eitaa logo
کانال متن و روضه مجمع الذاکرین اهل بیت علیه السلام🎤
40.1هزار دنبال‌کننده
8.1هزار عکس
3.3هزار ویدیو
367 فایل
﷽ جدیدترین اشعار،نوحه وروضه بامتن درکانال ما خوش آمدید 🌺 مدیریت وتبلیغات👇تبلیغ پزشکی نداریم @khadeem110 @majmazakerinee لینک کانال👆 https://eitaa.com/joinchat/272171029Cdda5575628 لینک گروه 👆 https://rubika.ir/maajmaozakerine کانال ما درروبیکا👆
مشاهده در ایتا
دانلود
🔸🔶《السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا أَبَا جَعْفَرٍ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِيٍّ الْبَرَّ التَّقِيَّ الْإِمَامَ الْوَفِيَّ، السَّلاَمُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الرَّضِيُّ الزَّكِيُ التَّقِیُّ الجَوادُ یَابنَ رَسوُلِ اللّهِ(ص)》🔶🔸 ✅در بین ائمه اطهار(ع) امام جواد(ع) جوانترین امامی بودند که شهید شدند. یعنی در سن ۲۵ سالگی!(۱) بعد از شهادت امام رضا(ع) به اصرار مامون، دخترش ام فضل به ازدواج امام جواد(ع) در آمد. مامون با فرستادن دختر خود به خانه امام(ع)، آن حضرت(ع) را براى هميشه زيرنظر داشت و از كارهاى او بي خبر نمی ماند. سرانجام مامون در سال ۲۱۸ قمری مُرد و برادرش معتصم جای او نشست. امام جواد(ع) با امّ الفضل به جانب عراق آمد. مسعودی می نویسد ؛ 📋《فَلَمَّا انصَرفَ أَبُوجَعفَرِِ(ع) اِلَى العَرَاقِ لَم يَزَلِ المُعتَصَمُ وَ جَعفَرُ بنُ المَأمُونِ يُدَبِّرونَ وَ يَعمَلونَ فِي الحَيلَةِ فِي قَتلِهِ! فَقَالَ جَعفَرُ لِاُختِهِ أُمِّ الفَضلِ وَ كَانَت لِاُمِّهِ وَ أَبِيِهِ فِي ذَلِكَ؛ لِأَنَّه وَقَفَ عَلَى انحِرَافِهَا عَنهُ وَ غَيرتهَا عَليِهِ لِتَفضِيلِهِ أَم أَبِي الحَسَنِ ابنِهِ عَلَيهَا مَعَ شِدَّةِ مَحَبَّتِهَا لَه وَ لِأَنَّهَا لَم تَرزُق مِنهُ وَلَدَاً! فَأَجَابَت أَخَاهَا جَعفَرَا وَ جَعَلُوا سَمَّا فِي شَي‏ءِِ مِن عِنَبِِ رَازِقِيِِّ وَ كَانَ يُعجِبُهُ العِنبَ الرَازِقي! فَلَمَّا أَكَلَ مِنهُ نَدَمَت وَ جَعَلَت تَبكِي! فَقَالَ لَهَا : مَا بُكاؤُكَ؟ وَ اللّهِ لَيَضرِبَنَّكَ اللّهُ بِفَقرِِ لَا يَنجِي وَ بَلاءِِ لَا يَنسَتِرُ》 ♦️وقتى امام جواد(ع) به عراق آمد، معتصم و جعفر بن مأمون درباره كشتن امام جواد(ع) مكر و حيله كردند. جعفر به امّ الفضل كه خواهر او بود پيشنهاد قتل امام جواد(ع) را داد، زيرا جعفر مي دانست كه امّ الفضل به جهت اين كه امام جواد(ع) مادر امام هادی(ع) را از او بيشتر مي خواهد، با آن حضرت(ع) ميانه خوبى ندارد، از طرفى هم امّ الفضل از امام جواد(ع) فرزندى ندارد! لذا امّ الفضل حرف برادر خود را گوش كرد، انگوری را به زهر رازقى آغشته کرد و به امام(ع) داد و ایشان هم انگور رازقى را دوست مي داشت. وقتى امام(ع) از آن انگور خورد، امّ الفضل از عمل خود پشيمان شد، بناى گريه و زارى را نهاد، امام جواد(ع) به او فرمود : چرا گريه ميكنى؟! و الله! خدا تو را به فقرى دچار مي كند كه از آن نجات نخواهى يافت و به بلائى مبتلاء می شوى كه مخفى و پوشيده نخواهد ماند.