🏴🏴🏴🏴🏴 «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ» 🔹نماز شب (۳۴) 🔸رسول الله صلى الله عليه و آله:  عَلَيْكُمْ بِصَلاةِ اللَّيْلِ وَلَوْرَكْعَةً واحِدَةً، فَاِنَّ صَلاةَ اللَّيْلِ مِنْهاةٌ عَنِ اْلاِثْمِ، وَتُطْفِئُ غَضَبَ الرَّبِّ تَبارَكَ وَ تَعالى، وَتَدْفَعُ عَنْ اَهْلِها حَرَّ النَّارِ يَوْمَ القِيامَةِ …[1] پیامبرخدا صلی الله علیه و آله: بر شما باد به نماز شب اگرچه يك ركعت باشد، زيرا نماز شب انسان را از گناه باز مى دارد، و خشم پروردگار را (نسبت به انسان) خاموش مى كند و سوزش آتش را در قيامت دفع مى كند. 📚1.کنز العمال، ج۷، ح۲۱۴۳۱ 🔹🔹🔹 🔹🔹 🌏مجتمع اهل البیت علیهم السلام

🏴🏴🏴🏴🏴 🌼 صفحه ۴۳۹ قرآن کریم👇

🌼 تلاوت ترتیل صفحه ۴۳۹قرآن👇

🏴🏴🏴🏴🏴 «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ» 💠۱۴ حدیث گُهَربار از امام حسن مجتبی علیه السلام 🔷مجموع روایات نقل شده از امام حسن مجتبی(ع) در زمینه‌های گوناگون نزدیک به ۲۵۰ حدیث است که در این نوشتار ۱۴ حدیث از آن حضرت ذکر می شود 🔹حدیث اول؛ امام حسن مجتبی علیه السلام: ما تَشاوَرَ قَومٌ إلاّ هُدُوا إلى رُشدِهِ. هیچ قومى با یکدیگر مشورت نکردند مگر آن که به راه پیشرفت خود رهنمون شدند.  تحف العقول، ص ۲۳۳ 🔹حدیث دوم؛ امام حسن مجتبی علیه السلام: صاحِبِ النّاسَ مِثلَ ما تُحِبُّ أن یُصاحِبوکَ بِه. با مردم به گونه اى رفتار کن که دوست دارى با تو آن گونه رفتار کنند. أعلام الدّین، ص ۲۹۷ 🔹حدیث سوم؛ امام حسن مجتبی علیه السلام: إنَّ أَحسَنَ الحَسَنِ الخُلُقُ الحَسَنِ. نیکوترین نیکو، خُلق نیکو است.  الخصال، ص ۲۹ 🔹حدیث چهارم؛ امام حسن مجتبی علیه السلام: مَن عَبَدَ اللّه َ عَبَّدَ اللّه ُ لَهُ کُلَّ شَى ء. هر کس خدا را بندگى کند، خداوند همه چیز را بنده او گرداند. تنبیه الخواطر، ج ۲، ص ۱۰۸ 🔹حدیث پنجم؛ امام حسن مجتبی علیه السلام: المِزاحُ یَأکُلُ الهَیبَةَ. شوخى هیبت را مى بَرد. بحار الأنوار، ج ۷۸، ص ۱۱۳ 🔹حدیث ششم؛ امام حسن مجتبی