eitaa logo
مکتب وحی
2.6هزار دنبال‌کننده
1.7هزار عکس
553 ویدیو
11 فایل
برای برقراری ارتباط با مدیر کانال بر روی لینک زیر کلیک فرمایید. @maktabevahy_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
🔶. دولت فقر خدايا بمن ارزانى دار/ كين كرامت سببِ حشمت و تمكين مَنَست‏ 🔹هر چه انسان در آن موقعیت و بارگاه دست‌خالی‌تر باشد، زودتر قبولش می‌کنند، هر چه در آنجا تهیدست و فقیر باشد، زودتر راه پیدا می‌کند. 🔹بزرگی به اتفاق مریدان خود به دیدن بزرگ دیگری می‌رود. وقتی به آنجا می‌ر‌سند به شاگردانش می‌گوید: «هر کس در خود قابلیتِ اِدراک محضر شیخ را می‌بیند داخل بیاید و هر کس نمی‌بیند نیاید.» همه داخل می‌شوند اما یکی پشت در می‌ماند! می‌گویند: «تو چرا نمی‌آیی؟» می گوید: «ایشان شرط گذاشته که ”اگر قابلیت دارید!“ من وقتی به خود و وضعیت خود نگاه می‌کنم، می‌بینم نتوانسته‌ام موقعیتی که قابلیت ادراکِ حضور او را داشته باشم، در خود ایجاد کنم و به محضرِ او برسم.» وقتی همگی داخل می‌شوند یکدفعه آن شیخِ استاد که به محضرش رسیده بودند گفت: « چرا آن کسی که قابلیت محضر ما را دارد، نیامد؟!» یعنی مسئله بر عکس است؛ در مرحله اول باید اظهارِ مسکنت شود و این اظهار مسکنت، خودش قابلیت است. 🔹بهترین متاع و ارزشمندترین قضایا در این بازار، ”متاعِ فقر و درماندگی و بیچارگی“ است. امام سجاد علیه السلام به سِرّ قضیه پی برده است که: در دستگاه ربوبی، بالاترین متاعی که موجب قبولی بارگاه پروردگار است، متاع فقر و احتیاج است. این را امام سجاد فهمیده و ما نفهمیدیم و مرتب در جا می‌زنیم؛ بالا می‌رویم و پایین می‌آییم! 🎙. حضرت آیت الله حاج سید محمد محسن حسینی طهرانی قدّس الله سرّه 🔈. ۱۴۲۰ مجلس ۱ رحمه الله @maktabe_vahy 🌸..🌸..🌸..🌸
💠 صاحبخانه یکی است! 🔹اگر لطف خداوند شاملِ حال بنده‌ای شود، با نوسانات و تغییر و تبدّلاتی که در زندگی و معیشت و ارتباطاتِ او پیش می‌آورد، این مطلب و معنا را خواهی‌نخواهی در او محقَّق می‌کند و در کلۀ او فرو می‌کند! 🔹به او می‌فهماند که: «لَیسَ فِی الدّارِ غَیرُهُ دَیّارٌ؛ در این عالَمِ وجود، صاحب‌خانه یکی است و همه مستأجر هستند!» 🎙. حضرت آیةالله حاج سید محمدمحسن حسینی طهرانی قدّس الله سرّه 🔉. ، جلسۀ ۱۰، رمضان سال ۱۴۲۱ @maktabevahyorg 💎.💎.💎.💎
🔵. اگر خود را پایین تر از دیگران ببینیم.... 🔸این کلام از مرحوم علامه طهرانی قدّس سرّه تا آخر عمر ترك نشد: «كسى نزديك‏تر است كه خود را از همه‏ رفقا پايين‏ تر بداند!» 🔸باید روی این جمله فکر کرد. بعضی ها اینگونه هستند که: «ده سال آمده ايم، پانزده سال آمده ايم، پنجاه سال است هستيم، مجتهديم، راه رفته ايم.» نه! آن كسى نزديك‏تر است كه خود را از همه پايين‏ تر بداند؛ نه اينكه خودش را گول بزند؛ بلکه واقعاً خود را در این حال بداند. آن‏وقت حال او هم فرق می‏كند؛ نفسش در ارتباطات و مسائل تفاوت ‏میكند. آنگونه شخصی نزديك‏تر است. نه به ريش سفيد است و نه به عُمرِ زياد و نه به جار و جنجال‏هاىِ ظاهرى و نه به همين عناوين. و خودمان هم اين را مشاهده كرديم و ديديم و تجربه كرديم! 