(۲) در برخی از منابع به مسمومیت امام جواد(ع) اشاره شده، ولی از ام الفضل نامی به میان نیامده است. ابن شهر آشوب نقل می کند : 📋《وَ قُبِضَ بِبَغْدَادَ مَسْمُوماً》 ♦️امام جواد(ع) در بغداد در حالی که مسموم شد، از دنیا رفت.(۳) حتی شیخ مفید، این مسمومیت امام جواد(ع) را رد می کند و در این باره می گوید : 📋《وَ قِيلَ إِنَّهُ مَضَى مَسْمُوماً وَ لَمْ يَثْبُتْ بِذَلِكَ عِنْدِي خَبَرٌ فَأَشْهَدُ بِهِ》 ♦️و گفته‌ شده که امام جواد(ع) با سمّ درگذشته است؛ اما این مطلب برای من ثابت نشده است که بتوانم بدان شهادت دهم.(۴) اما برخی منابع شهادت امام جواد(ع) را بر اثر سخن‌چینی قاضی بغداد، نزد معتصم دانسته‌اند. روزي معتصم در مجلسي كه براي تعيين محل قطع دست دزد تشكيل داده بود، امام(ع) را شركت داد و قاضي بغداد، ابن ابي داود و ديگران در اين مجلس شكست خورده و شرمنده گرديدند. چند روز بعد، ابن ابي داود نزد معتصم رفت و از روی حسد و كينه توزی به وی گفت : از باب خيرخواهی به شما تذكر مي دهم كه جريان چند روز قبل به صلاح حكومت شما نبود؛ زيرا در حضور همه دانشمندان و مقامات عالي مملكتي فتواي ابوجعفر(ع) ، يعني فتواي كسي كه نيمي از مسلمانان او را خليفه و شما را غاصب حق او مي دانند،را بر فتواي ديگران ترجيح دادي! اين خبر ميان مردم منتشر گرديد و خود دليل قاطعي بر حقانيت او نزد شيعيان شد. معتصم كه مايه ي ابراز هر نوع دشمني با امام(ع) را در نهاد خود داشت، از سخنان قاضي بغداد، بيشتر تحريك شد و درصدد قتل امام(ع) برآمد و سرانجام منظور پليد خود را عملي كرد و او را توسط منشي يكي از وزرايش مسموم و شهيد نمود.(۵) {وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ} 📝شعر : در میان حجره یارب کیست غوغا مى ‏کند شکوه زیر لب ز بى رحمى دنیا مى‏ کند خاک عالم بر سرم گویى جواد ابن الرضاست کز عطش مى ‏سوزد و خون، قلب زهرا مى ‏کند آب را مى‏ ریزد آن بیدادگر روى زمین هر چه آب آن تشنه لب از او تمنا مى‏ کند تشنه لب با قلب سوزان جان به جانان مى ‏دهد قاتلش جان دادن او را تماشا مى‏ کند 👤نیشابوری 📚منابع : ۱)الارشاد شیخ مفید، ج۲، ص۲۷۳ ۲)اثبات الوصية مسعودی، ص۲۲۷ ۳)مناقب ابن شهر آشوب، ج۴، ص۳۷۹ ۴)الارشاد شیخ مفید، ج۲، ص۲۹۵ ۵)التفسیر عیاشی، ج۱، ص۳۲۰ سید حسن حسینی فاضل
هدایت شده از روضه دفتری
# روضه  _ شهادت ابن الرضا حضرت جوادالائمه علیه السلام 🏴🏴🏴🏴🏴🏴 در حجرۀ در بسته تنی در تَب و تاب است جان می دهد و تشنۀ یک جرعۀ آب است ناله ها زند کنج حجره دست پا زند کنجِ حجره ... چون مار گزیده تنم از کینه بسوزد از لعلِ لبم تا جگرُ سینه بسوزد از جفا شده خون دلِ من همسرم شده قاتلِ من .... (آقا جانم ...) نه مادرُ نه خواهرُ نه همدمُ یاری تا بهرِ من خسته کند ناله و زاری ای هم نفس نا نجیبم کف نزن ببین من غریبم ... *روضه بخونم براتون السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا مُحَمَّدَ بْنَ عَلِيٍّ التَّقِيَّ الجَوادُ یَابنَ رَسوُلِ اللّهِ .... یا علی بن موسی الرضا ... چهل سال امام رضا منتظر بود ، خدا بهش یه جون داد ...