eitaa logo
کانال متن و روضه مجمع الذاکرین اهل بیت علیه السلام🎤
38.7هزار دنبال‌کننده
7.8هزار عکس
3.2هزار ویدیو
360 فایل
﷽ جدیدترین اشعار،نوحه وروضه بامتن درکانال ما خوش آمدید مدیریت👇 @khadeem110 @majmazakerinee لینک کانال https://rubika.ir/maajmaozakerine کانال ما درروبیکا👆
مشاهده در ایتا
دانلود
بسم‌ الله الرحمن الرحیم ▶️ زهرا کنار درب حسینیه دم گرفت هَل مِن مُعین... دوباره جهان رنگ غم گرفت هیئت حریم توست ، وَ ما زائر توییم خوشبخت شد کسی که شفا از حرم گرفت صدها گره ز مشکل او باز می شود هر کس برای روضه ی تو یک قدم گرفت رحمت بر آن کسی که به تو اعتماد کرد لعنت بر آن کسی که تورا دست کم گرفت باید دخیل پرچم مشکی روضه شد باید شفا ز مرثیه ی محتشم گرفت دم کرده است مادر تو چای روضه را با اشک های سینه زنان ، چای دم گرفت ما را رها کنی همه از دست می رویم آدم شده ست هر که در این روضه دم گرفت @majmaozakerine
بغض ها در سینه اما فرصت فریاد نیست روضه خواندن در کنار این حرم آزاد نیست باد مویم را پریشان میکند مانند آن_ _پرچمی که روی گنبد در مسیر باد نیست اشکهایم راه سقاخانه را گم کرده اند حاجتی دارم ولیکن پنجره فولاد نیست چند گنبد در کنار چند تا ایوان طلا مطمئنم تا نباشد قلب زهرا شاد نیست مادری بر خاکهای صحن ، گندم ریخته پس کبوتر هست گرچه صحن گوهرشاد نیست غیر پرواز کبوترهای غمگین در حرم سایه بانی بر مزار حضرت سجاد نیست حک شده بر سینه ی ما "نَحْنُ اَبْناء الْحَسَن" بین ما جز عاشق و مجنون مادرزاد نیست می نویسم آرزویم را به روی خاکها خانه ات آباد، ای که خانه ات آباد نیست‌... @majmaozakerine
ما هر چه بود پای محرم گذاشتیم در چَشم ها دو چِشمه ی زمزم گذاشتیم قطعاً دعای فاطمه پشت و پناه ماست وقتی دم حسینیه پرچم گذاشتیم ما ارث گریه از پدر خویش برده ایم پا جای پای حضرت آدم گذاشتیم این اشک ها برای تو باشد ، حسین جان شاید به روی زخم تو مرهم گذاشتیم تفسیر روضه هاست ، حروف مقطعه جان را میان سوره ی مریم گذاشتیم خیلی حسین زحمت مارا کشیده ای خیلی برای روضه ی تو کم گذاشتیم عمریست دم حسن شده و بازدم حسین این عشق را به سینه دمادم گذاشتیم یک اربعین زیارت مارا ردیف کن ما هر چه بود پای محرم گذاشتیم 🔸شاعر: ــــــــــــــــــ «کانالِ سبک و شعرِ بابُ الحَرَم» @babollharam
. . 🔹 ألسَّلامُ عَلَى الْحُسَيْنِ الَّذي سَمَحَتْ نَفْسُهُ بِمُهْجَتِهِ 🔹 ای دل! مگر نه خاتمه ماه محرّم است؟ باز این چه شورش است که در خلق عالم است؟" گر ماجرای کوفه و کرببلا گذشت "باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است؟" گویا طلوع کرده به شام، آفتاب عشق "کآشوب در تمامی ذرّات عالم است" صبح ورود شام چنان تیره بُد کز آن "کار جهان و خلق جهان، جمله درهم است" سرهای کشتگان همه بر دوش نیزه‌ها "سرهای قدسیان‌همه بر زانوی غم است" آن محشری که کرد به پا چوب خیزران "بی نفخ صور خاسته تا عرش اعظم است" رشک مَلَک خرابه‌نشین شد که "محتشم" گفتا: "عزای اشرف اولاد آدم است" ویرانه و دل شب و دردانه و پدر آری؛ بساط عشق به‌خوبی فراهم است فردا سپیده، چشم در آن بزم تا گشود بر گِرد شمع دید که پروانه‌ای کم است محتشم كاشانی جواد هاشمی تربت . ✅ وداع محرم ما هر چه بود پای محرم گذاشتیم در چَشم ها دو چِشمه ی زمزم گذاشتیم قطعاً دعای فاطمه پشت و پناه ماست وقتی دم حسینیه پرچم گذاشتیم ما ارث گریه از پدر خویش برده ایم پا جای پای حضرت آدم گذاشتیم این اشک ها برای تو باشد ، حسین جان شاید به روی زخم تو مرهم گذاشتیم تفسیر روضه هاست ، حروف مقطعه جان را میان سوره ی مریم گذاشتیم خیلی حسین زحمت مارا کشیده ای خیلی برای روضه ی تو کم گذاشتیم  یک عمر دم حسن شده و بازدم حسین این عشق را به سینه دمادم گذاشتیم یک اربعین زیارت مارا ردیف کن ما هر چه بود پای محرم گذاشتیم 🔸شاعر: _______________ .
