eitaa logo
مباحث اجتهادی
735 دنبال‌کننده
119 عکس
4 ویدیو
0 فایل
﷽ 🔰مقام معظم رهبری: حوزه‌ی علمیه‌ خراسان یکی از کهن‌ترین و پربارترین مراکز علمی تشیع و مَهدپرورش بزرگان نام‌آور در دانشهای عقلی و نقلی اسلامی در طول چندین قرن است. 📚مباحث اجتهادی انتشار نظرات اساتید دروس خارج خراسان 📩 مدیر: 🆔 @Smahdiaghaei
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 اضطراب در متن احادیث باب محاربه 🔻در بین فقهاء شیخ طوسی‌ و از اتباع ایشان قطب راوندی‌ و در معاصرین محقق خوئی برخلاف مشهور در اجرای حکممحارب قائل به ترتیب و اجرای مجازات بر اساس نوع و شدت جرم هستند. در بررسی ادله این حکم جمعی از روایات مورد استناد قرار گرفته؛که محقق خویی دو روایتِ محمد بن مسلم و علی بن حسان را صحیح السند و مورد پذیرش دانسته،لکن اشکالاتی به این دسته از روایات وارد است. اولین اشکال را مرحوم مولا احمد مقدس اردبیلی «اضطراب در متن» بیان نموده،که چنین است،اضطراب در متن از عوامل مهم انحطاط حدیث می‌باشد،تا جایی که فضل بن شاذان،شیخ مفید،سید مرتضی‌،و ابن قبه رازی‌ از جمله ادله‌ ای که برای رد اخبار آحاد به آن تمسک نموده‌اند اضطراب در متن این اخبار است. در برخی از ابواب فقه شاهد اضطراب در متن روایات وارده هستیم، مانند: کُر، حیل ربا، اذن ولی در دختر باکره، ارث زن و...این مشکل به حدی اثرگذار است،که در صورتی که اضطراب قابل جمع و حل نباشد روایات از اعتبار ساقط میشوند.و همین نکته آوردگاه فقیه و محل ظهور فقاهت است، از همین رو فقیهی چون آیت الله سیستانی بابی مفصل در علاج الحدیث و حل تعارض اخبار تالیف نموده‌اند. روایات مورد استناد برای اجرای حکم محاربه به نحو ترتیب نیز دچار اضطراب در متن و ایضا اشکال در سند هست که در ادامه بررسی خواهد شد. آدرس روایات: شیخ حر عاملی، وسائل الشیعه ط ال البیت ج ۲۷ ص۳۰۷ 📚درس خارج فقه ۱۴۰۳.۲.۱ 📝تولید خبر:حجت الاسلام صدیقیان 🌐مباحث اجتهادی ┏━━━━━━🕌🕌┓ @mabahesijtihadi ┗📚📚━━━━━━┛
💠زمان ملکیت ربح عامل مضاربه 🔻مرحومین خویی و سبزواری نظرشان این بود که به صرف ظهور ربح در مضاربه یعنی ارتفاع قیمت، عامل مالک سهم خودش خواهد شد. به نظر می آید در کلام مرحوم شاهرودی اگر چه صحبتی از بنای عقلا نشد ولکن به نظر ما از صرف ادله چیزی استفاده نمی‌شود و باید بر اساس و حکم کنیم که ظهور ربح منشا می‌شود، برای اینکه عامل مالک حصه خودش شود . عقلا هستند که ظهور ربح را سبب برای مالکیت عامل می‌بینند با توجه به این فرمایشات معلوم شد اصرار صاحب جواهر بر اینکه ملکیت ربح به ظهور ربح نیست این فرمايش ناتمام است. 📚درس خارج فقه ۱۴۰۲.۱۱.۱۱ 📝تولید خبر: حجت الاسلام شوقی 🌐مباحث اجتهادی ┏━━━━━━🕌🕌┓ @mabahesijtihadi ┗📚📚━━━━━━┛
