*•═•••●◈﷽●◈•••═•* 🏴#آموزشی 🏴#شرح‌نهج‌البلاغه 🏴#حکمت‌پانزدهم_بخش‌پنجم ┄┄┅•●✻●••┅┄┄ 🥀از واژه مفتون در این حکمت چه معانی برداشت می شود؟ الف: مفتون از ماده «فِتَن» و «فِتنِه» در اصل به معنای آزمایش کردن است. ب: مفتون به معنای فریب خورده است، که گاهی بر اثر تقصیر و گاه براثر قصور و گاه بدون اختیار دامان انسان را می گیرد؛ به همین منظور امام ( می فرماید: تمام کسانی که مفتون هستند، سزاوار سرزنش نیستند. 🥀میان فتنه گر (فاتن) و گرفتار فتنه (مفتون) چه تفاوت هایی وجود دارد؟ از این حکمت ماندگار چنین استفاده می شود که در ارتباط با مسئله فتنه، همگان یکسان نیستند، بلکه باید آنها را به دو گروه تقسیم کرد: فاتن و مفتون فاتن: به کسی گفته می شود که سردمدار فتنه است، اوست که آتش فته را روشن می کند و گروهی را گرفتار می سازد. مثل معاویه و عمرو عاص و ... که سردمداران فتنه بودند. قرآن کریم درباره فاتنان می گوید: «إِنَّ الَّذِینَ فَتَنُوا الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِناتِ ثُمَّ لَمْ یَتُوبُوا فَلَهُمْ عَذابُ جَهَنَّمَ وَ لَهُمْ عَذابُ الْحَرِیقِ» فاتنان نه تنها مردمی را به فتنه و عذاب می اندازند بلکه مفتون: به کسانی گفته می شود که در دام فتنه گرفتار شده اند و دو قسمند. آگاهان و ناآگاهان. که هر دو مفلوک و بیچاره اند. مراد از مفتون در اینجا کسی است که کار ناشایسته انجام دهد، پس معنی کلام امام علی ( چنین است: هرگاه از کسی کار بد و ناپسندی مشاهده کردی، پیش از دانستن سبب و علت آن، او را توبیخ و سرزنش نکن، زیرا ممکن است برای آن کار مجوز شرعی داشته باشد مانند کسی که به اضطرار وناچاری از گوشت مردار استفاده کرده ، البته اگر کسی نه از روی ناچاری و نه از جهل و ندانستن مسئله، بلکه از سر هوا و هوس و بی اعتنایی به احکام خدا، عمل حرامی انجام دهد قابل سرزنش است و باید او را نصیحت و راهنمایی نمود مگر اینکه امیدی به هدایت او نباشد. (مانند عبد الله بن عمر و سعد بن ابی وقاص و محمد بن مسلمه که از بیعت با امیر مومنان علی ( خودداری کردند و نه به گروه حق پیوستند و نه به گروه باطل) ┄┄┅•●✻●••┅┄┄ 📌توجه:هرگونه نشر یاکپی برداری ازتمام یا بخشی ازپیام بدون ذکرنام کانال اشکال شرعی دارد. ┄┄┅•●✻●••┅┄┄ موسسه نورالیقین مرکزتخصصی تفسیروعلوم قرآنی @moassese_nooralyaghin