✅ #گفتگوهای_فقهی 8 ⏮ #جهر و #اخفات «بسم الله الرحمان الرحیم» در #نماز 🔶 آیت‌الله ملک زاده ⏮ #پرسش: بعضی‌ها می‌گویند #بسم_الله جزء #قرآن نیست و فقط چون هر کاری را باید با #نام_خدا شروع کنیم در ابتدای سوره‌های قرآن هم بسم الله می‌گوییم. به همین خاطر فرقی نمی‌کند در نماز بسم الله بگوییم یا نه، و یا آن را بلند بگوییم یا با صدای آهسته. می‌خواستم ببینم آیا این مطلب درست است؟ 💥 #پاسخ: «بسم الله الرحمان الرحیم» جزئی از قرآن کریم، بلکه یکی از مهم‌ترین و با فضیلت‌ترین #آیات_قرآن است که به استثناء #سوره_توبه (برائت) در ابتدای همه سوره‌های کتاب الله مجید قرار دارد و خواندن آن در آغاز سوره حمد و هر سوره کامل دیگری که پس از سوره حمد در نماز خوانده شود، لازم و شرط #صحت_نماز است. 🔶 یکی از مسائلی که درباره قرائت «بسم الله الرحمان الرحیم» در نماز مطرح است، مسألۀ جهر و اخفاتِ آن است. جهر یعنی با صدای بلند خواندن (بلندی صدا به میزانی که در گفتگوهای معمولی وجود دارد.) و اخفات یعنی با صدای آهسته خواندن. باید بدانیم که حکم جهر و اخفاتِ «بسم الله الرحمان الرحیم»، تابع #حکم_جهر و اخفات نماز است؛ بدین صورت که در نمازهایی که قرائت حمد و سوره باید با صدای بلند باشد (صلوات جَهریّه) مانند نماز صبح، مغرب و عشاء، بسم الله الرحمان الرحیم هم همانند کلّ سوره با صدای بلند خوانده می‌شود و در نمازهایی که قرائت حمد و سوره باید با صدای آهسته باشد (صلوات اخفاتیّه یا هَمسیّه) مانند نماز ظهر و عصر، احتیاطاً باید بسم الله الرحمان الرحیم هم با صدایی آهسته خوانده شود. البته بهتر است که #امام_جماعت در نماز ظهر و عصر هم، بسم الله الرحمان الرحیم را با صدای بلند بخواند. 🔶 شایان ذکر است، اینکه انسان، نه تنها «بسم الله الرحمان الرحیم» را از ابتدای حمد و سورۀ نمازش حذف نکند، بلکه در جایگاه خودش یعنی جایی که لازم است، آن را با صدای بلند بخواند، در بعضی از احادیث به عنوان یکی از #نشانه‌های_مؤمن نامیده شده است؛ بر خلافِ کسانی که متأسفانه به پیروی از #معاویه، یا اساساً «بسم الله الرحمان الرحیم» را از ابتدای حمد و سورۀ نمازشان حذف می‌کردند و یا در نمازهای صبح، مغرب و عشا، با وجود آنکه حمد و سوره را بلند می‌خواندند ولی «بسم الله الرحمان الرحیم» را با صدایی آهسته قرائت می‌نمودند و در مجموع، احترام و اهمیت چندانی برای این جمله و آیه مهمّ قرآن قائل نبودند. ⏮ در مسأله فوق، تفاوتی میان #زن و #مرد نیست، جز آنکه #فقها می‌فرمایند اگر خانم در جایی نماز می‌خواند که #نامحرم صدای او را می‌شنود، حتی اگر نمازش صبح، مغرب و یا عشا هم باشد، لازم است کلّ نماز خود، و از جمله «بسم الله الرحمان الرحیم» را با صدای آهسته بخواند. http://eitaa.com/joinchat/761921543C9cf554b0c9

