🌿🌾🌿 ☘ چهار سفارش خداوند به حضرت موسی علیه‌السلام ☘ ✅ امیرالمؤمنین علی علیه السلام: خداوند تبارک و تعالی به حضرت موسی(ع) چنین وحی کرد: ای موسی چهار سفارش به تو دارم: 🔸 تا زمانی‌که مطمئن نیستی گناهانت آمرزیده شده به عیوب دیگران مشغول مشو. 🔸 تا زمانی که مطمئن نیستی گنج های من تمام شده در مورد روزی خود اندوهگین مباش. 🔸 تا زمانی که از زوال پادشاهی من اطمینان نداری به کسی جز من امید مبند. 🔸 تا زمانی که مطمئن نیستی شیطان مرده، از مکر او ایمن مباش. 📚 خصال شیخ صدوق/ج1/ص217

▫️ای بهانه‌ی هرچه انتظار! ای خوش‌ترین انتظار! کی می‌رسد روزگار دیدار؟!... سلام بر تو ای آخرین حجت خدا! ✨ السلام علیک یا حجةَ اللهِ وَ دلیلَ إرادَتهِ ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ روز یکشنبه پنجم چلّه زیارت آل یس به نیّت فرج (یک‌شنبه) ⏳ ۳۵ روز مانده به نیمه‌ شعبان

🔴🔸 #شکرگذاری 𝟏. شکرگذاری به داشته هایتان #برکت میدهد. 𝟐. شکرگذاری سبب می شود #سریعتر به خواسته هایتان برسید. 𝟑. با دقت به زیبایی های اطرافتان می‌توانید @حس سپاسگذاریتان را تقویت کنید. 𝟒. به کمک شکرگذاری می‌توانید #بدنی سالم و شاداب داشته باشید. 𝟓. با شکرگذاری احساس نا امیدی را از #بین می‌برد. 𝟔. شکر گذاری باعث برکت #ثروت می‌شود. 𝟕. شکرگذاری باورهای #مثبتتان را تقویت می‌کند. اگر می‌دانستید شکرگذاری چه تاثیر عمیقی بر ثانیه به ثانیه زندگیتان دارد هر لحظه قدردان و سپاسگذار خالق هستی بودید. خدای مهربانم برای لحظه به لحظه بودنم و بودنت سپاسگزارم..

امروز روزنهم چله یاد آوری یادتون نرود زیارت عاشورا و همچنین ۴۰ مرتبه ذکر استغفرالله بخوانید نیت کنید هم خودتون و شهید مورد نظرتون که که انتخاب کردید براشون بخوانید

#پارت_صد_وهشتاد_ویک_وهشتاد_دو 💕 دختربسیجی 💕 آرام دستکشاش رو در آورد و به چشمام ملتمسانه نگاه کرد و گفت :میشه بریم و خودمون رو کنار آتیش گرم کنیم؟! دستش رو گرفتم و بدون هیچ حرفی به سمت آلاچیق رفتیم و کنار آتیشی که توی ظرف خالی هفده کیلویی روغن می سوخت روبه روی هم وایستادیم و دستامون رو ر وی آتیش نگه داشتیم. دستای قرمزش رو تو ی دستام که به خاطر گرمای آتیش مورمور میشدن گرفتم که بینی قرمزش رو بالا کشید و گفت : مثال ما فقط اومده بودیم آدم برف ی درست کنیم و عکس بگیریم! _نگفته بود ی قراره بیای اینجا؟ _قرار نبود بیا م این آیدا من رو از زیر لحاف گرمم به زور کشید بیرون! _یعنی دوست نداشتی بیای ؟ _دوست که داشتم بیام! ولی نه اینجور ی که مجبور بشم کله ی سحر از خواب و لحاف گرم و نرمم دل بکنم و خوابالو بیام. _حالا چی شده که آیدا انقدر سحر خیز شده؟! _این سوال من و مامان جون و آوا هم هست و تو هم اگه جوابی براش پیدا کر دی بهمون بگو! به گوشاش که از کلاه بیرو ن زده و قرمز بودن نگاه کردم و دو طرف کلاهش رو گرفتم و کمی پایین کشیدمش و با اخم گفتم :آرام زیر کلاه هیچی سرت نیست؟ جوابی نداد و فقط با لبخند به چهره ی اخموم نگاهم کرد که آیدا دوربین تو ی دستش رو تو ی هوا تکون داد و از جلوی در خونه صدامون زد : آهای کفتر ای عاشق بیاین عکس بگیریم. آرام با صدا ی بلند جوابش رو داد : ولی ما که هنوز آدم بر فی درست نکردیم؟! آوا که فقط گرد ی صورتش از داخل کلاه خز دار کاپشنش دیده می شد به سمتمون اومد و گفت :خب آلان درست میکنیم. آرام به من نگاه کرد و با ذوق گفت: بریم آدم برفی درست کنیم ؟! به ذوق کردنش لبخند زدم و گفتم : بریم! مامان وبابا هم در حالی که لباس گرم پو شید ه بودن به حیاط اومدن که آوا با تعجب رو بهشون پر سید : شما هم میخواین آدم برفی درست کنین؟ بابا خندید و جوابش رو داد :نه! ما کنار آتیش می شینیم و شما رو نگاه میکنیم. بابا با گفتن این حرف دست مامان رو گرفت و با هم به سمت آلاچیق اومدن و در همین حال صدای در زدن کسی که به در حیاط می کوبید بلند شد و من برای باز کردن در به سمتش رفتم که آیدا با دو خودش رو بهم رسوند و گفت :من باز میکنم! از حرکت وایستاد م و با تعجب به آیدا که به سمت در می دوید نگاه کردم که آرام کنارم وایستا د و گفت :حتما آقا سعیده! به چشمای خندونش خیر ه شدم و با اشاره به آیدا گفتم :ا ین همه تغییر؟! مگه میشه؟ _حالا که شده! آیدا در حیا ط رو باز کرد و بعد دست دادن با سعید دوتایی به سمتمون اومدن. با ر سیدن سعید و آیدا بهمون که دست توی دست هم و با خنده به سمتمون می اومدن با سعید دست دادم و سعید بعد احوالپر سی با من و آرام به سمت آلاچیق رفت و من رو به آیدا گفتم :آیدا مطمئن باشم که تو خواهر تنبل خودمی ؟ آیدا پشت چشمی برام نازک کرد و رو به سعید گفت : سعید جان! ما می خوایم آدم برفی درست کنیم تو هم می خوای کمکمون کنی؟ با این حرفش من زدم زیر خنده که آرام سقلمه ای بهم زد و جد ی نگاهم کرد و مامان رو به آید ا گفت : سعید تازه ر سیده و خسته اس تو هم به جا ی با زی بیا برو بهش یه چایی بده. سعید در حالی که به سمت آیدا میومد و به روش لبخند می زد گفت :من نه خسته ام و نه چایی می خوام. سعید که حالا به آیدا ر سیده بود ادامه داد: خب کجا باید آدم بر فی درست کنیم؟! با این حرف سعید گل از گل آیدا شکفت و همگی بر ای درست کردن آدم برفی به قسمت پر برف حیاط رفتیم و مشغول درست کردن آدم برفی شدیم. با تموم شدن کارمون مامان و بابا و مرسانا که تا اون لحظه توی خواب ناز بود هم بهمون ملحق شدن و همگی کنار آدم برفی ا ی که شال دور گردنش شال گردن من و چشماش دکمه های کاپشن سعید بودن عکس انداختیم. چهرهی مامان و بابا از شدت گرمای آتیش و صورت ما از شدت سردی برف تو ی عکس قرمز بود ولی یه چیز بین همهمون مشترک بود و اون هم لبخند گند ه ای بود که همه ر وی لب داشتیم و نه تنها لبامون که چشمامون هم تو ی عکس می خندیدن. همه خوشحال بودیم و از ته دل می خندیدیم. نیم ساعت بعد همه ر وی مبالی کنار شومینه نشسته بود یم و چایی می خوردیم که با زنگ خوردن گو شیم و دید ن شماره ی پرهام رو ی صفحه اش از جام برخواستم و بر ای جواب دادن از بقیه فاصله گرفتم. یک ربعی با پرهام که از نرفتن من و آرام به شرکت حسابی شاکی بود حرف زدم و دوباره به سمت بقیه رفتم و پشت مبل سه نفر های که آرام و آیدا روش نشسته بودن و سرشون به لبتاپ من گرم بود وایستادم. بابا و سعید گرم حرف زدن با هم بودن و مامان و آوا هم سرشون توی گو شی آوا بود و در مورد چیزی که به نظر می ر سید لباس باشه بحث می کردن.

