eitaa logo
دعوت‌نامه
269 دنبال‌کننده
16 عکس
1 ویدیو
0 فایل
اشعار و خوشنویسی های مریم کرباسی نجف آبادی
مشاهده در ایتا
دانلود
به حضرت ام البنين(س)؛ وقتی که در ادامه خدا نقطه چین گذاشت خورشید را دومرتبه روی زمین گذاشت برداشت از نگاه علی(ع) اضطراب را بی شک میان سينه تنگش یقین گذاشت دستان مهربان تو عشقی دوباره را بر شانه ی امیر و دل مؤمنين گذاشت مادر نبود و مادری ات اهل خانه را در رحمتی چو رحمت للعالمین گذاشت روزی هزار بار گل از دامنت شکفت دنیا چقدر پشت سرت آفرین گذاشت در دامنت چهار سپیدار سر بلند در سینه ات چهار غم آتشین گذاشت نام تو را خدای پسرهای شیردل با افتخار حضرت ام البنین(س) گذاشت https://eitaa.com/maryam_karbasi_najafabadi
از دشمنان برند شکایت به دوستان چون دوست دشمن است،شکایت کجا بریم! 🌹🌹🌹
از تازه ها؛ در بین غم‌ها می‌شوم دلتنگ و دیوانه کِز می‌کنم شعری بگویم گوشه خانه حالم مگر بهتر شود با گفتن این شعر من راضی‌ام گاهی به‌یک تک بیت شاهانه امروز با حالِ بَدَم از صبح تا حالا چرخیده ام دور خودم مانند پروانه صدبار گفتم خوش به حال روزهایی که بودم عزیزِ مادر و محبوب و دردانه امروز حتّی ظهر قدری از غذایم ماند با این‌که اصلا هم نخوردم صبح، صبحانه با این غزل انگار حالم بهتر از صبح است وقتش رسیده دم کنم یک چای عصرانه این روزها دلتنگم و دلتنگم و دلتنگ... https://eitaa.com/maryam_karbasi_najafabadi
به نام مادر، برای حضرت زهرا(س) هرچند گل‌های زیادی در جهان خاصند محبوب گل‌های دوعالم همچنان یاسند حال و هوای خانه ها با بودنِ دختر حال و هوای بی‌نظیرِ باغ گیلاسند رسم پدرها بوده دختردوستی اما دردانه ها پیش پدرها مثل الماسند هرچند دخترها به مادر پشتشان گرم است چون روی مادرهایشان بسیار حساسند هرجا که نام مادر آوردم، به خود گفتم؛ دختر! چقدر این شعرها در اوجِ اخلاصند آن آیه ها هم که به نام حضرت زهرا(س)ست در کل قرآن بیشتر سرشار احساسند کوثر، همان یک سوره کوچک ولی کافی‌ست تا قرن‌ها قدر شما را خوب بشناسند https://eitaa.com/maryam_karbasi_najafabadi
چه فرقی داشت آیا با تمام بنده ها، مادر؟ که بود آرامبخش جان من بعد از خدا، مادر کجا باید به دنبال خوشی باشم؟ کجا باید؟ بدون تو کجا آرام می گیرم؟ کجا مادر؟ بگو اصلا خوشی بعد از تو می آيد سراغ ما؟ ولی بی تو خوشی اصلا نمی آيد به ما، مادر! به دخترهای بی مادر رسیده غصّه دنیا رسيده شادی اش امّا به دخترهای با مادر اگر با داغ سنگینت دلم روزی کنار آمد بِدان آن روز می میرد عزیزی آشنا، مادر! تو دیگر بر نمی گردی به این دنیا، ولی یک روز می آیم من به آن دنیا و می بینم تو را مادر! ! https://eitaa.com/maryam_karbasi_najafabadi
هدایت شده از رستا
نشست تخصصی *شهر در دستان بانوی شهر* روایت *مادرانه‌های مصطفی* با حضور نعیمه منتظری نویسنده کتاب *سرباز روز نهم* و شعرخوانی بانوان شاعر اصفهانی، *مریم کرباسی* و *زهرا سپهکار* 🔺مکان: پل تاریخی شهرستان، سالن شیخ‌بهایی 🔻زمان: چهارشنبه، ۱۳ دی ماه، ساعت ۱۶ 🌱 رستا، روایت‌سرای تاریخ شفاهی اصفهان 🌱 انتشارات راه یار، ناشر فرهنگ، اندیشه و تجربه انقلاب اسلامی 🌐 @rasta_isf_1401 🌐 @raheyarpub
