أَمِيرَاَلْمُؤْمِنِينَ عليه‌السلام ذَاتَ لَيْلَةٍ وَ قَدْ خَرَجَ مِنْ فِرَاشِهِ فَنَظَرَ فِي اَلنُّجُومِ فَقَالَ لِي يَا نَوْفُ أَ رَاقِدٌ أَنْتَ أَمْ رَامِقٌ فَقُلْتُ بَلْ رَامِقٌ قَالَ يَا نَوْفُ طُوبَى لِلزَّاهِدِينَ فِي اَلدُّنْيَا اَلرَّاغِبِينَ فِي اَلْآخِرَةِ أُولَئِكَ قَوْمٌ اِتَّخَذُوا اَلْأَرْضَ بِسَاطاً وَ تُرَابَهَا فِرَاشاً وَ مَاءَهَا طِيباً وَ اَلْقُرْآنَ شِعَاراً وَ اَلدُّعَاءَ دِثَاراً ثُمَّ قَرَضُوا اَلدُّنْيَا قَرْضاً عَلَى مِنْهَاجِ اَلْمَسِيحِ يَا نَوْفُ إِنَّ دَاوُدَ عليه‌السلام قَامَ فِي مِثْلِ هَذِهِ اَلسَّاعَةِ مِنَ اَللَّيْلِ فَقَالَ إِنَّهَا لَسَاعَةٌ لاَ يَدْعُو فِيهَا عَبْدٌ إِلاَّ اُسْتُجِيبَ لَهُ إِلاَّ أَنْ يَكُونَ عَشَّاراً أَوْ عَرِيفاً أَوْ شُرْطِيّاً أَوْ صَاحِبَ عَرْطَبَةٍ [ وَ هِيَ اَلطُّنْبُورُ أَوْ صَاحِبَ كَوْبَةٍ وَ هِيَ اَلطَّبْلُ وَ قَدْ قِيلَ أَيْضاً إِنَّ اَلْعَرْطَبَةَ اَلطَّبْلُ وَ اَلْكَوْبَةَ اَلطُّنْبُورُ ] 🇯‌ 🇴‌ 🇮‌ 🇳
┅───────────────┅ ☜ و درود خدا بر او، فرمود: (از نوف بكّالى نقل شده، كه در يكى از شب‌ها، امام على عليه السّلام را ديدم براى عبادت از بستر برخاست، نگاهى به ستارگان افكند و به من فرمود: خوابى! يا بيدار؟ گفتم: بيدارم. فرمود: اى نوف! خوشا به حال آنان كه از دنياى حرام چشم پوشيدند، و دل به آخرت بستند، آنان مردمى هستند كه زمين را تخت، خاك را بستر، آب را عطر، و قرآن را پوشش زيرين، و دعا را لباس روئين خود قرار دادند، و با روش عيساى مسيح با دنيا بر خورد كردند. اى نوف! همانا داوود پيامبر (كه درود خدا بر او باد) در چنين ساعتى از شب بر مى‌خاست، و مى‌گفت: «اين ساعتى است كه دعاى هر بنده‌اى به اجابت مى‌رسد، جز باج گيران، جاسوسان، شبگردان و نيروهاى انتظامىِ حكومت ستمگر، يا نوازندۀ طنبور و طبل ─┅•═༅𖣔✾✾𖣔༅═•┅─ ♻️ ترجمه فیض‌الاسلام: از نوف (ابن فضالۀ) بكالىّ‌ (كه از خواصّ‌ اصحاب امام عليه السّلام مى‌باشد روايت شده) است كه گفته: شبى عليه السّلام را ديدم كه از بستر خويش بيرون آمد و بسوى ستاره‌ها🌌 نگاه كرد و فرمود: اى نوف خوابيده‌اى يا بيدارى‌؟ گفتم: يا اميرالمؤمنين بيدارم، فرمود اى نوف خوشا حال پارسايان در دنيا كه بآخرت دل بسته‌اند، ايشان گروهى هستند كه زمين را فرش و خاك آنرا بستر و آب آنرا شربت گوارا قرار داده‌اند (بلوازم زندگى بى‌اعتنا هستند) و قرآن را پيراهن (زينت و آرايش دل) و دعا و درخواست را جامۀ رو (جلوگير از حوادث و پيشآمدها) گردانيده‌اند؛ پس به روش (حضرت) مسيح (كه بدنيا دلبستگى نداشت) دنيا را از خود جدا كردند. اى نوف، داوود عليه السّلام در اين ساعت از شب (نزديك ، براى راز و نياز با حقّ‌ تعالى) برخاست و گفت: اين ساعتى است كه دعا و درخواست نمى‌كند در آن بنده‌اى مگر آنكه روا مى‌گردد مگر اينكه ده يك گير (باج گير و گمركچى و راهدار) يا كسيكه مردم را به ستمكاران بشناساند و اسرارشان را نزد آنها فاش نمايد، يا گزمه و همكاران داروغه يا نوازندۀ ساز يا نقّاره‌چى و دُهل زن باشد (زيرا ايشان مانع است از اينكه در خواستشان روا گردد. 💡 سيّد رضىّ‌ «عليه الرّحمة» فرمايد:) عرطبه بمعنى طنبور (ساز) و كوبه بمعنى طبل (دهل و نقّاره) است، و نيز گفته شده: عرطبه يعنى طبل 🥁 و كوبه يعنى طنبور .
