مباحث
#صحیفه_سجادیه 27
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
دعا " برای مرزداران "
┈┄┅═✾•••✾═┅┄┈
✨ آموزه‌هایی از #دعای بیست و هفتم
🚧 وظیفه مرزبانی، وظیفه سنگینی است.
🛂 مرزبانان باید چشم دلشان بینا باشد و صبر پیشه کنند تا نیرنگ و #فریب دشمن را نیک بشناسند.
🌟 یاد آخرت را در اندیشه مرزداران زنده کنیم، تا به دشمن پشت نکنند و اندیشه گریختن نپرورند.
🌍 نام مناطق هند، روم، ترکستان، خزر، حبشه، نوبه، زنگبار و سرزمین سقالبه و دیالمه (دیلمان) در این دعا آمده است.
💫 خداوند در #جنگ_بدر، سپاهی از فرشتگان را برای عذاب دشمن فرستاد.
😌 مرزدار باید از هوسِ نام و آوازه و ریا به دور باشد، بلکه باید اندیشه و جنبش و آرامشش برای خدا باشد.
💐 #امام_سجاد (علیه السلام) از خداوند می‌خواهد به هر مسلمانی که در نبود جنگجو یا مرزبانی، کارهای او را سامان می‌دهد و بازماندگانش را سرپرستی می‌کند، ثوابی هم‌اندازه ثواب آن مرزدار بدهد.
🌹 امام سجاد (علیه السلام) از خداوند می‌خواهد هر مسلمانی که دل‌نگران کار اسلام و اندوهگین از گردآمدن مشرکان بر ضد مسلمانان است، اما چون عزم جهاد می‌کند، ضعف و سستی زمینگیرش می‌کند، نامش را در زمره عابدان و شهیدان بنگارد و پاداش مجاهدان ببخشد.
🌐 @Mabaheeth
ترجمه فیض‌الاسلام: از نامه‌هاى آن حضرت عليه السّلام است نيز به معاويه (كه در آن از كردار زشت او را سرزنش نموده و اندرز داده و ترسانده است):
(۱) و چه خواهى كرد زمانيكه از (پيش روى) تو برداشته شود پرده‌هاى دنيايى كه در آن هستى كه خود را (براى دنيا پرستان) به آرايش كردن خوش نما جلوه داده و به خوشگذرانيش #فريب داده، ترا (به دوستى خود) دعوت نموده پذيرفتى و پيشرُوت گشت دنبالش رفتى و بتو فرمان داد پيروى نمودى (خلاصه چه خواهى كرد با #مرگ و عذاب و كيفر گناهان)
(۲) و نزديك است نگاه‌دارنده‌اى نگاهت دارد (مرگ رسيده آگاهت سازد) بر چيزى (عذاب و كيفرى) كه نجات دهنده‌اى نتواند رهايت نمايد؛ پس (با اين پيشآمد سخت از هواى نفس پيروى نكرده) از اين كار (ادّعاى خلافتى كه لايق آن نيستى) دست بردار و خود را براى روز حساب و باز پرسى آماده ساز و براى آنچه بتو مى‌رسد (مرگ و سختيهاى بعد از آن) دامن به كمر زن (چالاك شو) و گمراهان (مانند عمرو ابن عاص و مروان) را به گوش خود توانائى مده (سخنانشان را گوش نداده پيرو دستورشان مباش) و اگر چنين نكنى (اين اندرز را نپذيرى) ترا بآنچه كه از خود #غفلت دارى آگاه سازم، تو فرو رفتۀ در ناز و نعمتى (نعمت ترا سركش گردانيده و از اينرو) شيطان در تو جاى گرفته و به آرزوى خود رسيده و روان شده است در تو مانند روان شدن جان و خون (چنان بر تو مسلّط است كه كارى نكرده و سخنى نگويى مگر بدستور و فرمان او، پس از اين در سرزنش او مى‌فرمايد:)
(۳) و شما (بنى اميّه) اى معاويه! كى لياقت حكمرانى رعيّت و زمامدارى مسلمانان را داشتيد بدون سابقۀ خير و نيكوئى و بى‌دارا بودن بزرگوارى و ارجمندى؟ (پيش از اين در امرى فضيلت و برترى نداشته‌اى كه باعث شود ادّعاى خلافت و امارت نمائى)
(۴) و بخدا پناه مى‌بريم از برقرار گشتن پيشينه‌هاى بدبختى (كه شخص را پيرو شيطان و هواى نفس مى‌سازد)! و ترا مى‌ترسانم از اينكه هميشه فريب آرزوها خورده آشكار و نهانت دو گونه باشد (بترس از دنيا دارى و #نفاق و دو روئى.
