رضای یار در رضای رضاست. - صفر 1445

[ sed ]6 پنج پاراگرافی که توسط تکنولوژی به دست‌تون رسوندم پیش‌بینیِ هوش‌های مصنوعی و کشورهای غربی و بعضاً دانشمندهای مطرح بودن ممنونم این دروغ رو حقیقت برداشت نکردی. حقیقتش دیگه جنگی وجود نداره، دیگه نامهربونی و صفات منفی خیلی وقته وجود ندارن. خیلی وقته ما تو حسرت کمک به محتاجین هستیم امّا دیگه محتاجی وجود نداره. عدالت همه‌جا رو پر کرده راستش و بخوای هر صبح نماز صبح رو با عطر رازقی بیدار می‌شیم. امیدوارم منظورم رو متوجه شده باشی. آره دقیقاً دل به دلدار رسید. - نرگس‌خاتون | خیلی زود جمع شد این داستان؛ امّا جمع شد

- تصویر دوم حلما بگو سیب

این خنده‌ها اصلاً اصل بودن‌شون داره تو این قاب داد می‌زنه

عزیزم، غم غم دل‌تنگیه؛ شرح ناپذیره و طاقت‌فرسا. عزیزم، غم غم دل‌تنگیه؛ شرح ناپذیره و طاقت‌فرسا. عزیزم، غم غم دل‌تنگیه؛ شرح ناپذیره و طاقت‌فرسا. عزیزم، غم غم دل‌تنگیه؛ شرح ناپذیره و طاقت‌فرسا.

ما آدمِ دوری نبودیم آقارضا راه بیا با ما

این نوشتن، این قدرت که از کاه کوه می‌سازه چیه؟ * اصلاً خودمونی‌تر، رمز و رازش چیه؟

گِلو صاف کن، از نور بگو پائیز خانوم. بگو شاید دلمون و با هوای دل‌گیر شما صاف کردیم -26 شهریور 02 | نوور.

ان‌قدر حرف دارم از غروب و نور و پائیز و [ اردی‌بهشت ] که همه‌چی به وقتش

اما بعضی متون با سیو کردن و شِیر کردن حقشون ادا نمی‌شه. آقای ایتا، لطفاً آپشن لایك مسیج و هم ببخش. بزار دیده بشن و فقط ویو خوردن کافی نیست *

شاید بهتر باشه تا اربعینِ سال بعد درس گرو‌گذاری مرام‌ و‌ معرفت رو با خودکار قرمز بیک روی نقاط کور قلب و مغزمون حک کنیم! خداحافظی کردن از اطرافیان ساده است، کاش بتونیم دستشون و بگیریم و بهشون بگیم «پاشو بیا باهم بریم خودتو لوس نکن بشر».

همین خودت و لوس نکن بشره مکمل پاراگراف بود *