این قطعه، بویِ نارنجُ می‌ده.

خرمالوچه دیگه خرمالوچه نیست، بار اورده این خانووم. * لب‌خند

غروب جون گرفته، امّا امّا ابرا شوق‌شُ ندارن * لب‌خند

[ ساعتِ شیش ] همهٔ احوالم بستگی به خندیدنُ نخندیدن داره عزیزم، کلِ مسیر با جوکای بی‌مزه‌ش گذشت. اصلاً اصلاً نتونستم نخندم، کلِ راهُ با لپایِ بادکرده وُ چشمایِ ریز شده وُ حفظ ظاهر کردن گذشت - مرداد | M

" تماشا کردنِ غروب رویِ سکو خیلی جالبه، غروب خیلی خوبه

و امّا غروب؛ عزیزِ نرگس. چی چپوندی تو خودت که با همه‌چیزُ همه‌کس خوش‌مزه‌ای؟ با چایی، با مبین، با خنده، با گریه خیلی سلطانی خانوم‌جان ماه بمونی *

کلِ محتوا داره می‌ره سمتِ مدیا*

[ در ستایشِ تارها ] ما را در بندِ زنجیرِ کبر و غرور تحویلِ جامعه دادند. دل‌هایی که آب‌زیرکاه بازی در می‌اورند و بر تکه‌ای کاغذ عشقشان را می‌نگاشتند و تجسمِ با هم بودن داشتند، پشت بر هم کرده‌اند. مردمی که به پایِ حفظ شرافت نگاه‌های غم‌دیده را می‌دزدند و بیمشان آن است که خدایی ناکرده گریه کنند و فلانی‌ها در جواب گویند:[مرد و مردم که ال نمی‌کنند ] مکتبی را ساخته‌اند و در آن درس عشق و محبت نکرده‌اند. ساخته‌اند و نگفتند که اشک بر هر دردی دواست. ساخته‌اند و نگفتند که بنگر آسمان نیلی را و یادِ معشوق کن و نغمهٔ عشق سر ده. نگفتند، اما شما بگوئید؛ برایِ اینده بگوئید. - نرگس‌خاتون | خیلی سعی کردم این‌دفعه خاكِ غم نشینه رو این پاراگراف.

عزیزم، آدمی‌زاد بندهٔ حبه عزیزم، آدمی‌زاد بندهٔ حبه عزیزم، آدمی‌زاد بندهٔ حبه عزیزم، آدمی‌زاد بندهٔ حبه عزیزم، آدمی‌زاد بندهٔ حبه