eitaa logo
مهندسی فرهنگی .راهبردها .راهکارها
438 دنبال‌کننده
2.4هزار عکس
2هزار ویدیو
370 فایل
• أُحِبُّ الصّالحينَ و لَستُ مِنهم || لَعَلَّ اللهُ أن يرزُقني صلاحًا •
مشاهده در ایتا
دانلود
41.27M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎥🚨فیلم کامل | مستند جنجالی "کُلاهِ وحدت" منتشر شد 🔹️ این مستند به بررسی عملکرد و مواضع کاندیداهای انتخابات سال ۹۲ حول مسئله میپردازد. 🔹️ بازیگران: محمدباقر قالیباف، سعید جلیلی، محسن رضایی، علی اکبر ولایتی و غلامعلی حدادعادل 🎭و با هنرمندی دکتر حسن روحانی... https://eitaa.com/joinchat/1801519111Cba7e16497a
✅ تعطیل منبر علامه امینی توسط آیت‌الله العظمی سید حسین طباطبایی بروجردی 💠 از آیت‌الله محمد جواد علوی بروجردی شنیدم که فرمودند: این قصه‌ای است که خود من از آقای علامه امینی نقل می‌کنم. آقای کوپایی مرحوم آقای امینی را در اصفهان برای یک دهه منبر، دعوت کرده بود. ایشان موضوع بحث را اثباتِ کفرِ شیخین (ابوبکر و عمر) قرار می‌دهند. دو شب منبر می‌روند و بعد از شب دوم، آقای کوپایی به ایشان می‌گوید از طرف آقای بروجردی چند نفر آمده‌اند و با شما کار دارند. آقای بروجردی تقاضا کرده است که موضوع بحث را عوض کنید. 💠 آقای امینی نپذیرفتند و شب سوم هم ادامه دادند. فرداش آقای کوپایی آمد و گفت: جلسه تعطیل شده است! چون آقای بروجردی دستور داده‌اند که جلسه تعطیل باشد. آقای امینی می‌گفتند: من خیلی عصبانی و ناراحت به قم آمدم و خانه آقای بروجردی رفتم و به ایشان گفتم: آقا، علی علیه السلام پدر شما است، من از او دفاع می‌کنم و شما مجلسش را تعطیل می‌کنید! 💠 آقای بروجردی فرمودند: من امروز کاری را مشغول هستم که سید مرتضی علم‌الهدی می‌خواست انجام دهد و آن رسمیتِ مذهبِ شیعه بین مذاهب است! هزار سال گذشته و شیعه هنوز نتوانسته این کار را انجام دهد. من با شیوخ الازهر مراوده دارم، اگر این منبر شما را امروز بیایند ضبط بکنند و بروند آن‌جا بگذارند، تمام فعالیت‌های ما بر باد می‌رود. آقای امینی، من کاری را مشغول هستم که به خاطر آن حاضرم صد تا آقای امینی را فدا کنم! 💠 آقای امینی می‌گفتند: من آن وقت قانع نشدم و ناراحت از پیش ایشان خارج شدم و پولی را هم که برای من فرستادند، قبول نکردم. آقای بروجردی فوت شدند و من چند سفر به مصر رفتم. آن‌جا فهمیدم که این فتوایِ شیخ محمود شلتوت چه اثری داشته و متوجه شدم که آقای بروجردی چه افقی را می‌دیدند! 📚 سیره فرزانگان، عبدالحسن بزرگمهرنیا، نشر سامان دانش، ایه_الله https://eitaa.com/joinchat/1801519111Cba7e16497a
وسعه و ارتقاء آن بود. اصل پنجم: اصل تناصح اجتماعی: حضرت علی (ع) در ساحت های اجتماعی و فعالیت‌های مربوط به امت، نصیحت و خیرخواهی اجتماعی را به صورت یک رویکرد جدی و عیاری برای رونق بخشی به مناسبات اجتماعی صحیح و سالم پی می گرفت و تعقیب می نمود. آن حضرت (ع)، همانطور که در تاریخ منعکس است، نصیحت های خود را آنجا که به جامعه اسلامی مربوط می شد و به آبادانی، دین، سلامت و وحدت جامعه باز می