#پارت_صد_وهشتاد_وسه_وهشتاد_وچهار 💕 دختر بسیجی 💕 نگاهم رو از مرسانا که روی زمین نشسته بود و با خودش بازی میکرد گرفتم و کنار آرام نشستم و پرسیدم:چی کار میکنین؟ آیدا جواب داد: داریم دنبال یه لباس عروس خوشکل می گردیم. ابروهام رو بالا انداختم که آرام لبتاپ رو جلوم گرفت و گفت :آراد میشه نظرت رو درباره ی این دوتا لباس بگی ؟ به دو عکس لباس سفید عروس نگاه کردم و گفتم :خوبن! _کدومش قشنگ تره؟! دوبار ه به صفحه ی لب تاپ نگاه کردم و گفتم :این که دوتاش یکین!هر دوتاش شب یه همه! آرام و آیدا با تعجب به عکسا نگاه کردن و آرام گفت: اینا کجاشون شبیه هم دیگه اس؟ با دقت به عکس خیر ه شدم و وقتی دیدم فرقی با هم ندارن گفتم: من که فرقی بینشون نمی بینم! _آراد! خوب دقت کن، این یکی دامنش بیشتر پف داره و روی قسمت باال تنه اش کمتر کار شده درست بر عکس اون یکی! آیدا با حرص گفت:ولش کن آرام! آراد و سعید چشماشون همه چیز رو یه جور می بینه کلا! سعید که حرفامون رو شنید ه بود با خنده سری تکون داد و گفت :نه خیر خانم! شما خیلی ریز بین تشریف دارین! آیدا با گو شیش عکسی رو به آرام نشون داد و گفت : آرام به نظرت رنگ این دوتا لاک شبیه همه؟ آرام _نه! آیدا : برا ی جشن نامز دی دوستش به دوتا ناخونم لاک زدم! به یکی صور تی پر رنگ و یکی دیگه بنفش خیلی کمرنگ تا نظرش رو بپرسم و بعد الاک بزنم اونوقت آقا برگشته می گه این دوتاش یک رنگه! سعید رو به من گفت : آراد تو رو خدا نگاه کن ببین دوتاش یک رنگ نیست؟ آرام گو شی رو به سمتم گرفت و من به عکس دو انگشت آیدا نگاه کردم و گفتم :چرا ا ینا دوتاش گلبه ی ان! آرام و آیدا با حرص و چشمای باز نگاهم کردن و من دستام رو بالا بردم و گفتم :خیلی خب بابا! یکیش گلبهی ه و یکی دیگه اش صورتی. بقیه زدن ز یر خنده و آیدا رو به آرام گفت :به نظر من هم این لباسه که دامنش بیشتر پف داره بهتره. آرام رو ی عکس لبا سی که مد نظرشون بود زوم کرد و با ذوق رو به من گفت :خیلی قشنگه نه؟ به عکس خیره شدم و با تصور آرام توی لباس و رقصیدنش جلوم لبخند ی زدم و گفتم :آره خیلی قشنگه! اینو میشه سفارش داد؟ آیدا به جاش جواب داد : پس چی که میشه ! تازه سایتش خیلی هم معتبره من خودم تا حالا چند بار لباس سفارش دادم و ازشون خیلی هم راضیم! رو به آرام گفتم : خب! پس سفارش بده همین رو برات بیارن! آرام لبتاپ رو از رو ی زانوم برداشت و گفت: تو حالت خوبه؟ _چرا؟ _که می گی سفارش بدم؟! _خب قشنگه دیگه! من هم ازش خوشم اومده. آیدا با ذوق گفت : آره آرام! سفارش بده برات بیار ن این لباسه واقعا تکه! آوا با هیجان کنار آیدا وایستاد و به عکس تو ی لبتاپ نگاه کرد و گفت :وا ی این چقدر نازه فکر کنم خیلی بهت بیاد آرام! لباس به مامان لب تاپ رو از دست آوا با گفتن این حرف بر ای نشون دادن عکسِ آرام گرفت و سر جاش نشست . رو به مامان که با دقت و از پشت شیشه ی عینکش به صفحه ی لبتاپ نگاه می کرد گفتم : نظرتون چیه ؟ مامان با لبخند نگاهم کرد و گفت :به نظر من که عالیه! آرام لب تاپ رو از دست آوا که بعد دیدن عکس بهش برگردونده بود گرفت و دوباره به لبا س نگاه کرد که من گفتم : پس چرا معطلی ؟ سفارش بده دیگه! _آراد تو می دونی قیمت این لباس چنده؟ _هر چقدر که باشه مهم نیست. کنار گوشش آروم گفتم :من میخوام تو رو تو ی این لباس ببینم. _ولی آخه.... مامان رو به آرام گفت : عزیزم ما که غیر از تو عروس دیگه ای نداریم و آرزو داریم بهترین لباس و عرو سی رو براتون بگیریم پس اگه دوستش دار ی سفارشش بده. با این حرف مامان آیدا لبتاپ رو از دست آرام گرفت و مشغول سفارش دادن لباس شد که آرام گفت :از الان خیلی زود نیست؟! تازه به این سایت ها هم نباید اعتماد کرد. آیدا بدون اینکه سرش رو بالا بیاره گفت: تا بخوان تحویل بدن کلی طول میکشه و این سایته هم مطمئنه! یه مقدار کم از مبلغ رو آلان میگیرن بقیه ا ش رو موقع تحویل لباس! 🍃 #پارت_صد_و_هشتاد_و_پنج_وهشتاد_وشش 💕 دختر بسیجی 💕 آرام با شک و دودل ی به من نگاه کرد که به روش لبخند زدم و با گرفتن نگاهم ازش دستش رو تو ی دستم گرفتم و سرم رو رو ی پشتی مبل گذاشتم و چشمام رو بستم. چقدر همه چی خوب و عالی بود! به قول آرام همه چی عجیب عالی پیش میرفت! خوشحال بودم از اینکه همه چی خوب و دست آرام توی دستم بود! آرام با بودنش کنارم به زندگیم رنگ و لعاب می داد. چشمام رو بستم و فکر کردم چقدر خوشحالم که آوا به جمعمون برگشته و خوشحاله! چقدر خوشحال بودم که رابطه ی آیدا با سعید خوب شده! چقدر خوب بود جمع خانواد گی شادمون و چقدر خوشحال بودم از وجود آرام! وجو د آرام که بر خلاف اسمش ناآرام بود ولی به زندگیمون آرامش بخش

ید ه بود! خوشحال بودم گر چه نمی دونستم عمر این خوشحالی چقدر کوتاه میتونه باشه! عمر گل شاد ی من توی زمستون خزان شد و توی بهار گلبرگهاش ریخت و پژمرد. من رو زی فهمیدم عمر شاد یم تموم شده که بابا رو با دستای دستبند زده از جلو ی چشمام بردن و مامان جلوم از حال رفت و لی من نتونستم هیچ کاری بکنم. سه ماه از روز ی که پسر آقا ی زند با استفاده از وکالت نامه ای که از باباش داشت قرار داد رو ی ک طرفه فسخ کرده بود می گذشت. قراردا دی که من و بابا با ساده گی تمام و اعتماد بیش از حدی که به زند داشتیم با وجود حق فسخی ک طرفه امضاش کرده بودیم و حالا زند جواب تلفنمون رو نمیداد و کلی جنس تو لید شده رو ی دستمون مونده بود . یک ماه می شد که به کارگرا مرخصی اجبار ی داده و حقوقشون رو نصفه و نیمه داده بودیم. بابا با پسر زند حرف زده بود و حتی تهدید ش هم کرده بود ولی فایده نداشت و ما مونده بودیم و کیلو کیلو قطعه که هیچ خریداری براش نبود. حتی بهرامی که تو ی ده در صد سهام شرکت زند شریک بود و بابا به عنوان دوست چندین ساله اش بیشتر از هر کسی بهش اعتماد داشت هم با کار سروش، پسر زند، مخالفتی نداشت و یه جورایی راضی به نظر میرسید. عجیب بود که با این کار زند شرکت خودشون هم با مشکل روبه رو شده بود ولی او همچنان اصرار داشت که نمیخواد از کار ی که کرده کوتاه بیاد و جنسا رو ازمون نمیخرید! با به هم ر