نه این‌که این‌روزا بازی در بیارم، نه دختر. این روزا گیرِ گیرم، خیلی اصلاً یه پاراگرافایی سرِ هم کردم که هیس

غروبِ ارومیهٔ عزیزم، این غم‌ت قبلنا نبود، الانا خیلی غم‌ش گین شده. تموم می‌شه دوستِ من، خب؟ *

خواستم اولین مسیج امروز با قطعهٔ خیلی بوسیدنی باشه وُ لب‌خنددد *

بچه‌آ، عکسا عجیبِ عجیب قلبُ به بازی می‌گیرن. ام‌روز روزِ شماست، که خیلی شکیلُ مجلسی ثبت می‌کنید. روزتون مباااارك * فشردنِ دستاتون

من عاشق‌ عکاسی‌ام؛ تلاش برای ثبت یک واقعیت گذرا. ایستانیدن حرکت و بیش از هرچیز تلاش برای ثبت تجربه لحظه‌ای که در حال فرو کشیده شدن به گرداب گذشته است. چالش برانگیز ترین و دشوارترین نوع عکاسی ، عکاسی از آدم هاست یک عکس پرتره خوب این حس را به ما میدهد که انگار ، نگاه، حالت و پس زمینه عکس ؛ خود واقعی آن شخص را آشکار میکند عکس کسی را که خوب می‌شناسم نگاه میکنم و آن وقت است که می‌گویم : آره ، خودشه ، خوب دراوردیش . - برشۍ از کتاب ؛ با اندکی تغییر .

پاراگراف‌ها قطعه‌هایِ صوتیُ عکسا، این سه‌قلمُ باید بوسید گذاشت رو چشم. [ تلاش برایِ ثبت یک واقعیت گذرا ]

صبر کنید، صبر کنید من من برایِ دوئیدنِ زیرِ بارون آماده‌مُ آره *

خانووم، آب دست‌ته بزار زمینُ بزار این ماجرا هم مثل قبلیا خیلی ترتمیز باشه حتیٰ با نشرُ فوروارد.

[ برگرفته از کتاب قالیچهٔ شناور ]4 دستانت را مشت کن حال انگشت سبابه را به طرف دیگری گیر، اکنون سه انگشت بر سمت تو است. در نیتت چه کاشته بودی؟ تعریف یا تخریب؟ هرچه باشد تو خود سرتری - نرگس‌خاتون | کتاب وجود خارجی نداره

ساعت دوازدهُ هفده؛ عزیزم سلام. قرار مدار گذاشتم تا سربسته بیام آخرِ روز، روزمُ تعریف کنم تعریف کنم. از پیچوندنِ کلاس بگیر تا خیال‌بافیُ زیر بارون خوابیدن. کلی لب‌خند ریخته سرم که به موقع باید تحویل‌شون بدم. کلی آدمِ گلِ گلاب چیدم کنار تا هر سری یه کم نازشونُ برم. امّا تو نگران نباش * لب‌خند

ببین، این هوایِ بارونی قابلیتِ سیو کردن نداره. امّا می‌مونه این‌جا تا هروقت چشم‌م خورد ذهنم بغل کنه آخرای مردادِ صفر دو رو *