eitaa logo
مَفْشُو| سیدمیثم میرتاج‌الدینی
1.1هزار دنبال‌کننده
151 عکس
40 ویدیو
43 فایل
طلبه درس خارج| دکتری تاریخ و تمدن| مدرس دانشگاه مفشو= کیسه‌ی قند یا کیسه‌ی حاوی انواع گیاهان دارویی [به لهجه‌ی کرمانی]
مشاهده در ایتا
دانلود
🔰 ما و سر و ته پیاز فلسطین |دوم 🟡 فالانچی به طور صریح‌تری از محمدرضا می‌پرسد: آیا در آینده با اسرائیل روابط سیاسی برقرار خواهید کرد؟ شاه هم پاسخ می‌دهد: «نه، یا بهتر است بگویم تا زمانی که مسئله زمین‌های اشغالی اعراب از طرف اسرائیل حل نشده و آنها نیروهای نظامی خود را از آنجا بیرون نبرند، ما با آنها هیچ‌گونه رابطه‌ی سیاسی برقرار نخواهیم کرد. اگر اسرائیلی‌ها بخواهند در صلح زندگی کنند، راهی جز تخلیه اراضی اشغالی برای‌شان باقی نمی‌ماند.» ⚫️ اما با وجود این عقیده‌ی شاه که البته در نظرات شخصی وی منحصر نماند و به اقدامات سیاسی علیه اسرائیل در موارد متعدد انجامید، ایران بعد از ترکیه دومین کشور مسلمانی بود که اسرائیل را به رسمیت شناخت و روابط اقتصادی و حتی فرهنگی مهمی صورت داد. 🟡 همین امر منجر به شکل‌گیری روابط خصمانه بسیاری از کشورهای منطقه نسبت به ایران شد. تا جایی که صدام در آستانه‌ی تصمیم برای جنگ با ایران قرار گرفت و شاه در همین مصاحبه با فالانچی اعلام می‌کند از تحرکات عراق و رژیم بعثی آن مطلع است و صراحتا می‌گوید: «البته فقط عراق نیست که ما را ناراحت می‌کند!» ⚫️ حالا اگر بخواهیم خط اصلی بحث را ادامه دهیم باید بگوییم اتخاذ مبنای "جنگ میان اعراب و اسرائیل" و سپس تعیین سیاست‌های کلان بر همین مبنا، ما را وارد شکل خاصی از روابط جهانی و البته منطقه‌ای خواهد کرد که نتیجه آن در دوره محمدرضا پهلوی دوستی با اسرائیل و دشمنی با تعداد زیادی از کشورهاست. ناگفته نماند که با توجه به موقعیت اسرائیل، از نگاه سیاست‌مداران آن دوره، این قمار بر روی اسرائیل ارزشمند بوده است. 🟡 این مبنا هنوز میان بخش مهمی از لیبرال‌های وطنی وجود دارد. به‌گونه‌ای که در همین دوسه‌روز اخیر مواضع مختلف ولی با روح یکسان از سوی افراد شاخص این جریان را شاهدیم. مواضع و تحلیل‌هایی که همه در یک جهت سخن می‌گویند: «کدام منافع ملی در دشمنی با اسرائیل یا اتخاذ سیاست‌های خصمانه علیه آنها تامین می‌شود؟» ⚫️ هرچند نگارنده باور ندارد جنگ در فلسطین محدود به اعراب و اسرائیل است، اما بر فرض پذیرش آن مبنا، باز تعیین تکلیف‌های سیاسی لیبرال‌ها برای امروز به شدت غیرواقع‌بینانه است. با تغییر محسوس نظم جهانی، امروز اسرائیل آن طرفی نیست که ایران بخواهد همانند کشورهایی چون عربستان برای تامین منافع ملی خویش سمت آن بایستد. به تعبیر رهبرانقلاب «این نوعی قمار بر روی اسب بازنده است». 