💠 کمالِ عبادت 🔹 در بخش پایانی سوره مباركه «ذاریات» فرمود: ﴿ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلاَّ لِیعْبُدُونِ﴾ و عبادت را وجود مبارك پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) مشخص كرده است؛ فرمود شما باید به #مقام_احسان برسید. از حضرت سؤال كردند #احسان یعنی چه؟ فرمود احسان دو امری اند كه به نحو «مانعة الخلوّ» هستند و امکان اجتماع هم دارند: «الْإِحْسَانُ‏ أَنْ تَعْبُدَ اللَّهَ كَأَنَّكَ‏ تَرَاهُ‏ فَإِنْ لَمْ تَكُنْ تَرَاهُ فَإِنَّهُ یرَاكَ». 🔹 عبادت یا برای #مشاهده حق است یا برای رسیدن به مقام #مراقبت؛ یا انسان باید طرزی عبادت كند كه معبود خود را ببیند یا اگر به آن مقام نرسید بیابد كه معبودِ او, او را می ‌بیند كه دومی می ‌شود «مراقبه», اوّلی می ‌شود «مشاهده» و خوشا به حال كسی كه بین هر دو جمع كرده است! این معنای عبادت است. پس عبادتی كه در بخش پایانی سوره «ذاریات» آمده است به این است كه انسان ـ ان شاء الله ـ به مقام احسان برسد و آن این است كه «احدی‌ الحُسنیین» نصیب او شود؛ یا #مشاهده یا #مراقبه. #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 سوره مبارکه ص جلسه 3 تاریخ: 1393/03/16 🆔https://eitaa.com/moflehoon

💠 مراتب مراقبه 🔸 به ما گفتند مراقب باشید؛ این «مراقبت» در اخلاق یك معنا دارد، در عرفان معنای دیگر دارد. #مراقبت_اخلاقی این است كه انسان مواظب باشد چه می ‌كند؛ فرمود شما مراقب باشید كه چه كار می‌كنید و چه كار نمی ‌كنید، بعد وقتی كه در دفترتان یادداشت كردید، محاسبه كنید؛ مثل یک یك تاجر که اول مراقب است چه چیزی می ‌فروشد، چه چیزی می ‌خرد، چقدر می ‌فروشد و اینها را در دفتر یادداشت می ‌كند که اینها #مراقبت است، بعد می ‌نشیند #محاسبه می‌ كند كه آیا سود کرد یا ضرر كرد. محاسبه، فرع بر مراقبت است و این كار، #كار_اخلاقی است که انسان مراقب باشد واجب و مستحب را انجام دهد، مراقب باشد حرام و مكروه را انجام ندهد، دعاها و فرصت‌ های مناسبی كه پیش آمده غفلت نكند. 🔸 اما در #عرفان كه مسئله مراقبت مطرح است، یعنی انسان ببیند كه خدا دارد او را می ‌بیند! خدا مراقب آدم است و انسان به مقامی رسیده است كه مشاهده می ‌كند كه در تحت مراقبت «الله» است. اینكه از وجود مبارك پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) نقل شده است كه معنای #احسان این است که «أَنْ تَعْبُدَ اللَّهَ كَأَنَّكَ‏ تَرَاهُ‏ فَإِنْ‏ لَمْ‏ تَكُنْ‏ تَرَاهُ‏ فَإِنَّهُ‏ یرَاكَ» همین است. یا «مشاهده» یا «مراقبه»؛ یا خدا را ببین یا ببین كه او تو را می ‌بیند؛ اگر خودش را دیدی می ‌شود #مشاهده و اگر فعل او را دیدی می‌ شود #مراقبه. 