همہ کربلا و کوفہ و شام، یک‌طرف، و این خرابہ یک‌طرف. همہ غم‌ها و دردها و غصه‌ها یک‌طرف و غم رقیہ ۜ یک‌طرف. - آفتـٰاب در حجـٰاب !🖤'

#الی‌الکاظمین فاصله ی بغداد تا کاظمین کوتاه است باید این مسیر را با وانت می‌رفتیم مردها فرستادنمان داخل ماشین ، ما خانم ها را ... خنکی مطبوع کولر فضا را گرفته آفتاب داغ از صورت و فرق سرمان فاصله دارد اما یادم می رود سمت مطالب کتاب حسین از زبان حسین ، فصل آخر ، از زبان حضرت زینب حال اسراء را می گوید که وقتی رسیدند شام صورت هایشان سوخته بود از آفتاب داغ عِراق و بر مرکب های بی جهاز بدون محارم سوار بودند... انگار باید خانم باشی و قدم قدم در این راه روضه ها را زندگی کنی.... #سفرنامه #اربعین #مشایه https://eitaa.com/mamanemamooli

ماجرا از دل یک شب آفتابـے آغاز می‌شود ، آنجایی کہ دو مجروح یکدیگر را کامل می‌کنند؛ یکے می‌شود پا برای او کہ پای رفتن ندارد و یکے می‌شود چشم برای او کہ چشم ِدیدن ندارد و اینگونہ از تیررس دشمن بہ آغوش دوست بازمۍگردند! نشست. بر صورت و لباسش خون خشکیده بود. گفتم: تو دو تا چشم داده‌ای، من دو تا پا. خندید. گفت: باید بگردیم و کسے را کہ دو تا دستش را از دست داده، پیدا کنیم. خندیدم. گفتم: می‌خواهی تیم تشکیل بدهۍ؟ خندیدیم و انگار بہ پناهے کہ می‌خواستیم، رسیده باشیم، من پاهای او را و او سر مرا در آغوش فشردیم و گریہ کردیم🫂🤍. - بھِ قلم ؛ علے مؤذنے

رهبر ضد زنه..! منبع کتاب : <خون دلی که لعل شد> ↬𝑴𝒚 𝑳𝒊𝒃𝒓𝒂𝒓𝒚.

عِلٺ نام گذارۍ؟! - ڪتاب ِدیما🩷 اسماء غفارے علت نامگذارۍ کتاب را این‌طور عنوان کرد: دیـما اسم شخصیت اصلے داستان است. بہ معنۍ باران ِتند و یکنواخت کہ نشان‌دهنده مقاومت و پایداری است. این اسم را دوست داشتم و چون با موضوع داستان کتاب همخوانے داشت این اسم را براۍ کتاب انتخاب کردم.

کدام زن؟ والله کہ این خود علے است. این صلابت، این بلاغت، این لحن، این خطاب، این عرصہ، این عتاب، ملک طلق علے است. قیامتی بہ پا کرده‌ای زینب! - آفتـٰاب در حجـٰاب !🖤'