🔸اينجاست كه انسان خواهى نخواهى در ارتباط با نياز خود و بى‏ نيازى او، و در ارتباط با نقص خود و كمال او، و در ارتباط با فقر خود و غناى او، حال ابتهال(تضرّع و زاری) پيدا می‌کند. ديگر از روی زور کردن به خود نیست که بخواهد مثلاً در خودش حال گریه ایجاد کند؛ بلکه فرق می کند. خواهى نخواهى اين ابتهال در دل پيدا می‌شود؛ حال چه از چشم اشك بيايد يا نيايد؛ بعضى وقت‏ها نمی‌آید! و اين حال لازمۂ اين رجوع است. بدون اين حال ابتهال و نیاز و عجز، فایده ندارد و خداوند چیزی نمی‌دهد. هزار سال امتحان كنيد! ما امتحان كرديم و ديديم خبرى نيست! 📝. حضرت آیت اللَه سیدمحمدمحسن حسینی طهرانی، قدّس الله سرّه. 🔊. ، جلسه3، سنه 1423. @maktabe_vahy 🌸.🌸.🌸.🌸
💠 ما که‌ایم اندر جهانِ پیچ‌پیچ؟! چون الف، کو خود ندارد هیچ‌هیچ! 🔹این عِلم‌ها از کجاست؟! مرحوم سید بهبهانی در آخر عمر بر بالای منبر رفت و گفت: «آقایان! من ادلّه را فراموش کرده‌ام و تقلید از من جایز نیست؛ لذا به شاگردم سید بحرالعلوم مراجعه کنید.» یعنی همه‌چیز تمام شد. 🔹مرحوم شیخ انصاری دربارۀ میرزا حبیب‌الله رشتی می‌گفت: «من برای سه نفر درس می‌دهم که یکی از آنها حاج میرزا حبیب‌الله است.» واقعاً مرجعیّت در نجف به او اختصاص داشت. [آن‌چنان در مباحث دقت به‌خرج می‌داد که به‌عنوان نمونه] بحث می‌کرد که: «مقدِّمه درست است یا مقدَّمه؟» 🔹همین میرزا حبیب‌الله رشتی با آن یدِ بیضایی که داشت، وضعش به صورتی شده بود که آدرس خانه‌اش از یادش رفت! برای همین، سر کوچه علامت می‌زد تا راه را پیدا کند؛ پس از آن به حرم امیرالمؤمنین علیه السلام می‌رفت، اما وقت برگشت آن‌قدر تشکیک می‌کرد که: «این علامت من است یا علامتِ دیگری؟!» که راه را پیدا نمی‌کرد! کارش به اینجا رسید! 🔹اینها همه قدرت خداست. «مِن أینَ لِیَ الخیرُ و لا یوجَدُ إلّا مِن عِندِک [؛ کجا برای من خیر و رحمتی به‌وجود آید، در حالی که آن خیر و رحمت، اختصاص به کان و کانونِ موجود در نزد تو دارد].» 🔹چون 🔻ما همه مَظهَر هستیم و مَظهَر از خودش چیزی و بودی ندارد. مَظهَر فقط «نما» دارد، و اصالت و حقیقت به او برنمی‌گردد.🔺 🎙. حضرت آیةالله حاج سید محمدمحسن حسینی طهرانی قدّس الله سرّه 🔉. برگرفته از ، جلسۀ ١، رمضان سال ١۴۳۵ @maktabe_vahy 🌸🌸🌸🌸🌸
🔶 هم خویش حاجت خواسته، هم خویشتن کرده روا! 🔹 در این شب‌ها این مسئله باید مورد توجّه قرار بگیرد که: 🔹کشکولمان را بگیریم دستمان، و به امام زمان عرضه بداریم: «خودت نگاه کن! هیچ در این نیست؛ فقط هوا! پر از هواست! هر چه خواستی خودت در آن بریز!» 🔹واگذار کنیم تقدیر و اراده و آیندۀ خود را به حضرت، و همه را تسلیمِ او کنیم. هر چه خودش می‌خواهد و صلاح می‌داند، اختیار کند. 🔹اختیار او را بر اختیار خود ترجیح دهیم و به جای ارادۀ خود، ارادۀ او را بنشانیم. 🎙حضرت‌ آیة‌الله حاج سید محمدمحسن حسینی طهرانی قدّس‌الله‌سرّه ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔈 1431ه.ق؛ جلسه 7؛ منقّح. علیه‌السلام @maktabe_vahy 💠.💠.💠.💠
