eitaa logo
مجمع الذاکرین مداحان کشوری و بخش پیربکران شهرستان فلاورجان اصفهان
3.6هزار دنبال‌کننده
10.3هزار عکس
14.1هزار ویدیو
1.2هزار فایل
مجمع ذاکرین مداحان بخش پیربکران بسیج مداحان آموزش مداحی امام حسین(ع)محل کلاس پایگاه بسیج کرافشان حوزه شهید بهشتی چهارشنبه شبه ساعت ساعت ۱۹/۳۰ مداح اهل بیت مهدی عباسی شماره تماس مجتبی موسوی ونهری: 09130857625 لینک کانال: @madahanpirbakran
مشاهده در ایتا
دانلود
. ⏺ رجب ماه من است الإمام علی عليه السلام: «شَهرُ رَمَضانَ شَهرُاللّهِ، وشَعبانُ شَهرُ رَسولِ اللّهِ صلى الله عليه و آله، ورَجَبٌ شَهري.» «رمضان، ماه خداست؛ شعبان، ماه پيامبر خداست و رجب، ماه من است.» 📚منبع المقنعه، شیخ مفید، ص ۳۷۳ مصباح المتهجّد، شیخ طوسی، ص ۷۹۷ ......... ◀️ هر که در رجب مرا بخواند، اجابتش کنم حدیث قدسی: «الشَّهرُ شَهري و العَبدُ عَبدي و الرَّحمَةُ رَحمَتي فَمَن دَعاني في هذَا الشَّهرِ أجَبتُهُ و مَن سَألَني أعطَيتُهُ.» ماه (رجب)، ماه من، بنده، بنده من و رحمت، رحمت من است؛ هر كه در اين ماه مرا بخواند، اجابتش كنم و هر كه حاجت آورَد، عطايش كنم.» 📚منبع اقبال الاعمال، ابن طاووس، ص۱۷۴ ......... 🔼 ماه رجب را اصمّ نامیده‌اند پيامبر صلى الله عليه و آله فرمودند: «بدانيد كه رجب، ماه سنگين خداست و آن، ماهى بزرگ است و بدان جهت، ماه رجب را «اصمّ» ناميده اند. زيرا هيچ ماهى در احترام و فضيلتْ به پايه‌اش نرسد. مردمان جاهلى، اين ماه را بزرگ مى‌شمردند ؛ پس هنگامى كه اسلام آمد بر عظمت و فضيلت آن افزود.» 📚منبع ثواب الأعمال، شیخ صدوق، ج ۴، ص ۷۸ روضةالواعظين، نیشابوری، ص ۴۳۵ ............. ✔️ هر کس به ماه رجب چنگ زند به وصال من می‌رسد حديث قدسى «جَعَلتُ هذَا الشَّهرَ (رَجَبَ) حَبلاً بَيني و بَينَ عِبادي فَمَنِ اعتَصَمَ بِهِ وَصَلَ بِي.» ماه رجب را ريسمانى ميان خود و بندگانم قرار داده‌ام؛ هركس به آن چنگ زند به وصال من رسد.» 📚منبع اقبال الاعمال، ابن طاووس، ج۳، ص۱۷۵ ........ ⚪️ رجب، ماه مغفرت و آمرزش رسول اللّه صلى الله عليه و آله: «أكثِروا مِنَ الاِستِغفارِ في شَهرِ رَجَبٍ ، فَإِنَّ للّهِِ في كُلِّ ساعَةٍ مِنهُ عُتَقاءَ مِنَ النّارِ ، وإنَّ للّهِِ مَدائِنَ لا يَدخُلُها إلّا مَن صامَ [ شَهرَ] رَجَبٍ.» پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: «در ماه رجب، بسيار طلب آمرزش كنيد؛ زيرا در هر ساعتى از اين ماه، خداوند، عده‌اى را از آتش مى‌رهانَد. براى خدا شهرهايى است كه تنها كسانى وارد آنها مى‌شوند كه [ماه] رجب را روزه بگيرند.» 📚منبع الفردوس، کاشف الغطاء، ج ۱، ص ۸۱ كنز العمّال، متقی، ج ۱، ص ۴۸۱ ........... 🟢 تو کسی هستی که رحمتش بی‌انتهاست الإمام الكاظم عليه السلام ـ مِن دُعائِهِ في عَمَلِ أوَّلِ لَيلَةٍ مِن رَجَبٍ وهُوَ ساجِدٌ بَعدَ فَراغِهِ مِن صَلاةِ اللَّيلِ ـ: «اللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وآلِهِ الأَئِمَّةِ يَنابيعِ الحِكمَةِ ، واُولِي النِّعمَةِ ، ومَعادِنِ العِصمَةِ ، وَاعصِمني بِهِم مِن كُلِّ سوءٍ ، ولا تَأخُذني عَلى غِرَّةٍ ولا غَفلَةٍ ، ولا تَجعَل عَواقِبَ أعمالي حَسرَةً ، وَارضَ عَنّي فَإِنَّ مَغفِرَتَكَ لِلظّالِمينَ وأنَا مِنَ الظّالِمينَ ، اللّهُمَّ اغفِر لي ما لا يَضُرُّكَ ، وأعطِني ما لا يَنقُصُكَ ، فَإِنَّكَ الوَسيعُ رَحمَتُهُ ، البَديعُ حِكمَتُهُ.» امام كاظم عليه السلام ـ از دعاى ايشان در اعمال نخستين شب ماه رجب و در سجده پس از اقامه نماز شب: «بار خدايا! بر محمّد و خاندان او، [يعنى] امامان ، چشمه‌هاى حكمت و صاحبان نعمت و معدن‌هاى عصمت، درود فرست و به حقّ خاندان آنان، مرا از هر بدى و گزندى نگه دار و بى خبر و غافلگير، بر من متاز و عاقبت كارهايم را مايه دريغ و افسوس من قرار مده و از من خشنود باش كه آمرزش تو براى ستمكاران [ـِ بر خويش] است و من هم از ستمكارانم.» «بار خدايا! مرا بيامرز كه آمرزيدن من، به تو زيانى نمى‌رساند و به من عطا كن، كه عطا كردن، از تو چيزى نمى‌كاهد؛ زيرا تو كسى هستى كه رحمتش بى‌انتهاست و حكمتش نو [و بى‌مانند] است.» 📚منبع مصباح المتهجّد، شیخ طوسی، ص ۷۹۹ الإقبال، ابن طاووس، ج ۳، ص ۱۸۷ بحار الأنوار، علامه مجلسی، ج ۹۸، ص ۳۸۱ ............ 🟫 ماه مبارکی بر شما سایه افکنده است چون ماه رجب فرا مى‌رسيد، رسول خدا صلى الله عليه و آله مسلمانان را دور خود جمع مى‌كرد و براى ايشان خطبه مى‌خواند و مى‌فرمود: «اى مسلمانان! ماه بزرگ و مباركى بر شما سايه افكنده است. اين ماه، ماه فرو ريزنده است . خداوند در اين ماه رحمت خود را بر بندگانش فرو مى‌ريزد، مگر آن كه بنده اى مشرك باشد يا پديد آورنده بدعتى در اسلام.» 📚منبع بحار الأنوار، علامه مجلسی، ج ۳۳، ص ۹۷ ميزان الحكمه، ری شهری، ج ۴، ص ۳۹۷ .