بسم الله الرحمن الرحيم ما هر چه بود پای محرم گذاشتیم در چَشم ها دو چِشمه ی زمزم گذاشتیم قطعاً دعای فاطمه پشت و پناه ماست وقتی دم حسینیه پرچم گذاشتیم ما ارث گریه از پدر خویش برده ایم پا جای پای حضرت آدم گذاشتیم این اشک ها برای تو باشد ، حسین جان شاید به روی زخم تو مرهم گذاشتیم تفسیر روضه هاست ، حروف مقطعه جان را میان سوره ی مریم گذاشتیم خیلی حسین زحمت مارا کشیده ای خیلی برای روضه ی تو کم گذاشتیم یک عمر دم حسن شده و بازدم حسین این عشق را به سینه دمادم گذاشتیم یک اربعین زیارت مارا ردیف کن ما هر چه بود پای محرم گذاشتیم
*بخش اول* (س) کربلایی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ (مرتضی کیست؟ نفْسِ پیغمبر السَّلامُ علیک یاحیدر) یادشان رفته لطف حیدر را یادشان رفته شأن کوثر را چقَدَر زود یادشان رفته حرمت دختر پیمبر را شاهد حرف من امام حسن بین کوچه زدند مادر را آیه‌ی صبر را تلاوت کرد تا علی دید شعله‌ی در را دست بسته کشان کشان بردند این علیِ بدون یاور را آه بانوی خانه را زده‌اند ماه‌بانوی خانه را چشم یک شهر در تماشا بود بدترین لحظه‌های دنیا بود مادر خانواده غرق به خون پدر خانواده تنها بود ذکر لبهای فاطمه ، حیدر مرتضی گرم ذکر زهرا بود بس که حبل‌المتینِ حاجت‌هاست ریسمان هم دخیل مولا بود پیش رویش کویر بود و کویر پشت راهش دو چشم دریا بود این مدینه به سینه آتش زد سینه اش را مدینه آتش زد چه بگویم که خون به راه افتاد مادرم بین کوچه ، آه افتاد مادری که پناه عالم بود پر شکسته چه بی‌پناه افتاد چه بگویم که روضه بسیار است گذر شاه سمت چاه افتاد عاقبت چشم باغبان در غسل به همان لاله‌ی سیاه افتاد مجتبی تکیه‌گاه طفلان بود وسط کار تکیه‌گاه افتاد یک علی مانده و یتیمانش آیه‌های کبود قرآنش *شاعر: ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ .
*بخش اول* (س) کربلایی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ (مرتضی کیست؟ نفْسِ پیغمبر السَّلامُ علیک یاحیدر) یادشان رفته لطف حیدر را یادشان رفته شأن کوثر را چقَدَر زود یادشان رفته حرمت دختر پیمبر را شاهد حرف من امام حسن بین کوچه زدند مادر را آیه‌ی صبر را تلاوت کرد تا علی دید شعله‌ی در را دست بسته کشان کشان بردند این علیِ بدون یاور را آه بانوی خانه را زده‌اند ماه‌بانوی خانه را چشم یک شهر در تماشا بود بدترین لحظه‌های دنیا بود مادر خانواده غرق به خون پدر خانواده تنها بود ذکر لبهای فاطمه ، حیدر مرتضی گرم ذکر زهرا بود بس که حبل‌المتینِ حاجت‌هاست ریسمان هم دخیل مولا بود پیش رویش کویر بود و کویر پشت راهش دو چشم دریا بود این مدینه به سینه آتش زد سینه اش را مدینه آتش زد چه بگویم که خون به راه افتاد مادرم بین کوچه ، آه افتاد مادری که پناه عالم بود پر شکسته چه بی‌پناه افتاد چه بگویم که روضه بسیار است گذر شاه سمت چاه افتاد عاقبت چشم باغبان در غسل به همان لاله‌ی سیاه افتاد مجتبی تکیه‌گاه طفلان بود وسط کار تکیه‌گاه افتاد یک علی مانده و یتیمانش آیه‌های کبود قرآنش *شاعر: ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ .
|⇦•در بقیع قبر حسن .. / و توسل ویژۀ ۸ شوال سالگرد تخریب قبور ائمه بقیع _حاج محمدرضا بذری•✾• ●━━━━━━─────── ⇆ㅤ ◁ㅤㅤ❚❚ㅤㅤ▷ㅤㅤ ↻ خادم حرم امام رضاست میگه دیدم تو حرم به عربی اومد شروع کرد زیرِ لب زمزمه کردن، چشما پرِ اشک به زبان عربی میگفت یا امام رضا این همه راه اومدم بهم میگفتن داری میری زیارتِ غریب الغربا !! اما آقا هرچی میبینم صحن و رواق های تو در تو .. گنبد و گلدسته و بارگاه و خادمای با ادبُ .. گفت آقا اگه میخوای غریب ببینی بیا بریم مدینه .. آیت الله العمری از بزرگانِ شعیان عربستان بود، ان شالله قسمت بشه بریم مدینه .. ایشون میفرمود من یادمه روزی که قبرستان رو تخریب کردن .. میگه این نامردا جسارت رو به جایی رسوندن گفتن شیعیان خودشون باید خراب کنند بارگاهِ بقیع رو .. گفتن ما اگه جان بدیم هم این کار رو نمی کنیم .. ما باشیم حرم خراب بشه ..!! آیت الله عمری میگه چند روزی گذشت، یکی از معتمدین مدینه شیعیان رو جمع کرد گفت خودتون تخریب کنید .. گفتن مگه میشه گفت من امام حسن رو به خواب دیدم .. حضرت فرمود خودتون خراب کنید نزارید دستِ این نامردا بیفته .. دستِ اینا بیفته جسارت میکنن، بی احترامی میکنن .. جانم .. (آماده ای گریزم بزنم؟!!) نیمه شب وقتی دختر جامانده بود .. تا بی بی زینب فهمید زجر میخواد بره دنبالش اومد جلو فرمود بزارید خودمون این بچه رو پبدا کنیم .. اگه دستِ این نامرد بیفته این بچه رو زنده نمیزاره .. یه بچه رو ببینی گم شده نوازشش میکنی .. غصه نخور بابات میاد .. ناگهان وحشت سرا پایم گرفت یک نفر از پشت موهایم گرفت .. ــــــــــــــــ دلم می خواست معراجت ببینم چه معراجی عجب رنگین کمانی نرو دیگر ! تو رفتی سنگ خوردم بیا قولی بده دیگر بمانی تو را با زخم صورت می شناسم مرا بشناس با قد کمانی نمی دانم چرا این زجر نامرد بدش می آید از شیرین زبانی عبایت روی دوش نیزه داری عقیق تو به دست ساربانی چه مویی داشتی بابا زمانی چه مویی داشتم بابا زمانی اگر مال منی پس پیش من باش چرا دائم به دست این و آنی ؟! نشد غارت پدر جان !