⭕️ از بزرگی سؤال کردند که راه چیست و سیر کدام است و سلوک به چه می‌گویند؟! پاسخ داد: «دَعْ نَفْسَک و تَعال: خودت را کنار بگذار و بیا!» 🔹یعنی: ـ «خودت را به حساب نیاور» ـ‌ و «به فضل خدا اتّکا کن!» 🔹کاری را که انجام می‌دهی، نگو: «من انجام دادم و من این کار خیر را کردم!» عمل خیر را انجام بده؛ ولی این عمل خیر را از ناحیۀ «دیگری» بدان! بعد از آن نتیجه‌اش را در نفْسَت خواهی دید که جور دیگری شده است و «حالِ دیگری» پیدا کرده‌ای. 🔹اما اگر آن عمل خیر را انجام دهی، و بعد روی آن حساب باز کنی می‌بینی که «ها! بد نبود! الحمد‌لله توفیق پیدا کردیم که این عمل خیر را انجام دهیم!» [باد می‌کنی] و یک‌خُرده «باد» اندازۀ دوکیلو یا سه‌کیلو اضافه می‌شود. 🔹این «دَعْ نَفْسَک و تَعال: خودت را کنار بگذار و بیا!» اصل سلوک است. 🔺یعنی از اول که شما در راه خدا حرکت می‌کنید تا آن نقطۀ آخری که می‌خواهید برسید «خودت را کنار بگذار و بعد وارد خانه شو!» 🎙حضرت‌ آیة‌الله حاج سید محمدمحسن حسینی طهرانی قدّس‌الله‌سرّه ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔈 1435ه.ق؛ جلسه 12؛ منقّح. @maktabe_vahy 🔘.🔘.🔘.🔘
💠 آب رحـمتْ بـايَدَت، رَو پـست شو و آنگَهان خور، خمرِ رحمت، مست شو 🔹این کلام از مرحوم علامه طهرانی قدّس‌سرّه تا آخر عمر ترك نشد: «كسى به خدا نزديك‏تر است كه خود را از همۀ رفقا پايين‏‌تر بداند!» 🔹باید روی این جمله فکر کرد. بعضی‌ها اینگونه هستند که می‌گویند: «ما ده سال یا پانزده سال است که آمده‌ايم!»، «پنجاه سال است که هستيم!» «مجتهديم!»، «راه رفته‌ايم!» 🔹خیر، اینگونه نیست! آن كسى نزديك‏تر است كه خود را از همه پايين‏‌تر بداند. واقعاً خود را در این حال بداند؛ نه اينكه خود را گول بزند. آن‏وقت حالِ او هم فرق خواهد کرد، و نفسَش در ارتباطات متفاوت ‏خواهد بود. آنگونه شخصی نزديك‏تر است. 🔹نه به ريش سفيد است و نه به عُمرِ زياد! نه به جار و جنجال‏هاىِ ظاهرى و نه به همين عناوين! خودمان هم اين را مشاهده كرده‌ايم و تجربه نموده‌ایم! 🔹اينجاست كه انسان خواهى نخواهى در ارتباط با نيازِ خود و بى‏ نيازى او؛ در ارتباط با نقصِ خود و كمال او؛ در ارتباط با فقرِ خود و غناى او، «حالِ ابتهال[ و تضرّع و زاری]» پيدا می‌کند. 🔹ديگر از روی زور کردن به خود نیست که بخواهد مثلاً در خودش حالِ گریه ایجاد کند؛ خواهى نخواهى اين ابتهال در دل پيدا می‌شود؛ حال چه از چشم اشك بيايد يا نيايد. اين حال، لازمۀ اين رجوع است. 🔹بدون اين «حالِ ابتهال و نیاز و عجز» فایده ندارد و هزار سال هم امتحان کنید، خداوند چیزی نمی‌دهد. ما امتحان كرديم و ديديم خبرى نيست! 📝 حضرت آیت اللَه سیدمحمدمحسن حسینی طهرانی، قدّس‌الله‌سرّه ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔊 ، جلسه3، سال 1423، منقّح. @maktabe_vahy 🔘.🔘.🔘.🔘