💠 ادله ی حرمت بازی با غیر ابزار و آلات مخصوص قمار و بدون شرط بندی 🔻سه دلیل بر حرمت تکلیفی بازی ذکر شده است: 1️⃣ علامه در کتاب تذکره و برخی دیگر ادعای اجماع بر حرمت این گونه بازی نموده اند. 2️⃣ عموم روایات دلالت بر نهی از مسابقه جز در سه مورد عن أبي عبداللّه عليه السلام :لاسبق إلا في خفّ أو حافر أو نصل .(وسائل الشیعه ج ۱۱ص ۲۵۳) این روایات بر حرمت تکلیفی هرگونه بازی _ولو بدون شرط بندی_ غیر از تیراندازی، شتردوانی و اسب دوانی دلالت دارد . 3️⃣ مفهوم قمار؛ مفهوما بر مطلق مغالبه قمار اطلاق می شود و جمیع ادله مثل مورد لعب با شطرنج بدون مراهنه که دال بر حرمت بود، شامل این قسم می شود. 🔹نظر استاد: به نظر ما در این قسم که رهانی در میان نیست اگر بالفرض کسی در مثل مسابقه کشتی که عنوان قمار برآن صادق نیست یا مسابقه مشاعره،کلمه ی قمار اطلاق نمی شود؛ الا در بعضی موارد که بسا مجازا به آنها قمار اطلاق شود 📝تولید خبر: حجت الاسلام محمد چهکندی 🌐مباحث اجتهادی ┏━━━━━━🕌🕌┓ @mabahesijtihadi ┗📚📚━━━━━━┛
📂کتاب الصوم / صوم کفاره/ کفاره ترتیبی/ کفاره صید نعامه 📚بيان اقوال در مساله صید نعامه حال احرام، 3 نظریه مطرح است 1⃣ قول به ترتیب( عروة و مشهور) 2⃣ قول به تخییر(ابن ادريس و علامه حلی) 3⃣ توقف و احتیاط (محقق حلی ومختار) 🔍بررسی ادله دلیل قول مشهور: روايات و در راس انها صحیحه علی بن جعفر که از حیث سند اعلایی است. دليل قول دوم: آیه 95 سوره مبارکه مائده كه مؤيد به روايات است و در راس آن روایت حریز. 📌با توجه به قوت ادله هر دو قول ترتيب و تخيير، سه وجه جمع بیان شده 1⃣ أو در آیه شریفه بمعنای تنویع بکار رفته است.(صاحب جواهر) جواب: مخالف صحیحه حریز است که تصریح دارد أو بمعناى تخيير است. 2⃣ روايات ترتيب را حمل بر استحباب كنيم. جواب: اين راه حل قائلى ندارد و الا همین را تقویت میکردیم. 3⃣ از روايات مقابل آیه صرفنظر کنیم.(ابن ادریس و علامه) جواب: روایات ترتیب بسیار است و از حد مستفیض فراتر است لذا براحتی نمی‌توان رفع ید کرد. 💡دلیل قول سوم(مدعا) : از آنجا که هیچ یک از ادله دو قول پیشین راجح نيست و وجوه جمع بیان شده نیز ناکارآمدند توقف کرده و احتياط ميكنيم كه بنا بر قاعده دوران الامر بین التعیین و التخییر می‌بایست جانب تعیین را گرفت لذا قائل به ترتيب ميشويم على الاحوط. 📝تولید خبر: حجت الاسلام سيدمسعود اميرى مقدم 💠 بیشتر بدانیم👇 📚خارج فقه جلسات 95 و 96 🌐مباحث اجتهادی ┏━━━━━━🕌🕌┓ @mabahesijtihadi ┗📚📚━━━━━━┛
💠 آیا حدیث رفع شامل احکام وضعیه هم می‌شود یا فقط مختص به احکام تکلیفیه است؟ 🔻در جواب باید گفت که حدیث رفع اختصاصی به احکام تکلیفی ندارد ... بلکه تمام احکام را شامل می‌شود چه احکام تکلیفی و چه احکام وضعی ؛ و دلیل این شمول و عمومیت حدیث، ظاهر حدیث است که می‌فرماید: رُفِعَ عَن اُمّتی ما لا یعلمون که ( ما )در اینجا اسم نکره مبهم است که استعداد دارد تمام احکام را فرا بگیرد و همچنین این حدیث شریف همانطور که در متعلقات احکام جاری می‌شود نسبت به موضوعات احکام نیز جاری و ساری می‌شود . مثلا فعل مکلف مانند افطار که متعلق قرار می‌گیرد برای تکلیف حرمت و گاهی همین افطار موضوع است برای وجوب تکلیف مانند جایی که محل وجوب کفاره است. یعنی اگر