وزید باد و به هم زد دوباره این در را مرا ورق زد و آشفته کرد دفتر را مرا ورق زد و خط زد وَ باز هم آورد درست صفحه ی اندوهگین آخر را چرا تو اوّل این قصّه بودی و حالا... چرا تو آخر این قصّه...؟باز کن در را چه سال ها که مرا پشت در ندیده ای و برای من تو فقط صفحه های بدتر را ؛ شبانه روز ورق می‌زنی، نشان بدهی گلی که صفحه به صفحه شده ست پرپر را چه سال ها که گذشته ست و من نمی‌دانم چه هدیه ای بخرم باز روز مادر را https://eitaa.com/maryam_karbasi_najafabadi
تنگ چشمان نظر به میوه کنند ما تماشاکنان بستانیم ... https://eitaa.com/maryam_karbasi_najafabadi
برای مادرم؛ یکم بهمن است و تکراری ست قاب عکس تو روی این دیوار قصّه ی جای خالی ات مادر ! سرِ هر سال می‌شود تکرار سال هشتاد و شش، یکِ بهمن صبح، برفی شدید آمده بود با وجودِ فشار بالایت دستهایت چه‌قدر یخ زده بود آه! لعنت به سکته ی مغزی که تو را ناگهان گرفت از ما آه ! با مرگ تو چه تاوانی زندگی هم‌زمان گرفت از ما بعدِ تو آمبولانس‌ها انگار که به یاد تو می‌کشند آژیر معنی مرگ را عوض کردی زندگی که نمی‌کند تغییر سیِ دِی‌ بود و باز هم تا صبح یک شب سخت را سحر کردم عکس تازه نداشتم از تو با همین عکس کهنه سر کردم یکم بهمن ۱۴۰۲ شانزده سال سخت از نبودنت گذشت https://eitaa.com/maryam_karbasi_najafabadi
شاد بودیم و از بس‌که دختر دوست بود خانه با ما دختران هم بی برادر گرم شد میلاد با سعادت حضرت علی(ع)مبارک
برای پیامبر(ص) عاشق‌ِ زلف‌ پريشان‌ تو بايد باشد هركه‌ بسيار به‌ چشم‌ تو مقيّد باشد دوش‌ در حلقه‌ی ما قصّه‌ی گیسوی‌ تو بود» از تو معشوق‌تری‌ كس‌ نَتَواند باشد ماه‌، درمانده‌ شد از وصف‌ِ خَم‌ ابرويت‌ ابر، آشفته ی آن موی‌ مجعّد باشد خنده‌های‌ تو به‌ دريای خروشان‌ رفته‌ست‌ لحظه‌هایی‌ كه‌ پُر از جذر و پر از مدّ باشد بي‌سبب‌ كوه‌ نشد كوه‌ِ حِرایی‌ كه‌ چنين‌ قلّه‌ای‌ خاطره‌انگيز و زبانزد باشد كوه‌ می‌خواست‌ به‌ عشق‌ تو تَرَك‌ بردارد تا برای‌ تو فقط‌ مأمن‌ و معبد باشد وَ کویری که تو را در دل خود پرورده ست بی گمان، تشنه ی دیدار مجدد باشد هر زمانی‌ كه‌ به‌ ذكر تو زبان‌ مشغول‌ است‌ خوش‌ترين‌ ثانيه‌هام‌ است‌، چرا بد باشد اشك‌! تسبيح‌ مرا پاره‌ مكن‌، مي‌خواهم‌ تا ابد ذكر لبم‌ نام‌ «محمّد» (ص) باشد https://eitaa.com/maryam_karbasi_najafabadi
عاشقانه ای با تضمینی از برای این همه غم فکر چاره خواهم کرد کنار چشم تو غم را اداره خواهم کرد میان این همه مضمون گریه آور نیز به خنده های تو حتما اشاره خواهم کرد تو عینکی شده ای چشم هات خسته ترند من آن چه را تو بخواهی نظاره خواهم کرد برای راحتی فصل های خشکیده چهار بالش ابری اجاره خواهم کرد چهار فصل من و تو اگر بهاری شد چه استناد به تقویم پاره خواهم کرد فروغ دیده ی من! سایه ی سرم! با تو < به آفتاب سلامی دوباره خواهم کرد > https://eitaa.com/maryam_karbasi_najafabadi