🔸 این «مراقبه»‌ای كه در عرفان مطرح است، بعد از فراغ از مراقبت اخلاقی است؛ در مراقبت اخلاقی انسان به جایی رسیده است كه كار خلاف انجام نمی ‌دهد و از فیض واجب و مستحب هم محروم نمی ‌شود. #آدم_خوب_شدن، كار اخلاق است، #خدا_را_دیدن، كار عرفان است. سكّوی پرواز عرفان، مسئله اخلاقی است؛ اگر كسی در اخلاق مشكل داشت هرگز به مقام مشاهده كردن كه «یا خَیرَ مَعْرُوفٍ عُرِفَ» نمی رسد هرگز به مقام «أَنْ تَعْبُدَ اللَّهَ كَأَنَّكَ تَراهُ» نمی رسد. #آیت_الله_جوادی_آملی 📚 سوره مبارکه ص جلسه 16 تاریخ: 1393/03/10 🆔https://eitaa.com/moflehoon

💠 جزای احسان 🔸 اگر خواستید کیفر بدهید باید عدل را رعایت کنید نه بیشتر؛ اما اگر کسی نسبت به شما احسان کرد و شما در مقابل خواستید پاداش بدهید، #جزای_احسان، عدل نیست. شما یک وقت مشکلی داشتید کسی در حال دشواری به داد شما رسید، فلان مبلغ به شما قرض داد و مشکل شما را حلّ کرد، این احسان است. حالا شما بخواهید به او پاداش بدهید، اگر به همین مبلغ، به همین مقدار، به او بدهید، جزای او را ندادید، چون جزای احسان، عدل نیست، جزای احسان، احسان است؛ یعنی شما آن مقداری را که به شما خدمت کرد باید بدهید، این می ‌شود عدل و از نو فیض و فوز جدیدی به او ارائه کنید که بشود احسان. 🔸 ذات اقدس الهی می ‌فرماید #جزای_احسان، احسان است. شما اگر احسانی کردید، خدا پاداشتان را می ‌دهد و هیچ کم نمی ‌گذارد؛ اما چیز بیشتر و جدیدی هم به شما می ‌دهد. جزای احسان، احسان است؛ نه اینکه جزای احسان، عدل باشد! پس اگر کسی کار خیری ده درجه ‌ای برای ما کرد، ما اگر در روز لزوم همان ده درجه نسبت به ایشان خدمت بکنیم، جزای او را ندادیم، بلکه عدل کردیم، چون او ابتدائاً این کار را کرده و ما بدهکار او هستیم. کسی که نسبت به ما خدمتی کرده و ما بخواهیم پاداش بدهیم، اگر به همان اندازه پاداش بدهیم، این می‌ شود عدل؛ جزای احسان، عدل نیست، #جزای_احسان، #احسان است. #آیت_الله_جوادی_آملی #آغاز_هفته_احسان_و_نيكوكاري #جام_معرفت 📚 سوره مبارکه الرحمن جلسه 24 تاریخ: 1396/09/14 🆔 @moflehoon

💠 بازتاب عمل 🔸 ﴿مَنْ عَمِلَ صَالِحاً فَلِنَفْسِهِ وَ مَنْ أَسَاءَ فَعَلَیهَا﴾؛ ما با خودمان بد می کنیم یا به خودمان احسان می کنیم. بیان مطلب این است که اگر کسی شخصی را کُشت _ دیگر بدتر از کشتن که ظلمی نیست _ این یک خطر و یک مار سمّی است که اصلش در درون جانِ او لانه کرده و سایه اش به بیرون رسیده است. این نیشی زده به دیگری ولی اصل این مار در درون او لانه کرده است، چرا؟ برای اینکه این شخص یک لحظه جان او را گرفته، او یک لحظه آسیب دید، بعد هم چون مظلومانه کشته شد مورد عنایت الهی است و جبران می شود؛ اما این شخص در سوخت و سوزِ غیر قابل تحمّل و احصاء است! 