حرهٔ نرگس، روح‌نوا خانوم جان خیلی خیلی عمر کردی و مسبب این عمر کردن چی بود؟ دل‌انگیز من، شاید رابطهٔ دوسویه از نوع مادردختری مجاب کرده تا بزرگ بمونی و گیسو افشون کنی. شاید امید شاید هم لب‌خند

روال جدید امّا آشنا. قدیمی امّا غریب، یک‌سری وقفه‌ها ما رو ناآشنا می‌کنه، ما رو دور می‌کنه. این مسئله مصداق مدرسه و دانشگاه نیست عزیز نرگس؛ برای وقفهٔ بین آشنائیت و صمیمیته. وقفه‌ها عجیب ترس‌ناک و تاریکن. مگه نه؟ * لب‌خند

این مهر مهری نیست که چشم‌انتظارش بودید دخترای نرگس، خیلی نامهربون داره می‌تازونه * #مهرِ_نامهربان

" پائیز زمستونه امّا تب‌دارش. شهریور اردی‌بهشته امّا عاشق‌ترتر " - #شرحیات

شرح دادن و می‌پرستم؛ از کاه کوه ساختن و می‌پرستم، غزل نوشتن و برای عطر گیسو می‌پرستم، می‌پرستم نگاه‌ها رو و می‌پرستم

احساسات رو بند بند کردیم و جدا جدا تا واضح‌تر منظور و برسونیم عزیز نرگس، آب تو هاون کوبیدن بود. احساسات نادیده گرفتنی نیستن، احساسات و باید بوسید و گذاشت رو طاقچه * چشمك

عزیز نرگس، چرا این جوّ رو خیلی ناراحت و مه‌آلود می‌بینم؟ برای شکستن قفل به رسم بوسیدنی روزهای پیشین، نرگس منتظر بیت‌های دوست‌داشتنی‌تونه و با اشتیااق * اشتیاق خانوم اشتیاق به معنای واقعی لغت؛ می‌خونه @I4khatun

چرا آدم دنبالهٔ مبالغهَ رو می‌گیره؟ هرچیزی با آب و تاب‌ترش جذاب‌تر و مجلسی‌تره، هرچیزی رو بال و پر بدی جونِ می‌گیره و دست نوازش پیدا می‌کنه *

غم عظمت داره، غم بزرگه، غم آقاست. غم مادر تجربه‌ست، این غم پدَ سوخته ظاهر غلط‌اندازی داره. غم عظیمه و محترم

به قدری فضای این‌جا غبارآلوده که برای شرحیات فقط باید زیپ دهنِ رِ بکشیم

من معتقدم چشم بصری تصاویر را جدی و اساسی نمی‌داند، به هر حال عضوی‌ست کمال‌گرا و به دنبال برترین‌ها، به تفسیر تصاویر معمولی اشتیاقی آن‌چنانی نشان نمی‌دهد. انسان همواره قوهٔ تعقلش را رشد می‌دهد و متکی بر چشمان بصری‌اش نمی‌باشد، بلکه چراغ دل می‌افروزد و عینک روشن‌دلی بر قلبش می‌زند تا از احساساتش بهره گیرد. " لطفاً عینک روشن‌دلی برگزین " -نرگس‌خاتون | 4 ام پائیز 02 [نانوشته‌هایی که باید ]

خیابون امام کلی از این‌طور صحنه‌ها رو بغل کرده * ارومیه