#محیط_شناسی #تلاش 🔻آیت‌الله اعرافی در مراسم آغاز سال تحصیلی حوزه: ▫️سنن اصیل حوزوی در کنار #روزآمدی، حفظ می‌شود 🔹اساس حوزه، #علم و #دانش است و معارف الهی در این حوزه باید فراگرفته شده، عمق یابد و در ایران و جهان منتشر شود. 🔸آداب و سنن حوزوی باید پاس داشته شود؛ ما معتقد به #نوزایی و بهره‌گیری از تجارب دیگران هستیم ولی نه به قیمتی که حوزه از روح اصیل خود خارج شود. 🔹طلاب باید با #اخلاص تمام در حوزه گام بردارند؛ توفیقات الهی نیز با اخلاص ما مرتبط است؛ اگر کسی بخواهد همچون علمای بزرگی چون شیخ طوسی باشد باید مخلص، جدی و #پرتلاش باشد. 🔸بسیاری از طلاب #تحصیلات خوبی دارند ولی نمی‌توانند یک متن و کتاب بنویسند؛ سخن‌گفتن و نوشتن نیازمند #ادبیات است و به همین جهت طلاب باید در این زمینه تلاش بیشتری داشته باشند. 🆔 @Masirtalabe

#ارسالی_کاربران #یادداشت_روز_چهاردهم #در_باب_طلبگی #اشتباه_جهادی! (قسمت اول) قطعا همه شما تا به حال جلسات با همایش های مختلفی شرکت کرده اید. رسم معمول این جلسات آن است که در آغاز یا پایان برنامه، بسته ای [موسوم به] فرهنگی به مدعوین اهداء می شود که در آن [غیر از کاغذ/دفترچه و خودکار] کتاب (ها) و سی دی (هایی) رایگان قرار دارد. به نظر شما چنددرصد مخاطبان آن برنامه، پس از دریافت بسته، حتی یک بار به آن کتاب و سی دی مراجعه کرده اند؟ بله؛ خیلی کم. و این در حالی است که برای تولید آن محصولات زحمات زیادی کشیده شده است. اما مشکل کجاست؟ شاید یکی از مهم ترین دلایل این اتفاق، روحیات ما ایرانی ها باشد. ما معمولا تا برای چیزی هزینه نکنیم، چندان اهمیتی برایمان ندارد! بگذریم؛ فقط مثالی بود برای مقدمه. غرض اصلی این متن، نقدی است بر موضوع #کارجهادی البته با توجه به آنچه در حال حاضر و در عرصه عمل با آن مواجهیم و صدالبته روی سخن با جهادیون عزیز -که از جان و دل برای پیشبرد اهداف مقدس خود تلاش می کنند و می توان آن ها را پیامبران عصر حاضر نامید (که البته خودم شک دارم تعبیر درستی است یا نه!)- نیست بلکه با دعوت کنندگان به کارجهادی است. اجازه بدهید با یک سؤال ادامه بدهم: به نظر شما، #جهادی کار کردن به معنای #رایگان کار کردن است؟ چرا بسیاری از طلاب عزیز جنین برداشتی دارند؟ برداشتی که باعث شده دیگران هم متوقع شوند و از طلبه ها [یا حتی سایرین] انتظار کار رایگان (بلاعوص) داشته باشند! بارها در "کانال های طلبگی" اطلاعیه هایی را دیده ایم که با ظاهری مقدس و متواصع، برای برخی امور از طلاب محترم دعوت می شود و در انتهای پیام با درج هشتگ #جهادی تکلیف را روشن می کند؛ پولی در کار نیست! البته قطعا افرادی هستند که از این کار استقبال می کنند و باید همین جا بگویم که دستشان را می بوسم. این عزیزان، به احتمال زیاد [و بر خلاف برداشت ما] معتقدند که این کارها نه تنها بلاعوض نیست بلکه چون با نیت قربة الی الله و #اخلاص قرین شده و هیچ چشمداشت مالی در آن نیست، برکات غیرقابل وصفی دارد. اما من معتقدم، آنچه که درحال حاضر از رواج و استفاده از این تعبیر مشهود است به نوعی بی ارزش کردن کار جهادی است! یعنی کسانی که با این #بهانه ها، طلاب را برای انجام کارهایشان انتخاب می کنند، بار معنایی کلمه مقدس #جهادی را به #کار_مجانی تقلیل داده اند. از این عزیزان سؤالی دارم: آیا پیامبر خدا (صلوات الله علیه و آله) وقتی اصحاب را برای جهاد دعوت می کرد همان ابتدا می گفت هیچ غنیمتی از جنگ به تو تعلق نمی گیرد؟ آیا نیروهای جان بر کف سپاه و ارتش در هشت سال جنگ تحمیلی هیچ حقوقی دریافت نمی کردند؟ آیا به تلاشگران مخلص «جهادسازندگی» حقوقی پرداخت نمی شد؟ و آیا مدافعان حرم برای حضور در جبهه جهاد علیه داعش هیچ مابإزائی دریافت نمی کردند؟ پاسخ به سؤالات فوق کاملا روشن است و با مروری در سیره اهل بیت علیهم السلام و تاریخ اسلام، نمونه های فراوان دیگری هم خواهیم یافت. جالب آنکه در اندیشه امامین انقلاب هم چنین معنایی ارائه نشده است. پس این رویه جطور جا افتاده؟! به نظر نگارنده پاسخ از دو حال خارج نیست: 1. خدمتی که انجام آن را از طلاب محترم انتظار دارند آن قدرها ارزش ندارد که بخواهند برای آن به دیگرانی -که بعضاً متخصص در آن زمینه هم هستند- هزینه ای پرداخت کنند. متإسفانه طلبه ها و خدمات ایشان را لایق دریافت ما بإزاء نمی دانند و ارزشی برای کار جهادی آن ها قائل نیستند. 2. دعوت به کار جهادی در واقع سوءاستفاده از اخلاص و روحیه مسئولیت پذیری طلاب گرانقدر است و این افراد [یا حتی سازمان ها] تنها قصدشان این است که بدون پرداخت هزینه و حق الزحمه، کار خود را پیش ببرند. طبیعتاً با من موافقید که هر دو این نگاه ها، نه تنها از تکریم و احترام طلاب و اعتقاد و اعتماد به کار آن ها بر نخاسته بلکه بی تعارف بگویم: سر ما را با این مفاهیم کلاه گذاشته اند! و راستش را بخواهید هیچ کاری به تقوا و اخلاص من و شما هم ندارند. اگر با این دید نگاه کنیم، اتفاقاً تک تک ما طلبه ها نسبت به حفظ حرمت این جایگاه و شأن و عزت خودمان وظیفه داریم و نباید بگذاریم اینچنین از وقت و تخصصی ما سوءاستفاده شود. #ادامه_دارد @masirtalabe

🛑با این وضعیت چطور میتونم ذهنیت خوبی به طلبگی داشته باشم؟🥺 #سوالات_شما #قسمت_اول یکی از مهمترین عوامل موفقیت در مسیر طلبگی، ایجاد #بینش_درست نسبت به موقعیت یک طلبه در جامعه و کسب دانش و مهارت لازم بر اساس این بینش درست است. قطعا در حوزه و برنامه تحصیلی حوزه، هیچ دانش و مهارت و موقعیتی برای #تامین_معیشت_طلبه آموزش داده نمی شود. همچنین هیچ راه مشخص و مدونی برای تبدیل دانش حوزوی به درآمد و در نتیجه تامین معیشت، آموزش داده نمی شود. البته این به معنای عدم امکان آن نیست. بلکه به این معناست که هر طلبه باید برای تامین معاش خود و #تبدیل_دانش_طلبگی خود به #محصول_قابل_ارائه به جامعه و کسب درآمد، تلاش فردی نموده و مهارت های لازم را در این زمینه کسب نماید. گاهی در القائات اساتید حوزه مفاهیمی وجود دارد که با این مدل تفکر، تنافی #ظاهری دارد. مانند اینکه: تو #اخلاص داشته باش خداوند همه چیز را تامین می کند. یا #روزی اهل علم تضمین شده است. یا تو بندگی چو غلامان به شرط #مزد نکن که خواجه خود روش بنده پروری داند. چه کسی جرات دارد که با این مفاهیم صددرصد درست مخالفت کند؟ چه برسد به اینکه آن را رد کند. چه اینکه هر کدام ما در عمل، این مفاهیم را با تمام وجود درک کرده ایم و آثار آن را در زندگی طلبگی خود دیده ایم. اما آنچه مسلم است این است که این مفاهیم با کسب مهارت های لازم برای #تولید_محصول_درجه_یک_طلبگی و در نتیجه استقبال بیشتر جامعه و کسب درآمد حاصل از آن برای تامین هزینه های تولید این محصول (که قطعا تامین معیشت تولید کننده را نیز در بر می گیرد) منافاتی ندارد. حتی شما می توانید اخلاص و تلاش طلبگی را در تولید هرچه بهتر این محصول درجه یک به کار بگیرید و از طریق تولید آن، #مفاهیم_دینی به کار گرفته شده در آن محصول را هرچه بیشتر در جامعه #منتشر کنید. در نتیجه اصلی ترین اقدامی که همسر ایشان باید به عنوان یک طلبه انجام دهد تغییر بینش خود نسبت به #ارائه_خدمات_طلبگی به جامعه و سپس کسب مهارت های تبدیل دانش طلبگی خود به درآمد طلبگی است. https://eitaa.com/joinchat/36700162C84fd213a8e