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
‮اين كلام نورانى هنگامى از امام عليه السلام صادر شد كه «نوف بكالى مى‌گويد: امير مؤمنان عليه السلام را در يكى از شب‌ها ديدم براى عبادت از بستر خود خارج شده بود. نگاهى به ستارگان آسمان افكند سپس به من فرمود: اى نوف! خوابى يا بيدار؟ عرض كردم: بيدارم» (آن‌گاه اين سخن نورانى كه نهايت زهد در دنيا را در عباراتى كوتاه شرح مى‌دهد بيان فرمود)؛ (وَ عَنْ‌ نَوْفٍ‌ الْبَكَالِيِّ‌ قَالَ‌: رَأَيْتُ‌ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ‌ عليه السلام ذَاتَ‌ لَيْلَةٍ‌، وَ قَدْ خَرَجَ‌ مِنْ‌ فِرَاشِهِ‌، فَنَظَرَ فِي النُّجُومِ‌ فَقَالَ‌ لِي: يَا نَوْفُ‌، أَ رَاقِدٌ أَنْتَ‌ أَمْ‌ رَامِقٌ؟ فَقُلْتُ‌: بَلْ‌ رَامِقٌ‌) . نوف چنانچه خواهد آمد از دوستان نزديك يا خادمان امير مؤمنان بوده كه حتى شب‌ها در خدمتش به سر مى‌برده است «فرمود: اى نوف! خوشا به حال زاهدان در دنيا كه راغبان در آخرتند، همان‌ها كه زمين را فرش و خاك آن را بستر و آبش را نوشيدنى گواراى خود قرار دادند. قرآن را همچون لباس زيرين و دعا را همچون لباس رويين خويش ساختند سپس دنيا را بر روش مسيح سپرى كردند»؛ (قَالَ‌ يَا نَوْفُ‌ طُوبىٰ‌ لِلزَّاهِدِينَ‌ فِي الدُّنْيَا، الرَّاغِبِينَ‌ فِي الْآخِرَةِ‌، أُولَئِكَ‌ قَوْمٌ‌ اتَّخَذُوا الْأَرْضَ‌ بِسَاطاً، وَ تُرَابَهَا فِرَاشاً، وَ مَاءَهَا طِيباً، وَ الْقُرْآنَ‌ شِعَاراً، وَ الدُّعَاءَ‌ دِثَاراً، ثُمَّ‌ قَرَضُوا الدُّنْيَا قَرْضاً عَلىٰ‌ مِنْهَاجِ‌ الْمَسِيحِ‌) . تعبير زمين را فرش و خاك را بستر و... كنايه از ساده زيستن در حد اعلى است. تعبير به قرآن را لباس زيرين و دعا را لباس رويين قرار دادند، كنايه از اين است كه دستورات قرآن در درون دل و جان و روحشان قرار دارد و دعا ورد زبانشان است همواره به هنگام قيام و قعود و هرگونه حركت فردى و اجتماعى از خدا يارى مى‌طلبند و براى توفيق بيشتر دعا مى‌كنند و از اين طريق هرگز خدا را از ياد نمى‌برند. افزون بر اين، بدن انسان در حال عادى بسيار آسيب‌پذير است و لباس، او را از بسيارى آسيب‌ها حفظ مى‌كند، پس دعا را لباس رويين قرار دادن اشاره به اين است كه آنها در سايۀ دعا، خود را از خطرات مختلف و عذاب‌هاى دنيا و آخرت و انحرافات اخلاقى حفظ مى‌كنند. تعبير به «قَرَضُوا الدُّنْيٰا..» . اشاره به پيمودن و طى كردن دنيا بر روش بسيار زاهدانۀ حضرت مسيح است (قرض هم به معناى قطع كردن و بريدن آمده و هم به معناى گذشتن و عبور كردن). اشاره امام در اينجا به زندگى زاهدانۀ حضرت عيسى به طور مشروح‌تر در خطبۀ 160 آمده است كه فرمود: «و اگر بخواهى (براى نمونۀ ديگرى) زندگى عيسى بن مريم - كه درود خدا بر او باد - را برايت بازگو مى‌كنم؛ او سنگ را بالش خود قرار مى‌داد، لباس خشن مى‌پوشيد، غذاى ناگوار (مانند نان خشك) مى‌خورد، نان خورش او گرسنگى، چراغ شب‌هايش ماه، سر پناه او در زمستان مشرق و مغرب زمين بود (صبح‌ها در طرف غرب و عصرها در طرف شرق رو به آفتاب قرار مى‌گرفت) ميوه و گل او گياهانى بود كه زمين براى چهارپايان مى‌روياند.