ای رفقا اینقدر علی بن موسی الرضا دوسِش داشت جواد الائمه رو ... می فرمود : با برکت تر از این جوان تو اسلام نیومده ... میگن این شب ها هرکی میزه زیارت امام رضا همه باب هایِ دیگر رها می کنن همه از بابُ الجواد واردِ حرم میشن ... آخه وقتی میان بابُ الجواد یه آقازاده آغوش باز کرده ....* مرهم حریفِ زخم زبان ها نمی شود اصلاً جگر که سوخت مداوا نمی شود گریه مکن بهانه به دست کسی مده با گریه هات هیچ مداوا نمی شود خسته مکن گلوی خودت را برای آب با آب گفتن تو کسی پا نمی شود اینقدر پیشِ چشم کنیزان به خود مپیچ با دست و پا زدن گره ات وا نمی شود گیسو مَکش به خاک دلی زیر و رو شود در این اتاق عاطفه پیدا نمی شود باور کنم به در نگرفته ست صورتت؟ این جایِ تنگ و این قد و بالا نمی شود ... با ضربِ دست و پا زدنت طشت می زنند جز هلهله جواب مهیا نمی شود با غربتی که هست تو غارت نمی شوی نیزه به جای جایِ تنت جا نمی شود ... خوبیِ پشت بام همین است ای غریب پایِ کسی به سینۀ تو وا نمی شود .... حسین ...... *در حجره رو بست ، جواد الائمه 25 سالِشه مجلس جوون باید شلوغ باشع ... دمِ در امام رضا ایستاده برا شماها گریه میکنه ... خدا لعنت کنه همه قاتلین آل الله رو ... خدا لعنت کنه جعدۀ ملعونه رو وقتی زهر به امام حسن داد ، میگن تا دستُ پا زدن امام حسن رو دید گریه کرد ، پشیمون شد گفت عجب غلتی کردم ...  اما این اُم الفضل نانجیب نمی دونم چه زنی بوده ، همچین که صدایِ نالۀ جواد الائمه بلند شد ، بعضی از کنیزا دلشون به رحم اومد ... رفت همه رو خبر کرد ، گفت: یه عده ای پا بزنند ... یه عده ای دست بزنن ... یه عده ای طشت بزنن ... صدایِ آقا رو کسی نشنوه ... عرضم تمام یا الله ... یه وقت دیدن دیگه صداش نمیاد ... در حجره رو باز کردن دیدن گرد غبار همۀ حجره رو فرا گرفته ... حضرت صورت رو خاک گذاشته ... یه ریسمان آوردن پایِ حضرتُ بستن چند نفر سر ریسمانُ گرفتن از پله ها بردن بالایِ بام ... وای وای وای .... بدنُ بالایِ بام زیر آفتاب گذاشتن ... آخ بنازم به معرفتِ کبوترا ... اومدن بالهاشون باز کردند ... سایبون برا بدنِ عزیز زهرا درست کردند ... این یه بدن بود کبوترا سایه کردن ، لا یوم کَیومکَ یا اباعبدالله .... ای حسین ..... یه جمله روضه بخونم، یه کاری کردن با بدنِ اربابتون ، زینب که نشناخت بماند" دختری که سال ها تو آغوشِِ ابی عبدالله بود یه وقت رو پا بلند شد ، گفت عمه این سر بریده مال کیه ؟ ... عمه چشماش خون آلوده .... دندان هاش خون آلوده .... پیشانیش خون آلوده ... گیسوانش خون آلوده .... جلو چشمِ دختر چوب برداشت .... آی حسین .....