یخته شدن اوضاع شرکت، کم کم سر و کله ی طلب کارا پیدا شد و فروشند ه هایی که چک دستشون داشتیم چکشون رو به اجرا گذاشتن و دو شب بود که بابا به خاطر بدهی تو ی زندان به سر می برد و من عصبی تر و کلافه تر از هر زمان به هر د ری که میزدم با در بسته رو به رو می شدم و هیچ کس نبود که بتونه کمکم کنه. تا اینکه بهرامی باهام تماس گرفت و گفت برام یه پیشنهاد داره که اگه قبول کنم حاضره تمام چکهای بابا رو بخره و پسر زند رو راضی به معامله کنه! حالا روبه رو ی آقا ی بهرامی (پدر سایه) نشسته و بی صبرانه منتظر شنیدن پیشنهاد ش بودم. مطمئن بودم هر پیشنهاد ی رو که بهم بده قبول می کنم بدون اینکه بهش فکر کنم! دیگه نمی تونستم شاهد اشک ریختن مامان باشم و یه لحظه هم تصویر بابا که از پشت میله ها دید ه بودمش از جلوی چشمم کنار نمی رفت. با بی قرا ری به بهرامی نگاه کردم و گفتم :من پیشنهادتو ن رو هر چی که باشه قبول و هر چند درصد که از سهام شرکت رو که بخواین به نامتون می کنم. یه مقدار از قهو ه ی تو ی فنجون توی دستش رو خورد و با لبخند گفت:و لی من سهام نمی خوام! با تعجب و سوا لی نگاهش کردم که گفت:خانمت امروز شرکت نیومده؟! کاملا گیج شده بودم و مشکوکانه نگاهش کردم و گفتم : نه! نیومده! ازش خواستم پیش مامان بمونه. ..... _ حیف شد! دلم می خواست ببینم این عروس منصور کیه که منصور دم به دقیقه ازش حرف می زد. _ میشه برین سر اصل مطلب و از پیشنهادتو ن حرف بز نین؟ _باشه می رم سر اصل مطلب! لیوان خالی از قهوه رو ر وی میز گذاشت و به چشمام خیر ه شد و گفت :در واقع می خواستم خانمت رو ببینم تا ببینم این کیه که تو به خاطرش دختر من رو کنار می زار ی اون هم بعد اینکه یه شب رو کنارش...... نگاهم متعجب شد که او ادامه داد: پیشنهاد من نه سهامه و نه چکه و نه سفته! _پس چیه؟! _پیشنهاد من خیلی ساده تر از اون یه که تو فکرش میکنی!..... _............ خیلی ریلکس به پشتی مبل تکیه داد و گفت : پیشنهاد من طلاق زنت و ازدواج با َ سایه اَ ست مدتی طول کشید تا ذهنم تونست حرفی که زده رو حلاجی کنه. با خنده ی عصبی گفتم:شما الان چی گفتین؟! _حرف من کاملا واضح بود! _شما می فهمین چی از من می خواین ؟ زنم رو طلاق بدم و با دختر شما ازدواج کنم؟ 🍃 #پارت_صد_و_هشتاد_و_هفت_وهشتاد_وهشت 💕 دختر بسیجی 💕 _هه! واقعا که مسخره است! _تو فکر کن مسخره است! بلاخره من پیشنهادم رو دادم حالا تصمیم با خودته آزاد ی پدرت و ازدواج با سایه یا موندن با دختر علی بقال! از جام برخاستم و با عصبانیت گفتم : اشتباه اومدی آقا! اینجا جایی نیست که بتونی دخترت رو بفرو شی. به در اشاره کردم و ادامه دادم: به سلامت! خیلی ریلکس از جاش برخواست و با لبخند ی که معنیش رو نمی فهمیدم از اتاق خارج شد. با عصبانیت به میز جلو ی پام لگد زدم که به یک طرف افتاد و صدای شکستن شیش ها ش و خورد شدن فنجونای روش در هم آمیخته شد. اون از من چی می خواست؟ گذاشتن از آرام که همه ی زندگیم بود! مگه می شد؟ مش باقر که با صدا ی شکستن شیشه به اتاق اومده بود با نگرانی نگاهم کرد و گفت : آقا! اتفاقی افتاده؟! بدون توجه به مش باقر و نگرانیش از اتاق و شرکت بیرو ن زدم. کلافه و عصبی بودم و نیاز داشتم

