📹 رهبر انقلاب، عصر امروز: حجاب محدودیت شرعی و قانونی است/ کشف حجاب حرام شرعی و سیاسی است/ خیلی از کسانی که کشف حجاب می‌کنند اگر بدانند پشت کار آنها چه سیاستی است قطعاً این کار را نمی‌کنند/ دشمن با برنامه وارد شده ما هم باید با برنامه وارد شویم/ کارهای بی‌قاعده نباید انجام بگیرد 💻 Farsi.Khamenei.ir

«کارهای بی‌قاعده نباید انجام بگیرد»

🔰رهبرانقلاب - امروز : مسئله خانمها فقط پوشش نیست، تحصیل، اشتغال، ازدواج، فعالیت سیاسی، حضور اجتماعی، پست‌های مدیریتی هم جزو مسائل زنان است 🔺مسئله‌ِی خانمها که فقط پوشش نیست زن مسئله‌ی تحصیل دارد، مسئله‌ی اشتغال دارد، مسئله‌ِی ازدواج دارد، مسئله‌ِی فعالیت سیاسی دارد، مسئله‌ی حضور در مسائل اجتماعی دارد، مسئله‌ی حضور در مدیریتهای بالای دولتی دارد، اینها همه مسائل زن است. در کدام از اینها در کشور آزادی وجود ندارد؟ جمهوری اسلامی در کدام یک از این موارد در کار زنها دخالت کرده و جلوی آزادی‌شان را گرفته؟ این همه دختر محصّل، این همه دختر دانشجو، این همه زن دارای مشاغل بالای دولتی، این همه خانمهای تشکیل دهنده‌ی اجتماعات بزرگ، این حضور فعال زنها در اجتماعات مؤثر دوران مبارزات، قبل از پیروزی انقلاب، بعد از پیروزی انقلاب در جنگ، در پشت جبهه، تا امروز در تظاهرات، در راهپیمایی‌ها، در بیست و دوم بهمن، در روز قدس حضور زنها کجای دنیا این همه فعالیت، زن انجام میدهد؟ که بانوان ایرانی با افتخار و سربلندی دارند انجام میدهند.‌ 🌻 ۱۴۰۲/۱/۱۵ 🌱 @Khamenei_Reyhaneh

این هم باید می‌ذاشتم، نمی‌شد :)))

🔰 بر قله‌های ناامیدی

«گرت از دست برآید، دهنی شیرین کن...» دیوانه‌وار کریستین بوبن را می‌خواندم که رسیدم به این قسمت: «همهٔ ما به شکلی در زندگی یکدیگر مؤثریم و من فکر می‌کنم اصلی‌ترین هنر این است که همیشه فاصله‌ها را حفظ کنیم، اگر بیش از حد به هم نزدیک شویم می‌سوزیم و اگر بیش از حد از هم دور شویم، یخ می‌بندیم. باید بیاموزیم فاصلهٔ مناسب را حفظ کنیم و از آنجا تکان نخوریم. این آموختن نیز همانند دیگر چیزهایی که از اعماق وجود می‌آموزیم، تنها با تجربه‌ای سخت امکان‌پذیر است. باید بابت آن بهایی بپردازیم تا متوجهش شویم.» . چندماهی‌ست می‌خواهم به خانم همسایه بگویم که خیلی موهای سفید یکدستش را دوست دارم و خیلی خودم را آن‌شکلی تصور کرده‌ام. اما هربار نشده و غصه‌اش را خورده‌ام که نکند دیر شود. بعدِ هر سرزنش به خودم می‌گویم این چه دغدغهٔ مسخره‌ای‌ست که دارم؟ چرا باید خوشحال کردن آدم‌ها برایم مهم باشد؟ چرا باید ساعتها فکر کنم تا بفهمم هرکس را چطور خوشحال کنم؟ چرا باید غمِ دیگری را بخورم؟ جوابی برایش ندارم. . بعدتر فکر می‌کنم چرا خودم برای خودم دردسر می‌تراشم. چرا آن‌قدر به آدمها محبت می‌کنم که وابسته می‌شوند و اوقات نبودنم را حق طبیعی‌ام نمی‌دانند. وقتهایی را که نیاز دارم بیشتر سکوت کنم، بیشتر خلوت کنم، توی تنهایی اشک بریزم و آن‌قدر به دیوار زل بزنم تا خوابم برود. وقتهایی که باید همه‌چیز را رها کنم و بروم که رفته باشم. چرا آن روزها هیچکس به من حق نمی‌دهد که نباشم و حرف نزنم و محبت نکنم؟ جوابی برایش ندارم. . بعد از بعدتر به این فکر می‌کنم که خب تو که این‌قدر عذاب کشیدی و زخم خوردی، محبت نکن. خونسرد باش. با تمام وجودت یخ بزن. مثل هرکسی که عین خیالش نیست چرا آدمها غصه دارند و اصلا داشته باشند، به ما چه؟ این‌بار جوابی برایش دارم. خیلی چیزها توی خون آدمیزادست. غیرت، محبت، همدلی. اگر نباشد یک جای کار می‌لنگد. اگر دختری، آدمی، مظلومی دست یاری دراز کند و دستی نگیری یک جای کار می‌لنگد. اگر شستن غم مؤمنی و آدمی و شبه آدمی برایت مهم نباشد، خیلی چیزها می‌لنگد. اگر حمیدرضا الداغی‌ها نباشند و آدم‌نما زیاد باشد تمام عرش خدا می‌لرزد... ولی به قول بوبن باید برای فهمیدنش بهای سنگینی بپردازیم و می‌پردازیم هم... #حمیدرضا_الداغی #شهید_غيرت @masture

