بنام خود او یافت می شود که خود می گوید نه من این کتاب را نوشته ام و نه از آن خبری دارم. مرحوم شیخ عبّاس قمی رحمة الله علیه می گوید در کتاب مفاتیح الجنان من دست برده اند و بعدا من متوجه شدم که مطالبی را در انتشارات به این کتاب افزوده اند که از من نبود. آقای عبدالوهّاب شعرانی کتابی دارد بنام بحر المورود که مشخص شد مطالبی بعدها در این کتاب تزریق شده که صاحب اثر از آن بی اطلاع بود. در طی بررسی این انحرافات مشخص شد که بهترین مجرا برای نفوذ در دنیای اسلام کتب صوفیّه است. لازم است کتب صوفیّه با دقت تمام مورد بررسی قرار گیرند و در همان بررسی اجمالی و غربالگری کتب صوفیّه مشخص شد که این آثار هیچ ارتباطی با قرآن ندارند. بخشی از این کتب احادیث قدسی هستند که مخاطب آن معلوم نیست. می گویند احادیث قدسی از کلام خداوند است. بر فرض صحّت , خداوند به چه کسی گفته است؟ مثلا جناب شبلی می گوید به خود من گفته است. #شبلی در کدام جایگاه است که خدا مستقیما با وی سخن می گوید؟ آیا کلیم الله است؟ خود پیامبر تنها در معراج بلاواسطه با خداوند سخن گفته است و در بقیه موارد وحی از طریق فرشته وحی بر وی نازل می شد. آیا بایزید #بسطامی و شبلی و دیگران که احادیث قدسی را به خداوند نسبت می دهند این احتمال را در نظر ندارند که قران گفته است گاهی شیطان به پیروانش وحی می کند ( انّ الشیاطین لیوحون الی اولیاءهم)؟! اکنون نیم نگاهی داشته باشیم به حاصل مکالمات خداوند با عرفای صوفیّه در موضوعات اساسی دینی تا تطابق یا عدم تطابق آنها را با کلام الله مجید دریابیم . در مقدمه نگاهی به #تورات می افکنیم تا منبع مقایسه ای غیر از قران کریم برای کتب صوفیّه داشته باشیم. در تورات تحریف شده فعلی دست هائی پنهان وارد شده و آیات را دستکاری کرده اند از جمله اینکه آیات مربوط به معاد کلاً حذف شده اند. در کلّ تورات یک آیه در مورد بهشت و جهنّم موجود نیست. با مروری مختصر بر سنن نسّائی و سنن ابن ماجه می بینیم که در این کتب هم فصلی برای معاد مشخص نشده است. حرکت محدّثین اهل سنّت با الهام از تورات در حالی است که در قران کریم هفتاد بار واژه قیامت، شصت و شش بار واژه جنت ، شصت و نه بار واژه جنّات، یک بار واژه جنّتی ، یک بار واژه جنّتیَن ، دو بار واژه جنّتان و هفتاد و هفت بار واژه جهنّم وارد شده است. یعنی مجموعاً دویست و هشتاد و شش بار با واژه های مختلف از معاد خبر داده است. علاوه بر این واژه ها ،به واژه های دیگری نیز اشاره شده است مانند نار، عذاب، عقاب، و نعیم که در بیش از صدها مورد می توان نشان داد. #ابن_عربی در آثار خود معادی را ترسیم می کند که مربوط به این دنیا است و ثانیاً ادعا دارد که فرعون مؤمن است و استحقاق جهنّم را ندارد، حجّاج بن یوسف مستحقّ رضوان خداوند است !. متوکّل عبّاسی قطب بهشت و بهشتیان است و پادشاهان ستمکار در نزد خداوند صاحب کرامت هستند. عین القضات همدانی در کتاب تمهیدات صفحه 213 از انتشارات منوچهری می نویسد: نور ماه از نور شیطان است و ماه خود از آیات شیطان است ، در حالی که در نگاه قران ماه از آیات خداوندی است . بعلاوه اگر شیطان دارای نور است و بشر را از ظلمت به نور هدایت می کند جایگاه جهنّم در این تئوری کجاست؟ زیرا این شیطان است که پیروان خود را بسوی جهنّم هدایت می کند ( وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ اتَّبِعُوا مَا أَنزَلَ اللَّهُ قَالُوا بَلْ نَتَّبِعُ مَا وَجَدْنَا عَلَيْهِ آبَاءَنَا أَوَلَوْ كَانَ الشَّيْطَانُ يَدْعُوهُمْ إِلَىٰ عَذَابِ السَّعِيرِ : و چون به این مردم (اهل جدل و عناد) گویند که بیایید از کتابی که خدا فرستاده پیروی کنید، جواب دهند ما تنها از طریقی که پدران خود را بر آن یافته‌ایم پیروی می‌کنیم. آیا هر چند آنان را شیطان به آتش دوزخ بخواند ،باز پیرو آنها می‌شوند). ( كُتِبَ عَلَيْهِ أَنَّهُ مَن تَوَلَّاهُ فَأَنَّهُ يُضِلُّهُ وَيَهْدِيهِ إِلَىٰ عَذَابِ السَّعِيرِ : (در لوح تقدیر) بر آن شیطان چنین فرض و لازم شده که هر کس او را دوست و پیشوای خود سازد وی او را گمراه کند و به عذاب سوزان دوزخش رهبر شود.) این یک قاعده کلّی است که هرگاه به فضای صوفیّه قدم می گذاریم کمترین اثری از قرآن در این فضا یافت نمیشود . همچنین از اسلامی که توسط امام محمّد باقر و امام محمّد صادق علیهما السلام ارائه شده است هیچ اثری مشاهده نمی شود. عین القضات در کتاب تمهیدات صفحه 212 می گوید : کعب الاحبار رحمه الله تبارک و تعالی گفت : در تورات خوانده ام :" انَّ اَرواحَ المُؤمِنین من نور جمال الله و انَّ ارواحَ الکُفّار من نور جلال الله " . انحراف این سخن بسیار واضح است. #کعب_الاحبار از تورات سند می آورد. کعب الاحبار کسی است که عمر در مورد او صفت کذّاب را بکار برده است. معاویة بن ابی سفیان نیز او را کذّاب خوانده است. عایشه او را کذّاب می نامد. ابوذر او را کذّاب خواند و با وی برخورد کرده . اهل بیت عصمت و طهارت او را