به جایی برم تا کمی آروم بشم. تو ی ما شین نشستم و بی اراده به سمت خونه روندم! دلم کسی رو می خواست که این روزا سنگ صبورم شده بود و با حرفاش آروم و امیدوارم می کرد! دلم آرام رو می خواست! با ر سیدنم به خونه و دید ن سکوتش پی بردم مامان و آرام هنوز خوابن بنابراین به سمت طبقه ی بالا پاتند کردم و از پله ها بالا رفتم. جلوی در اتاق نفس عمیقی کشیدم و وارد اتاق شدم و به تختی که آرام روش خوابیده بود نزدیک شدم. قطر ه ی اشکی که از گوشه ی چشم آرام رو ی گوشش چکید و تموم شد توجه م رو جلب کرد و فهمیدم داره خواب بد می بینه. کنار ش و ر وی لبه ی تخت نشستم و صداش زدم:آرامم! خانومم! پاشو! قطر ه ی اشک دیگه ای رو ی گوشش چکید و با صدای آروم و نامفهو می تو ی خواب اسم من رو چند بار صدا زد که صداش زدم:جانم آرامم! پاشو من اینجام. به آرومی چشماش رو باز کرد و با دید ن من مقابلش خودش رو تو ی بغلم انداخت و با صدای بلند زد زیر گر یه. دستام رو دورش حلقه و سرش رو نوازش کردم و گفتم:آروم باش! فقط یه خواب بود! سر ش رو تو ی آغوشم قایم کرد و گفت :خواب نبود! کابوس بود یه کابوس وحشتناک! با چشمای خیسش به بهم خیره شد و ادامه داد: یه عده می خواستن ما رو از هم جدا کنن! یه دختره دست تو رو گرفته بود و با خودش میبردت، من صدات زدم که برگر دی ولی تو فقط نگاهم کر دی و باهاش رفتی، سروش هم بود و قاه قاه بهم میخندید! خیلی خواب بد ی بود آراد! خیلی وحشتناک بود! تو می خواستی دستت رو از دست نحیف دختره در بیا ر ی و لی نمی تونستی و من هم رو ی زمین زانو زده بودم و فقط صدات می زدم. به چشمای اشکیش نگاه کردم و تلخندی زدم و گفتم :آروم باش خانومم! دیگه تموم شد! ببین من کنارتم و قرار نیست با کسی برم! _من میترسم آراد! من از جدایی و نبودن تو میترسم من نمی تونم بدون تو دووم بیارم! میترسم که از هم جدامون کنن! _آرام! عزیزم! هیچ کس نمی خواد ما رو از هم جدا کنه من نمیزارم هیچ کس تو رو از من بگیره. خود ش از بغلم بیرو ن کشید و گفت :آراد! احساس میکنم همه ی این اتفاقا به خاطر وجود منه!به خاطر منه که سروش زده زیر همه چیز و آقاجون الان گوشه ی زندونه اگه من نبودم. ... انگشت اشاره ام رو رو ی لبش گذاشتم و مجبورش کردم ساکت بشه و گفتم : هیسسس! هیچ چیز به خاطر تو نیست! تو باید با شی عشقم! یه روز همه ی این سختیا تموم میشه. آرام دیگه آروم نبود و من که اومده بودم تا با دیدنش آروم بشم باید او رو آروم میکرد م! باورم نمی شد! انگار توی خواب بهش الهام شده بود که بهرامی چه پیشنهاد ی داده. دستام رو دو طرف صورتش گذاشتم و با انگشت شستم اشکاش رو پاک کردم و گفتم :گریه نکن عزیز دل آراد! من طاقت دیدن اشکات رو ندارم. دستام رو توی دستاش گرفت و میان گر یه خندید و من هم لبخند بی جون و تلخی رو تحویلش دادم. *نا امیدانه و عصبی از دفتر کار بزرگترین طلبکارمون بیرون زدم. من رفته بودم اونجا و ازش خواسته بودم تا زمانی که بتونیم قطعات تو لید شده رو بفرو شیم بهمون مهلت بده ولی او قبول نکرد و گفت تنها زمانی شکایتش رو پس م یگیره که طلبش رو بدون کم و کاستی بگیره. هنوز جلوی در ساختمون دفتر بودم که آرام زنگ زد و من جوابش و دادم: _جانم آرام! می شنوم. _الو.... آراد تو کجایی؟ 