علیه السلام: لا یَغُشُّ العاقِلُ مَنِ استَنصَحَه. خردمند به کسى که از او نصیحت مى خواهد، خیانت نمى کند. همان، ص ۱۲۰ 🔹حدیث هفتم؛ امام حسن مجتبی علیه السلام: عَلَیکم بِالفِکرِ، فَإنَّهُ حَیاةُ قَلبِ البَصیرِ و مَفاتیحُ أبوابِ الحِکمَة. بر شما باد به تفکّر، که تفکّر مایه حیات قلب شخص بصیر و کلیدهای درهای حکمت است. اعلام الدین، ص ۲۹۷ 🔹حدیث هشتم؛ امام حسن مجتبی علیه السلام: اَلإخاءُ الوَفاءُ فِی الشِّدَّةِ وَ الرَّخاء. نشانه برادرى، وفاداری در سختى و آسایش است. بحار الأنوار، ج ۷۸، ص ۱۱۴ 🔹حدیث نهم؛ امام حسن مجتبی علیه السلام: إذا سَمِعتَ أحَدا یَتَناوَلُ أعراضَ النّاسِ فَاجتَهِد أن لایَعرِفَک. هر گاه شنیدى شخصى آبروى مردم را مى ریزد، بکوش تا تو را نشناسد. همان، ج ۷۴، ص ۱۹۸ 🔹حدیث دهم؛ امام حسن مجتبی علیه السلام: لَیْسَتِ العِفَّةُ بِدافِعَةٍ رِزْقا وَ لاَ الْحِرْصُ بِجالِبٍ فَضْلاً فَاِنَّ الرِّزْقَ مَقْسومٌ وَ اسْتِعْمالُ الْحِرْصِ اسْتِعْمالُ الْمَآثِمِ. نه پاکدامنى، روزى را از انسان دور مى کند و نه حرص، روزى زیاد مى آورد؛ چون روزى قسمت شده است و حرص زدن باعث مبتلا شدن به گناهان مى شود. تحف العقول، ص ۲۳۴ 🔹حدیث یازدهم امام حسن مجتبی علیه السلام: الرّاغِبُ فیها عَبدٌ لِمَن یَملِکُها. دنیاخواه، بنده دنیادار است. کنز العمّال، ج ۱۶ ص۲۱۴ 🔹حدیث دوازدهم؛ امام حسن مجتبی علیه السلام: تُجهَلُ النِّعَمُ ما أقامَت، فإذا وَلَّت عُرِفَ. نعمت‌ها تا هستند ناشناخته اند و همین که رفتند [قدرشان]شناخته مى شود.  بحار الأنوار، ۷۸ / ۱۱۵ / ۱۲ 🔹حدیث سیزدهم؛ امام حسن مجتبی علیه السلام: مَن عَدَّدَ نِعَمَهُ مَحَقَ کَرَمَه. هر که احسان هاى خود را بر شمرد، کرامت خویش را از بین برد. بحار الأنوار، ۷۸/۱۱۳/۷ 🔹حدیث چهاردهم؛ امام حسن مجتبی علیه السلام: أسلَمُ القُلوبِ ما طَهُرَمِن الشُّبُهات. سالم ترین دلها، دلى است که از شبهات پاک باشد. تحف العقول،ص ۲۳۵ 🔹🔹🔹 🔹🔹 🌏مجتمع اهل البیت علیهم السلام

