پی‌نوشت: این پاراگراف‌ها مکالمهٔ زنده امّا قدیمی بین دو همسایه‌ست اسامی به انتخابِ ثبت‌کننده تغییر کرده.

برایِ بار سومه که گیرِ همین مسیجم. عزیزم‌م، شلوارِ گل‌گلیُ یه چایی با لیوان لب‌پر شده دوست‌داشتنیه. * لب‌خند

عزیزم، اینم قد انداخت. اینم استخون[ شاخه] ترکوند. خرمالوچه دیگه چهٔ قبلی‌شُ یدك نمی‌کشه. خرمالوچه، خانووم شده. می‌فهمی؟ خانووم.

هوایِ نامطلوبِ این‌جا [ غم] به همراه داره. غ م.

آدمی‌زادم که اشرف مخلوقات باشه، با تعلقات و علقه‌ش محشوره.

خیلی خیلی می‌تونه دردناك باشه این جمله عزیزم.

« صبوری؟! چشم »

چه می‌کنه این [ صبوری ]

‌ علی علیه السلام ، دوستانی دارد عجیب ، تاریخی ، فداکار ، باگذشت که از عشقِ او همچون شعله‌هایی از خرمنی آتش ، سوزان و پر فروغ‌اند . - استاد شهید مطهری - ‌پ.ن : این روزها محو تماشایِ کلماتِ درهم تنیده‌ی کتاب دافعه و جاذبه‌ی شهید مطهری هستم .

امّا شهید مطهری **

از این‌جور حساب نکردن‌ها زیاد داریم، فعلی را که اخلاقی‌ست ضد اخلاق می‌دانیم. جلد بیستُ دو-مجموعه‌آثارشهیدمطهری | مرداد

امّا بل‌اخره به معجزهٔ اشك ایمان می‌اوری. #جایگاه_اشک | 1445