فروردینِ رضائیه

احوالی سرخوش، دیدگانی پر فروغ، در آبادیِ تحول به انتظار سبز شده‌اند

امّا از فر ور دین

فروردین برگرفته از fravaši است که در اوستا برای ارواح درگذشتگان نیکوکار و پارسا بکار می‌رود که روح پارسایان را پس از مرگ راهنمایی می‌کنند. هرمان لومل (Lommel) ریشهٔ این واژه را از *fra-vrti می‌داند که به معنی «تصمیم درست» است اما بیلی (Baily) آن را از *par-var می‌داند به معنی «نیروی دفاعی». یشت سیزدهم اوستا در ستایش فروشی‌هاست. آنان یاران اهورا مزدا در آفرینش جهانند و هنگام جنگ به یاران اهورامزدا و باورمندان پیروزی می‌بخشند.[۲]

غم بی‌پایان جامعهٔ مسلمان؛ #فلسطین

تصادفاً "

آدمی‌زاد را در گلش گلاب ریخته‌اند و " عا دَت ". عادت با آب و خاکش عجین شده به فاصله‌ای کم چشمانش را می‌بندد و قلبش را آگاه. آدمی‌زاد ماقبل از این‌که بنی آدم باشد بنی عادت بوده. ساعتی عاشق است بر حسب عادت و ساعتی بر حسب فراغتش فارغ - مجله‌ای بر انسِ انسان‌ها | نرگس

آئینه‌هایی که کثیفی مهمان دامان خود کرده‌اند " اصالت " دارند

آینه بدون رد انگشت دیگه زیبا نیست بدون جای بوس جذابیت انحصاری خودش رو از دست می‌ده چیه این آینه؟

جنـوب "

جنوب را عشاق گر روی دراوردند، مغموم دست به رامشگری و پای‌کوبی می‌برند

دعا؛ برای دل‌های مجروح دعا کنید. دل مجروح جسم سالم رو از پا در می‌اره و دل سالم جسم مجروح رو سر پا می‌کنه. دعا کنید بچه‌های نرگس 🪴