مکلف در ماه رمضان روزه خودش را عمدا افطار کرد هم متعلق در اینجا محل سخن است و هم موضوع. متعلق یعنی افطار و موضوع هم یعنی همین افطار نسبت به وجوب کفاره ، پس افطار هم متعلق قرار گرفته است و هم موضوع حال اگر در این حدیث شریف افطار مورد اضطرار واقع شد، حرمت افطار و همچنین وجوب کفاره از این افطار برداشته می‌شود در نتیجه در این افطار نه حرمتی است از باب اینکه متعلق است و نه کفاره ای است از باب اینکه موضوع است .وجوب کفاره و حرمت هر دو رفع می‌شوند بخاطر اضطرار یا اکراه 📚 برشی از درس خارج اصول - جلسه 94 📝تولید خبر:حجج اسلام حسن زاده،جعفری 🌐مباحث اجتهادی ┏━━━━━━🕌🕌┓ @mabahesijtihadi ┗📚📚━━━━━━┛
💠 شهادت علی الشهاده 🔻دراین مقام دو طائفه،روایت وجود دارد: طائفه اول:موضوع روایات،مطلق است و کلا بر قبول و اعتبار، شهادت علی الشهاده دلالت دارد، لکن یک روایت،معارض وجود دارد که آنهم صلاحیت معارضه را ندارد. طایفه دوم:دو روایت هست، که یکی صحیح و دیگری موثق است که بر عدم جواز شهادت علی الشهاده، در «حد» دلالت دارند.(لا تجوز شهادة على شهادة فی حد)«وسائل الشیعه جلد۱۸ باب۴۵.من ابواب الشهادات صفحه۲۹۹ ج۱و۲» جمع بین این خصوص این میشود که: درحدود،شهادت بر شهادت،معتبر نیست و در غیرحدود معتبر است و یک تفصیل درخود شهادت بر حدود وجود دارد:که اگر شهادت بر حدود،جنبه مالی داشته باشد.شهادت بر شهادت مقبول است،ولي درحدود محضه،قبول نیست.البته این تفصیل،برخلاف نظر مشهور است یعنی نظر مشهور اینست که در حدود مطللقا معتبر نیست ولی در مقابل همانطورکه در متن شرایع آمده این مسئله اختلافی است :واماالحدود،فان کانت مختصة بالله،کحدالزنا لم تسمع اجماعا وان کانت مشترکة،کحدالسرقه والقذف فالمشهور بین الاصحاب ان الحکم فیهاکغیرها من الحدود. مسالک الافهام الی تنقیح شرایع الإسلام ج۱۲صفحه۲۷۰ 🌐مباحث اجتهادی ┏━━━━━━🕌🕌┓ @mabahesijtihadi ┗📚📚━━━━━━┛
💠 بغی و خروج بر امام 🔻در عبارات برخی از فقها عبارت خروج از طاعت امام که دلالت بر تضعیف حاکمیت امام عادل بود وارد شده؛ اما خروج از حاکمیت بدین معناست که سرپیچی و سرکشی به شکل شورش بروز یابد و صرف مخالفت با نظر او و عدم اطاعت از دستور امام عادل خروج محسوب نمی شود. هر برخوردی با امام عادل را نمی‌توان بغی و مصداق خروج دانست چراکه برخی اختلاف‌ نظر های فکری و حقوقی با امام عادل، اصالتاً از عنوان بغی خارج‌ بوده و با اندک برخوردی نمی‌توان به افراد برچسب خروج زد و این مغایرت با حاکمیت عادلانه ولی‌فقیه دارد. 🔹قائلین بر خروج به دو دسته تقسیم می شوند: برخی معتقدند که بغی و خروج، اختصاص به امام معصوم داشته( به سبب ملکات شخصیه یا ویژگی هایی که در امام معصوم بوده) در مقابل، برخی معتقدند که بغی اختصاص به امام معصوم ندارد و به خروج بر نایب امام معصوم یا کسی که از طرف وی منصوب شده باشد هم قابل اطلاق است. اگر در موردی خروج، قطعیت یابد( واجد تمامی شرایط لازم باشد) و قائل شویم که خروج بر امام معصوم( که معنای خاص بغی است) به سبب ملکات شخصیه امام معصوم بوده، بازهم می‌توان به سراغ بغی به معنای اعم( خروج جنگی گروهی از مؤمنین بر مؤمنان دیگر) رفت که ولی‌فقیه و طایفه دفاع کننده از وی طایفه عادله خواهند بود چراکه یکی از شرایط ولی‌فقیه، عنصر عدالت است. 📚خارج فقه ۱.۱۲.۱۴۰۲ 📝تولید خبر: حجت الاسلام سینا صابری 🌐مباحث اجتهادی ┏━━━━━━🕌🕌┓ @mabahesijtihadi ┗📚📚━━━━━━┛