. هرچه عمرم رفت و شد مویم سپید چشم تو از من به جز غفلت ندید قصه ی من هم به پایانش رسید ناامیدم ناامیدم ناامید آمده عبد فراری سر به زیر یا مجیر و یا مجیر و یامجیر گرچه من نان علی را خورده ام دل به دست او، ولی نسپرده ام صاحبم را سالها آزرده ام آخر کارم شده افسرده ام شرم بر من!توبه کردم دیر دیر یا مجیر یا مجیر یا مجیر رفت از یادم که نوبت میرسد این شلوغیها به غربت‌ میرسد لحظه مرگم به سرعت میرسد نوبت آن قبر خلوت میرسد دوملک هستند آنهم سختگیر یا مجیر و یامجیر و یا مجیر دیگر این پرونده پیش قاضی است حضرت صاحب ز من ناراضی است من‌نماز و روزه هایم بازی است سالها کارم فقط لفاظی ست تو بزرگی و من آن عبد فقیر یا مجیر و یا مجیر و یا مجیر آخر از امروز و فردا کردنم بوی معصیت گرفته این تنم دوستی ها میکنم با دشمنم آنکه عمرش را هدر داده منم حضرت باران بزن بر این کویر یامجیر و‌یا مجیر و یامجیر غصه دارم غصه های بی حساب مستحقم تا بسوزم در عذاب مانده بهر من فقط یک انتخاب ناله از دل میکشم یا بوتراب من علی دارم!امامی بی نظیر یا مجیر و یامجیر و یا مجیر مستم و هشیار میگویم علی هرکه گفت از یار میگویم علی یکصدو ده بار میگویم علی جای استغفار میگویم علی او گرسنه نوکرانش سیر سیر یا مجیر یا مجیر یا مجیر گرچه ما خاریم گلشن کربلاست خاک ما گفته ست میهن کربلاست جنت عشاق اصلا کربلاست راه آدم گشتن من کربلاست کربلا راهم بده ای دلپذیر یا مجیر و یا مجیر و یامجیر در شلوغی های آن گودال تنگ گیسویی از پشت سر میخورد چنگ نیزه بود و تیغ بود و چوب و سنگ پیش زینب خورد طبل ختم جنگ ماند بی سر پیکری بین حصیر یا مجیر و یا مجیر و یامجیر ✍️ 📚مفاتیح الجنان : هر كه را در «ایام البیض» (روزهاى سیزدهم و چهارهم و پانزدهم ماه رمضان) بخواند گناهش آمرزیده مى‌شود،هرچند به عدد دانه‏ هاى باران و برگهاى درختان و ریگهاى بیابان باشد. و خواندن آن براى شفاى‏ بیمار و اداى دین و بی نیازى و توانگرى و رفع غم و اندوه سودمند است. ........... ❇️ سبب نامگذاری ایام البیض در علل الشرایع آمده است: جبرئیل، آدم(ع) را در حالی که سر تا پا سیاه شده بود به زمین فرود آورد. فرشتگان وقتی آدم را با این هیئت دیدند به ضجه در آمده و گریستند و به درگاه حق تعالی عرضه داشتند: «پروردگارا مخلوقی را آفریدی و از روح خود در او دمیدی و فرشتگانت را به سجده کردنش وادار نمودی حال با یک خطا رنگ سفیدش را به سیاهی مبدل فرمودی!؟» منادی از آسمان ندا می‌دهد: «امروز را برای پروردگارت روزه بگیر.» آدم آن روز را که مطابق با روز سیزدهم ماه بود روزه گرفت، پس ثلث سیاهی از او زائل گشت. سپس منادی در روز چهاردهم ندا کرد: «امروز را برای پروردگارت روزه بگیر.» آدم آن روز را هم روزه گرفت و ثُلث (یک سوم) دیگر از سیاهی زائل گردید. روز پانزدهم باز منادی او را به گرفتن روزه دعوت نمود، وی آن روز را هم روزه گرفت و تمام سیاهی او زائل گردید و به همین خاطر این ایام به ایام البیض موسوم شد. 📚منبع علل الشرائع، شیخ صدوق، ج‌۲، ص۲۳۵ .