*﷽* #مکتب_سردار_سلیمانی #خاطرات_سردار یکی از ویژگی های حاج علی محمدی پور معنویتش بود.فکر نکنم کسی حرفی که یک مقدار کراهت در آن وجود داشته از زبان او شنیده باشد. همیشه وقتی می خواست برود پای نقشه و حرف بزند این عبارت را می گفت : "بسم الله الرحمن الرحیم" تذکر به جمع و خودم ، برای خدا-به راه خدا. همیشه شروع بیاناتش این بود که همه ما بدانیم برای خدا داریم این کار را می کنیم در راه خدا داریم این کار را انجام می دهیم و هدفمان هم خداست و چیز دیگری مد نظر نیست. #شهید_حاج_علی_محمدی_پور #یاد_عزیزشان_با_صلوات مکتب سردار سلیمانی @maktabesardarsoleimani

*﷽* #شهیدانه یک بار قبل از عملیات به حاج علی گفتم : بچه ها می خواهندآینده شان را از زبان تو بشنوند. ابتدا زیر بار نمی رفت ،اما وقتی اصرار کردم حاضر شد به حرف بیاید. گفتم : من یکی یکی اسم بچه ها را می گویم تو بگو چه سرنوشتی پیدا می کنند. گفتم : غلام گفت : غلام که انشاالله رفتنی است. بعد اسم دو سه نفر را به زبان آوردم، گفت : به اینها نمی شود امیدوار بود. گفتم : رضا نجمیان گفت رضا شهید می شود. برادرش محمد آنجا بود پرسید: حاجی علی تکلیف ما چه می شود؟! جواب مستقیمی نداد فقط گفت : خداوند مزد دل بابا ننه مان را می دهد. دیگه چیزی نگفت بعد از کربلای ۵ هر دو شهید شدند هم محمد و حاج علی. 📚 : در انتظار آن لحظه #شهید_محمد_محمدی_پور #شهید_حاج_علی_محمدی_پور #یاد_عزیزشان_با_صلوات

*﷽* #شهیدانه شهادت علی خیلی برای ما سنگین بود برادرش کاظم را از پای انداخت و افتاد در بستر بیماری.روز به روز حالش بدتر می شد. بردیم بیمارستان رفسنجان فایده ای نداشت ، تهران بردیم فایده ای نداشت... انگار نه انگار! رنگش زرد شده بود! گونه هایش بیرون زده بودند! مادرش می گفت : بچه ام جلوی چشم ما دارد می میرد و کاری از دستمان بر نمی آید. یک روز صبح بلند شدم وضو گرفتم تکه پنبه ای را که از روز شهادت حاج علی به عنوان یادگاری نگه داشته بودم ، را برداشتم رو کردم به درگاه خداوند گفتم : خدایا این برادر علی هست و این پنبه یادگار خود او ، به روح علی قسمت می دهم که برادرش را شفا بدهی. آمدم بالای سر کاظم پنبه رو مالیدم به سر و صورتش. نیم ساعتی نگذشته بود که کاظم بیدار شد گفت : من گرسنه ام... کاظم اولین کسی بود که علی شفایش داد. راوی : پدر شهید 📚: در انتظار آن لحظه #شهید_حاج_علی_محمدی_پور #یاد_عزیزش_با_صلوات