آنگاه امام عليه السلام در ادامۀ اين سخن در بيان اهميت بيدار ماندن در آن ساعت شب و راز و نياز به درگاه خداوند سخن مى‌گويد، مى‌فرمايد: «اى نوف! داود (پيامبر) عليه السلام در چنين ساعتى از خواب برخاست و گفت اين همان ساعتى است كه هيچ بنده‌اى در آن دعا نمى‌كند جز اين‌كه به اجابت مى‌رسد مگر آنكه مأمور جمع ماليات (براى حاكم ظالم) يا جاسوس گزارشگر، يا مأمور انتظامى‌اش و يا نوازندۀ طنبور و يا طبل باشد»؛ (يَا نَوْفُ‌ إِنَّ‌ دَاوُدَ عليه السلام قَامَ‌ فِي مِثْلِ‌ هَذِهِ‌ السَّاعَةِ‌ مِنَ‌ اللَّيْلِ‌ فَقَالَ‌ إِنَّهَا لَسَاعَةٌ‌ لَا يَدْعُو فِيهَا عَبْدٌ إِلَّا اسْتُجِيبَ‌ لَهُ‌ إِلَّا أَنْ‌ يَكُونَ‌ عَشَّاراً أَوْ عَرِيفاً أَوْ شُرْطِيّاً أَوْ صَاحِبَ‌ عَرْطَبَةٍ‌ وَ هِيَ‌ الطُّنْبُورُ أَوْ صَاحِبَ‌ كَوْبَةٍ‌ وَ هِيَ‌ الطَّبْلُ‌) . مرحوم سيّد رضى «عَرْطَبه» را به «طنبور» و «كوبه» را به «طبل» تفسير كرده و مى‌افزايد بعضى به عكس گفته‌اند: «عرطبه» «طبل» است و «كوبه» «طنبور»؛ (وَ قَدْ قِيلَ‌ أَيْضاً: إِنَّ‌ الْعَرْطَبَةَ‌ الطَّبْلُ‌ وَ الْكَوْبَةَ‌ الطُّنْبُورُ) ذكر نام داود در اينجا شايد از اين رو باشد كه او حكومت گسترده‌اى داشت و چنين كسى مى‌بايست قاعدتاً از مناجات با خداوند در چنين ساعت از شب بر اثر گرفتارى‌ها غافل بماند. علاوه بر اين، داود به سبب صداى بسيار خوبى كه داشت در مناجات با پروردگار به آن صوت دل‌نشين بسيار علاقه‌مند بود؛ همان صوتى كه قرآن دربارۀ آن مى‌گويد: «وَ سَخَّرْنٰا مَعَ‌ دٰاوُدَ اَلْجِبٰالَ‌ يُسَبِّحْنَ‌ وَ اَلطَّيْرَ». در اين‌كه ساعتى كه امام عليه السلام به آن اشاره كرده چه ساعتى از شب بوده ممكن است همان باشد كه امام صادق عليه السلام در حديثى كه در كتاب الدعاى كافى نقل شده به آن اشاره كرده است مى‌فرمايد: «إِنَّ‌ فِي اللَّيْلِ‌ لَسَاعَةً‌ مَا يُوَافِقُهَا عَبْدٌ مُسْلِمٌ‌ ثُمَّ‌ يُصَلِّي وَ يَدْعُو اللَّهَ‌ عَزَّ وَ جَلَّ‌ فِيهَا إِلَّا اسْتَجَابَ‌ لَهُ‌ فِي كُلِّ‌ لَيْلَةٍ‌ قُلْتُ‌ أَصْلَحَكَ‌ اللَّهُ‌ وَأَيُّ‌ سَاعَةِ‌ هِيَ‌ مِنَ‌ اللَّيْلِ‌ قَالَ‌ إِذَا مَضَى نِصْفُ‌ اللَّيْلِ‌ وَ هِيَ‌ السُّدُسُ‌ الْأَوَّلُ‌ مِنْ‌ أَوَّلِ‌ النِّصْفِ‌؛ در شب ساعتى است كه هر بندۀ مسلمانى با آن هماهنگ شود سپس نماز بخواند و به درگاه خداوند دعا كند دعايش در هر شب مستجاب مى‌شود.