چادرم را خودم دادم به آن دختر امانی ! نفهمد هیچ کس بازار رفتم! بماند بین ما راز نهان رخت را سیر دیدم سیر گشتم تو بودی آن غذای آسمانی سرت خاکی شده در این خرابه شدم شرمنده از این میزبانی شاعر : ــــــــــــــــــ آه دیگه از دست خودم کلافم زحمتو باید کم کنم اضافم دخترِ خوش قیافه بودم حالا هیچکی خوشش نمیاد از قیافم عمه .. بِکشم سرمه چشام ناز میشه مگه نه! بابایی بیاد دلم باز میشه مگه نه! دوباره زندگیم آغاز میشه مگه نه! نامرتب نیستم؛ من فقط النگوهام دستم نیست! تو ندیدی بابا؛ زیر معجر گل سر بستم نیست! بابا .. دندونم که افتاده در میاد مگه نه! تو عروسیم داداش اکبر میاد مگه نه! روزای غصه و غم سر میاد مگه نه! ــــــــــــــــــ می‌کشم روی زمین پای پر از آبله را تا میان من و تو کم کنم این فاصله را سرِ نیزه ، وسط تشت طلا ، کنج تنور فرصتی نیست بگیرم سر پر مشغله را کاش دست تو کمی موی مرا شانه کند بلکه آرام کنی دختر بی حوصله را علت لکنت من را که خودت می بینی ورم صورت و زخم لب و خون لثه را جان من فکر نکن قافیه را باخته ام خواستم پیش تو راحت بنویسم گله را بین بازار به اشکم همه می‌خندیدند دوست دارند چرا گریۀ در هلهله را کاش بودی و مرا باز بغل می کردی کاش بودی که بگیری یقۀ حرمله را عمه در هلهله ها گفت کجایی عباس؟ غیرت الله بیا ختم کن این غائله را عمه کوهیست که ما تکیه به او میکردیم مادری کرد ، که آرام کند قافله را خطبه ای خواند که بند دلشان را لرزاند شام حس کرد دم صحبت او زلزله را راستی واژۀ “یابن طلقا” یعنی چه؟ عمه آتش زده این سلسلۀ باطله را او عقیله ست، صبور است، خدا حفظ کند دختر فاطمۀ عالمۀ فاضله را حسم این است که من دردسر قافله ام کاش با خود ببری دردسر قافله را می کشم منت اگر ناز مرا هم بکشی می کشم روی زمین پای پر از آبله را شاعر : @majmaozakerine
ما هر چه بود پای محرم گذاشتیم در چَشم ها دو چِشمه ی زمزم گذاشتیم قطعاً دعای فاطمه پشت و پناه ماست وقتی دم حسینیه پرچم گذاشتیم ما ارث گریه از پدر خویش برده ایم پا جای پای حضرت آدم گذاشتیم این اشک ها برای تو باشد ، حسین جان شاید به روی زخم تو مرهم گذاشتیم تفسیر روضه هاست ، حروف مقطعه جان را میان سوره ی مریم گذاشتیم خیلی حسین زحمت مارا کشیده ای خیلی برای روضه ی تو کم گذاشتیم عمریست دم حسن شده و بازدم حسین این عشق را به سینه دمادم گذاشتیم یک اربعین زیارت مارا ردیف کن ما هر چه بود پای محرم گذاشتیم 🔸شاعر: __________________________
میون بازارم ، اونم چه بازاری دلم برات تنگه ، خودت خبرداری ندارم از هیچکس ، توقع یاری چه بی وفا بودن ، خودت خبر داری تو کوچه ها کردم ، ازت طرفداری سنگ جوابم شد ، خودت خبر داری نامه نوشتم آقا ولی ازت شرمندم رقیه تو می بینم تا چشمامو می بندم (میا غریب مادر) خون سرم میشه ، تو کوچه ها جاری بازار قصابا ، خودت خبرداری آهنگرا دارن ، چه روز پر کاری صحبته از جنگه ، خودت خبرداری نبینم اون روز و ، سرت بشه قاری رو نیزه ها آقا ، خودت خبر داری نبینم اون روزی که تنت تو گودال میره کنار جسم پاکت فاطمه از حال میره (میا غریب مادر) اگه بری زینب ، نداره غمخواری دستاشو می بندن ، خودت خبرداری دیگه نمی مونه ، برات علمداری خیمه میشه غارت ، خودت خبر داری دختر کوچیکت ، نداره گوشواری غروب عاشورا ، خودت خبرداری وقتی به روی نیزه سر علمدار میشه قسمت ناموس تو کوچه و بازار میشه میا غریب مادر