🌕 زمانی حضرت موسی علیه‌السلام کنار رودِ نیل ایستاده بود. یک‌دفعه عصایش به یک تکّه‌سنگ برخورد کرد. سنگ دو تکّه شد. نگاه کرد، یک کِرمِ کوچک را دید که وسط سنگ قرار داشت. تعجّب کرد و گفت: «خدایا! تو که این همه خلق داری، حالا کجای عالَمِ تو به‌هم می‌‌خورد، اگر این کرم کوچک نبود!؟» 🔸خطاب رسید: «موسی، هیچ نگو! الان این کِرم هم در حال سؤال کردن از من بود که کجای عالَمِ تو به‌هم می‌خورد، اگر موسی را نداشته‌ باشی!؟ اصلاً به‌هم نمی‌‌خورد!» راست هم می‌گفت؛ اگر هزار تا موسی هم نباشد این دنیا تکان نمی‌‌خورد و همین است که دارید می‌بینید! 🔸آن بالا هیچ خبری [از ما و منی‌ها] نیست! ما باید بدانیم و باید حواسمان باشد، خیال می‌کنیم کسی هستیم. آقاجان! ما باید بدانیم که در این عالَم کاره‌ای نیستیم. خیلی این دست‌ و آن دست نزنیم. خیال نکنیم که با نبودِ ما همۀ افلاک به‌هم می‌ریزد و منظومه شمسی نابود می‌شود و ستارگان و سیّارات در هم کوبیده می‌شوند. نه آقا‌جان، این خبرها نیست! 🔸باور بفرمایید سرِمان را زمین بگذاریم، آن کِرمی که بغلِ ماست، به ما نگاه هم نمی‌کند؛ چه رسد به ستارگان و سیارات و کواکب! آن عالَم، عالَمِ سکون،‌ اطمینان، سکوت، طمأنینه، امنیّت، عالَم رَوح و روحانیّت است. 🔸از شلوغی خبری نیست. از «این و آنی» خبری نیست. همه در حال انجام کار خویش هستند. در آنجا از اینکه «تو کردی! تو چرا نکردی!؟ تو چرا به جای من آمدی!؟ اگر من نباشم تو نیستی» خبری نیست! اینها همه «تخیّلات» است که در این عالَم است. 🔸خیال می‌کنیم اگر نباشیم عالَم کُنْ فَیَکون می‌شود. نه آقا؛ به اندازۀ یک سر سوزن و قطرۀ آبی از جایَش تکان نمی‌خورد. 🔺جهان چون خط و خال و چشم و اَبروست که هر چیزی به‌جای خویش نیکوست 🎙حضرت‌ آیة‌الله حاج سید محمدمحسن حسینی طهرانی قدّس‌الله‌سرّه ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔈 1434ه.ق؛ جلسه 7؛ منقّح. @maktabe_vahy 🌸.🌸.🌸.🌸
11.04M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
💠 سلوکْ تطهیر تدریجیِ نفس، برای تجلّی‌الهی 🔸«خودت مجازِ ما را به حقیقت تبدیل کن!» 🎥 | 🎙 حضرت آیت‌الله حاج سید محمدمحسن حسینی طهرانی قدّس‌الله‌سرّه 🎞 | سال 1438ه.ق| مجلس 10| دقیقه 46:31 📌 @Maktabe_Vahy 🌸.🌸.🌸.🌸
🔶 نیست کند، هست کند، بی‌دل و بی‌دست کند بـاده دهـد، مـست کنـد سـاقیِ خـمّـار، مـرا 🔹 در این شب‌ها این مسئله باید مورد توجّه قرار بگیرد که: 🔹کشکولمان را بگیریم دستمان، و به امام زمان عرضه بداریم: «خودت نگاه کن! هیچ در این نیست؛ فقط هوا! پر از هواست! هر چه خواستی خودت در آن بریز!» 🔹واگذار کنیم تقدیر و اراده و آیندۀ خود را به حضرت، و همه را تسلیمِ او کنیم. هر چه خودش می‌خواهد و صلاح می‌داند، اختیار کند. 🔹اختیارِ او را بر اختیارِ خود ترجیح دهیم و به جای ارادۀ خود، ارادۀ او را بنشانیم. 🎙حضرت‌ آیة‌الله حاج سید محمدمحسن حسینی طهرانی قدّس‌الله‌سرّه ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔈 1431ه.ق؛ جلسه 7. علیه‌السلام @maktabe_vahy 💠.💠.💠.💠
