چگونه وصف کنم یک جهان شجاعت را چگونه نقش زنم چشمه ی عبادت را چگونه ثبت کنم لحظه های طاعت را چگونه رسم کنم راه رسم غیرت را اگر تمام ادیبان زتو قلم بزنند به اذن حیدر کرار از تو دم بزنند تویی که برهمه ی خلق مقتدا هستی توی که درادب و فضل منتها هستی تویی که قوت بازوی مرتضی هستی تویی که ساقی و سقای کربلا هستی وزیر  کشور  عشقی و شاه علقمه ای تو نورچشم علی و عزیز فاطمه ای کیم من آن که شدم ریزه خوار احسانت کیم من آنکه که همیشه اسیر وحیرانت کیم من آنکه کنم جان خویش قربانت کیم من آنکه که بود دست من به دامنت حوائج همه ی خلق را روا کردی مرا زبدو تولد شما دعا کردی گدای کوی توام بی پناه آمده ام به شوق دیدن نیمه نگاه آمده ام به خاکبوسی تو سر به راه آمده ام دلم شکسته ببین  روسیاه آمده ام بیا و روز قیامت مرا شفاعت کن دوباره مثل همیشه بیا عنایت کن دلم هوای تو کرده هوای آن حرمت هوای سینه زنی زیر بیرق و علمت هوای روضه آن دست و بازوی قلمت چو شمع آب شوم از گدازه های غمت به قفل بسته دل ها فقط کلید تویی شفیع محشری و بر همه امید تویی عمود خیمه ی زینب چرا شکسته شدی چو فرق خونی حیدر زهم گسسته شدی چنان خسوف قمر، باز  بازو بسته شدی زغصه های  مدینه تو زار و خسته شدی زند شراره به قلبم صدای غمگینت ببین که فاطمه آمد  کنار بالینت #رضا مشهدی

#امیرالمؤمنین_علیه_السلام #مسمطی با تضمین از غزل جناب آقای #رضا دین پرور الا که گردش چشمت دلیل تکوین است اذان مأذنه با ذکر نامت آذین است ندیدن رخ ماهت غم محبین است " تمام دلخوشی زندگی من این است که وقت مرگ می آئی و مرگ شیرین است" تمام دار و ندار منی، قرار منی سرشته اند دلم را ازل، ابالحسنی دلم ز هجر نجف سوخته چه سوختنی " مگر نگفتی علی جان؛ فَمَن یَمُت یَرَنی بیا که وقت وفایت به عهد دیرین است" محبت پدر و شرم طفل بازیگوش برای طفل خطاکار، باز کن آغوش لهیبِ شعله شود با محبتتت خاموش " به رغم کوه گناهی که می کِشم بر دوش سبک شدم چو پَر کاه و سینه سنگین است" دلم به ساحت ربانی ات توسل کرد کویر سینه ام از بذر رحمتت گل کرد به سائلت، پسر ارشدت تفضل کرد " شهادتین مرا فاطمه تقبُّل کرد بیا همه کس و کارم! زمان تلقین است" قسم به شوکت آقایی و مقام علی چنان نشسته به جان و دلم مرام علی که ایستاده بمیرم به احترام علی " سلام وادی من؛ وادی السلام علی! کجاست مسکن امنِ کسی که مسکین است" علی است جان من و مطلبم رسیده به جان رخش شراب من و مشربم رسیده به جان تمام گردش روز و شبم رسیده به جان " رسیده جان به لبم یا لبم رسیده به جان مرا دو بوسه به روی ضریح، تسکین است" کجاست کعبه ی ما؟ رو به قبله ی حرمش کجاست راه خدا؟ رو به قبله ی حرمش دلت شکست، بیا رو به قبله ی حرمش " کفن کنید مرا رو به قبله ی حرمش نجف چه جای قشنگی برای تدفین است" علی است آن که نبی خوانده "حُبُّهُ ایمان" علی است شآن نزول سراسر قرآن علی است آن که به جانم همیشه شد جانان " فراق و وصل مرا می کُشند یک میزان سرم به دامن حیدر، به روی بالین است" به شوق دیدن رخسار قرص ماه نجف رسیده ام به ته خط، به شاهراه نجف خوشا دلم که فقط بوده در پناه نجف " سرم مقابل ایوان طلای شاه نجف… سرم مقابل زهرا همیشه پائین است" علی که نام بلندش ز عالیِ اعلاست علی که وجه خداوند در رخش پیداست علی که محرم اسرار خالق یکتاست " علی که ابروی او قابِ قوس اَو اَدناست اگر مرا نرساند به عرش، غمگین است" ازل که نام علی را به عرش، کنده خدا به قلب تک تک ما حب او فکنده خدا هر آن که هست پسندش شود پسند خدا " بخواه روزی از این پادشاه، بنده خدا گدای خانه ی او هر که هست تضمین است" به سوی شاه کرم رو زدن نباشد زشت هزار شکر گِلم را ابوتراب سرشت فدای او که مرا بنده ی حسین نوشت " ممات، عین حیات است و نار، عین بهشت کسی که دل به علی بسته است خوش بین است" #محمد_جواد_شیرازی