💠آماده باش ملی این یادداشت را اول آذرماه یعنی حدود دوماه پیش نوشته بودم که شاید بازنشر آن خالی از فایده نباشد. شواهد امر نشان می دهد که روند تحولات منطقه و جهان چندان به سود ایران نیست. به نظر می رسد در آینده نزدیک آتش بس ناپایداری بر روابط رژیم صهیونیستی با لبنان و غزه حاکم خواهد شد و با فراغت این رژیم از جنگ در حیاط خلوتش، بزودی متوجه ایران شده و تلاش های زیادی برای جبران آنچه طی بیش از یکسال بر آنان گذشته خواهد داشت. به روشنی می توان تصور کرد که اگر روزها یا هفته های اینده پایان ماجرای تلخ غزه و لبنان باشد، تازه آغاز دور جدید #چالش_های_ترکیبی ایران خواهد بود. چالشی که یکسوی آن #تحریم های جدی تر اقتصادی و محدودیت های گسترده تر دسترسی به منابع مالی، محدودیت های ارتباط هوایی و دریایی با جهان، محکومیت های گسترده تر بین المللی و حتی ارجاع به شورای امنیت، تورم فزاینده داخلی و نارضایتی های میدانی ناشی از آن، تقویت گروه های معارض مرزی در داخل و خارج و فعال سازی #شکاف_های_قومیتی، #خرابکاری در تاسیسات زیربنایی و احتمالا #ترورهای_هدفمند برخی مقامات کشور، احتمالاتی است که می توان در یک سناریوی بدبینانه تصور کرد. روشن است که وقوع این چالش های ترکیبی به معنای پایان فرایند حکمرانی نبوده ضروری است سازوکارهای #تاب_آوری_ملی در عرصه های گوناگون بروزرسانی شود. آنچه بیش از هر چیز در این عرصه دشوار، چاره ساز است تقویت سرمایه اجتماعی حکمرانی و پذیرش چالش های احتمالی پیش رو به عنوان یک #امر_ملی است. این امر نیازمند گفتگو و تفاهم دوجانبه ملی میان دولت و ملت از یکسو و تقویت گفتمان تاب آوری ملی است که خود، مستلزم یک #آماده_باش_ملی است. تردیدی نیست که در صورت تحقق این سناریوی چالشی و البته‌محتمل، شاهد رویدادهای تلخ و مستمری خواهیم بود که روان جامعه را روزانه می خراشد و احتمال کم آوردن برخی افراد و گروه های اجتماعی زیر این بار سنگین را افزایش می دهد. تا رسیدن به روزهای اکران این سناریوی دشوار، هنوز فرصت باقی است و لازم است بسته ای جامع از راهکارهای سیاسی، دیپلماتیک، امنیتی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی را تدوین و با آموزش مویرگی به همه ارکان و اجزای حکمرانی، عملیاتی نمود تا در شرایط پیش رو دچار غافلگیری مدیریتی نشویم. ✍محمدرضا اخضریان کاشانی @Kolbe_Andishe_Farhang