*•═•••◈﷽◈•••═•* #آموزشی #شرح نهج البلاغه -حکمت ششم #بخش چهارم: 《وَ مَنْ رَضِيَ عَنْ نَفْسِهِ كَثُرَ السَّاخِطُ عَلَيْهِ》 👈شرح خودپسندی و اعجاب ┄┄┅••✻••┅┄┄ یکی از رذایل مهلک، خودپسندی است که سبب می شود افراد کمالات داشته یا نداشته خود را بزرگ شمارند و خود را بدون عیب و بی نیاز از دیگران بدانند یا مدام مشغول تعریف از خود باشند؛ در حالی که (أَقْبَحُ‏ الصِّدْقِ‏ ثَنَاءُ الرَّجُلِ عَلَى نَفْسِه‏؛ زشت‏ترين راستى، ثناگويى مرد از خويشتن است)غررالحکم.حکمت۱۱۸۱ در روایات فراوانی آمده است که خودپسندی، عین نادانی است (الْعُجْبُ‏ رَأْسُ‏ الْحَمَاقَة؛ عُجب سرآمد نادانی است) غررالحکم. حکمت۵۰۹۰ 👈چرا مردم بر خودپسند خشم می گیرند؟ 1ـ انّ الرّاضى عن نفسه معتقد لكمالها علی غيرها و ناظر الى غيره بعين النّقصان غير موفّ للنّاس حقوقهم فيكثر بذلك المسّاخط عليه؛ انسان از خودراضی، اعتقاد به کمال خویش نسبت به دیگری دارد و به دیگران به چشم نقصان می نگرد، حق کامل به مردم نمی دهد و خشم گیرنده نسبت به او بسیار است. الذرة النجیفه (شرح نهج البلاغه )ابراهیم بن حسن خویی ص۳۵۳ 2ـ أيضا فأنه إذا رضى عن نفسه رفعها فوق قدرها، و من رفع نفسه فوق قدرها قد ردها الناس إلى قدرها فكثر الساخط عليه؛ نیز هرکس از خود راضی شد، بیشتر از حقش به خود بها می دهد و هرکس این کار را انجام دهد، مردم او را به قدر خودش مردود می کنند، پس خشم گیرنده بر او بسیار است. 3ـ أيضا فمن رضي عن نفسه لم يجتهد في طلب كماله، و بقي في مهاوي النقصان و تصور نقصانه كمال و العقلاء يتصورون نقصانه نقصانا فكثر الساخط عليه؛ هم چنین کسی که از خود راضی باشد، در طلب کمالات تلاش نمی کند، در سیر نزولی خود باقی می ماند و تصور می کند، نقصش کمال است ولی عقلا نقصش را نقص می بینند پس خشم گیرنده بر او بسیار است. حدائق الحقایق فی شرح نهج البلاغه. قطب الدین محمدبن حسن بیهقی کیذری .ج۲.ص۱۰۵ (الْإِعْجَابُ‏ يَمْنَعُ‏ الِازْدِيَاد؛ عُجب و خودبينى مانع از زياد كردن و افزودن است). وسائل تلشیعه.ج۱.ص۱۰۵ 4ـ ناحق را بر حق، مقدم می دارد؛ یعنی قبایح و رذایل خود را بر فضایل دیگران ترجیح می دهد. شرح نواب لاهیجی. ص۲۹۲ 5ـ انسان خودخواه، از انتقادهای سازنده مردم بیزار است و به طور حتم، خشم گیرنده بر چنین انسانی بسیار خواهد بود. (الْجَاهِلُ‏ لَا يَعْرِفُ‏ تَقْصِيرَهُ‏ وَ لَا يَقْبَلُ مِنَ النَّصِيحِ لَه‏؛ نادان نمى‏شناسد تقصير خود را و نصيحت كننده ای براى خود نمی پذیرد). غررالحکم. حکمت۲۹۷۲ 👈از نظر عیسی (علیه السلام) روح الله احمق کیست؟ عيسى بن مريم (عليه السّلام، فرمود: من بيماران را به اذن خدا شفا دادم، افراد كور و پيس را به يارى خداوند سالم گردانيدم و مردگان را به اذن خدا زنده كردم، ولى نتوانستم احمق را معالجه كنم. گفتند: يا روح اللَّه، احمق كدام است؟ فرمود: كسى كه از خود راضى مى‏باشد، به فكر و نيت خود عمل مى‏كند، به سخنان ديگران گوش نمى‏دهد، همه را به نفع خود مى‏داند و زيانى براى خود نمى‏داند، هميشه خود را محق جلوه مى‏دهد و براى ديگران حقى قائل نيست، اين را مى‏گويند احمق كه علاجى براى آن نیست. ایمان وکفر.(ترجمه.ج۶۴بحارالانوار.ترجمه عطاردی) ج۲.ص۴۹۳ ┄┄┅••✻••┅┄┄ 📌توجه:هرگونه نشر یا کپی برداری ازتمام یابخشی ازپیام بدون ذکر نام کانال، اشکال شرعی دارد. ┄┄┅••✻••┅┄┄ @moassese_nooralyaghin

