eitaa logo
مطالب ناب در منبر
3.4هزار دنبال‌کننده
3هزار عکس
1.6هزار ویدیو
1.1هزار فایل
👈 مطالب کانال: ــــمناقب وفضایل اهلبیت علیهم‌السلام ــــمطاعن ومثالب دشمنان ــــPDFکتب اعتقادی ــــنقدوهابیت وجریان یمانی وتصوف ــــمنابر اعتقادی‌، معرفتی ــــصوت دروس حوزوی ــــمداحی کانال دیگر ما👇 @Fishe_menbar ارتباط با ادمین @Abdulhossein235
مشاهده در ایتا
دانلود
🔷🔶 👈🏼👈🏼 حجت‌الاسلام در مقدمه‌ی کتاب ، از تألیفات ، می‌نویسد: 🍃 علاقه و وابستگی به برادرش بسیار زیاد بود که این مطلب از نامه‌نگاری‌ها و ادبیات نوشتاری علامه نسبت به برادرش کاملاً هویداست. چنانچه از نامه علامه میرحامد حسین به سیدبرکت‌علی مشخص می‌شود، هجرت سیداعجازحسین در روحیه علامه اثر بدی گذاشت و ناراحتی و غم این جدایی بر روند زندگی و برنامه‌های ایشان خلل ایجاد کرد به‌گونه‌ای که پس از رفتن او، علامه تا مدتی کار تحقیق را رهاکرده و برای رهایی از فکر و خیال به درس سیدالعلماء حضور یافت(۱). 🍃 سیداعجازحسین نه تنها برادر بزرگ علامه میرحامد حسین، بلکه بزرگترین همراه و کمک ایشان بود. زمانی که میرحامد حسین برای تحقیقات خود به کتاب احتیاج داشت، سیداعجازحسین که مردی کتاب‌شناس و متولی کتابخانه بود، منابع بسیاری را برای ایشان فراهم کرد. زمانی که پس از تألیف منتهی الکلام رجزخوانی می‌کرد، سیداعجازحسین که خود مردی محقق و اهل مطالعه و بحث به‌ویژه در مسائل کلامی بود، به کمک برادر آمده و در تألیف ایشان را یاری کرد. 🍃 سیداعجازحسین برادر خویش [میرحامدحسین] را در سفر حج نیز تنها نگذاشت. مرحوم کشمیری می‌نویسد: "در آخر عمر استیلای امراض خیلی ضعیف و نحیف کرده بود، با این همه بر اشتغال علمیه مواظبت می‌فرمود و در عین حال اشتداد اَمراض و تسلّط اَعراض، سفر حجّ و زیارت عتبات عالیات اختیار فرمود"(۲). 🍃 سختی‌های سفر، بیماری سیداعجازحسین را تشدید کرد تا آن‌که پس از بازگشت در بستر افتاد و علامه میرحامد حسین _چنانچه خود نوشته‌اند_ از ایشان مراقبت، و پرستاری وی را برعهده داشتند(۳). 🍃 سرانجام سیداعجازحسین در شهر لکنهو در روز پنجشنبه ۱۷ شوال ۱۲۸۶ق، در سن۴۶سالگی وفات یافت، و در حسینیه غفران‌مآب، در کنار مرقد پدرش [علامه میرسید محمدقلی] مدفون گردید(۴). 🍃 غم از دست دادن سیداعجازحسین را می‌توان از نوشته میرحامد حسین که در ایام جوانی و پس از هجرت برادرش در تاریخ ۲۶ محرم ۱۲۶۹ قمری به شهر گوالیار نوشته شده است(۵)، درک کرد: "جدایی برادر سید، که اگر پدر مهربان به ناممش، سزاوار و پسندیده و لایق است و ترک وطن و رفتن از اقامتگاه، لذت خواب را از چشم ربود و بیداری خوابی دائم را برایم گذاشت، از فراق او آن‌چه کشیدم که دست بر خار کشیدن را برایم آسان کرد. به‌جانم قسم که جدایی او بسیار بر من سخت است. لغزشی بر سر آمده که نقشه بستنی نخواهد داشت، و شکستی در من حاصل شده که جبرانی نخواهد داشت، و ناآرامی مرا فراگرفته که صبرم با آن کم شده است"(۶)(۷). 📚 منابع: ۱. الدرر السنية، مجموعه‌ی ۲۸۳۰۰، برگ۱۱، تصویر۲۷ ۲. تکملة النجوم السماء، ج۱، ص۲۹۳ ۳. ریحانة الأدب، ج۴، ص۵۵ ۴. تکملة النجوم السماء، ج۱، ص۲۹۵؛ مطلع الأنوار، ص۱۱۹ ۵. اللآلی البهية: مجموعه‌ی شماره ۲۳۵۸، برگ۱۷۵ تصویر۹۶۷۵ ۶. الدرر السنية، مجموعه‌ی ۲۸۳۰۰، برگ۹، تصویر۰۰۲۴ ۷. عبقات الأنوار، علامه‌میرحامد حسین هندی، تحقيق سیدصدارابطحی، (چاپ مرکز حقایق اسلامی، قم، ۱۴۰۰شمسی) آیات، ج۱، ص۸۸-۹۱ 🔆 کانال 🆔 @heydariam_heydari110