«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ» 🏴شهادت امام رضا عليه السلام تسلیت باد. 🔸امام رضا عليه السلام قسمت اول 🔹نسب کنیه ها و القاب نسب امام علی بن موسی الرضا با پنج واسطه به امام علی(ع) می‌رسد. پدرش موسی بن جعفر(ع)، امام هفتم شیعیان بود. کنیه‌اش، ابوالحسن و مشهورترین لقبش رضا است. در روایتی از امام جواد(ع) آمده است که این لقب از سوی خداوند به پدرش داده شده است؛ صابر، صدیق، رضی و وفی از دیگر القاب اویند و در برخی روایات، او عالم آل محمد(ص) نامیده شده است. نقل شده است که امام کاظم(ع) به فرزندانش می‌گفت: برادر شما علی" بن موسی الرضا"، عالم آل محمد(ص) است.] همچنین امام جواد(ع) در زیارت امام رضا(ع) او را امام رئوف خطاب کرده است. لقب امام رئوف در بین شیعیان شهرت بسیار دارد. 🔹مادر مادر امام رضا(ع) کنیزی از اهالی نوبه بوده است که با نام‌های مختلفی از او یاد شده است. گفته شده است، امام کاظم(ع) ابتدا نام تُکتَم را برای وی برگزید و وقتی امام رضا(ع) را به دنیا آورد، او را طاهره نامید. 🔹همسر و فرزندان همسر امام رضا(اع) سَبیکه نام داشت. گفته شده وی از خاندان ماریه قبطیه، همسر پیامبر(ص)، بوده است. درباره تعداد و اسامی فرزندان امام رضا(ع) اختلاف است. شیخ مفید ره، غیر از مُحَمَّد(امام جواد"ع") فرزندی برای وی نمی‌شناسد. ابن شهرآشوب و طبرسی، نیز بر همین عقیده‌اند. برخی، از دختری به نام فاطمه برای وی سخن گفته‌اند.اقوال دیگری نیز در این باره وجود دارد. 🔹امامت امام رضا(ع) پس از شهادت پدرش امام کاظم(ع) در سال ۱۸۳ق امامت را عهده‌دار شد؛ مدت امامت او ۲۰ سال (۱۸۳-۲۰۳ق) بود که با خلافت هارون الرشید(۱۰ سال)، امین (حدود ۵ سال)، مأمون (۵ سال) همزمان شد. 🔹گرایش شیعیان پس از شهادت امام کاظم(ع)، بیشتر شیعیان با توجه به وصیت او و دلایل و شواهد دیگر، امامت فرزندش، علی بن موسی الرضا(ع) را پذیرفتند و وی را به عنوان امام هشتم تأیید کردند. این دسته که بزرگان اصحاب امام کاظم(ع) را هم شامل می‌شد، به نام قطعیه مشهور شدند، ولی گروه دیگری از اصحاب امام هفتم‏(ع) از پذیرفتن امامت علی بن موسی الرضا(ع) سرباز زده و در امامت حضرت موسی بن جعفر(ع) توقف کردند که به همین جهت واقفیه (یا واقفه) نامیده شدند. واقفیه اِدِّعا میکردند که امام کاظم(ع)، مهدی موعود است که در غیبت به سر می‌برد و بازخواهد گشت.گفته شده علت عدم پذیرش امامت امام رضا(ع) از سوی رهبران گروه واقفیه بدین خاطر بود که اموال زیادی از بیت المال به وکالت از امام کاظم علیه السلام نزد آنها بود. و آنها به ناحق می خواستند این اموال را تصرف کنند. جایگاه امام رضا(ع) در مدینه امام رضا(ع) تا پیش از سفر به خراسان در مدینه زندگی می‌کرد و از جایگاه ویژه‌ای در میان مردم برخوردار بود. او در گفتگویی که با مأمون درباره ولایتعهدی داشت، در توصیف این دوره گفته است: همانا ولایتعهدی هیچ امتیازی را بر من نیفزود. هنگامی که من در مدینه بودم فرمان من در شرق و غرب نافذ بود و وقتی سوار بر مرکب خود، از کوچه‌های مدینه عبور می‌کردم، کسی عزیرتر از من نبود. در مورد جایگاه علمی امام(ع) در مدینه نیز از خود ایشان نقل شده است: من در مسجد پیامبر(ص) می‌نشستم و دانشمندانی که در مدینه بودند، هرگاه در مسئله‌ای درمی‌ماندند، همگی به من ارجاع می‌دادند و مسائل‌شان را نزد من می‌فرستادند و من به آنها پاسخ می‌دادم. پایان قسمت اول التماس دعا یوسف شیخ _________________ 🔹منابع: 1. صدوق، عیون اخبار الرضا. 2. مفید، الارشاد. 3. ابن شهرآشوب، مناقب. 4. مجلسی، بحارالانوار. 5. طبرسی، اعلام الوری. 6. جعفریان، حیات فکری و سیاسی امامان شیعه. 7. نوبختی، فرق الشیعه. 8. كلينی، الكافی. 🌏مجتمع اهل البیت علیهم السلام 🏴🏴🏴🏴🏴

