(ورود اهل بیت ع به شام) بی حیا شامیان،کرده اند ازدحام کارشان این شده،ظلم و کینه مدام اهل بیت حق جان شان بر لب خون شده زین غم ها دل زینب وای امان از شام۴ همه اهل حرم،زین سفر خسته اند به روی ناقه ها،دست شان بسته اند بر اسیران ظلم و ستم افزون اهل بیت گردیده همه دلخون وای امان از شام۴ سر پاک حسین،بین زن ها بود این مه جلوه گر،گل زهرا بود زین مصیبت ها گریه ها دارند همه از دیده اشک غم بارند وای امان از شام۴ بی حیا شامیان،همگی آمدند پیش چشم همه،کودکان را زدند در ورود شام همه خندیدند پیش سرها با خنده رقصیدند وای امان از شام۴ بی حیا شامیان،چنگ و نی دف زدند رو به روی حرم،همگی کف زدند همه ی مردم را خبر کردند آل عصمت را خونجگر کردند وای امان از شام۴ کودکان را همه،وحشیانه زدند بر گلان حسین،تازیانه زدند خونجگر گشته زین همه بیداد چارمین مولی حضرت سجاد وای امان از شام۴ #رضا_یعقوبیان #شام

(ورود اهل بیت ع به شام) اهل حریم طاها،در شام غم رسیدند از دست مردم شام،جز رنج و غم ندیدند امان ز مردم شام۴ آمده مردم شام،دروازه ازدحام است سنگ ستم ز هر بام،به جای احترام است امان ز مردم شام۴ رو به روی اسیران،کف می زنند دمادم زینب و ام کلثوم،ریزند سرشک نم نم امان ز مردم شام۴ در پیش چشم زن ها،سرها همه روی نی با دیده های گریان،هر کوچه را کنند طی امان ز مردم شام۴ مردم کوفه و شام،لبریز کینه بودند بر خاندان عصمت،ظلم و ستم نمودند امان ز مردم شام۴ شام بهر آل عصمت،بدتر ز کربلا بود مجری هر بلایی،یزید بی حیا بود امان ز مردم شام۴ پژمرده گشته بودند،گل های بی قرینه بودند در پی هم،گریان چنان سکینه امان ز مردم شام۴ دشمن به شام ویران،آتش کینه افروخت از این همه مصیبت،هر دل به سینه می سوخت امان ز مردم شام۴ در شهر شام ویران،شد روزشان چنان شام بر سر و روی آن ها،سنگ می زدند ز هر بام امان ز مردم شام۴ #رضا_یعقوبیان #شام

#شعر_عاشورایی #حضرت_رقیه علیهاالسلام فرازی از یک #قصیده این شنیدم که چو آید به فغان طفل یتیم افتد از نالۀ او زلزله بر عرش عظیم گر چنین است چه کرده‌ست ندانم با عرش آه! طفلی که غریب است و اسیر است و یتیم از چه ویران نشدی ای فلک آن‌دم که شدند اهل‌بیت شه بی‌یار به ویرانه مقیم ساخت ویرانه‌‌نشین ظلم عدو قومی را که خداوند ثنا گفته به قرآن کریم... گشت آن سلسله را روز و شب و صبح و مسا آه و فریاد انیس و، غم و اندوه ندیم بود با یاد قد تازه جوانان همه را قدی از هجر دوتا و دلی از غصّه دو نیم دید در خواب رقیّه که به دامان پدر کرده جا با دلی آسوده ز هر وحشت و بیم بگُشودی دهن از شوق پدر بهر سخن بشکفد غنچه به وقت سحر از فیض نسیم... گشت بیدار و برآورد خروش و سر شاه، آمد از بهر تسلّای وی از لطف عمیم داشت از بهر پذیرایی مهمان عزیز نیمه‌جانی به تن و کرد همان دم تسلیم... #صغیر_اصفهانی