🔸 چه اینکه #احسان هم همین ‌طور است؛ اگر کسی به دیگری احسان کرده، مِلکی داده، خانه ای داده و زندگی ای داده است، این هزارها برابر برای خودش گرفته، یک هزارم از این خیرات به دیگری رسیده است! در سوره مبارکه «إسراء» دارد: ﴿إِنْ أَحْسَنتُمْ أَحْسَنتُمْ لأَنفُسِكُمْ وَ إِنْ أَسَأْتُمْ فَلَهَا﴾؛ اگر کار خوبی کردی برای خود شماست و اگر کار بد کردی برای خود شماست. 🔸 اگر کسی در درون منزل خودش بوستانِ پُر گُل و ریحان به پا کند، همه منافع آن برای اوست، البته گاهی نسیم می وزد و مشام آن رهگذر را هم معطّر می کند ولی اساس بهره این بوستان برای صاحب باغ است و اگر یک «کنیف» و یک فاضلاب و یک چاه بدبو در درون منزلش داشته باشد، تمام آسیب آن برای خود اوست، البته گاهی هم باد می وزد و بوی بد را به مشام عابر می رساند. 🔸 کار بد ما مثل آن «کنیفی» است که در درون جانمان کَندیم که گاهی بویش به دیگری می رسد، وگرنه اصل آن کنیف در درون جان ما هست؛ کار خوبی کردیم، اصل آن بوستان و گلستان در درون ما هست و گاهی رایحه ای از آن به مشام رهگذر می رسد؛ فرمود: ﴿إِنْ أَحْسَنتُمْ أَحْسَنتُمْ لأَنفُسِكُمْ وَ إِنْ أَسَأْتُمْ فَلَهَا﴾. 🔸 عمل، #عامل_را_رها_نمی_کند، چرا؟ برای اینکه عمل، موجودی شد در عالَم، این موجود که رها نیست، یک تافته جدابافته نیست، به هر حال به جایی مرتبط است. به غیر عامل خودش هم به هیچ وجه مرتبط نیست، برای اینکه فعل متعلق به فاعل خودش است و او را رها نمی کند. اینکه فرمود: ﴿ لیسَ لِلاْنسَانِ إِلاّ مَا سَعَی﴾ که به صورت حصر بیان کرده همین است، برای اینکه این عمل به چه کسی مرتبط است؟ این عملی که انجام داد معدوم شد؟ نه! موجود است؟ آری! این موجود، تَک است و بی ارتباط است؟ نه! حتماً مرتبط است؟ آری! به چه کسی مرتبط است؟ به فاعل خودش. بنابراین عمل چه خوب چه بد، بالذات جز با عامل با احدی ارتباط ندارد اما آثار و تبعات آن احیاناً ممکن است به غیر برسد. : #آیت_الله_جوادی_آملی #کلیپ 📚 سوره مبارکه جاثیه جلسه 5 تاریخ: 1394/12/12 🆔 @moflehoon

بسم الله الرحمن الرحیم 🌑سالروز شهادت امام جعفر صادق علیه السلام تسلیت باد🌑 📋 بهترین آئین ؛ در این آیه سه ویژگی برای بهترین آیین بیان شده است. اول اینکه در آن آئین فرد باید در برابر خدا به طور مطلق تسلیم باشد. دوم اینکه با نیکوکاری همراه باشد. سومین ویژگی پیروی از آئین ابراهیم است. ابراهیمی که خداوند در این آیه او را خلیل و دوست خود می نامد. ابراهیم علیه السلام قهرمان و نماد توحید است. هر سه این ویژگی در آئین رسیده به ما از سوی اهل بیت متجلی است. آئینی که بخش مهمی از زحمات تبیین و ترویجش بر عهده امام به حق ناطق، جعفر صادق علیه السلام بود. 🔷 آیه روز : وَ مَنْ أَحْسَنُ دِينًا مِمَّنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلَّهِ وَهُوَ مُحْسِنٌ وَ اتَّبَعَ مِلَّةَ إِبْرَاهِيمَ حَنِيفًا وَ اتَّخَذَ اللَّهُ إِبْرَاهِيمَ خَلِيلًا (نساء / آیه 125) 🔶 ترجمه: و دين و آئين چه كسي بهتر است از آن كس كه خود را تسليم خدا كند، و نيكوكار باشد و پيرو آئين خالص و پاك ابراهيم گردد و خدا ابراهيم را بدوستي خود انتخاب كرد. 📅 سه شنبه ۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۲ #اسلام ، #تسلیم ، #ابراهیم ، #احسان 🌼#هر_روز_یک_آیه🌼 🆔 @moflehoon