هدایت شده از روضه دفتری
ع زسوز غم پر پروانه می سوخت                                      ز داغ لاله ای گلخانه می سوخت وجودش را شرر زد آشنایی                                       که از جور دل بیگانه می سوخت بنوشید آب از پیمانه زهر                                            دل پاکش از این پیمانه می سوخت ز آوای جواد آن جان زهرا                                          نهان گلشن جانانه می سوخت میان حجره بود و ناله می کرد                                                به حال وی دلی آنجا نمی سوخت از همین جا دلت را روانه آن  حجره ای کن که امام جواد میان آن حجره افتاده ، از سوز زهر به خود می پیچید ، اما کشنده تر از این زهر ، زهر بی وفایی همسرش بود ، بمیرم برات آقا محرمی نداشتی ، چه کشید جواد الائمه ، آن ساعتی که دید اُمالفضل در حجره را بست کنیزانش را جمع کرد گفت : شادی کنید تا کسی صدای ناله امام را نشنود بعد شهادت هم دستور داد بدن امام را بالای بام مقابل آفتاب بیندازند ، اما کبوترها  می آمدند بالهاشون را بهم می دادند تا آفتاب به این بدن نتابد ، اما عاشقان امام جواد این بدن دیگر برهنه نبود ، بی سر نبود ، این بدن پاره پاره نبود . رحمت خدا بر این ناله ها ، ای دلهای آماده ، بمیرم برای عزیز فاطمه حسین ، که دخترش بدن بابا را نشناخت، صدا زد عمه این بدن کیه درد دل می کنی ؟ فرمود : سکینه جان این بدن بابایت حسینِ ، همه صدا بزنید حسین حسین . 🔰🔰
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
آي کبوترايي که بالاتونو بهم داديد رو تن پاک جواد من يه سايبون زديد سايه اي شديد براي نعش گل به روي بام تا نسوزونه تن عزيزشو از صبح تا شام کربلا کجا بوديد تا که بيايد بال بزنيد که با هم پر بزنيد يه سر به گودال بزنيد تا که سايه اي بشيد براي پاره ي تنم زير آفتاب نمونه يوسف بي پيرهنم رو تن جواد من پر کبوتراست اما نعل تازه سينه ي حسينمو شکست آسمون گريه کن پيکر هر دو لاله بود کار حوري و ملک کنار هر دو ناله بود من کنار هر دو گل زدم به سينه و سرم اومدم ناله زدم گفتم غريب مادرم
ای انس و جان گدای تو یا حضرت جواد شرمنده ی عطای تو یا حضرت جواد دائـــم ز کـــار خلــق گره بـــاز می‌کند دست گره‌گشـای تو یا حضرت جواد زیباتریــن دعــــای سماواتیــان بــــود مـدح تـو و ثنـای تـو یــا حضرت جواد پیش از شب ولادتــم ای آشنــای دل دل بــود آشنــای تـو یا حضرت جواد چون آیه‌هــای نـــور، پدر بوسه می‌زند بـر روی دلربــای تــو یا حضرت جواد زوار پـــا نهنـــد بــــه بــــال ملایکــــه در صحـن باصفای تو یا حضرت جواد پــر می‌زنــد کبوتــر دل‌هــا ز هـر طرف پیوستـه در هـوای تو یا حضرت جواد جود ازتو جودگشت وکرامت نهاده است رخ بـر در ســرای تـو یا حضرت جواد تو کیستـی؟ همیشـه ـجواد الائمه‌ای من کیستم؟ گدای تو یا حضرت جواد بایــد هـزار زاده ی اکثم بـه وقت بحث صـورت نهد به پای تو یا حضرت جواد مامـون در آتش حسـدش آب می‌شود چون بشنود صدای تو یا حضرت جواد بخشـی بــه قاتل پــدرت حــرز مادرت ای جـان مـا فـدای تو یا حضرت جواد بگشای لب که لحظه به لحظه اجابت است دلــداده ی دعـای تـو یا حضرت جواد هر کس زده است دست توسل به دامنی مــا را بــود ولای تــو یـا حضرت جواد قبــر مطهــر تــو در آغـــوش کاظمیـن دل‌های ماست جای تویا حضرت جواد بالله قســم هــر آنچــه بگوییم نارسات بـر قــامت رســای تو یا حضرت جواد هرگـــز رضا ز کس نشــود حضرت رضا