🏴🏴🏴🏴🏴 «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ» السَّلامُ علیکَ یا علیُّ بنُ موسی الرضا امام رضا علیه السلام 🔹قسمت دوم🔹 سفر به خراسان در برخی منابع، زمان حرکت امام رضا (علیه السلام) آخر سال ۲۰۰ ق دانسته شده است. به گزارش یعقوبی، فرستاده مأمون برای انتقال امام رضا(ع) از مدینه به خراسان، رجاء بن ابی‌ضحاک خویشاوند فضل بن سهل بود. و او را از راه بصره به مرو آورد. مسیر حرکت طبق کتاب اطلس شیعه چنین بوده است: مدینه، نقره، هوسجه، نباج، حفر ابوموسی، بصره، اهواز، بهبهان، اصطخر، ابرقوه، ده شیر (فراشاه)، یزد، خرانق، رباط پشت بام، نیشابور، قدمگاه، ده سرخ، طوس، سرخس، مرو. بیان حدیث سلسلة الذهب اسحاق بن راهْوَیه گوید: وقتی امام رضا(ع) در سفر به خراسان به نیشابور رسید، شمار زیادی از مُحدِّثان عرض کردند:‌ ای پسر پیامبر(ص)، از شهر ما تشریف می‌‏برید و برای ما حدیثی بیان نمی‌فرمایید؟ پس از این تقاضا، حضرت سرش را از کجاوه بیرون آورد و از پدر و اجدادش ازجدش رسول خدا(ص) نقل کرد که جبرئیل گفت شنیدم از خداوند که فرمود: کلمه‏ «لا إِلهَ إِلَّا اللهُ‏» دژ من است. پس هر کس داخل دژ و حصار من شود، از عذاب من ایمن خواهد بود.» و هنگامی که مَرکب حضرت حرکت کرد با صدای بلند فرمود: با شروط آن و من یکی از آن شروط هستم. بیان این حدیث را در نیشابور یکی از مهم‌ترین و مستندترین حوادث مسیر حرکت امام رضا(ع) می‌دانند. ولایتعهدی دوران ولایتعهدی امام رضا(ع) را مهم‌ترین دوران زندگی سیاسی او دانسته‌اند. به گفته برخی محققان، امام رضا(ع) با پذیرش ولایتعهدی توانست جامعه را به صورت غیرمستقیم هدایت کند. ماجرای ولایتعهدی امام رضا(ع) یکی از مسائل بحث‌برانگیز در تاریخ اسلام است که هم از نظر سیاسی و هم از نظر کلامی اهمیت دارد. بسیاری از پژوهش‌گران بر این باورند که مأمون برای تأمین اهداف ذیل، ولیعهدی خود را به امام(ع) پیشنهاد داد: ایمن شدن از خطر امام(ع) و زیر نظر گرفتن او، خاموش کردن انقلاب علوی‌ها، استفاده از امام(ع) برای مشروعیت بخشیدن به خلافت خود و راضی کردن اهل خراسان. . با این حال امام(ع) توانست با سیاست‌ها و فعالیت‌های خود، مأمون را از دست‌یابی به این اهداف ناکام گذارد. به گفته سیّد جعفر مرتضی عاملی، تاریخ‌پژوه شیعه، روایت‌های متواتری بر رضایت نداشتن امام رضا(ع) به ولایتعهدی دلالت دارد. مأمون پیش از ولایتعهدی، خلافت را به امام(ع) پیشنهاد کرد. گفته شده هدف او از پیشنهاد خلافت تثبیت خلافت خود بوده است.ولی امام رضا(ع) علاوه بر ردّ پیشنهاد، مشروعیت خلافت او را زیر سؤال برد.با نپذیرفتن خلافت، مأمون با تهدید امام(ع) به قتل، او را به قبول کردن ولایتعهدی مجبور کرد،ازاین‌رو امام(ع) ناچار شد پیشنهاد وی را بپذیرد، ولی شرط کرد در امور حکومتی هیچ دخالتی نکند. پایان قسمت دوم ادامه دارد التماس دعا یوسف شیخ _________________ 🔹منابع: نوبختی، فرق الشیعه یعقوبی، تاریخ یعقوبی جعفریان، اطلس شیعه. شیخ مفید، الارشاد. الدوری، العصر العباسی الاول. سیدمرتضی، تنزیه الانبیا(ع). شیخ صدوق، عیون اخبار الرضا(ع). عاملی، الحیاة السیاسیة للامام الرضا(ع). شیخ صدوق، امالی. درخشه، حسینی، «سیره سیاسی امام رضا(ع). 🔹🔹🔹 🔹🔹 🌏مجتمع اهل البیت علیهم السلام