🟡 عجالتا دلایل نظری برای این ادعا را کنار بگذاریم و نگاهی به میدان بیاندازیم. به که به اعتراف همگان باخت مفتضحانه‌ای برای اسرائیل و نشان از کاهش قدرت آن بود. 🔺در آخر هم باید گفت، انقلاب اسلامی ایران نه تنها جهان را وارد نظم جدید سیاسی کرد بلکه مبتنی بر یک جهان‌بینی توحیدی و ظلم‌ستیزانه سیاست‌هایی مانند منافع مشترک را هم به چالش کشید و انسانیت و حق‌طلبی را مبنای اتخاذ راهبرد و سیاست قرار داد. نایستادن ایران در کنار اسرائیل نه از باب قمار نکردن هوشمندانه بر روی اسب بازنده که از باب شوریدن بر ظالم و حمایت از مظلوم است. چیزی که به زودی دنیا آن را بهتر خواهد فهمید. 🆔 @Qasas_school
🔰 پیمان ابراهیم و عهد ابوابراهیم روند عادی‌سازی رابطه میان کشورهای اسلامی منطقه با سرطان بدخیمی به نام اسرائیل، منجر شد به " ". اما ناگهان ابوابراهیم برخاست و در ۷ اکتبر، را به پا کرد تا پیمان ابراهیم یک آلترناتیو داشته باشد به نام عهد ابوابراهیم! از آن روز به بعد کشورهای منطقه باید انتخاب کنند طرف پیمان ابراهیم می‌ایستند و هیزمی می‌شوند بر آتش نمرود زمانه و هولوکاستی می‌سازند برای فلسطین و فلسطینی یا عهد ابوابراهیم را تجدید می‌کنند و فتنه‌ی آدمیت‌سوز صهیونی را می‌برند به مسیر"بردا و سلاما" که تنها مسیر بازیابی صلح و آرامش است. اما... آیا از کشورهایی که کوره و تنور اقتصادشان گرم است به همین آتش نمرود، می‌شود توقع تجدید عهد ابوابراهیم داشت؟ من گمان می‌کنم اینها خدایی کدخدای جهان را بر دنیای دون خود پذیرفته‌اند و تا افول این خدای وهمی را نبینند، همچنان دوستش خواهند داشت. اینجاست که راهبرد کلان می‌شود شکستن بت آمریکا و نشان دادن افول این تمدن متوحش تا مسلمانان یکبار دیگر ابراهیم‌وار زمزمه کنند: لَا أُحِبُّ الْآفِلِينَ (انعام/۷۶) جمهوری اسلامی در این ماجرا، فراتر از ایستادن در طرف درست تاریخ که حمایت از مظلوم است، در جغرافیای جنگی هم جای درستی ایستاده؛ مقابل آمریکا. @Masihane
پیوند، راهی برای دفع فساد! در ادامه‌ی بحث قبلی، مشتاقانه منتظر بودم که کسی بپرسد: "پس تکلیف آن دخترکی که مورد تعرض قرار گرفته چه می‌شود؟" وقتی خدا نه برای نجاتش معجزه می‌کند و نه بر متجاوز در همان لحظه عذابی فرو می‌فرستد! درست همین‌جاست که ضرورت الگوهای اجتماعی برای حفاظت از خود و دیگری پدید می‌آید. خود خداوند هم برای دفع فسادِ تجاوزپیشگان، راه‌هایی دارد که یکی از آنها، به میدان آوردن اراده‌های جمعی است. وَ لَوْلَا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُم بِبَعْضٍ لَّفَسَدَتِ الْأَرْضُ (بقره/٢٥١) اگر خداوند برخی از مردم را توسط برخی دیگر دفع نمی‌کرد، فساد زمین را فرامی‌گرفت. یعنی در لحظه‌ای که من و تو فهمیدیم در بستر دنیا، انسان اختیاری دارد که با آن می‌تواند به حق سایر انسان‌ها تجاوز کند، دیگر