یک لحظه بی‌رضای تو یا حضرت جواد این غم کجابرم که بسی برتو شدستم از یــار بی‌وفــای تــو یــا حضرت جواد باتو هرآنچه شد ستم وظلم بی‌حساب دانــد فقط خــدای تــو یا حضرت جواد تو در میـان حجـره زدی نالـه و گریست قاتـل هــم از بـرای تـو یا حضرت جواد آتش گرفت حجره ی دربسته چون دلت از اشک بی‌صـدای تـو یا حضرت جواد قلب تــو پاره‌پاره شـد و شهر کاظمین گردیــد کربــلای تــو یــا حضرت جواد بالله قسم رواست کــه مرغـان آسمان گرینــد در عــزای تــو یـا حضرت جواد بــا آن همه وفــا و محبت کــه داشتی شد زهر کین سزای تو یا حضرت جواد «میثم» به ناله‌های دلت بود آشنا شد مرثیه‌سرای تو یا حضرت جواد غلامرضا سازگار
اشعار شهادت جوادالائمه.. ✏شاعر..آرمین غلامی (مجنون کرمانشاهی) 📴📴📴📴📴📴📴📴📴 بر زمین ای زاده ی زهرا چرا افتاده ای روی خاک هجره از زهره جفا افتاده ای آن زن قاتل به اشک دیدگانت خنده کرد بس که نالیدی تو از صوت ونوا افتاده ای دست وپا درپیش قاتل میزدی .اوخنده کرد درمیان هجره ات بی کس زپا افتاده ای ماند جسم تو سه روزی زیر نور آفتاب بر روی خاشاک وخاک بام ها افتاد ه ای همچوجدت استخوانهایت همه بشکسته شد نیمه شب از پشت بام خانه ها. افتاده ای مردم این شهر گویابی خبر ازتوشدند درمیان کوچه ها ابن الرضا افتاد ه ای بهر دیدار پسر چشم انتظاری میکند تابیاید هادی از در.ازنوا افتاده ای کاش (مجنون )جان سپاری درعزای دلبرت چون گل باغ رضا ع بی همنوا افتاده ای شاعراهل بیت (ع)-آرمین غلامی (مجنون)
شهادت امام جواد(ع) زهرکین یکسره کارت راساخت ..که چنین رنگ ز رخسارت باخت.. چه به روزجگرت آمده است ..که پسرآمدورویت نشناخت. .قاتلی که به شما زهر خوراند ..همسرت بودکه زپایت انداخت.. دیدی اش دروسط هلهله بود.. زن قاتل که تورا دست انداخت. .دست وپادروسط خانه مزن.. که سراپاشده خون، پیروهنت. .بارغم کی کمرت خم میکرد.. عاقبت زهر زپایت انداخت.. آرمین غلامی (مجنون کرمانشاهی)
شهادت جوادالائمه.. دیدم تنی سری جگری پهلویی پری. .اینهاهمه بوداثر زهرپیکری. .زهرجفاتمام تنش آب کرده است.. بایدکه ناله های لب یار بشمری. نایی نمانده درتن ابن الرضاع دگر . ازاوچه مانده است تنهایک پسری. ازبامهافتاده وجانش گرفته شد. .از اونمانده است بجزیک تن وسری. افتادواستخوان تن او شکسته شد.. گویابه پیش چشم همه له شده سری. آرمین غلامی(مجنون کرمانشاهى)
شهادت حضرت جواد(ع) تاقاتلم زآمدنم باخبرشده. .باچشم های خیره سرش خیره ترشده. درازدحام بودن انبوهی ازکنیز .رفتن زخانه بین همه دردسرشده. افتادم ازجفای زن وزهر پرشرر ..میسوزم وتمام جگرشعله ورشده ..ازپشت بام خانه مراپرت کرده اند.. بشکسته استخوان وتنم درنظرشده.. افتادم وتمامی صورت له شده بود .گویانظاره گر به من هر رهگذرشده آرمین غلامی(مجنون کرمانشاهی)
روضه و توسل بسیار جانسوز _ ویژۀ ایام شهادت حضرت جوادالائمه علیه السلام _ حاج آرمین غلامی(مجنون) ⚫️⚫️⚫️⚫️⚫️⚫️⚫️⚫️⚫️ شهادت امام جواد(ع) شدبپاروضه ی ارباب بیاگریه کنیم. .چونکه اینجاهمه زوارجوادیم جواد ..روزگاریست که درمان من این اشک عزاست. .بی سبب نیست که بیمارجوادیم جواد ..زن قاتل تن نازت به سر بام کشید ..ولی ما یارومددکارجوادیم جواد. .