⭕️ اهمیت تقویت جایگاه بخش کشاورزی در هویت ملی کشورها (1از3) 🔹هویت ملی دارای عناصر سازنده‌ی گوناگونی چون ارزش‌های ملی، دینی، فرهنگی، جامعه‌ای، انسانی، و در ابعاد فرهنگی، اجتماعی، تاریخی جغرافیایی، سیاسی، زبانی و غیره است. شاید بتوان هویت ملی را در بخش کشاورزی نیز جست‌وجو نمود و بر اساس تعریف فوق میزان ارزش، گرایش و نگرش نسبت به کشاورز و کشاورزی را تعیین‌کننده‌ی هویت کشاورزی یک کشور دانست. 🖋پیشرفت غرب، معلول ارج نهادن به کشاورز 🔹یان موریس، فیلسوف قرن بیست‌ویک در کتاب مشهور خود با عنوان «تکامل ارزشهای اجتماعی» (The Evolution of Social Values: From Foragers to Farmers to Fossil Fuels ) پیشرفت غرب در بسیاری از امور را معلول ارزش‌گذاری به کشاورز دانسته و جوامعی را که کشاورز در آن ارج نهاده شده لایق پیشرفت می داند ((ieet.org). محصولات و کالاهای صادراتی هر کشور، به‌عنوان هویت ملی آن کشور به‌حساب می‌آیند و باید با نگرشی مسئولانه به تولید محصولات صادرات محور، نقش تولید و صنعت را در افزایش سهم آن در بازارهای فراملی افزایش داد. 🖋اتحادیه اروپا و برندسازی کشاورزی 🔹در کنار بسته‌بندی و مواردی که می‌تواند کالایی را به فرد و جامعه معرفی کند، برند سازنده نقش تعیین‌کننده‌ای در انتخاب کالا داشته است و از این موضوع نمی‌توان غافل شد که برخی از مصرف‌کنندگان کالا و خدماتی را انتخاب و یا خریداری می‌کنند که برندهای معروفی آن‌ها را تولید و روانه بازار کرده است البته نباید فراموش کنیم که مهم‌ترین موضوع برندسازی و معرفی برند به جامعه هدف تولیدکننده بسیار حائز اهمیت است. 🔹تراکتورهای رومانیایی، لبنیات هلندی، گل هلندی، ماشین‌آلات آلمانی، بزهای اسپانیایی و غیره ازجمله مثالهایی هستند که تبدیل به برند جهانی شده اند و ما محصولات این کشورها را به نام می شناسیم. درواقع برندسازی یکی از سیاست های توسعه ی بازار در اتحادیه اروپا به شمار می آید و کمیسیون اروپا نیز با پیگیری این سیاست برنامه هایی را برای برندسازی محصولات کشاورزی پی گرفته است (کمیسیون اروپا). 🖋فرصتهای طلایی ایران برای برندسازی کشاورزی 🔹ایران کشوری است با منابع و محصولات کشاورزی بسیار بالا و با کیفیت که به دلیل عدم متولی صادرات کشاورزی و عدم وجود صنایع تکمیلی مناسب و قوی قادر به نشان دادن ظرفیت واقعی تولید و صادرات خود نیست. بسیاری از محصولات کشاورزی در کشور ما تولید و درنهایت مرغوبیت موردپسند مصرف‌کنندگان سراسر جهان قرار می‌گیرد و سهمی از بازارهای جهانی را نصیب خود می کنند ولی متأسفانه به دلیل عدم نظارت بر بازار رسانی این محصولات از مبدأ تا مقصد و نبود نظام برند سازی و عدم استفاده از فناوری‌های لازم جهت بسته‌بندی بارها این فرصت های طلایی از کشور سلب شده است. #هویت_ملی #زنجیره_ارزش_کشاورزی #یادداشت 🔗 کانالهای واحد مطالعات امنیت غذایی 👈 تلگرام | سروش | آی‌گپ | بله | ایتا ✅ @masaf_foods

⭕️ اهمیت تقویت جایگاه بخش کشاورزی در هویت ملی کشورها (2از3) 🔹در جامعه ی آمریکا کشاورزان دارای ارزش اجتماعی بالایی بوده و به‌عنوان وطن‌پرست شناخته می شوند. این موضوع به‌طور سنتی از زمان جفرسون تا دونالد ترامپ (Washington Times, 2018) دنبال شده است. درواقع امریکا به‌عنوان قدرت اقتصادی جهان، مدیون بخش کشاورزی می باشد و این موضوع دائماً به آمریکایی توسط دولتمردان گوشزد می‌گردد (Countrystudies.us). 🔹منطقه ی جغرافیایی، گرایش سیاسی، اخلاق اجتماعی و ... ازجمله عوامل تعیین هویت آمریکایی هستند. نیویورکی، لیبرال، کشاورز ارگانیک، غذا ساز و غیره عباراتی هستند که امروزه به گوش آمریکایی ها آشنا هستند. از طرف دیگر، هر منطقه ی جغرافیایی در آمریکا برای تولید محصولات خاصی معروف هستند. بوردو، ایسلای، ایپیساید و پارما هرکدام به یاد آورنده ی کیفیت و محصول خاصی هستند. دولتهای محلی از این خصوصیت استفاده کرده و هویت منطقه ای برای تولید محصولات ایجاد کرده اند. برای مثال سیب کالیفرنیا، شراب دیویس و غیره در ایالات‌متحده امریکا مطرح هستند و دولت مرکزی نیز این خصوصیات منطقه.ای را به‌صورت جهانی معرفی می کند (TheBackyardProvider.com). 