خبرت هست که بی روی تو آرامم نیست طاقت بار فراق این همه ایّامم نیست
ای کاش دعایمان اثر داشت، اثر می آمد و با خودش تبر داشت، تبر تا کی به غروب جمعه‌ها زل بزنیم ای کاش کسی از او خبر داشت، خبر https://eitaa.com/maryam_karbasi_najafabadi
هدایت شده از فاطمه عارف‌نژاد
غروب، کوه، نسیم، آسمان، ستاره، هلال دوباره فرصت آن شد که وا کنم پر و بال به شهر مژدهٔ لبخند ماه خواهم داد اگر بچینمش از پشت بامِ استهلال منی که کنج دلم آیه‌ آیه خوف‌ و رجاست منی که روی لبم یا محول الاحوال رسیده وقت رسیدن! چرا بمانم دور؟ رسیده فصل رسیدن! چرا بمانم کال؟ دل خزان‌زدهٔ من بیا جوانه بزن ببر به درک سحرها بهار را امسال تو می‌رسی _اگر این‌روزها اراده کنی_ به دشتِ‌ ناشدنی‌ها، به قله‌های محال نگاه کن به در خانه‌اش! ببین باز است! و آمده‌ست خود میزبان به استقبال! عجب شروع قشنگی‌ست ماه مهمانی تمام سال نو ای کاش بر همین منوال… @fatemeh_arefnejad
برای عیدهای بدونِ مادرم؛ بهار می‌رسد و سال‌ِ دیگری‌، مادر! كه‌ می‌زنيم‌ دوباره‌ به‌ هر دری‌، مادر! كه‌ می‌زنيم‌ به‌ هر در كه‌ جای خالی تو كنارمان‌ بِنِشانيم‌ يك‌ پری ، مادر! كنارِ سفره‌ كه‌ شش‌ سين‌ شده‌ است‌ بعد از تو و چند شاخه‌ی‌ شب‌بوی‌ پَرپَری‌، مادر! كجاست‌ سبزه‌ی‌ لبخندهات‌ در سفره‌؟ كجاست‌ سبزی گُل‌های روسری‌، مادر؟ بدون‌ِ چشم‌ِ زلال‌ِ تو چندمين‌ سال‌ است‌ كه‌ ماهی‌ات‌ شده‌ در تُنْگ‌، بستری‌، مادر! حدودِ ساعت‌ِ سه‌، «سال‌ِ نو مبارك‌ باد!» چه‌قَدْر مثل‌ِ هميشه‌ مُعطّری‌، مادر! درون‌ِ قاب‌، تو مي‌خندی‌ و دو شمع‌ِ سياه‌؛ چنان‌ به‌ گريه‌ می‌افتند، «بهتری‌ مادر؟ نگاه‌ می كنی‌ و چند بوسه‌ و تبريك‌ نگاه‌ می‌كنی و اشك‌ دختری‌، مادر! ـ به‌ گونه‌های قشنگ‌ تو می‌چكد در قاب‌ چه‌ عيدِ غمزده‌ و گريه‌آوری مادر! هزار سال‌ِ دگر هم‌ كه‌ نو شود، نرسد به‌ پای‌ خوبی‌ِ تو هيچ‌ مادری مادر! شعر از مجموعه؛ چهره ات را پیمبری باید این غزل را سومین عید بدونِ مادر نوشتم، و امسال هفدهمین سالی است که مادر کنارمان نیست، باورم نمی‌کردم این همه سال را بدون او تحویل بگیرم🥺 شب‌های هجر را گذراندیم و زنده ایم ما را به سخت جانی خود این گمان نبود https://eitaa.com/maryam_karbasi_najafabadi
عاشقانه ای بهاری؛ وقتی از گوشه پذیرایی جابجا می کنی بخاری را می نشینم کنار پنجره تا حس کنم موسم بهاری را با کمی جابجایی و تغییر، ماه اسفند رفته از خانه یادمان داده است فروردین،فوت و فن های خانه داری را خانه ما نه مردسالاری ست،نه زن زورگو به خود دیده ست عشق ما را صبور بار آورد، خسته کردیم بردباری را زندگی هم اگر به ما لج کرد،تو به روی خودت نیاوردی من که هر وقت ناامید شدم، در تو دیدم امیدواری را بین مان روزمرگی ها را عشق تقسیم کرده است انگار گاه من قسط وام های تو را... گاه هم تو تميزکاری را... گاه من هم صدای ایرج را روز و شب گوش کرده ام با تو گاه تو می نشینی و با من آلبوم های افتخاری را... می رسی تو به کارهای خودت، می رسم من به خانه و به خودم سال نو را به من بده تحویل، جایش این شعر یادگاری را https://eitaa.com/maryam_karbasi_najafabadi