گرشدم سائل او ازکرم فاطمه است.. روزمحشرپی دیدارجوادیم جواد. . *هی دارم این در و اون در می زنم قبلِ محرم یه کربلا ... هی دارم به این ور اون ور متوسل میشم،اون اهلِ منبر میگفت علی بن موسی الرضا علیه سلام به آقازاده اش امر کرد پسرم به دِینی که من گردنت دارم کسی رو نزار از درِ خونت بره ... یا جواد الائمه،من کربلا میخوام ... دیگه خسته شدم،تکراری شده خواستم ... من هوایِ بین الحرمینُ میخوام ... من دلم تنگ شده عقب عقب از بالا سر بیام ... دیدی،دستتُ میزاری رو سینه ات هی مگی السَلامُ علیکَ یا ابا عَبدِالله ... حسین ...* به گریۀ شبِ هجران کشیدگان سوگند اگر دمی تو بِخندی غمی نمی ماند *گفت حاج عباس کِشوانیه،تو عراق کلید دارِ حرمِ عباسِ،گفت با یه سیدِ بزرگوار نشسته بودیم کنارِ ضریح،یه عرب پا برهنه درب و داغون خیلی بهم ریخته معلومه از این چادرنشیناست ، بیابونا ، عشایر " راس اومد تو حرم،اومد کنارِ ضریح نشست شروع کرد به حرف زدن .. اومدم بگم،برو یه حمامی بعد بیا زیارت،یهو دیدم پاهاشو آورد چسبوند به ضریح ... حرف میزد این سید بزرگوار هم همینطور نگاش میکرد گفت دیدم اومد عقب بلند شد یه تشکر هم کرد و رفت" دویدیم صداش زدم چکار کردی؟ اول حرف زدی بعد پاتو چسبوندی رو ضریح از کی تشکر کردی ؟... گفت بابا چند وقتی بود پاهام زخم شده بود،هرکاری کردم خوب نشد اومدم حرم به عباس گفتم،گفت بیار پاهاتو بالا ... پاهامو دست کشید مرحم گذاشت ... خوب شد ... پاشدم مگه عباس و نمی بینید شما ؟... گفت زدیم تو سرمون واویلا ... آقا یه عرب پیرِ عشایرِ راه دلت نیومد زخم هایِ پاشو ببینی،مرحم گذاشتی روش ... تو که مرحم داشتی،پاهایِ پر آبله،هرچی زینب مرحم گذاشت خوب نشد ... آخ بمیرم اینقده خار تو پاهاش رفت ...* هزار بار شهادت دهد قبیلۀ طی دیگه برم تو روضه دیگه مدح نمیخونم ... امروز کار کارِ زن هاست برن کاظمین ... برن وسطِ حیاط حرم ضَجه بزنن ... به زن هایِ بغداد بگن یه جوون داره بال بال میزنه نمی خندن ... یه جوون داره جون،میده کسی کف نمیزنه ... بده یکی گریه کنه،صدا گریه شو با رقصیدن پنهان کنند ... ای وای مادرم برات بمیره ... برخیز ای جوان سرِ خود بر زمین نکش تو زخم خورده ای پَر خود را زمین نکش *سیدا برن بیرون من روضه میخوام بگم ...* ای مادر ی تر از همه کم دستُ پا بزن *من دستُ پا زدنِ بغدادُ میگم ... من دستُ پا زدنِ کربلا رو نگفتم ... یه زن بیاد بینِ مردا به برادرش التماس کنه ... کم دست و پا بزن ... الله اکبر ... آقاجان من معذرت میخوام ، من هر وقت برا بچه هایِ زهرا گریه میکنم دلم باز میشه ... هی فک میکنم تو حرمم ... من برات روضه میخونم انگار حرمتم ...* ای مادری تر از همه کم دستُ پا بزن پهلو شبیهِ مادرِ خود بر زمین نکش اسبابِ رقص و شادیِ زنها شدی چرا صورت به پیشِ همسر خود بر زمین نکش *بزار روضه بگم،کنیزه ته دلش هنوز یه خرده رحم هست،اونا می زدن و می رقصیدن. دید صدا نفسایِ آقا خس خس افتاده،گفت من فردا جوابِ مادرشُ چی بدم؟ دوید یه ظرف آب آورد،گفت الان دلِ زهرا رو شاد میکنم ... دمِ در اُم فضل رسید گفت کجا داری؟ گفت آب میبرم براش،بد خندید ... گفت بده خودم براش میبرم ... اومد داخل حجره ... دید دوردونۀ امام رضا رو زمین افتاده،پا رو زمین می کشه یه گه گدار میگه جیگرم،یه گه گدار میگه ای وای حسین ... اما هر کی دیگه بود بابا بی رحم ترین آدم خب آب نمیخوای بدی،چرا این کارا رو میکنی ... ظرفِ آبُ گرفت جلوش ریخت رو زمین گفت تشنته؟ ... نمیزارم یه قطره اش به لبت بخوره ... آقا شما آبُ دیدی،یه جا دیگه هم یه امام صدا نفس هاش خس خس افتاد ... هلال دلش سوخت،سپرشُ آب کرد دیر رسید یه خرده دیر رسید ... دید شمر داره بیرون میاد ... سر تا پاهاش خونی ... گفت دیر اومدی هلال ... الان آبش دادم* حسین ...