بسم الله الرحمن الرحیم 📋 رابطه صبر و احسان؛ مفهوم صبر هر گونه شكيبائى را در برابر مشكلات ، مـخـالفـتـهـا، آزارهـا، هـيـجـانـهـا، طـغـيـانـهـا و مـصـائب گـونـاگـون را شامل مى شود. اصـولا هـيچگونه نيكى بدون ايستادگى و صبر ممكن نيست ، چون به پايان رساندن كارهاى نـيـك حـتـمـا اسـتـقـامـت لازم دارد، و بـه هـمـيـن جـهـت در آيـه فـوق بـه دنـبـال امـر بـه صـبـر مـى فـرمـايـد خـداوند پاداش نيكوكاران را ضايع نمى كند، يعنى نيكوكارى بدون صبر و ايستادگى ميسر نيست. 🔷 آیه روز: وَ اصْبِرْ فَإِنَّ اللّهَ لاَ يُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ (هود / آیه 115) 🔶 ترجمه: و شکیبایی کن ، که خداوند پاداش نیکوکاران را ضایع نخواهد کرد! 📅 شنبه ۱۸ شهریور ۱۴۰۲ #اخلاق ، #احسان ، #صبر ، #نیکی ، #نیکوکاری 🌼#هر_روز_یک_آیه🌼 🆔 @moflehoon

مقدس اردبیلی ... 🔸نقل است در یکی از سال‌ها که قحطی و گرانی به اوج خود رسیده بود و فقر و گرسنگی بیداد می‌کرد محقق اردبیلی‌ اندک آذوقه‌ای داشت که فقط کفاف قوت خانواده‌اش را می‌کرد. اما او راضی نشد که خانواده‌اش غذا داشته باشند در حالی که افراد زیادی در جامعه محتاج و گرفتارند. از این‌رو آن طعام را بین بیچارگان تقسیم کرد. 🔸همسرش از این عمل او برآشفت و گفت: در چنین سال قحطی آنچه طعام داشتیم به فقرا کمک کردی، اکنون باید فرزندان من دست گدایی به سوی دیگران دراز کنند؟ 🔸محقق پاسخی نداد و از منزل خارج شده، راه مسجد کوفه را در پیش گرفت. او تصمیم گرفته بود چند روزی را در مسجد اعتکاف کرده، به عبادت و راز و نیاز بپردازد. 🔸در دومین روز حضور او در مسجد مرد عربی مقداری گندم و آرد بر چهارپایی بار کرده، به خانه محقق اردبیلی برد و به همسرش تحویل داد و گفت: صاحبخانه در مسجد اعتکاف کرده و این گندم و آرد را برای شما فرستاده است. 🔸چند روزی گذشت تا اینکه مقدس اردبیلی به خانه بازگشت. همسرش به او گفت: آرد و گندمی که فرستاده بودید خیلی مرغوب بود. 🔸محقق، بی‌خبر از همه جا، وقتی این سخن را شنید دریافت که این فضل و رحمتی از طرف خدا بوده است و خداوند را بر این بنده نوازی ستایش کرد. 📚سیدنعمت‌الله جزایری، انوارالنعمانیه، ج۲، ص۳۰۲ #مقدس_اردبیلی #ایثار #قحطی #کرم_الهی #معجزه #ایمان #توکل #مسجد_کوفه #انفاق #سخاوت #بنده_نوازی #خداوند #انوارالنعمانیه #سیدنعمت_الله_جزایری #ایران #اسلام #شیعه #عرفان #قرآن #احسان #نیازمندی #فقر #گرسنگی #قناعت #شکرگزاری #تسبیح #دعا #عبادت #راز_و_نیاز #معنویت #کرامات_اولیاء 🆔 @moflehoon