به حضرت خدیجه سلام الله علیها خوش به حالت که بخت یارت شد، همسری خوب و باوفا باشی اوّلین یاور و عزیزترین زن پیغمبر خدا باشی خوش به حالت خدا برایت خواست خانمِ خانه رسول شوی خیرِ آن خانه هم در این بوده ست تو سرآغاز آن سرا باشی وقتی از آخرین رسول خدا خواستگاری کنی در اوج حیا خواستی عاقبت بخیر شوی، وصله جان مصطفی باشی بی سبب نام تو خدیجه نبود، با خودت خیر و برکت آوردی تا که خیّرترین زنِ تاریخ در لغتنامه سخا باشی مادر فاطمه شدن کافی‌ست که تو را اُمِّ مؤمنین خوانند مادری را تمام کردی تا معنی عشق بی ریا باشی اُمِّ خیر النّسا شدی و چقدر به تو این مادری می آمده است سرشناسِ زنانِ تاریخی! تا همین‌قدر آشنا باشی https://eitaa.com/maryam_karbasi_najafabadi
13.98M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🔶️ شعرخوانی سرکار خانم مریم کرباسی در محضر مقام معظم رهبری ؛ ۱۴ رمضان، ۶ فروردین ۱۴۰۳ 🔸️ در شب ولادت کریم اهل‌بیت حضرت امام حسن مجتبی (علیه‌السلام)، جمعی از اهالی شعر و فرهنگ و اساتید ادبیات فارسی میهمان رهبر انقلاب بودند.  سرکار خانم مریم کرباسی غزلسرای خوش قریحه و با سابقه کشورمان ، در این جلسه شعرخوانی کردند.
من شاعرم، حواس ندارم، پُر از غمم با من درست حرف بزن، من هم آدمم گاهی شبیه شعر سپیدی مشوّشم گاهی دو بیت مثل رباعی منظّمم گاهی دلم خوش است به مضمون ساده ای گاهی به فکر گفتن یک بیت محکمم شاید کنار شعر نباشم خودم ردیف در انتخاب قافیه امّا مصمّمم اغراق اگر نباشد، اقرار می‌کنم من شاعر تمام غزل‌های عالمم هرجا که صحبت از غزل عاشقانه ای است حس می‌کنم که شاعره آن غزل منم من مریمم که شعر برایش مقدّس است با چه زبان؟ چگونه بگویم که مریمم؟ https://eitaa.com/maryam_karbasi_najafabadi
تقدیم به شهرم؛ برای خلبان شهید محسن دریانوش به یاد شهید محسن حججی تو نجف آبادی و همواره پُر آوازه ای شهر من! این‌بار هم داری شهید تازه ای تو گلستان شهیدانت پُر از گلواژه هاست گُل زدی امروز هم بر سردرِ دروازه ای شهر من! خوابت نبرد این چند شب از انتظار می‌کشیدی گاه‌ در بیداری ات خمیازه ای شهر من! از هم نمی‌پاشی تو با این داغ ها ای کتاب لاله ها! داری عجب شیرازه ای! مُحسنت بی‌سر که نه، این‌بار سردار آمده داغ محسن های تو دارد مگر اندازه ای؟ مُحسنت از آخرین پرواز خود برگشته است او ولی این‌بار با حسن ختام تازه ای ۳ خرداد ۱۴۰۳ https://eitaa.com/maryam_karbasi_najafabadi
به‌ پیشگاه امام جواد علیه السلام لب به‌ سخن گشوده زمان ولادتش کم سن ترین امام به‌ وقت شهادتش چشم تمام منتظران بعد سال‌ها روشن شد از ولادت پر خیر و برکتش خورشید عاشقی که‌ طی الارض کرده تا در هشت سالگی برسد به‌ امامتش خورشید تابناک ولایت طلوع کرد تا آسمان دوباره ببالد به‌ ساحتش لبریز جود بود و جفا دید و دم نزد باید همیشه دم بزنیم از سخاوتش ما از جواد یاد گرفتیم جود را کل وجودمان شده مست از کرامتش ذی القعده وعده داده و بیدار کرده است‌ تاریخ را دوباره سرِ وقت و ساعتش آن ماه را جوان به‌ شهادت رسانده اند اين ماه را سیاه بپوشم به‌ حرمتش در اين شب عزیزِ شهادت دعا کنید يک روز قسمتم شده باشد زیارتش https://eitaa.com/maryam_karbasi_najafabadi