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
📿 صلوات الله علیه ─┅•═༅ بند پنجاه و هشتم ༅═•┅─ 🤲 اللَّهُمَّ وَ أَسْتَغْفِرُکَ لِکُلِّ ذَنْبٍ یُدْنِی الْآجَالَ وَ یَقْطَعُ الْآمَالَ وَ یَبْتُرُ الْأَعْمَارَ فُهْتُ بِهِ أَوْ صَمَتُّ عَنْهُ حَیَاءً مِنْکَ عِنْدَ ذِکْرِهِ أَوْ أَکْنَنْتُهُ فِی صَدْرِی أَوْ عَلِمْتَهُ مِنِّی فَإِنَّکَ تَعْلَمُ السِّرَّ وَ أَخْفَی فَصَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اغْفِرْهُ لِی یَا خَیْرَ الْغَافِرِینَ ┅───────────────┅ ❖ «بار خدایا از تو آمرزش می‌طلبم برای هر گناهی که موجب نزدیکی و أجل می‌گردد، و موجب قطع امیدها و آرزوها می‌گردد و عمرها را کوتاه می‌کند. چه بر زبان آورده شود یا هنگامی که آن را به یاد آوردم به خاطر شرمندگی از تو، از آن دم فرو بستم، یا آن را در سینه پنهان کرده ام، یا تو آن را می‌دانی؛ زیرا تو به هر سرّ و مخفی تر از آن آگاهی؛ پس بر محمد و آل محمد درود فرست و این گناه مرا بیامرز، ای بهترین آمرزندگان» @ostadelahi
44 - آثار سوء بُخل بزرگی از اهل علم نقل فرمود وقتی یکی از تجّار محترم اصفهان که با مرحوم حاجی محمد جواد بیدآبادی سابق الذکر ارادت داشت، سخت مریض شد، مرحوم بیدآبادی از او عیادت کردند و او از شدت مرض بیهوش شد و آن مرحوم مریض را در خطر مشاهده فرمود چون دارائیش زیاد بود به فرزندانش فرمود چهارده هزار تومان صدقه دهید و بین فقرا تقسیم نمایید تا من شفایش را به توسط حضرت حجت - عجّل اللّه تعالی فرجه - بخواهم - فرزندان مریض نپذیرفتند - مرحوم بیدآبادی با تأثّر از خانه آنها بیرون آمد و با کسی که مصاحب ایشان بود فرمود اینها بخل کردند و ندادند ولی چون این شخص رفیق ماست و بر ما حقی دارد، باید در باره اش کنیم تا خداوند او را شفا بخشد؛ پس به اتفاق به منزل می آیند و بعد از نماز مغرب مرحوم بیدآبادی دستها را به دعا بلند می کند و در عوض اینکه شفایش را بخواهد عرض می کند خدایا ! او را بیامرز . رفیق آن مرحوم می گوید چه شد که شفایش را نخواستید؟ فرمود چون خواستم دعا کنم صدایی شنیدم ( استغفراللّه ) ، دانستم که مرحوم شده و پس از تحقیق معلوم شد که در همان ساعت مرحوم شده بود . 😔 زهی خسران و زیانکاری برای کسی که حاضر است مبلغ گزافی از دارائی خود را در راه هوی و هوس خرج کند ولی حاضر نیست مثل آن بلکه کمتر از آن را در راه خدا صرف نماید و می بیند در مریضخانه حاضر می شود و مبلغ زیادی هم می دهد و تعهد هم می سپارد که اگر مُرد ضمانی نباشد و گاهی هم شده که جنازه اش را از مریضخانه بیرون می آورند در حالی که حاضر نیست این مبلغ بلکه کمتر از آن را در راه خدا صدقه دهد با قطع به اینکه اگر أجل حتمی نباشد شفا خواهد یافت و اگر أجل حتمی باشد آن مبلغی که داده برای عالم آخرتش ذخیره خواهد شد و علتش منحصرا ً ضعف به وعده های الهی و حُبّ دنیاست . از حضرت صادق علیه السلام چنین رسیده : ( داووا مرضاکم بالصدقه ؛ یعنی معالجه کنید مریضهایتان را به صدقه دادن ) . ناگفته نماند که مقصود ترک معالجه به وسیله دکتر و استعمال دارو نیست بلکه باید به وسیله دعا و صدقه معالجه دکتر و دارو را مؤثر و مفید قرار داد؛ زیرا بدیهی است اثر بخشیدن دارو متوقف بر خواست خداوند است و چنانکه به دکتر و دوا اهمیت می دهیم باید به صدقه و دعا هم بیشتر اهمیت دهیم.