🔹در آلمان آموزش‌وپرورش رکن مهم نظام آن می باشد و از این ابزار برای هویت بخشی و حک کردن ارزش کشاورز و بخش کشاورزی در شخصیت کودکان و نوجوانان در نظام آموزشی جزء برنامه های ثابت آلمان است (jstor.org). از طرف دیگر صدها برنامه ی آموزشی و بازی برای کودکان زیر هشت سال نیز طراحی شده (Pinterest.com) تا با فعالیت ها و ارزشهای کشاورزی برای کشور آشنا شوند. چاپ کتاب مخصوص کودکان نیز از روشهای فرهنگ‌سازی و هویت بخشی کشاورزی در این کشور به شمار می‌رود. 🔹هند و سنگاپور در دهه ی اخیر رشد چشمگیری در زمینه فناوری داشته اند. هند تلاش می کند تا خود را به‌عنوان کشوری پیشرو در استفاده از فناوریهای نوین مطرح کند و کشاورزی نیز از این عرصه جدا نیست. این دو کشور درصدد هستند تا کشاورزی را با هویت فناورانه به جهان معرفی کنند و در همین راستا از فضای استارت آپی شکل‌گرفته در این کشورها کمال استفاده را می کنند (Zoomit, 2017). برای مثال استارت آپهایی همچون TheAgrihub، AgroStar، IFFCO و Digital Green در هند شکل گرفته و رشد کرده اند. از طرف دیگر هند با سرمایه گذاری های متعدد تلاش کرده تا کشاورزی سنتی را به کمک فناوری های نوین به مرز دانش نزدیک نماید و برنامه‌ریزی‌های خود قصد دارد تا در چند سال آینده هند را به‌عنوان پیشگام فناوری های کشاورزی در جهان معرفی کند (Forbes, 2018). منابع: http://bit.do/fduHs http://bit.do/fduHx http://bit.do/fduHG http://bit.do/fduHN http://bit.do/fduHS #هویت_ملی #زنجیره_ارزش_کشاورزی #یادداشت 🔗 کانالهای واحد مطالعات امنیت غذایی 👈 تلگرام | سروش | آی‌گپ | بله | ایتا ✅ @masaf_foods

⭕️اهمیت تقویت جایگاه بخش کشاورزی در هویت ملی کشورها (3 از3) 🔹کشت و کار شهری یا Urban Agriculture یک سنت باستانی از دوران فراعنه هست اما این کار با فرهنگ بریتانیایی نیز عجین شده است. بیشتر بریتانیایی ها با مناطق کشت و کار شهری در این کشور آشنا هستند. مناطق کشت و کار شهری زمینهایی در داخل شهر هستند که توسط شهرداری یا شرکتهای خصوصی قطعه‌بندی شده و افراد میتوانند برای مدت مشخصی این قطعات را اجاره کرده و محصولات کشاورزی خودشان را در آن تولید کنند. این سنت نوعی هویت شهری به کشاورزی می بخشد و میتواند در روحیه شهروندان تأثیر مثبت زیادی داشته باشد و نوعی تمرین ذهنی و فرهنگ‌سازی برای ارزش قائل شدن به کشاورزی در شهرها هست زیرا شهروندان می توانند با زحمات تولید محصولات کشاورزی آشنا شوند. 🔹یکی از بهترین مدلهای کشت و کار شهری در انگلیس مربوط به شهر تادموردن است. این شهر 17 هزار نفر جمعیت دارد که در ناحیه یورکشایر انگلستان واقع شده. پروژه ی زراعت شهری در سال 2008 آغاز شد و چهل ناحیه برای کشت و کار در این شهر در نظر گرفته شد. تولید در این مناطق کاملاً رایگان بوده و کار توسط داوطلبان انجام می شود. این داوطلبان فارغ‌التحصیلان هنرستان های کشاورزی، متخصصان کشاورزی یا کشاورزان هستند که وظیفه ی آموزش شهروندان را نیز بر عهده دارند. پس از آموزش هر شهروند می تواند تولید محصول خاصی را بر عهده بگیرد و پس از تولید فروش توسط عوامل اجرایی (شهرداری یا شرکت های خصوصی) انجام می گیرد و سود حاصل بین عوامل تقسیم می گردد. این کار ترویج کشاورزی در جامعه، افزایش تولید، کاهش هزینه ها، افزایش سرانه پارکها و غیره را به دنبال دارد. 🔹شاید بتوان ارزش‌گذاری و هویت‌سازی در بخش کشاورزی را با سه دستاورد دنبال کرد: هویت بخشی به فرد (کشاورز)، هویت بخشی به صنعت (کشاورزی) و هویت بخشی به محصول. برای اینکه یک شخصیت ملی و جهانی در کشاورزی ایران شکل بگیرد باید کشاورزان ارج نهاده شده و برنامه هایی برای هویت بخشی به کشاورز از دوران کودکی تدوین گردد. ظرفیتهای ایران ازجمله شتر، ذخایر ژنتیکی بی‌نظیر، محصولاتی نظیر گلاب، زعفران، آجیل و غیره قابلیت بسیار زیادی در جهت هویت دار شدن ایرانی هستند و درواقع کالاهای ایرانی هویت ایران به شمار می آیند. در همین راستا باید به تولید محصولات سنتی ایرانی، بسته بندی بازارپسند این محصولات و بازاریابی صحیح آن‌ها مبادرت نمود. تهیه ی برنامه های درسی و دانشگاهی، برنامه های تلویزیونی، توجه مدیران و مسئولان به شغل کشاورزی به‌عنوان شغل آینده ساز و غیره می تواند در برنامه‌ریزی‌های کشوری مدنظر قرار گیرد. #هویت_ملی #زنجیره_ارزش_کشاورزی #یادداشت 🔗 کانالهای واحد مطالعات امنیت غذایی 👈 تلگرام | سروش | آی‌گپ | بله | ایتا ✅ @masaf_foods