🌕 یک وقتی حضرت موسی علیه‌السلام کنار رودِ نیل ایستاده بود. یک‌دفعه عصایش به یک تکّه‌سنگ برخورد کرد. سنگ دو تکّه شد. نگاه کرد، یک کِرمِ کوچک را دید که وسط سنگ قرار داشت. تعجّب کرد و گفت: «خدایا! تو که این همه خلق داری، حالا کجای عالَم به‌هم می‌‌خورد، اگر این کرم کوچک نبود!؟» 🔸خطاب رسید: «موسی، هیچ نگو! الان این کِرم هم در حال سؤال کردن از من بود که کجای عالَم به‌هم می‌خورد، اگر موسی را نداشته‌ باشی!؟ اصلاً به‌هم نمی‌‌خورد!» راست هم می‌گفت؛ اگر هزار تا موسی هم نباشد این دنیا تکان نمی‌‌خورد و همین است که دارید می‌بینید! 🔸آن بالا هیچ خبری [از ما و منی‌ها] نیست! ما باید بدانیم و باید حواسمان باشد، خیال می‌کنیم کسی هستیم. آقاجان! ما باید بدانیم که در این عالَم کاره‌ای نیستیم. خیلی این دست‌ و آن دست نزنیم. خیال نکنیم که با نبودِ ما همۀ افلاک به‌هم می‌ریزد و منظومه شمسی نابود می‌شود و ستارگان و سیّارات در هم کوبیده می‌شوند. نه آقا‌جان، این خبرها نیست! 🔸باور بفرمایید سرِمان را زمین بگذاریم، آن کِرمی که بغلِ ماست، به ما نگاه هم نمی‌کند؛ چه رسد به ستارگان و سیارات و کواکب! آن عالَم، عالَمِ سکون،‌ اطمینان، سکوت، طمأنینه، امنیّت، عالَم رَوح و روحانیّت است. 🔸از شلوغی خبری نیست. از «این و آنی» خبری نیست. همه در حال انجام کار خویش هستند. در آنجا از اینکه «تو کردی! تو چرا نکردی!؟ تو چرا به جای من آمدی!؟ اگر من نباشم تو نیستی» خبری نیست! اینها همه تخیّلات است که در این عالَم است. 🔸خیال می‌کنیم اگر نباشیم عالَم کُنْ فَیَکون می‌شود. نه آقا؛ به اندازۀ یک سر سوزن و قطرۀ آبی از جایَش تکان نمی‌خورد. 🔺جهان چون خط و خال و چشم و اَبروست کـه هـر چـیـزی بـه‌جـای خـویـش نـیـکـوسـت 🎙حضرت‌ آیة‌الله حاج سید محمدمحسن حسینی طهرانی قدّس‌الله‌سرّه ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔈 1434ه.ق؛ جلسه 7؛ منقّح. @maktabe_vahy 🌸.🌸.🌸.🌸
⭕️ [در دعای عید فطر عرض می‌کنیم:] «أنْ تُدخِلَنی فی کُلِّ خَیرٍ أدخَلْتَ فیه محمّدًا و آلَ محمّدٍ؛
در هر خیری که رسول خودت و ائمّۀ از ذریّۀ او را داخل کردی، ما را هم داخل کن!
» 🔸واقعاً خیلی عجیب است! من هر وقت به این فقرۀ دعای روز عید فطر فکر می‌کنم واقعاً بدنم می‌لرزد! نه‌تنها در امروز و این ماه، [بلکه] مثلاً در طول سال بارها می‌شود که این فقره در ذهنم مرور می‌شود. 🔸می‌بینم واقعاً این خدا چقدر لطف دارد! با ما شوخی نکرده است! می‌گوید: «بیایید به قصور و فقدان خود نگاه نکنید؛ به کَرَم ما نگاه کنید!» 🔸همۀ ما فاقدیم، همۀ ما دارای خلأ هستیم، همه در نقصان و همه دور هستیم [ولی خداوند می‌فرماید:] «به کرم و بزرگواری ما نگاه کنید، به عظمت و مجد ما نگاه کنید! ببینید ما چه هستیم!» 🔸واقعاً گاهی اوقات این عُرَفا و بزرگان کلماتی در رحمت پروردگار می‌گویند که انسان می‌ترسد اینها را مطرح کند! این‌قدر مسئله، بالا است! 🎙حضرت‌ آیة‌الله حاج سید محمدمحسن حسینی طهرانی قدّس‌الله‌سرّه ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔈 جلسه 15 @maktabe_vahy 🌸.🌸.🌸.🌸