پس او را بجنگ تهديد نموده مى‌فرمايد:)
(۵) و (مرا) بجنگ خواندى؛ پس مردم را به يك سو گذاشته خود بسوى من بيا و دو لشگر را از جنگ باز دار تا دانسته شود معصيت و #گناه بر دل كدام يك از ما غلبه يافته و پردۀ (غفلت) جلو چشم و بينائيش آويخته (مردم را بحال خود واگذار تا دانسته شود كدام يك براى خداوند شمشير زده و در راه حقّ ايستاده و فرار نمى‌كنيم)
(۶) منم ابو الحسن كشندۀ جدّ تو (پدر مادرت هند جگر خوار كه عتبة ابن ربيعة باشد) و دائى تو (وليد ابن عتبه) و برادرت (حنظلة ابن ابى سفيان) كه آنها را در #جنگ_بدر تباه ساختم و (اكنون هم) آن شمشير با من است، و با همان دل دشمنم را ملاقات ميكنم و دين ديگرى اختيار ننموده، پيغمبر نو و تازه‌اى نگرفته‌ام (بر خلاف هيچيك از #احكام اسلام رفتار نمى‌نمايم) و من در راهى هستم كه شما باختيار آنرا ترك نموديد و از روى اجبار بآن راه داخل شده بوديد (گفتار و كردار من طبق احكام دين اسلام است كه شما از اوّل امر با اختيار بآن نگرويديد، و چون مجبور شديد ظاهراً #ايمان آورده و در باطن كافر مانديد).
و به گمان خود آمده‌اى (از من) خونخواهى عثمان مى‌نمايى با اينكه ميدانى عثمان كجا كشته شده (چه كسانى او را كشتند) و اگر (در واقع) خونخواه هستى از آنجا (از اشخاصى كه او را كشته‌اند مانند طلحه و زبير و ديگران) خونخواهى كن،
(۷) پس مانند آنست كه مى‌بينم ترا كه (خونخواهى او را بهانه نموده‌اى، بلكه) از جنگ فرياد و شيون نموده مى‌ترسى كه بتو دندان فرو برد (رو آورد) مانند فرياد كردن شتران از بارهاى گران و چنانست كه مى‌بينم لشگر ترا كه بر اثر خوردن ضربتهاى پياپى و پيشآمد سخت كه واقع خواهد شد و بر خاك افتادن پى هم از روى بيچارگى مرا بكتاب خدا دعوت ميكنند (تا دست از جنگ بردارم، در بامداد ليلة الهرير لشگر شام بدستور عمرو ابن عاص قرآنها بر سر نيزه‌ها زدند و از لشگر عراق صلح و آشتى درخواست نمودند، چنانكه در شرح خطبۀ سى و ششم گذشت و اين جملۀ فرمايش امام عليه السّلام از اخبار غيبيّه است كه پيش از وقوع به معاويه گوشزد مى‌فرمايد) و آن لشگر، كافر بحقّ و انكار كننده هستند (كه با من بيعت نكرده‌اند) يا بيعت كرده و دست برداشته‌اند (منافقين عراق كه بعد از بيعت نمودن با حضرت نقض عهد كرده بشام نزد معاويه رفتند).