نمی‌توان تنها زیست. باید پیوندی شکل داد و همبستگی‌هایی درست کرد و جامعه‌ای پرداخت. اولا برای "پیشگیری" و ثانیا برای "درمان"! نام این پیوند و همبستگی است. ضرورتی که دنیای تزاحم اراده‌ها و تضاد منافع در اجتماع پدید می‌آورد و در این لحظه باز من و تو اختیار داریم که به کدامین ولایت بپیوندیم! ولایت مصلحان یا ولایت مفسدان؟! برخی از تئوری "پیوستن به ظالم برای درامان ماندن از شرّ آن" پیروی می‌کنند. تئوری که می‌گوید اگر زورتان به متجاوز نمی‌رسد، ناموس خود را به عقدش درآورید. به بیان دیگر، اختاپوسی را تصور کنید که اگر ما به یکی از بازوهای آن تبدیل شویم، اختاپوس هرگز به ما یعنی بازوی خود حمله‌ور نمی‌شود. تئوری که در اقتصاد هم طرفداران بسیاری دارد. مثلا می‌گویند به شبکه‌ی سرمایه‌داری زالوصفت بپیوند تا حذف تو برای آنها هزینه‌بر باشد. متقابلا آن ظالم هم از این پیوند استقبال می‌کند. با این تئوری که "دست همه را آلوده کن تا کسی علیه آلودگی به‌پانخیزد". پس پیوندی شکل می‌گیرد که فساد در آن مرتب بازتولید می‌شود. قرآن درباره‌ی این جماعت می‌گوید: أُولَٰئِكَ الَّذِينَ اشْتَرَوُا الضَّلَالَةَ بِالْهُدَىٰ فَمَا رَبِحَت تِّجَارَتُهُمْ وَمَا كَانُوا مُهْتَدِينَ(بقره/١٦) آنها هدایت را فروختند و ضلالت خریدند ولی این تجارت به‌حال آنها سودی ندارد. چرا؟ چون در این حساب‌وکتاب، خداوند را به عنوان یک مصلحِ ضدفساد نادیده گرفته‌اند. خدایی که یکی از راه‌هایش برای دفع فساد، به میدان آوردن انسان‌های صاحب‌اراده و مصلح است. لذا: مَثَلُهُمْ كَمَثَلِ الَّذِي اسْتَوْقَدَ نَارًا فَلَمَّا أَضَاءَتْ مَا حَوْلَهُ ذَهَبَ اللَّهُ بِنُورِهِمْ وَ تَرَكَهُمْ فِي ظُلُمَاتٍ لَّا يُبْصِرُونَ (بقره/۱۷) مَثَل ﺁنها مَثَل ﻛﺴﺎنی ﺍﺳﺖ ﻛﻪ [ﺩﺭ ﺷﺐ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺗﺎﺭﻳﻚ ﺑﻴﺎﺑﺎﻥ] ﺁتشی بیافروزند [ﺗﺎ ﺩﺭ ﭘﺮﺗﻮ ﺁﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺧﻄﺮ ﻧﺠﺎﺕ ﺩﻫﻨﺪ] و ﭼﻮﻥ ﺁﺗﺶ ﭘﻴﺮﺍﻣﻮن‌شان ﺭﺍ ﺭﻭﺷﻦ ﺳﺎزد، ﺧﺪﺍ [ﺑﻪ‌ﻭﺳﻴﻠﻪ سهمگینی] ﻧﻮﺭﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﻛﺮﺩه ﻭ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺗﺎﺭیکی‌ﻫﺎیی ﻛﻪ ﻣﻄﻠﻘﺎً ﻧﻤﻰﺩﻳﺪﻧﺪ ﻭﺍمی‌گذارد. درنتیجه ما انتخاب می‌کنیم پیوند با مصلحان و سهیم شدن در برای جلوگیری از فساد متجاوزان یا پیوند با مفسدان و شراکت در ستم بر مظلومان و مستضعفان... اعجاز خدا هم نه در رابین‌هود شدن که در غلبه دادن مصلحان بر مفسدان است ولو تعدادشان اندک باشد: كَم مِّن فِئَةٍ قَلِيلَةٍ غَلَبَتْ فِئَةً كَثِيرَةً بِإِذْنِ اللَّهِ وَاللَّهُ مَعَ الصَّابِرِينَ (بقره/۲۴۹) البته به‌شرط آنکه گرفتار "نهر" نباشیم. این گرفتاری دیگر چه گرفتاری است؟ خواهم نوشت! @Masihane