✅ #گفتگوهای_فقهی 11 ⏮ #جهر و #اخفات «بسم الله الرحمان الرحیم» در #نماز 🔶 آیت‌الله ملک زاده ⏮ #پرسش: بعضی‌ها می‌گویند #بسم_الله جزء قرآن نیست و فقط چون هر کاری را باید با #نام_خدا شروع کنیم در ابتدای سوره‌های #قرآن هم بسم الله می‌گوییم. به همین خاطر فرقی نمی‌کند در نماز بسم الله بگوییم یا نه، و یا آن را بلند بگوییم یا با صدای #آهسته. می‌خواستم ببینم آیا این مطلب درست است؟ 💥 #پاسخ: «بسم الله الرحمان الرحیم» جزئی از قرآن کریم، بلکه یکی از مهم‌ترین و #با_فضیلت‌ترین آیات قرآن است که به استثناء سوره #توبه (برائت) در ابتدای همه سوره‌های #کتاب_الله مجید قرار دارد و خواندن آن در آغاز سوره حمد و هر سوره کامل دیگری که پس از سوره #حمد در نماز خوانده شود، لازم و #شرط_صحت نماز است. یکی از مسائلی که درباره قرائت «بسم الله الرحمان الرحیم» در نماز مطرح است، مسألۀ جهر و اخفاتِ آن است. جهر یعنی با صدای بلند خواندن (بلندی صدا به میزانی که در گفتگوهای معمولی وجود دارد.) و اخفات یعنی با صدای آهسته خواندن. 🔶 باید بدانیم که حکم جهر و اخفاتِ «بسم الله الرحمان الرحیم»، تابع حکم جهر و اخفات نماز است؛ بدین صورت که در نمازهایی که قرائت حمد و سوره باید با صدای بلند باشد (صلوات جَهریّه) مانند نماز صبح، مغرب و عشاء، بسم الله الرحمان الرحیم هم همانند کلّ سوره با صدای بلند خوانده می‌شود و در نمازهایی که قرائت حمد و سوره باید با صدای آهسته باشد (صلوات #اخفاتیّه یا #هَمسیّه) مانند نماز ظهر و عصر، احتیاطاً باید بسم الله الرحمان الرحیم هم با صدایی آهسته خوانده شود. البته بهتر است که #امام_جماعت در #نماز_ظهر و عصر هم، بسم الله الرحمان الرحیم را با صدای بلند بخواند. شایان ذکر است، اینکه انسان، نه تنها «بسم الله الرحمان الرحیم» را از ابتدای حمد و سورۀ نمازش حذف نکند، بلکه در جایگاه خودش یعنی جایی که لازم است، آن را با صدای بلند بخواند، در بعضی از احادیث به عنوان یکی از #نشانه‌های_مؤمن نامیده شده است؛ بر خلافِ کسانی که متأسفانه به پیروی از #معاویه، یا اساساً «بسم الله الرحمان الرحیم» را از ابتدای حمد و سورۀ نمازشان حذف می‌کردند و یا در نمازهای صبح، مغرب و عشا، با وجود آنکه حمد و سوره را بلند می‌خواندند ولی «بسم الله الرحمان الرحیم» را با صدایی آهسته قرائت می‌نمودند و در مجموع، احترام و اهمیت چندانی برای این جمله و آیه مهمّ قرآن قائل نبودند. در مسأله فوق، تفاوتی میان زن و مرد نیست، جز آنکه فقها می‌فرمایند اگر خانم در جایی نماز می‌خواند که #نامحرم صدای او را می‌شنود، حتی اگر نمازش صبح، مغرب و یا عشا هم باشد، لازم است کلّ نماز خود، و از جمله «بسم الله الرحمان الرحیم» را با صدای آهسته بخواند. http://eitaa.com/joinchat/761921543C9cf554b0c9