🏴🏴🏴🏴🏴 «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ» السَّلامُ علیکَ یا علیُّ بنُ موسی الرضا امام رضا علیه السلام 🔹قسمت سوم🔹 مناظرات مأمون پس از آوردن امام رضا(ع) به مرو، جلسات علمی متعددی با حضور علمای گوناگون تشکیل داد. در این جلسات، مذاکرات زیادی میان امام(ع) و دیگران صورت می‌گرفت که به طور عمده درباره مسائل اعتقادی و فقهی بود. بخشی از این مذاکرات را طبرسی ره در کتاب احتجاج فراهم آورده است.[1] برخی از این احتجاجات [مناظرات] از این قرارند:[2] .مناظره در باب توحید .مناطره در باب امامت .مناظره با سلیمان مروزی .مناظره با ابو قرة .مناظره با جاثلیق .مناظره با رأس الجالوت مأمون می‌خواست با کشاندن امام به بحث، تصوری را که عامه مردم درباره ائمه اهل بیت علیهم السلام داشتند و آنان را صاحب علم خاص مثلاً «‌علم لدنّی‌» می‌دانستند، از بین ببرد.[3] صدوق در این باره می‌گوید: مأمون اندیشمندان سطح بالای هر فرقه را در مقابل امام قرار می‌داد تا حجت آن حضرت را به وسیله آنان از اعتبار بیندازد و این به جهت حسد او نسبت به امام و منزلت علمی و اجتماعی او بود. اما هیچ کس با آن حضرت روبه رو نمی‌شد جز آن که به فضل او اقرار کرده و به حجتی که از طرف امام علیه او اقامه می‌شود، ملتزم می‌گردید.[4] این مجالس به تدریج مشکلاتی برای مأمون درست کرد. زمانی که وی متوجه شد تشکیل چنین جلساتی برای وی خطرناک است، اقدام به محدود کردن امام(ع) کرد. از عبدالسلام هروی نقل شده که به مأمون اطلاع دادند: امام رضا(ع) مجالس کلامی تشکیل داده و بدین وسیله مردم شیفته وی می‌شوند. مأمون به محمد بن عمرو طوسی دربان مخصوصش مأموریت داد تا مردم را از مجلس آن حضرت طرد نماید و پس از آن برخورد اهانت آمیزِ مأمون با حضرت، امام(ع) در حق مأمون نفرین کرد.[5] ادامه دارد... پایان قسمت سوم التماس دعا یوسف شیخ ____________ 🔹پی نوشت: 1. جعفریان، حیات فکری و سیاسی امامان شیعه، ۱۳۸۱ش، ص۴۴۲. 2. ر.ک: طبرسی، الاحتجاج، ۱۴۰۳ق، ج۲، ص۳۹۶ به بعد. 3. جعفریان، حیات فکری و سیاسی امامان شیعه، ۱۳۸۱ش، ص۴۴۲. 4. جعفریان، حیات فکری و سیاسی امامان شیعه، ۱۳۸۱ش، ص۴۴۲ به نقل از شیخ صدوق در عیون اخبار الرضا(ع)، موسسه اعلمی، ج۱، ص۱۵۲. 5. جعفریان، حیات فکری و سیاسی امامان شیعه، ۱۳۸۱ش، ص۴۴۲-۴۴۳؛ نیز نگاه کنید به: شیخ صدوق، عیون اخبار الرضا(ع)، ۱۳۷۸ق، ج۲، ص۱۷۲. 🔹🔹🔹 🔹🔹 🌏مجتمع اهل البیت علیهم السلام