گشت، بی‌دریغ و بی هرگونه کناره گیری از امر عمومی و حوزه اجتماعی به همگان از جمله خلفای زمان خود عرضه می نمود. آنگاه که خود به خلافت رسید ابعاد نصیحت گرایی اجتماعی امام (ع) در سطوح مختلف گسترد و عرصه های گوناگون را درنورید. حضرت (ع) از نزديكان گرفته تا عموم، و از شیعه گرفته تا سنی، همگان را مشمول سنت ارزنده نصیحت گری خویش نمود و به صورتی بی نظیر، حرکت خیرخواهانه را بر همه ارزانى داشت . نصیحت گرایی اجتماعی حضرت (ع) ابعاد مختلفی دارد و در سطوح گوناگون آن را می توان مطالعه کرد؛ از جمله آن که نسبت آن با اصل خیرخواهی عمومی در سلوک امام (ع) چه بود و نمودها، جلوه‌ها، راهکارها، شیوه ها و قالب های بروز و ظهور آن کدام ها بوده اند؟ پاسخ گویی به این پرسش و پرداختن به زوایای مختلف این بحث طبعا مجال دیگری می‌طلبد. اصل ششم: اصل تواصل: واژه تواصل واژه ای روایی است. این اصطلاح در روایات ما وارد شده است و به معنای تبادل ارتباط و اتصال در جامعه اسلامی میان افراد به کار رفته است. تواصل به رویکردی میان شیعیان اشاره دارد که انزوای از اجتماع را برنمی تابد و هم دلی و همراهی به مسلمانان را از شیعیان می خواهد. مشخصا در سیره امام علی (ع) کشیدن دیوار به دور شیعیان و جدا کردن صف ایشان از صف اهل سنت به هیچ وجه مطلوبیت ندارد و در عمل به چشم نمی خورد؛ برعکس رفتار آن حضرت (ع) رویکرد به رفت و آمد اجتماعی، تماس اجتماعی، سخن گفتن با یکدیگر و مشارکت در شادی های و غم های اجتماعی همه مسلمانان به روشنی و به صورتی گسترده به چشم می آید. اساساً بخشی از کلمات امام علی حامل ادبیات و مفاهیم و فضای فکری معطوف به ایجاد ارتباط پیوسته اجتماعی افراد درون امت با یکدیگر است. https://eitaa.com/joinchat/1801519111Cba7e16497a
ای خودشان را بر علیه یکدیگر به کار نبرند» (۲). ۲. ضرورت و لزوم این وحدت: در شرایطی که دشمنان اسلام تمام تلاش خویش را برای مبارزه و مقابله با اسلام به کار بسته و آشکارا اعلام می کنند «جهان اسلام در قرن بیست و یکم یکی از مهمترین میدان های زورآزمایی سیاست خارجی آمریکاست» (۳). و «تقابل اصلی آینده جوامع بشری برخورد فرهنگ اسلامی و فرهنگ غربی است»(۴). تأکید بر مسائل اختلافی و تفرقه میان صفوف مسلمانان منطقی نیست. در زمانی که مسلمانان می توانند با توجه به جمعیت بیش از یک میلیارد نفر و منابع و امکاناتی که در اختیار دارند به عنوان یک قدرت تأثیرگذار در صحنه بین المللی مطرح باند پرداختن به اختلافات و مسائل تفرقه انگیز نتیجه ای جز به هدر رفتن سرمایه ها و استفاده دشمن از این اختلافات، نخواهد داشت. مقام معظم رهبری فرمودند: «یک میلیارد مسلمان در دنیا هستند که درباره خدا و پیامبر(ص) و نماز و حج و کعبه و قرآن و بسیاری از احکام دینی با هم یک عقیده دارند یک چند مورد اختلاف هم دارند اینها بیایند همان چند اختلاف را بگیرند با هم بجنگند تا آن کسی که با اصل خدا و پیامبر(ص) و دین و همه چیز مخالف است کار خودش را انجام بدهد آیا این عاقلانه است؟ اگر مسلمین دست در دست هم بگذارند و با هم صمیمی باشند ولو عقایدشان مخالف با یکدیگر باشد اما آلت دست دشمن نشوند دنیای اسلام سربلند خواهد شد» (۵) آیا مسلمانان نباید با توجه به مشترکات و کنار گذاردن اختلافات با یکدیگر با مسالمت و عدل رفتار کنند. بنابراین با توجه به آنچه بیان شد روشن است که وحدت میان مسلمانان و اتحاد بین فرق اسلامی امری لازم و ضرروی است هر چند ممکن است اهمیت این امردر شهرهای مرکزی ایران و مناطق شیعه نشین محسوس نباشد اما در مناطق مرزی ایران و نقاطی که شیعیان و اهل تسنن در کنار یکدیگر زندگی می کنند همچنین در صحنه بین المللی و مناسبات کشورهای اسلامی با یکدیگر وحدت و اتحاد بین مسلمین و پرهیز از اختلافات ضرورت و اهمیت این امر به خوبی قابل درک است مرحوم امام فرمودند: «امروز اختلاف بین ما تنها به نفع آنهایی است که نه به مذهب شیعه اعتقاد دارند و نه به مذهب حنفی و یا سایر فرق آنها می خواهند نه این باشد نه آن راه را این طور می دانند که بین شما و ما اختلاف بیندازند» (۶). پی نوشت ها: ۱. قانون اساسی، اصل ۱۱. ۲. حدیث ولایت، ج ۴، ص۲۶۲. ۳. ریچارد نیکسون، فرصت را از دست ندهید، ترجمه دفسی نژاد، انتشارات طرح نو، ۱۳۷۱، ص ۲۵۶. ۴. حمید نگارش، هویت دینی و انقطاع فرهنگی، نمایندگی ولی فقیه در سپاه، ص ۱۸۴. ۵. حدیث ولایت، ج ۵، ص ۲۳۰. ۶. صحیفه نور، ج ۱۲، ص۲۵۹. https://eitaa.com/joinchat/1801519111Cba7e16497a
18.91M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
💎دستور مهم مرحوم قاضی برای رسیدن به آرامش ووحدت 📗علامه طهرانی قدس الله سره ⏱۰۱:۲۸ دقیقه 💾 ۱۸ مگابایت 📌 https://eitaa.com/joinchat/1801519111Cba7e16497a
هو 🕋عرفان یعنی ازخودگذشتن یعنی فنای خود دراو ؛ یعنی یکی بماند وبس . 🖌[شیخ عبدالرحمن جامی] می‌فرمودند که: دریغا! طالب یافت نیست. طالب بسیارند، امّا طالبِ حظّ نفسِ خودند. قومی که کام دل طلبند از شکر لبان شک نیست عاشقند، ولی عاشق خودند 📗تکمله نفحات‌الانس رضی‌الدین عبدالغفور لاری https://eitaa.com/joinchat/1801519111Cba7e16497a ⭕️کشف وکرامات که از برخی سرمی زند حظ نفس وتوقف وقبرسالک است. ربطی به توحید ندارد⭕️
🌹🌷هر دلی کز تو شود غمزده، آن دل شاد است هر بنایی که خراب از تو شود آباد است ره به ویرانه عشق آر و برو در بر بند عقل را خانه تعمیر، که بی بنیاد است کمر بندگی عشق نبندد به میان مگر آن بنده که از بند جهان آزاد است من اگر رندم و بدنام برو خرده مگیر زانکه هر خوب بدی از ادب استاد است پنجه در پنجه تقدیر نشاید افکند چون که بازوی فلک سخت‌تر از فولاد است دامن دشت گر از ناله مجنون خالی‌ست کمر کوه پر از زمزمه فرهاد است پیش سجاده‌نشینان خبر از باده مگوی زاهد و ترک ریا غایت استبعاد است دل دیوانه نصیحت نپذیرد هیهات چه توان کرد که این فطری و مادرزاد است جنت و کوثر و طوبی تو و وحدت همه اوست که رخش جنت و لب کوثر و قد شمشاد است از غزلیات وحدت کرمانشاهی https://eitaa.com/joinchat/1801519111Cba7e16497a
🌹۲۷ آذر سالـروز شهادت آیت الله دکتر مفتح و روز وحدت حوزه و دانشگاه گرامی باد...