مادرم کربلا ندید و نرفت در دلش تا همیشه حسرت داشت مادرم معتقد به حکمت بود اعتقادی اگر به قسمت داشت کربلا قسمتش نشد امّا طبق تقویم کربلایی شد رفتنش پنجم محرّم بود رفتنش هم عجیب حکمت داشت مادرم بین اعتقاداتش بیشتر از همه حسینی بود دیده بودم که او محرّم ها چشم‌هایش به گریه عادت داشت نذرهایش برای اصغر بود گاه نذر رقیّه هم می‌کرد شله زردش چقدر حرف نداشت روزهایی که باز حاجت داشت نقش می‌بست روی هر کاسه دارچین‌های خوشنویسیِ من می‌نوشتم حسین و می‌دیدم مشق نامش چقدر شوکت داشت پانزده سال می‌شود ما هم با محرّم سیاه می‌پوشیم تا بفهمیم زندگی با داغ غصّه تنها نداشت، زحمت داشت مادرم رفت و خوب فهمیدیم داغ هرگز نمی‌شود کهنه کربلا ماند و داغ هایی که قرن‌های زیاد قدمت داشت مادرم صبر زینبی هم داشت بود در زندگی همیشه صبور او ولی زود رفت و فهمیدیم مرگ انگار واقعیت داشت https://eitaa.com/maryam_karbasi_najafabadi
ما تو را کشته نخوانیم که در صورت و معنی زنده اندر تن عشّاق چو ماهیّت جانی شعر؛ فؤاد کرمانی خط؛ مریم کرباسی نجف آبادی السلام علیک یا ابا عبدالله الحسین https://eitaa.com/maryam_karbasi_najafabadi
هدایت شده از 🏴 🎧 آوایَم
🎧 کتاب شعر صوتی جمع مستان ▪️ اشعار اربعینی شاعران آیینی 📖 بازخوانی ۴۰ شعر آیینی به مناسبت اربعین 📎 دریافت رایگان 📢 @ Avayam_ir | آوایَم
هدایت شده از 🚩 هی هات | جهاندار
🔹 گذرنامه ای کاش به دستش برسد نامه‌ی من هم بدجور به هم ریخته برنامه‌ی من هم! در شهر، مشام همه از بوی تو پر بود می‌میرم اگر وانشود شامه‌ی من هم جز در دل آغوش تو آرام نگیرد این نفسِ ملامتگرِ لوّامه‌ی من هم رفتند رفیقان همگی، کِی شود آیا مُهری بخورد روی گذرنامه‌ی من هم... @mehdi_jahandar
دل سرگشته ام کجایی بود؟ او که از اولش هوایی بود دل ايرانی ام هوس می‌کرد گاهی ای کاش نینوایی بود این دلِ تازه پر درآورده از ازل عاشق رهایی بود دل من مثل زائرانِ حرم مظهر عشق و باوفایی بود کار دل در حرم درست شده کار دل‌ها همه خدایی بود کاش این دل شناسنامه نداشت بی گذرنامه کربلایی بود... ۳ شهریور ۱۴۰۳ https://eitaa.com/maryam_karbasi_najafabadi
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
دوباره زائری اندوهگینم که جای کربلا خانه نشینم زمین تا آسمان دلتنگم امّا نشد تا روی ماهت را ببینم هزاران بار دنبال تو گشتم هنوز آواره این سرزمینم برای دیدنت شکّی ندارم به این امّید سرشار از یقینم حسینم! یا حسینم! یا حسینم! به دیدار تو من تشنه ترینم برایت یک غزل گفتم دوباره که محتاج هزاران آفرینم مرا حتما به خاطر داری آقا من از جامانده های اربعینم ۵ شهریور ۱۴۰۳ https://eitaa.com/maryam_karbasi_najafabadi