💠 تفاوت بین أمارات و اصول 🔻به نظر می‌رسد هرگاه متعلّق حجیت شارع، جنبه‌ی کاشفیت ذاتی داشته باشد و فی حد نفسه ارائه کننده‌ی واقع باشد و شارع به لحاظ همان کاشفیت ظنی نوعی آن، در مقام اعتباربخشی آن برآمده باشد، آن دلیل شرعی، طریق و أمارة (نه حکم ظاهری) خواهد بود، هرچند ممکن است گاهی این اعتباربخشی علاوه بر جنبه‌ی کاشفیت آن، به لحاظ یک خصوصیت ذاتی (مانند دردسترس عموم بودن یا قابلیت کشف و احتجاج و استدلال داشتن) نیز صورت گرفته باشد (مانند ترجیح دادن خبر واحد بر إجماع در کاشفیت از واقع). بنابراین حجیت أمارات به معنای تتمیم کشف و جعل علمیت طریقیت نیست (کما زعم النائینی)، بلکه صرفا نقش منجزیت و معذریت مؤدای خود را خواهد داشت؛ همچنان که اعتبار بخشی به یک دلیل به جهت کاشفیت ظنی نوعی آن از واقع، اختصاصی به موارد تزاحم حفظی ندارد (کما زعم الصدر)، بلکه در فرض غیر تزاحم نیز ممکن است، صورت پذیرد مانند مواردی که مصلحت در خصوص جعل وجود دارد نه مجعول. 📚درس خارج اصول، ۹ مهر ۱۴۰۲ 📝 تولید خبر:حجت الاسلام رأفت نیا 🌐مباحث اجتهادی ┏━━━━━━🕌🕌┓ @mabahesijtihadi ┗📚📚━━━━━━┛
💠 جواب به خدشه محقق نایینی در وضع بالاستعمال 🔻یکی از اشکالات عمده ای که به وضع بالاستعمال شده است اشکال مرحوم نایینی است ایشان می‌فرمایند لحاظ آلی واستقلالی ضدین بلکه نقیضین هستند و این دو لحاظ باهم جمع نمی‌شوند به تقریب شهید صدر در بحوث لحاظ استعمال لفظ برای معنی لحاظ آلی است؛ چون لفظ هیچ نیست و تماماً مرآت و آلت برای رسیدن به معنی است اما بنابر اینکه لحاظ استعمال لفظ خود وضع باشد لحاظ استقلالی است که این دو ضدین است و اجتماع ضدین پیش می‌آید که محال است برای توجیه محال نبودن وضع بالاستعمال علمایی مانند آیت الله فیاض در المباحث الاصولیه و جناب محقق عراقی در مقالات الاصول جواب‌هایی را مطرح کرده که استاد به بعضی از اشکالات خدشه وارد کردند ودر آخر جوابی طبق مسلک اعتبار فرمودند ........... 🔸نظر استاد: اگر وضع اعتبار باشد هیچ اشکالی ندارد در شی واحد در آن واحد لحاظ استقلالی وآلی جمع شود؛ چون که درست است که لحاظ استقلالی و لحاظ آلی ضدین هستند؛ ولی برای محال بودن جمع این دو هشت وحدت شرط بوده که یکی از این وحدات جمع به یک اعتبارهست ودر شی اگر بود ونبود به دو اعتبار جمع شود هیچ اشکالی ندارد؛ یعنی یک بار لفظ برای معنی است به اعتبار استعمال ویک بار لفظ برای معنی به اعتبار عملیات وضع است. 📚درس خارج اصول، ۱۴ آبان ۱۴۰۲ 📝تولید خبر:حجت‌الاسلام علی مرادیان 🌐مباحث اجتهادی ┏━━━━━━🕌🕌┓ @mabahesijtihadi ┗📚📚━━━━━━┛