✅ #بیان_نکته ⏪ الفضل ما شهدت به الاعداء. 🔶 محدث اهل سنتی که به سبب نقل فضائل امیرالمؤمنین کشته شد. 👤 آیت الله ملک زاده 🔶 جناب #نَسائی صاحب کتاب سنن نسائی در هشت جلد که از اهم کتب حدیثی اهل سنت است، وی از علمای بزرگ و محدثین مشهور سنی مذهب به شمار می‎آید. نقل شده که در سفری که به شام داشت مشاهده کرد مردم شام به شکل گسترده به #امیرالمؤمنین علیه السلام توهین می‎کنند و ایشان را مورد سب و لعن قرار می‎دهند «صغیرُهم و کبیرُهم کانوا یسبّون علیاً»؛ از مسلمات است که به دستور #معاویه حتی در خطبه‏های نماز جمعه، لعن امیرالمؤمنین جزء خطبه نماز قرار گرفت و این سنت سیئه تا پایان قرن اول هجری در سراسر جهان اسلام در زمان حکومت امویان و مروانیان ادامه داشت. 🔶 نسائی سنی مذهب با دیدن این صحنه بسیار متعجب شد و دلش برای امام علی علیه السلام به درد آمد، چرا که او حضرت را لااقل به عنوان خلیفه چهارم قبول داشت. برای اینکه این فضا را بشکند و به اعتبار محدث بودنش وظیفۀ خود می‎دانست که احادیث را نقل کند، طبیعتا او تعداد زیادی از احادیث در فضائل امیرالمؤمنین را در سینه داشت و حفظ بود، لذا مردم را در میدانی جمع کرد که من محدث هستم و از حجاز آمدم و می‎خواهم برایتان حدیث بخوانم، مردم شام هم که برایشان جالب بود که محدثی از حجاز آمده، جمع شدند و او شروع کرد احادیث فراوانی در شأن فضیلت و مناقب و خدمات و مجاهدهای امیرالمؤمنین و نقش ایشان در پیشبرد اسلام خواند و چیزهایی که حقیقتا برای مردم شام عجیب و غریب بود و تا به حال در عمرشان چنین چیزهایی نشنیده بودند که شخصی که از نگاه آنها ملعون بود حالا این همه احادیث در فضائل و مناقب او باشد. 🔶 آنها از مطالبی که می‎شنیدند خیلی ناراحت شدند لذا شروع کردند به اعتراض کردن که تو پشت سر هم می‎گویی قال رسول الله: علیٌّ کذا و علیٌ کذا، یک روایت هم در شأن معاویه بخوان. اما او هرچه فکر کرد گفت در شأن معاویه حدیثی به ذهنم نمی‌آید و نهایتا یک حدیث به ذهنش آمد که حدیث معروف پیامبر خدا بود که ایشان از جایی عبور می‎کردند دیدند معاویه در حال خوردن و بلعیدن است و پیامبر خدا به او نگاه کردند و فرمودند: «لا أشبع اللهُ بطنَک!» خدا سیرت نکند! پیامبر در حق او دعای سوء کردند که هیچ وقت سیر نشوی یعنی هیچ وقت مزه سیری را نچشی. خود معاویه هم اعتراف می‎کرد که من آنقدر می‎خورم تا دل درد می‎شوم اما سیر نمی‎شوم احساس سیری نمی‎کنم و مزه سیری را نمی‎چشم. 🔶 آنها ناراحت شدند و گفتند تو حدیث نخواندی حالا هم که خواندی در ذم و لعن معاویه حدیث خواندی و به او حمله ور شدند و شروع کردند به کتک زدن او به حدی که وی نیمه جان شد و بدن نیمه جانش را از زیر دست و پای مردم بیرون آوردند و مردم را متفرق کردند، او که دید دارد می‎میرد، گفت حالا که دارم می‎میرم نمی‎خواهم در این شهر نحس دفن بشوم، من را از اینجا ببرید حجاز تا در آنجا دفن شوم. در تدفین او نقل‎ها مختلف است که آیا زنده به مکه رسید و دفن شد یا در بین راه دفن شد. 🗓 زمان: ۵ آذر ۱۴۰۳ 🕌 مکان: مدرسه آیت‌الله العظمی تبریزی، مدرس ۱۱۳ http://eitaa.com/joinchat/761921543C9cf554b0c9