«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ» 🔹امام رضا علیه السلام 🎙یوسف شیخ 🕧 زمان: ۱۴ دقیقه و۲۷ ثانیه 🔹🔹🔹 🔹🔹 🌏مجتنع اهل البیت علیهم السلام 🔹حاضران در مراسم👇

برادران حاضر در مراسم

لحظاتی از سینه زنی در مراسم

لحظاتی از سینه زنی در مراسم

خواهران حاضر در مراسم

🏴🏴🏴🏴🏴 «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ» ◾️شهادت امام علی بن موسی الرضا علیه السلام تسلیت باد. 🔹🔹🔹 🔹🔹 🌏مجتمع اهل البیت علیهم السلام

🏴🏴🏴🏴🏴 🌼 صفحه ۴۴۰ قرآن کریم👇

🌼 تلاوت ترتیل صفحه ۴۴۰قرآن👇

«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ» السَّلامُ علیکَ یا علیُّ بنُ موسی الرضا امام رضا علیه السلام 🔹قسمت چهارم🔹 بیان حدیث سلسلة الذهب به‌نقل محدثانی چون شیخ صدوق و شیخ طوسی، امام رضا(ع) در سفر به مرو، هنگام عبور از نیشابور، به‌درخواست عالمان این شهر، حدیثی قدسی گفت[1] که به حدیث سلسلةالذهب ( زنجیرهٔ طلایی) مشهور شده است.[2] احتمال داده‌اند علت شهرت این حدیث به سلسلةالذهب این باشد که تمام سلسله‌سندش تا خدا معصوم‌اند یا این‌که به این علت است که یکی از امیران سامانی حدیث را با طلا نوشته و امر کرده بود وقتی مُرد، آن را با او دفن کنند.[3] حدیث سلسلةالذهب، برپایهٔ نقل شیخ صدوق، به این شرح است: اللَّه َ عَزَّ وَ جَل‏ّ یقُولُ: لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ حِصْنِی فَمَنْ دَخَلَ حِصْنِی أَمِنَ مِنْ عَذَابِی قَالَ فَلَمَّا مَرَّتِ الرَّاحِلَةُ نَادَانَا بِشُرُوطِهَا وَ أَنَا مِنْ شُرُوطِهَا ...خداوند عَزَّوَجَل می‌فرماید: «لا اله الا الله» دژ و حصار من است. هرکس که در دژ من درآید از عذابم در امان است. زمانی که مَرکب به راه افتاد، امام رضا(ع) گفت: البته با شرایطش، و من جزو شرایط آنم.[4] تأثیر امام رضا(ع) بر گسترش شیعه در ایران امام رضا تنها امام از امامان شیعه است که در ایران دفن شده است.[5] رسول جعفریان آمدن امام رضا(ع) به ایران را یکی از عوامل گسترش شیعه در این کشور می‌داند. او از شیخ صدوق نقل می‌کند که امام رضا(ع) در مسیر حرکتش از مدینه به مرو، در هر شهری از ایران که اقامت می‌گزید، مردم سراغش می‌آمدند و سؤالاتشان را از او می‌پرسیدند و امام رضا(ع) پاسخ آن‌ها را براساس احادیثی می‌داد که راویانِ سندشان امامان(ع) پیش از او تا امام علی(ع) و پیامبر(ص) بودند و همین ارجاع به امامان(ع)، از عوامل توسعهٔ تفکر شیعی بود.[6] به‌گفته وی، وجود امام(ع) در خراسان باعث آشنایی بیشتر مردم با شخصیت او به‌عنوان امام شیعیان شد و همین، علاقمندان شیعه را روزبه‌روز بیشتر کرد. او، جایگاه علمی امام(ع) و علوی‌بودن او را مهم‌ترین عامل در توسعهٔ مذهب شیعه در ایران می‌شمارد.[7] همچنین شرکت امام(ع) در مناظراتی که مأمون میان امام(ع) و مخالفانش در زمینه‌های امامت و نبوت برپا می‌کرد و برتری امام(ع)در آن‌ها شخصیت علمی امام(ع) را به مردم نشان می‌داد. یکی از شواهد در این زمینه حدیثی است که شیخ صدوق نقل کرده و طبق آن، به مأمون خبر دادند امام رضا(ع) جلسات کلامی برگزار می‌کند و مردم جذب او شده‌اند و مأمون دستور داد مردم را از جلسه امام(ع) بیرون کنند.[8] در شهرها و مناطق مختلف ایران، بناهایی همچون مسجد و حمام و قدمگاه، به‌نام امام رضا(ع) نام‌گذاری شده که محل استقرار او در مسیر حرکتش به مرو بوده و جعفریان این را از شواهد تأثیر آمدن امام رضا(ع) به ایران در گسترش شیعه در این کشور می‌داند.[9] پایان قسمت چهارم ادامه دارد التماس دعا یوسف شیخ ___________________ 🔹پی نوشت: 1.صدوق، التوحید، ۱۳۹۸ق، ص۲۵؛ صدوق، معانی‌الاخبار، ۱۴۰۳ق، ص۳۷۱؛ صدوق، عیون اخبار الرضا، ۱۳۷۸ق، ج۲، ص۱۳۵؛ طوسی، الامالی، ۱۴۱۴ق، ص۵۸۹. 2.آملی، مصباح‌الهدی، ۱۳۸۰ق، ج۶، ص۲۲۱" 3. آملی، مصباح‌الهدی، ۱۳۸۰ق، ج۶، ص۲۲۱. 4.صدوق، معانی‌الاخبار، ۱۴۰۳ق، ص۳۷۱؛ صدوق، عیون اخبار الرضا، ۱۳۷۸ق، ج۲، ص۱۳۵. 5.جعفریان، حیات فکری و سیاسی امامان شیعه، ۱۳۸۱ش، ص۴۵۹. 6. جعفریان، تاریخ تشیع در ایران، ۱۳۸۷ش، ص۲۱۹. 7. جعفریان، تاریخ تشیع در ایران، ۱۳۸۷ش، ص۲۱۹ 8. جعفریان، تاریخ تشیع در ایران، ۱۳۸۷ش، ص۲۱۹-۲۲۰. 9.جعفریان، حیات فکری و سیاسی امامان شیعه،۱۳۸۱ش، ص۴۶۳. 🔹🔹🔹 🔹🔹 🌏مجتمع اهل البیت علیهم السلام