«تو خود از میان برخیز» «اگر بدانم که تو واقعا می‌خواهی مرا فريب داده و بيچاره کنی، می‌دانی چه خواهم کرد؟ تنها تو را خواهم کشت.» این‌ها را غلامحسین ساعدیِ روانپزشک برای طاهره‌ای نوشته که معلوم نبوده دل در گرو نویسندهٔ نامه‌ها داشته یا نه. چون هیچوقت پاسخی از عزیزِ دورش دریافت نکرده. . «ساعدی» سالها برای «طاهره» نامه نوشته. از عشق و بی‌قراری و حتی توهمات زیستش با این معشوق دست‌نیافتنی‌ قلم زده. از اینکه بدون او نمی‌تواند زندگی کند و تمام خواسته‌اش وصال به طاهره‌ است. اما چندجایی از نامه‌ها ساعدی به جنون می‌رسد. به نقطه‌ای که طاهره را منع می‌کند از تحصیل، از هم‌صحبتی با جنس مذکر و از هرچه که او را از آن پاکی و معصومیت فرضی دور کند. و این حس‌ها آنقدر تقویت می‌شود که گمان می‌کند عمری با طاهره زیسته و حالا حق دارد بخاطر «شک» او را بکشد. . و نکته همین‌جاست. این کتاب یک عاشقانه نیست بلکه یک خودخواهانهٔ محض است. مردی دل به زنی بسته و سالها برایش نامه نوشته. از خودخواهی‌ها، احساسات تلخ و زننده‌، توهمات بی‌حدو‌حصر و بیمارگونه‌اش کلمه ردیف کرده تا بگوید من دوستت ندارم بلکه عاشقِ «تو»ام. . راستش عشق آن‌چیزی نیست که توی دنیا بشود پیدا کرد. ما آدم‌ها را دوست داریم چون نفعی برایمان دارند و بیزاریم چون ناراحتمان می‌کنند. اما قسمت تلخ ماجرا همین‌جاست که فکر می‌کنیم اگر کسی را دوست داریم باید اسمش را عشق بگذاریم و مدام به رخش بکشیم که ببین چقدر تو را می‌خواهم! غافل از اینکه عاشق واقعی در طلب خوشحالی معشوق است. آنقدر زیاد که اگر خودش موجب غم معشوق باشد، از میان برود، گویی که از ازل نبوده. #طاهره_طاهرهٔ_عزیزم @masture

. «هروقت افسردگی به سراغم می‌آید، شروع به تمیز کردن خانه می‌کنم. حتی اگر دو یا سه صبح باشد. ظرف‌ها را می‌شویم، اجاق را گردگیری می‌کنم، زمین را جارو می‌کشم، دستمال ظرف‌ها را در سفیدکننده می‌اندازم، کشوهای میزم را منظم می‌کنم و هر لباسی راکه جلوی چشم باشد، اتو می‌کشم. آنقدر این کار را می‌کنم تا خسته شوم، بعد چیزی می‌نوشم و می‌خوابم. صبح که بیدار می‌شوم و وقتی جوراب‌هایم را می‌پوشم، حتی یادم نمی‌آید شب قبل به چه فکر می‌کردم. همه‌ی ما اینطور هستیم. برای همین هرکدام‌مان باید شیوهٔ مبارزه خود را با آن پیدا کنیم.» 📗کجا ممکن است پیدایش کنم/هاروکیِ جان :) #هاروکی_موراکامی @masture

. واکنش معمول ما هنگام آب، روغن قاتی کردن. :)) قاتی/قاطی دو املائیه. @masture

. از طرف فرزند کوچک شما 🌱 @masture

. خالص‌ترین تشویق رو دیشب از دخترم گرفتم، وقتی گفت: «مامان، تا تمومش نکنم، شام نمی‌خورم.» حلمای نباتم. @masture

