#دفتر_اول ادامه ی #فهرست_دفتر_اول 2 #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_49 بخش ۴۹ - نگریستن عزراییل بر مردی و گریختن آن مرد در سرای سلیمان و تقریر ترجیح توکل بر جهد و قلت فایدهٔ جهد #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_50 بخش ۵۰ - باز ترجیح نهادن شیر جهد را بر توکل و فواید جهد را بیان کردن #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_51 بخش ۵۱ - مقرر شدن ترجیح جهد بر توکل #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_52 بخش ۵۲ - انکار کردن نخچیران بر خرگوش در تاخیر رفتن بر شیر #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_53 بخش ۵۳ - جواب گفتن خرگوش ایشان را #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_54 بخش ۵۴ - اعتراض نخچیران بر سخن خرگوش #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_55 بخش ۵۵ - جواب خرگوش نخچیران را #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_56 بخش ۵۶ - ذکر دانش خرگوش و بیان فضیلت و منافع دانستن #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_57 بخش ۵۷ - باز طلبیدن نخچیران از خرگوش سر اندیشهٔ او را #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_58 بخش ۵۸ - منع کردن خرگوش از راز ایشان را #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_59 قصه مكر كردن خرگوش با شير و بسر بردن #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_60 بخش ۶۰ - زیافت تاویل رکیک مگس #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_61 بخش ۶۱ - تولیدن شیر از دیر آمدن خرگوش #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_62 بخش ۶۲ - هم در بیان مکر خرگوش #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_63 بخش ۶۳ - رسیدن خرگوش به شیر #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_64 بخش ۶۴ - عذر گفتن خرگوش #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_65 بخش ۶۵ - جواب گفتن شیر خرگوش را و روان شدن با او #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_66 بخش ۶۶ - قصهٔ هدهد و سلیمان در بیان آنک چون قضا آید چشمهای روشن بسته شود #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_67 بخش ۶۷ - طعنهٔ زاغ در دعوی هدهد #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_68 بخش ۶۸ - جواب گفتن هدهد طعنهٔ زاغ را #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_69 بخش ۶۹ - قصهٔ آدم علیه‌السلام و بستن قضا نظر او را از مراعات صریح نهی و ترک تاویل #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_70 بخش ۷۰ - پا واپس کشیدن خرگوش از شیر چون نزدیک چاه رسید #مولوی - #مثنوی_معنوی 🙏کانال مثنوی معنوی 🆔 @masnavei

👈 حکایت #هدهد_و_سلیمان 1 #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_66 بخش ۶۶ - قصهٔ هدهد و سلیمان در بیان آنک چون قضا آید چشمهای روشن بسته شود چون سلیمان را سراپرده زدند جمله مرغانش به خدمت آمدند هم‌زبان و محرم خود یافتند پیش او یک یک بجان بشتافتند جمله مرغان ترک کرده چیک چیک با سلیمان گشته افصح من اخیک همزبانی خویشی و پیوندی است مرد با نامحرمان چون بندی است ای بسا هندو و ترک همزبان ای بسا دو ترک چون بیگانگان پس زبان محرمی خود دیگرست همدلی از همزبانی بهترست غیر نطق و غیر ایما و سجل صد هزاران ترجمان خیزد ز دل جمله مرغان هر یکی اسرار خود از هنر وز دانش و از کار خود با سلیمان یک بیک وا می‌نمود از برای عرضه خود را می‌ستود از تکبر نه و از هستی خویش بهر آن تا ره دهد او را به پیش چون بباید برده را از خواجه‌ای عرضه دارد از هنر دیباجه‌ای چونک دارد از خریداریش ننگ خود کند بیمار و کر و شل و لنگ نوبت هدهد رسید و پیشه‌اش و آن بیان صنعت و اندیشه‌اش گفت ای شه یک هنر کان کهترست باز گویم گفتِ کوته بهترست گفت بر گو تا کدامست آن هنر گفت من آنگه که باشم اوج بر بنگرم از اوج با چشم یقین من ببینم آب در قعر زمین تا کجایست و چه عمقستش چه رنگ از چه می‌جوشد ز خاکی یا ز سنگ ای سلیمان بهر لشگرگاه را در سفر می‌دار این آگاه را پس سلیمان گفت ای نیکو رفیق در بیابانهای بی آب عمیق https://eitaa.com/masnavei/46 🙏کانال مثنوی معنوی 🆔 @masnavei

#حکایت_هدهد_و_سلیمان 1 #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_66 قصه سليمان و هدهد و بيان آن كه چون قضا آيد چشمها بسته شود [وقتى سراپرده سليمان بر پا گرديد مرغان هوا بخدمتش شتافتند.] [سليمان را امين و محرم راز و آشنا بزبان خود يافته يك يك با كمال اشتياق بنزد او آمدند.] [پرندگان جيك جيك خود را كنار گذاشته با زبان مخصوص با كمال فصاحت با او آغاز سخن نمودند.] [هم زبانى يعنى چه؟ يعنى خودى بودن و بهم پيوستن شخص با نامحرم چگونه سر مى ‏برد و كى انس مى ‏گيرد؟] [اى بسا يك هندو با يك ترك هم زبان بوده و دو نفر ترك با هم بيگانه ‏اند.] [پس زبان محرميت يك زبان ديگريست و هم دل بودن از هم زبانى معمولى بهتر است.] [غير از گفتن و نوشتن و غير از ايما و اشاره هزاران ترجمان و رازگويى از دل تراوش مى‏كند.] [هر مرغى اسرار درونى خود را از هنر و دانش و از كارها.] [يك به يك به سليمان نموده و خود ستايى مى ‏كرد] [ولى اين خود ستايى از راه تكبر نبود بلكه هستى خود را نمايش مى ‏داد تا سليمان او را بدرگاه خود راه دهد.] [چون خواجه ‏اى بغلامى مى ‏رسد غلام شرحى از هنرهاى خود را نزد او بيان مى‏ كند.] [و اگر نخواهد خواجه خريدارش باشد خود را شل و كور نمايش مى ‏دهد.] [القصه نوبت به هدهد رسيد كه هنر خود را بيان كند.] [او گفت اى پادشاه من فقط يك هنر بزرگ خود را بعرض مى‏رسانم سليمان فرمود بگو البته سخن بهتر است كه مختصر باشد.] [آن هنر تو كدام است بگو هدهد گفت من آن گاه كه در پرواز خود اوج‏ مى ‏گيرم.] [با چشم يقين به زمين نگريسته آب را در قعر زمين مى‏ بينم.] [مى‏ بينم كه آب تا كجا و در چه عمقى و چگونه آبى است و از خاك يا سنگ مى ‏جوشد.] [شما مرا در سفر همراه لشكريان خود ببريد.] [سليمان گفت با ما همراه شو و در بيابانهاى بى ‏آب. جلو بيفت تا آب براى ما پيدا كنى.] [ () براى اينكه براى لشكريان آب تهيه كنى سقائى قشون به عهده تو خواهد بود.] [ () تو هميشه شب و روز بايد همراه ما باشى تا لشكريان از عطش به زحمت نيفتند.] [ () بعد از اين صحبت هدهد همراه سليمان شد براى اينكه از محل آب آگاه بود.] [زاغ سخنان هدهد را كه شنيد حسد بر او غلبه كرده گفت اى پادشاه هدهد سخن بگزاف گفت‏] 👈 ادامه دارد ... 🆔 @masnavei