«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ» السَّلامُ علیکَ یا علیُّ بنُ موسی الرضا امام رضا علیه السلام 🔹قسمت پنجم🔹 نحوه شهادت گزارش‌های متفاوتی در خصوص نحوهٔ درگذشت امام رضا(ع) در دست است. برپایهٔ کتاب تاریخ یعقوبی (تألیف: قرن۳ق)، مأمون از مرو به قصد رفتن به بغداد خارج شد و امام رضا(ع) را که ولیعهدش بود با خود همراه کرد.[1] وقتی به طوس رسیدند، امام رضا(ع) بیمار شد و پس از سه روز، در قریه‌ای به نام نوقان درگذشت. همو می‌نویسد گفته شده علی بن هشام سردار مأمون، با انار امام(ع) را مسموم کرد.[2] طبری، مورخ اهل‌سنت هم در تاریخش (تألیف: ۳۰۳ق) صرفاً گزارش کرده که امام(ع) در حال خوردن انگور بود که ناگهان جان باخت.[3] شیخ مفید ره متکلم و فقیه شیعه، در تصحیح‌الاعتقاد، با تردید، از کشته‌شدن امام رضا(ع) سخن گفته است؛ اما احتمال کشته‌شدن او را قوی دانسته است؛[4] اما در کتاب دیگرش، الارشاد، روایتی نقل کرده که طبق آن، امام رضا(ع) به‌دستور مأمون با آب انار مسموم شده است.[5] شیخ صدوق ره هم روایاتی نقل کرده که برپایهٔ آن‌ها مأمون امام رضا(ع) را به‌وسیلهٔ انگور[6] یا انار[7] یا با هردو[8] مسموم کرده است. برای اثبات شهادت او به روایت ما منّا إلا مقتولٌ شهیدٌ که بر شهادت همه ائمه دلالت دارد[9] نیز استناد می‌شود.[10] سید جعفر مرتضی عاملی ره نوشته است عالمان شیعه، به‌جز اندکی، اتفاق‌نظر دارند که امام رضا(ع) به‌دستور مأمون به شهادت رسیده است. همچنین بسیاری از عالمان و مورخان اهل‌سنت هم معتقدند یا بیشتر احتمال می‌دهند که او به مرگ طبیعی از دنیا نرفته است.[11] پایان قسمت پنچم ادامه دارد... التماس دعا یوسف شیخ ______________________ 🔹پی نوشت: 1. یعقوبی، تاریخ‌الیعقوبی، دارصادر، ج۲، ص۴۵۱. 2. یعقوبی، تاریخ‌الیعقوبی، دارصادر، ج۲، ص۴۵۳. 3.طبری، تاریخ‌الطبری، ۱۴۱۳ق، ج۷، ص۶۱۰. 4. مفید، تصحیح اعتقادات الامامیه، ۱۴۱۴ق، ص۱۳۲. 5. مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۲۷۰. 6. صدوق،عیون اخبار الرضا، ۱۳۷۸ق، ص۲۴۳. 7. صدوق،عیون اخبار الرضا، ۱۳۷۸ق، ص۲۴۰. 8.صدوق، عیون اخبار الرضا، ۱۳۷۸ق، ص۲۴۶. 9. صدوق، الاعتقادات، ۱۴۱۳ق، ص۹۹. 10.عاملی، الصحیح من سیرة النبی الأعظم، ۱۴۲۶ق، ج۳۳، ص۱۸۲. 11.عاملی، الحیاة السیاسیه للامام الرضا، ۱۴۰۳ق، ص۴۲۲. 🔹🔹🔹 🔹🔹 🌏مجتممع اهل البیت علیهم السلام

🌼 تلاوت ترتیل صفحه ۴۴۱قرآن👇

🌼 تلاوت ترتیل صفحه ۴۴۲قرآن👇