. إِلَّا رَحْمَةً مِنْ رَبِّكَ ۚ إِنَّ فَضْلَهُ كَانَ عَلَيْكَ كَبِيرًا اسراء، 87 دیوارنوشت این‌روزهای قلبم. 26 اردیبهشت 1402 دیوارنوشت قلب شما چیه؟ @masture

Sharper عالی در شبکه‌سازی، تعلیق و شخصیت‌پردازی اگر عاشق فیلم معمایی و روانشناختی هستید، ببینید. @masture

. خبرنگاری با توماس ادیسون مصاحبه می‌کنه و ازش می‌پرسه که شما تا الان هزار بار شکست خوردید، آیا باز هم می‌خواین به این کار بیهوده ادامه بدید؟ توماس هم می‌گه: «دوست جوان من! من هزار بار شکست نخورده‌ام، من هزار بار، راه نساختن لامپ را یاد گرفته‌ام.» #خرداد_٤٠٢ #یک @masture

. اثر مرکب، درن هاردی @masture

رقیب ما می‌تونه ناامیدی‌ و ترس‌هامون باشه...

. اسم من را بگذارید کشتهٔ راه نوشتن. پانزده ساعت کار پیوسته. نتیجه؟ افتضاح @masture

. داشتم فکر می‌کردم اگر پیامبران خدا می‌دانستند حقی هست اما هیچ وحی‌ای نمی‌شنیدند، چه می‌شد؟ اگر یوسف نبی ته چاه تنهایی‌اش، فرشته‌ی پیام‌رسانی نمی‌دید و مژدهٔ پایان درد نمی‌شنید چقدر دوام می‌آورد؟ یا اگر مریم مقدس خودش می‌ماند و نوزادی که توی گهواره سخن نمی‌گفت، چگونه باورنکردنی‌ها را اثبات می‌کرد؟ اصلا اگر آدمی می‌ماند با گره‌هایی که هیچ دستی بازشان نمی‌کرد، چه باید می‌کرد؟ . می‌دانید آقا! ما در زمانه‌ای زندگی می‌کنیم که حتی خرده‌وحی هم وجود ندارد. برای همین وقتی کم می‌آوریم، شک می‌کنیم و از همه‌جا فرار می‌کنیم به صحن و سرای شما رو می‌آوریم. می‌آییم تا قلب‌های سراسر شک‌مان را دستی بکشید و طاهرشان کنید. تا ایمان‌های در آتش سوزان‌مان را «بردا سلاما» کنید و از هرچه غیر اوست بشورانید. . می‌دانید آقا! ما می‌آییم تا دوباره قول بدهیم و از نو بشکنیم و سر پایین بیندازیم. اما باز می‌آییم چون می‌دانیم دعای شما حکم گلستان ابراهیم، شکاف دریای موسی، چشمهٔ جوشان زیر پای اسماعیل را دارد. می‌دانیم شما قرارست معجزه‌ها کنید و دردهایی دوا کنید. فقط کافیست وحی کنید و شفایمان دهید. این لطف را می‌کنید آقا؟ میلادتان بر قلب‌های خسته‌مان هزاران بار مبارک🌱 @masture

. پروردگار نازپَرورده نمی‌خواهد تربیت کند «إنَّ الله إذا أحَبَّ عبداً غَتَّهُ بالبلاءِ غَتّاً» خداوند اگر بنده‌ای را دوست داشته باشد، او را در بَلاها می‌فشارد. مُحبّتِ خدا این است. آیت‌الله حق‌شناس @masture

. زنانی که با انقلاب زنده شدند روایتم از چهار بانوی شریف که پیشامدها و اتفاقات انقلاب قلب‌ها را درک کردند و قصه‌های ناگفتهٔ بسیاری از سیر آگاهی و انتخاب زنان در سینه دارند. در مدتی که مشغول مصاحبه، تدوين و نگارش این متن بودم، ذهنم درگیر بود که چرا این روایت‌ها و زیسته‌های ناب را تبدیل به کتاب نمی‌کنیم تا ماندگار شوند. از هر چهار بزرگوار و عزیزانشان که ما را با هم آشنا کردند، بسیار ممنونم. لینک مطالعهٔ ضمیمهٔ جمعهٔ روزنامهٔ ایران 👇🏻 https://irannewspaper.ir/sp-213/13 @masture

. مُقَدرات، دستِ خداست؛ هرچه هست از اوست. آقا روح‌الله(ره) 🌱 @masture

شانزدهمین کتاب ۰۲ #از_طرف_فرزند_کوچک_شما #جمعی_از_نویسندگان #مکرمه_شوشتری #نشر_مهرستان #خواندنی‌های_یک_کتاب‌خوان_معمولی @hornou هُرنو | روزنِ نورگیرِ سقف