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
* 🎥 اهمیت و آثار ذکر «لا اله الا الله» قسمت اول 🎙 حجت‌الاسلام والمسلمین ناصری ‌ ‌ 🔺 @Nasery_ir
📿 برای اشتغال ‏به ذكر و عدم تشتت، بعضي از بزرگان مانند مرحوم آیت الله سيد احمد كربلائي و آیت الله شيخ محمد بهاري به اين كيفيت دستور مي‏داده ‏اند كه بعد از نماز صبح بنشیند و ذکر بگوید. 🔹 كافي است كه وقتي لا اله الا اللّه مي ‏گويد پهلوي اين ذكر باشد و دل را حاضر کند، همين مقدار كافي است؛ با این کار هر چند اين كه روزي يک ثانيه توجه انسان ارتقا پيدا كند خيلي خوب است. 🔸 براي مرحله بعد آن هم دستورات ديگري داشته ‏اند. قدم اول را «عدم فكر» و عدم تحريک قوای خيالی و وهمی می دانسته اند. 🔻بعضی راه را خلط کرده‌ اند. خودش در عمرش ذکر نگفته، فقط شنيده که آقا ذکر خوب نيست اين طرف و آن طرف مي‌ نشيند مي‌ گويد نه آقا ذکر آدم را چه کار مي‌ کند؟ 🔸 در حالي که اصل مساله ذکر را آيات قرآن تأیید کرده اند و این حرف اصلاً خلاف حکمت و مصلحت است. شما اگر خودت تخصص داري نهايتاً بگو که آقا اين ذکر در فلان موقعيت نبايد گفته شود و يا با اين عدد نباید گفته شود نه؛ امّا اصلش را که نمی توان منکر شد. خیلی سست و بی دلیل مي گويد که راه ذکر راه خوبي نيست. اين حرف خيلی خام است. استفاده از اذکار راهي بوده که انبياء و اهلبيت علیهم السلام مي‌ رفتند و مشغول بودند. 🔹 آقا عليه السلام دائم زبانشان به ذکر لا اله الا الله تر بود. خود (صلی الله علیه وآله) و اهلبيت (علیهم‌السلام) هر کدام اذکار و اوراد داشتند. کسي که هيچ در اين زمينه وارد نشده و هيچ درد شناسي و بيماري شناسي نمي‌ داند و خودش را نشناخته، نمي‌ تواند در اين زمينه‌ ها وارد شود. 🔻 آنچه كه عموماً ما به آن گرفتاريم، مشکل تشتت خيال موقع توجهات و عبادات است. درمان آن، چه به حسب روايات و چه به حسب قاعده، ذكر شريف «لا اله الّا اللّه» است که خيلی بركاتش در اين زمينه محسوس است. 🔸این ذکر شریف يک نوع ارتباط خاصی با بيماری تشتت افکار دارد. چون با نفي (لا) شروع مي‏ شود. كسي هم كه تشتت دارد مهمترين مشكلش ورود افکار متشتت ‏است؛ لذا شروع با «لا» در اين ذكر مهم است. 🔹 در روایات براي درمان وسوسه فکری زياد به ذکر «لا اله الّا اللّه» سفارش شده است. ذكر «لا اله الّا الله» براي رفع ‏تشتت و وسوسه ‏های فكری و زیاد شدن توجه، بسيار خوب است. ‌ ‌ ┄┅═✧❁••❁✧═┅┄ @Nasery_ir
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
* 🎥 اهمیت و آثار ذکر «لا اله الا الله» قسمت دوم 🎙 حجت‌الاسلام والمسلمین ناصری ‌ ‌ 🔺 @Nasery_ir
4_5823442626459730406.mp3
4.81M
🎧 موضوع: دهه اول ذی الحجه 🎙 حجت‌الاسلام والمسلمین دام عزّه 🗓تاریخ: ۱۳۹۶/۵/۲۹ ⏱ زمان: ۲۰ دقیقه @nasery_ir
...