🍃 #پارت_صد_و_هشتاد_و_نه_ونود 💕 دختر بسیجی 💕 از لحن آرومش فهمید م اتفا قی افتاده و گفتم : من بیرونم چطور مگه؟ چیزی شده؟ _راستش از کلانتر ی زنگ زدن و گفتن حال آقا جون بد شده و بردنش بیمارستان. _کدوم بیمارستان؟! _بیمارستان..... آراد مامان چیزی نمیدونه. _باشه حواسم هست، فعلا خداحافظ . _من رو بی خبر نذار... خداحافظ! با حال خراب و نگران تو ی ما شین نشستم و با سرعت به سمت بیمارستان روندم. خودم رو به راهر وی بیمارستان رسوندم و رو به پرستاری که پشت گیت پرستار ی بود گفتم :آقا ی منصور جاوید رو آوردن اینجا! پرستاره به دنبال اسم بابا نگاهی به مانیتو ر کامپیوتر روبه روش انداخت و گفت :آره، الان توی آ ی سی یو هستن! طبقه ی دوم انتها ی راهر وی سمت چپ . خودم رو با عجله به طبقه ی دوم و جلو ی در آی سی یو رسوندم که مامور ی که جلوی در اتاق بود به سمتم اومدو پر سید : شما پسر آقای جاوید هستین؟ _بله! چی شده چه اتفاقی براشون افتاده؟ _من زیاد در جریا ن نیست م و لی مثل اینکه یهو حالشون بد شده. _دکترش چیزی نگفت؟ _نه هنوز بیرون نیومد ه ما هم منتظریم بیاد بیرون. دیگه چیزی نپر سیدم و رو ی صندلی کنار دیوا ر نشستم و سرم رو پایین انداختم ولی با شنیدن صدای پا ی کسی که بهمون نزدیک میش د سرم رو بالا گرفتم و نگاهش کردم. با دیدن آقای محمدی رو ی پام وایستاد م و بهش سلام

م کردم که جواب سلامم رو داد و پر سید:چی شده؟حالش چطوره؟ _نمی دونم! من هم تازه ر سیدم و..... با خارج شدن دکتر از اتاق حرفم و ناتموم رها کردم و به سمت دکتر رفتم و بدون اینکه چیزی بپرسم دکتره خودش گفت :ایشون سکته ی قلبی کردن و خدا رو شکر قبل اینکه اتفا قی براشون بیفته به بیمارستان رسوندنش! آقای محمدی پر سید:الان حالشون چطوره؟ _خدا رو شکر خطر برطرف شده ولی فعلا نمیتونن حرفی بزنن و حال چندان خوبی هم ندارن! دکتر با گفتن این حرف رو به من گفت :شما پسرشونی؟ _بله! _اگه اشکال نداشته باشه میخواستم توی اتاقم شما رو ببینم! با نگرانی گفتم :چیز ی شده؟ _نگران نباش! گفتم که خطر رفع شده. دکتر با گفتن این حرف ازمون دور شد و من به آقای محمدی نگاه کردم که گفت:انشاءالله که خیره! برو ببین چی میخواد بگه! با لبخند بی جونی که به روم زد کمی جون گرفتم و به دنبال دکتر وارد اتاقش شدم . با تعارف دکتر که پشت میز ش نشسته بود رو ی مبل کنار میز ش نشستم و او گفت : ببخشید میتونم بپرسم پدرتون چرا تو ی زندانه؟ _به خاطر بدهی! _این رو بر ای این پر سید م که بگم اگه را هی هست نزارین ایشون به زندان برگرده! _اگه راهی بود اصلا نمیذاشتم بره! _ببینید ایشون یه خطر جد ی رو پشت سر گذاشتن و معلوم نبود اگه دیر تر رسونده بودنش چه اتفاقی براشون میافتاد! ایشون دیگه تحمل یه سکته ی دیگه رو ندارن و ممکن نیست ازش جون سالم به در ببرن. سکوت کرده بودم که دکتر ادامه داد :به هر حال من توصیه هام رو کردم و بد نیست که شما هم بدونین پدرتون همین الان هم خیلی وضعیت نرمالی نداره. با صدای زنگ گو شیم و دیدن شماره ی ناشناس رو ی صفحه اش به دکتر نگاه کردم که گفت:من حرفام تموم شده میتونین جواب بدین! بدون هیچ حرفی از اتاق خارج شدم و جواب دادم: _الو... _سلام من بهرا می هستم! شنید م حال منصور خوب نیست و تو ی بیمارستانه درست شنیدم؟ جوابی ندادم که گفت:الان حالش چطوره؟ _خوب نیست! _تو که نمیخوای بابات بعد مرخص شدن دوباره به زندان برگرده؟ _منظور؟! _منظور اینکه من هنوز هم سر حرف و پیشنهادم هستم. 🍃 #پارت_صد_ونود_ویک_ونود_ودو 💕 دختر بسیجی 💕 _خوب فکر کن! زند گی پدرت یا موندن پای دختر علی بقال. بابای آرام رو علی بقال خطاب میکرد با اینکه آقا ی محمدی بقال نبود! ولی من می دونستم برا ی مسخره کردن میگه و لحن علی بقال رو با طعنه و غلیظ تلفظ می کنه! بهرامی با گفتن این حرف تماس رو قطع کرد و من با بد حالی به د یوار پشت سرم تک یه دادم. حسابی کلافه و عصبی بودم. بد شرایطی بود و من نمی دونستم باید چیکار کنم. یه طرف قضیه آرام و عشقم بود و یه طرف دیگه سلامتی بابا! یا باید با آرام میموندم و از دست رفتن بابا رو میدیدم یا اینکه پا روی دلم میذاشتم و...... با بدحالی خودم رو به جلوی در آی سی یو رسوندم و تازه وقتی آرام رو دید م که ازم پر سید : آراد تو حالت خوبه؟ دستی به صورتم کشیدم و گفتم :آرام تو اینجا چیکا ر میکنی؟ _نمی دونم مامان از کجا فهمی د و مجبور شدم بیارمش اینجا. _پس الان مامان کجاست؟ _انقدر بیقراری کرد تا اینکه مجبور شدن بزارن بره پیش آقاجون. آقای محمدی جلو اومد و گفت :چی شد پسرم؟ آقا ی دکتر چی گفت؟ _گفت حال بابا اصلا خوب نیست و باید هر جور که شده ببریمش خونه! دستش رو ر وی شونه ام گذاشت و گفت : خدا بزرگه انشاالله همه چی درست میشه! به چهر ه ی مهربون آرام که با نگرانی بهم خیره شده بود نگاه کردم و نا خودآگاه آه کشیدم و برا ی صدمین بار پیشنهاد بهرامی تو ی ذهنم مجسم شد و قلبم تیر کشید از تصور نبودن آرام توی زندگیم. در اتاق آ ی سی یو باز و مامان ازش خارج شد و با دید ن من به گریه افتاد و گفت : آراد تو رو خدا یه کاری بکن حال بابات خوب نیست! نگاهم رو از مامان که گریه میکر د و آرام سعی داشت آرومش کنه گرفتم و آقای محمدی رو به آرام گفت : آرام جان ثریا خانم رو ببر بیرون یه هوایی عوض کنه اینجا هواش خیلی گرفته است . آرام با این حرف باباش بازو ی مامان رو گرفت و سعی کرد با خودش همراهش کنه و چند قدمی ازمون دور شدن که خودم رو بهشون رسوندم و گفتم :من مامان رو میبرم. آرام متعجب نگاهم کرد که گفتم :احساس میکنم من هم به هوا ی تازه نیاز دارم. آرام که هنوز نگاهش متعجب بود کنار وایستاد و من دست مامان رو گرفتم و با خودم