🌺 آقا طلوع صبح‌امامت مبارکت 🌺 بر مسند امامت، اقامت مبارکت 🌺 این واژه‌ی امام که میراث مرتضاست 🌺 گردید اضافه اولِ نامت مبارکت 🌹سالروز آغاز امامت حضرت مهدی صاحب الزمان ارواحنا فداه مبارک باد. ┄┄┄┅••🌸✻🌸••┅┄┄┄ موسسه نورالیقین مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی @moassese_nooralyaghin

فضیلت انفاق در روز نهم ربیع الاول وَ قَالَ اَلشَّيْخُ إِبْرَاهِيمُ بْنُ عَلِيٍّ اَلْكَفْعَمِيُّ فِي كِتَابِ «اَلْمِصْبَاحِ»: إِنَّ صَاحِبَ كِتَابِ «مَسَارِّ اَلشِّيعَةِ» رَوَى أَنَّ مَنْ أَنْفَقَ فِي يَوْمِ اَلتَّاسِعِ مِنْ رَبِيعٍ اَلْأَوَّلِ شَيْئاً غَفَرَ اَللَّهُ تَعَالَى ذُنُوبَهُ، 🌕 و شيخ ابراهيم بن على كفعمى در كتاب مصباح گفته است كه صاحب كتاب مسار الشّيعه روايت كرده است كه: 👈 هركس در روز نهم ماه ربيع الاوّل چيزى انفاق كند، حق تعالى گناهان او را بيامرزد. 📚 زاد المعاد ج ۱، ص ۲۵۷ #عید_بیعت #روز_بیعت ┄┄┄┅••🌸✻🌸••┅┄┄┄ موسسه نورالیقین مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی @moassese_nooralyaghin

رسول خدا (ص) فرمودند: در دولت او (امام زمان) مردم آنچنان در رفاه و آسایش به سر می برند که هرگز نظیر آن دیده نشده است. 🌺 سالروز آغاز امامت آخرین مرد نجات و مایه ی نزول برکات مبارک باد. ┄┄┄┅••🌸✻🌸••┅┄┄┄ موسسه نورالیقین مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی @moassese_nooralyaghin

🌷 هرصبـــــح یک حدیـــــث @moassese_nooralyaghin

*•═🍃🌸••◈﷽◈ #معرفتی #برگی_ازدفتر_علما #قسمت_اول ✍ مروری بر زندگی عالم جلیل القدر شیخ طوسی ⬅️ابوجعفر محمد‌ بن حسن‌ بن علی طوسی (۳۸۵-۴۶۰ق)، معروف به شیخ طوسی، شیخ الطائفه و شیخ، از فقیهان، محدّثان و متکلمان بزرگ امامیه در قرن چهارم و پنجم هجری قمری بود. ↩️ وی تحصیلات خود را تا ۲۳ سالگی در طوس و بعد از آن با مهاجرت به بغداد ادامه داد؛ ابتدا نزد شیخ مفید و سید مرتضی شاگردی کرد و بعدها به درجه استادی رسید، پس از وفات سید، دوازده سال در بغداد، کرسی درس استاد را اداره نمود و شهرتی عظیم پیدا کرد و به امر خلیفه عباسی، کرسی تدریس علم کلام در جهان اسلام به او واگذار شد. 👈 بعد از چهل سال اقامت در بغداد به علت حوادث ناگواری که بین امرا و صاحبان مذاهب مختلف روی داد و با به آتش کشیده‌ شدن کتابخانه و خانه شیخ و محله شیعه‌نشین بغداد، به نجف هجرت و حوزه هزار ساله نجف را پی‌ریزی نمود. 👌شیخ تحولی در اجتهاد شیعه آغاز کرده و توانست آنرا در برابر اجتهاد اهل سنت به استقلال برساند. شیخ طوسی آثار بسیار زیادی را در حوزه‌های گوناگون علوم دینی تألیف کرده که برخی بیش از دویست اثر برای او بر شمرده‌اند؛ کتاب تهذیب الاحکام و الاستبصار وی دو کتاب از کتاب‌های چهارگانه حدیثی شیعه است. اثر مهم شیخ در تفسیر قرآن، کتاب التبیان فی تفسیر القرآن و از آثار مهم فقهی او کتاب الخلاف و المبسوط را می‌توان برشمرد. این مطلب ادامه دارد ┄┄┄┅••🌸✻🌸••┅┄┄┄ موسسه نورالیقین مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی @moassese_nooralyaghin