بازتاب جهت‌دار و تحریف‌آمیز واقعه مسجد حظیره در روزی‌نامه‌های غربگرا مرور گزارشات جانبدارانه این رسانه‌ها و تطبیق آن بر صوت و فیلم ، بهترین کلاس آموزشی برای شناخت ماهیت واقعیت حامیان ۸۸ و اختاپوس رسانه‌ای غرب‌اندیش است. این ماجرا روشن کرد که اینان چگونه با از کاه کوه می‌سازند و یک مباحثه طلبگی را مصداق آشوب‌طلبی می‌نامند و در عین حال بانیان آشوب‌طلبی واقعی خونین سال۸۸ را مظلوم و دلسوز جا می‌زنند!
جابجا کردن مرزهای تناقض توسط سایت انتخاب! برخوردهای دوگانه و تناقض‌گویی‌های بی‌پایان جریان رسانه‌ای غرب‌گرا آن‌قدر تکرار شده که برای ما عادی شده اما این فاجعه واقعا عادی نیست. سایت در تاریخ ۴خرداد١۴٠١ خبر عربده‌کشی و اختلال در جلسه یکی از سخنرانان انقلابی را «پرسش ساده یک دانشجو» دانست، اما حالا یک ماه بعد همین رسانه، و سایر رسانه‌های غرب‌زده هم‌سو، ذیل عکس روحانی جوان یزدی که دو زانو جلوی مسیح مهاجری نشسته و با او گفت و گو می‌کند را با وصف درج کرده است! @rozaneebefarda
تیترهای دروغین و آتشین رسانه‌های غربگرا در روایت ماجرای مسجد حظیره و آشوب نامیدن یک اعتراض طلبگی! "به آشوب کشیده شدن سخنرانی مهاجری توسط تندروها" اسم رمز روایت مخدوش غربگراها از ماجرای مسجد حظیره یزد است. اسم رمزی که از تهران تا لندن، از جماران تا بی‌بی‌سی، به صورت یکپارچه و هماهنگ به کار گرفته می‌شود! این ماجرا در بازشناسی روایت‌سازی حامیان فتنه‌۸۸ از وقایع سیاسی و مخرج مشترک آنان با دشمن، بسیار موثر است. بهترین راه برای کشف حقیقت، بازبینی فیلم با مسیح مهاجری است که البته رسانه‌های حامی فتنه۸۸، به صورت تقطیع شده و جهت‌دار به انعکاس بخشی از آن پرداخته‌اند! فیلم‌های مربوطه: 👇 https://eitaa.com/rozaneebefarda/11245 به راستی اگر این جماعت یک اعتراض لسانی/استدلالی را مصداق می‌نامند، اتفاقات تلخ سال ۸۸ که در نتیجه ندانم‌کاری و کارشکنی‌های فتنه‌جویان موجب به آشوب کشیده شدن کشور شده بود را چه نام می‌گذارند؟! چطور است از نظر اینها سران فتنه۸۸، مظلوم و دلسوزند ولی یک روحانی معترض یزدی، عامل ایجاد آشوب معرفی می‌شود؟! نکته جالب روایت‌سازی تحریف‌آمیز اخیر، نقش‌آفرینی است که بعنوان منبع سایر رسانه‌های غربگرا قرار گرفته است. جالب‌تر آنکه نویسنده یکی از یادداشت‌های جماران، یک طلبه تندرو و بدسابقه سیاسی است که از قضا از دستگیرشدگان فتنه۸۸ هم بوده است! واقعا این جماعت با آن سابقه مشعشع(!!!) با چه رویی ژست اخلاق و صلح می‌گیرند و مخالفان خود را به آشوب‌طلبی متهم می‌کنند؟! جماران‌نشينان بجای حاشیه‌سازی، چرا در مقابل ساکتند؟! @rozaneebefarda