به بهانه جنجال مذهبی در سیمای مکتبی ✍ تقابل مذهبی میان پیروان تشیع و تسنن، هزینه‌های جانی و مالی بسیاری برای جهان اسلام و مسلمانان داشته است. از چهار روش تقابل، متاسفانه ما بدترین و خطرناک‌ترین‌ روش را برگزیده‌ایم. روش‌های چهارگانۀ تقابل به این شرح است: 1. روش سلبی: در این روش، پیروان هر مذهب می‌کوشند حقانیت خود و بطلان طرف مقابل را از راه تحریر محل نزاع و تأکید بر آن ثابت کنند. در این روش، همۀ اختلافات شیعه و سنی به سقیفه برمی‌گردد و تقریبا در سقیفه نیز می‌ماند. شیعه می‌گوید با وجود نص بر وجود امامت و خلافت علی(ع)، انصار و مهاجر حق نداشتند خلیفه‌ای دیگر برگزینند و چون در روز سقیفه با ابوبکر بیعت کردند، دچار فساد در عقیده و عمل شدند. پس باید با آنها مقابلۀ فکری و حتی عملی کرد. پیروان اهل سنت نیز شیعه را متهم به انشعاب و اختلاف می‌کنند و حکومت را امری عرفی می‌دانند که قرآن و پیامبر(ص) تکلیف آن را به مردم سپرده‌اند. 2. روش اثباتی: بر پایۀ این روش، شیعه یا سنی، عقیدۀ خود را ثابت می‌کند؛ بدون حمله به اعتقادات دیگری؛ مانند دونده‌ای که بدون توجه به رقبای خود، فقط می‌دود تا زودتر به پایان خط مسابقه برسد. 3. روش محتوایی: روش محتواگرا، این است که شیعه یا سنی، محتوای مذهب خود را دربارۀ خدا، انسان، معاد، جامعه، حکومت، حقوق بشر، توسعه، فرهنگ، تربیت، رشد، معنویت، اخلاق و... می‌گوید و به جای تأکید بر اختلاف‌های تاریخی و فرقه‌ساز، بر آموزه‌ها و محتوای مذهب تأکید می‌کند. مثلا شیعه به جای کوشش فراوان برای اثبات خلافت بلافصل علی(ع)، از باورها و آموزه‌های تشیع در مسائل مربوط به انسان و جامعه و اخلاق سخن بگوید و از راه‌ ادلۀ علمی و عقلی ثابت کند که دیدگاه تشیع دربارۀ این مسائل، بهتر و برتر است. داوری را نیز به دیگران می‌سپارد. در این روش، برتری مذهب از راه محتوا و کارایی آن ثابت می‌شود، نه از راه گزارش‌های تاریخی. همچنین، تنها موضوع مهم، سقیفه نیست؛ بلکه نظرگاه‌های این دو مذهب در مسائل زنده و امور جاری در جامعه هم مهم است؛ بلکه‌ مهم‌تر. بر پایۀ این روش، عالم شیعی به جای گفت‌وگو دربارۀ اختلافات شیعه و سنی و برحسته‌سازی آنها، باید نشان دهد که تشیع برای کمک به حل مسانل مهم بشری در زمان حاضر(مانند مسئلۀ حقوق بشر، اخلاق اجتماعی، توسعۀ اقتصادی و فرهنگی، صلح و معنابخشی به زندگی انسان‌ها) توانمندتر است. 4. هم‌زیستی: در روش هم‌زیستی، کوشش برای اثبات برتری عقیدتی، همچون کوشش برای اثبات برتری نژادی، مذموم است و هیچ کس حق ندارد اعتقادات مذهبی را بهانۀ تقابل کند؛ زیرا مشکلات بشر به قدری است که فقط با تعامل می‌توان مقداری از آنها را حل و فصل کرد و تا می‌توان باید از تقابل گریخت. این روش را به‌واقع نمی‌توان از اقسام تقابل شمرد؛ مگر از این باب که متقابلان را مدیریت می‌کند. متأسفانه رایج‌ترین روش در کشورهای اسلامی راهکار اول است، و روش‌های دیگر، در میان مسلمانان جایگاهی شایسته ندارند. روش‌های دوم تا چهارم، می‌توانند از تقابل‌های دیگر نیز تنش‌زدایی کنند؛ تقابل‌هایی همچون تقابل دین سیاسی با سکولاریسم و دین سنتی با لیبرالیسم و دین حداکثری با دین حداقلی.این روش رائج را باید تغییر داد و پارادایم این منظر باید عوض شود و پرچم دار این تغییر نگرش مراجع عظام تقلید و رهبران اسلام هستند اما متاسفانه وقتی در حوزه های علوم دین که مرکز پرورش کارشناسان دین هستند موضوعات علوم انسانی اعم از علوم اجتماعی سیاسی جامعه شناسی روانشناسی ..‌فلسفه های مضاف کلام معاصر طب نجوم و . . . مورد غفلت قرار گرفت .دیگر این نهاد دینی راهی جز بسنده نمودن به تقابل نوع اول ندارد و نتیجه وضعیت کنونی است که جهان که خلقتش طفیل وجود رسول الله و اولیاء الهی است و بستر رشد و پرورش انسان کامل است در دست عده ای معدود از گروه یهود عنود قرار گیرد و چپاول گردد و مسلمین با این همه عده و عده مقهور و مستضعف واقع شوند . اللهم عجل لولیک الفرج https://eitaa.com/joinchat/1801519111Cba7e16497a