زیارتنامه#حضرت_رقیه(سلام الله علیها) بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا سَیِّدَتَنـا رُقَیَّةَ، عَلَیْکِ التَّحِیَّةُ وَاَلسَّلامُ وَرَحْمَةُ اللهِ وَبَرَکاتُهُ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یـا بِنْتَ رَسُولِ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یـا بِنْتَ اَمیرِ الْمُؤْمِنینَ عَلِیِّ بْنِ اَبی طالِبِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا بِنْتَ فاطِمَةَ الزَّهْراءِ سَیِّدَةِ نِسـاءِ الْعالَمینَ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا بِنْتَ خَدیجَةَ الْکُبْرى اُمِّ الْمُؤْمِنینَ وَالْمُؤْمِناتِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا بِنْتَ وَلِىِّ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا اُخْتَ وَلِىِّ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا بِنْتَ الْحُسَیْنِ الشَّهیدِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ اَیَّتُهَا الصِّدّیقَةُ الشَّهیدَةِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ اَیَّتُهَا الرَّضِیَّةُ الْمَرْضِیَّةُ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ اَیَّتُهَا التَّقیّةُ النَّقیَّةُ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ اَیَّتُهَا الزَّکِیَّةُ الْفاضِلَةُ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ اَیَّتُهَا الْمَظْلُومَةُ الْبَهِیَّةُ، صَلَّى اللهُ عَلَیْکِ وَعَلى رُوحِکِ وَبَدَنِکِ، فَجَعَلَ اللهُ مَنْزِلَکِ وَمَاْواکِ فِى الْجَنَّةِ مَعَ آبائِکِ وَاَجْدادِکِ، الطَّیِّبینَ الطّاهِرینَ الْمَعْصُومینَ، اَلسَّلامُ عَلَیْکُمْ بِما صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدّارِ، وَعَلَى الْمَلائِکَةِ الْحـافّینَ حَوْلَ حَرَمِکِ الشَّریفِ، وَرَحْمَةُ اللهِ وَبَرَکاتُهُ، وَصَلَّى اللهُ عَلى سَیِّدِنا مُحَمَّد وَآلِهِ الطَّیِّبینَ الطّاهِرینَ وَسَلَّمَ تَسْلیماً بِرَحْمَتِکَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ.

#نوحه_امام_حسن (ع) #سبک_حاج_ناظم حسن غریب درمدینه هستم من داغدارزخم سینه هستم دروطن غریبم غم شده نصیبم بین همه تنهاومظلوم اززهرکین گردیده مسموم واویلتاآه واویلا۴بار شررهلاهل زداگردل من چه غم که سم حل کرده مشکل من نبینم دربرم قاتل مادرم ای کاش می بریدسرم را امانمی زد مادرم را واویلتا دیدم که مادراز عدوکتک خورد آنجادلم شدپاره پاره آزرد فدک از کف ش برد سیلی ازعدوخورد برحال مادر دل غمین شد ازسیلی اش نقش زمین شد واویلتا مظلوم ترمن ازعلی ندیدم براوزهرکس ناسزا شنیدم بسکه دیدم ستم نهم غم روی غم آخرز زهرپرشراره شدجگرمن پاره پاره واویلتا بعدازعلی من اولین مظلومم از زهر یار بی وفامسمومم من شه بی سپاه خانه ام قتله گاه زینب کندمرگم نظاره کندگریبان پاره پاره واویلتا درپیش قبرجدومادرمن باتیرگلباران شودمراتن کندتیردشمن مراخونین کفن دارد نشان ویرانه قبرم ازغربت وازدردوصبرم واویلتا... #عبدالحسین_محبی #نوحه_امام_حسن(ع) #سبک_همه_جا_کربلاست ای غریب وطن ای شه بی سپاه همسرت قاتلت خانه ات قتله گاه یاحسن ع۴بار دیدی درکودکی از کف ات چاره شد مادرت رازدند جگرت پاره شد یاحسن زنده دیدی برت قاتل مادرت بیش ازاین غم،زده شعله پاتاسرت یاحسن توکه درسجده خنجر برانت زدند آتش فتنه شعله بجانت زدند یاحسن عدوسجاده را کشیدازپای تو ناسزاهای خصم سهم بابای تو یاحسن خونجگربودی و سیراززندگی جگرت راپاره کرد دشمن خانگی یاحسن زهرآتش بجانت برافروخته تیرتابوت وجسمت بهم دوحته یاحسن شیعه ازغربتت گشته قلبش مذاب قبرویران تو مانده درآفتاب یاحسن... #عبدالحسین_محبی