🔷🔶 👈🏼👈🏼 حجت‌الاسلام در مقدمه‌ی کتاب ، از تألیفات ، می‌نویسد: 🍃 علاقه و وابستگی به برادرش بسیار زیاد بود که این مطلب از نامه‌نگاری‌ها و ادبیات نوشتاری علامه نسبت به برادرش کاملاً هویداست. چنانچه از نامه علامه میرحامد حسین به سیدبرکت‌علی مشخص می‌شود، هجرت سیداعجازحسین در روحیه علامه اثر بدی گذاشت و ناراحتی و غم این جدایی بر روند زندگی و برنامه‌های ایشان خلل ایجاد کرد به‌گونه‌ای که پس از رفتن او، علامه تا مدتی کار تحقیق را رهاکرده و برای رهایی از فکر و خیال به درس سیدالعلماء حضور یافت(۱). 🍃 سیداعجازحسین نه تنها برادر بزرگ علامه میرحامد حسین، بلکه بزرگترین همراه و کمک ایشان بود. زمانی که میرحامد حسین برای تحقیقات خود به کتاب احتیاج داشت، سیداعجازحسین که مردی کتاب‌شناس و متولی کتابخانه بود، منابع بسیاری را برای ایشان فراهم کرد. زمانی که پس از تألیف منتهی الکلام رجزخوانی می‌کرد، سیداعجازحسین که خود مردی محقق و اهل مطالعه و بحث به‌ویژه در مسائل کلامی بود، به کمک برادر آمده و در تألیف ایشان را یاری کرد. 🍃 سیداعجازحسین برادر خویش [میرحامدحسین] را در سفر حج نیز تنها نگذاشت. مرحوم کشمیری می‌نویسد: "در آخر عمر استیلای امراض خیلی ضعیف و نحیف کرده بود، با این همه بر اشتغال علمیه مواظبت می‌فرمود و در عین حال اشتداد اَمراض و تسلّط اَعراض، سفر حجّ و زیارت عتبات عالیات اختیار فرمود"(۲). 🍃 سختی‌های سفر، بیماری سیداعجازحسین را تشدید کرد تا آن‌که پس از بازگشت در بستر افتاد و علامه میرحامد حسین _چنانچه خود نوشته‌اند_ از ایشان مراقبت، و پرستاری وی را برعهده داشتند(۳). 🍃 سرانجام سیداعجازحسین در شهر لکنهو در روز پنجشنبه ۱۷ شوال ۱۲۸۶ق، در سن۴۶سالگی وفات یافت، و در حسینیه غفران‌مآب، در کنار مرقد پدرش [علامه میرسید محمدقلی] مدفون گردید(۴). 🍃 غم از دست دادن سیداعجازحسین را می‌توان از نوشته میرحامد حسین که در ایام جوانی و پس از هجرت برادرش در تاریخ ۲۶ محرم ۱۲۶۹ قمری به شهر گوالیار نوشته شده است(۵)، درک کرد: "جدایی برادر سید، که اگر پدر مهربان به ناممش، سزاوار و پسندیده و لایق است و ترک وطن و رفتن از اقامتگاه، لذت خواب را از چشم ربود و بیداری خوابی دائم را برایم گذاشت، از فراق او آن‌چه کشیدم که دست بر خار کشیدن را برایم آسان کرد. به‌جانم قسم که جدایی او بسیار بر من سخت است. لغزشی بر سر آمده که نقشه بستنی نخواهد داشت، و شکستی در من حاصل شده که جبرانی نخواهد داشت، و ناآرامی مرا فراگرفته که صبرم با آن کم شده است"(۶)(۷). 📚 منابع: ۱. الدرر السنية، مجموعه‌ی ۲۸۳۰۰، برگ۱۱، تصویر۲۷ ۲. تکملة النجوم السماء، ج۱، ص۲۹۳ ۳. ریحانة الأدب، ج۴، ص۵۵ ۴. تکملة النجوم السماء، ج۱، ص۲۹۵؛ مطلع الأنوار، ص۱۱۹ ۵. اللآلی البهية: مجموعه‌ی شماره ۲۳۵۸، برگ۱۷۵ تصویر۹۶۷۵ ۶. الدرر السنية، مجموعه‌ی ۲۸۳۰۰، برگ۹، تصویر۰۰۲۴ ۷. عبقات الأنوار، علامه‌میرحامد حسین هندی، تحقيق سیدصدارابطحی، (چاپ مرکز حقایق اسلامی، قم، ۱۴۰۰شمسی) آیات، ج۱، ص۸۸-۹۱ 🔆 کانال 🆔 @heydariam_heydari110