💠 ولادت الگوی صبر، فداکاری و بندگی، حضرت زینب کبری سلام الله علیها بر امام زمان علیه السلام و همه محبین مبارک‌باد. 🔸 همه باهم با ذکر صلواتی ارادت و عشق خودمان را به آن حضرت اعلام می‌داریم... 🔺 @nasery_ir ‌ ‌ ‌ ‌

#حضرت_زینب 💠 راه رسیدن به زیبابینی 🔻 اگر انسان بتواند با یک زاویه‌ی دلش، دائما با خدا در تماس باشد، لحظه به لحظه، لذت برکات و رحمت الهی را در تمام زندگی‌اش حس می‏کند «و ما عند اللّه‏ خیر و أبقی» (و آنچه نزد خداست بهتر و پایدارتر است. شوری /۳۶) «و للآخرة اکبر درجات و اکبر تفضیلا» (و قطعاً درجات آخرت و برترى آن بزرگتر و بيشتر است. اسراء/۲۱). 🔸 ما ابهام زیادی داریم که مثلاً بعد از مرگ، چه به سرمان می‏آید؟ کجا می‏رویم؟ چه کار می‏کنیم؟ لذا می‏ترسیم، چون نمی‏دانیم آن طرف چه خبر است. 🔹 اگر [در این دنیا] کوچکترین لطمه به ما بخورد، ضرر می‏پنداریم، به خاطر اینکه از زمان بهره نبرده‏ایم و از امکانات استفاده نکرده‏ایم. شما حساب کنید به زندگی یک نفر، ضرر مالی یا... می‏خورد. قضایا به گونه‌ای پیش می‌رود که حالا که این ضرر به او خورد، می‏آید و مثلاً در مسیر حفظ قرآن می‌افتد -حالا یک مثالی که برای ما مهم است عرض می‌کنم- و بعد از یکی، دو سال حافظ قرآن می‏شود. 🔸 بعد نگاه می‏کند می‌بیند که فلان ضرر و اتفاق، باعث شد که او در جریان حفظ قرآن قرار گیرد، لذا دیگر به این اتفاق، به دید یک ضرر نگاه نمی‏کند، چون یک چیز خیلی بزرگ‌تر نصیبش شده است و آن را نفع می‌بیند. 🔹 اگر انسان در محدوده‌ی وظائفش، این حس را پیدا کرد یا رشد کرد، آن وقت [شبیه] جریان حضرت زینب (علیهاالسلام) می‏شود که فرمود: «ما رأیت الا جمیلا». اتفاق هر اندازه هم بزرگ باشد، چون که او رشد خود را کرده است، رضای خدا و رسول خدا و پدرش را به دست آورده است و وفاداریش را ثابت کرده است، در این قضیه خسارت ندیده است. همه‌ی این‌ها، نمره [و درجه] است. آن وقت، دنیا [در نگاه انسان] زیبا می‏شود. کد ۱۸۵ ┄┅═✧❁ااا❁✧═┅┄ 🔺 کانال رسمی حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری: 🔘 @nasery_ir ‌ ‌ ‌ ‌

#حضرت_زینب #اهل_بیت #حضرت_زهرا #امیرالمومنین 💠 حضرت زینب (س) غیر قابل قیاس با غیر معصومین(ع) 🔻 بین مقام چهارده معصوم (علیهم السلام) و مرتبه بعد از آنها خیلی فاصله است؛ مثل دریا و قطره و در بین خود آن‌ها [هم] درجاتی دارد، افراد عادی غالباً روی اجسام ولایت دارند؛ ولی دیگر در عالم برزخ و... ولایتشان سعه ندارد؛ 🔸 مثلاً حضرت زینب ‏سلام الله علیها را با حضرت زهراء سلام الله علیها نمی‏شود مقایسه کرد؛ ولی از آن طرف با غیرشان هم نمی‏شود مقایسه کرد. 🔹 بعضی‏ها می‏خواهند مقام حضرت زهراء (سلام الله علیها) را بالا ببرند؛ لذا ایشان را ترجیح بر حضرت علی (علیه السلام) می‏دهند و حال آنکه در اینجا حضرت زهراء (سلام الله علیها) را بالا نبرده‏اند بلکه حضرت علی (علیه‌السلام) را پائین آورده‏اند. 🔸 همین که انسان این را بفهمد که سوّمین سلطان عالم وجود حضرت زهراء (سلام الله علیها) است این خودش خیلی مهم است. کد ۶۰ ┄┅═✧❁ااا❁✧═┅┄ 🔺 کانال رسمی حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری: 🔘 @nasery_ir ‌ ‌ ‌ ‌

#حضرت_زینب ‌ ‌ ┄┅═✧❁ااا❁✧═┅┄ 🔺 کانال رسمی حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری: 🔘 @nasery_ir ‌ ‌ ‌ ‌

#غیب #سلوک #علم #معارف 🔻 حس درک معارف این‌طور نیست که من همین که هستم، باشم و فقط، به من علوم لدنی اضافه شود. اینطور نمی‌شود و چنین چیزی نداریم. حتماً تغییر می‌خواهد، از بین بردن خلأها و کاستی‌ها می‌خواهد. اصلاً این‌طوری [شدن،] به درد خدا و به درد عالَم غیب نمی‌خورد که من همین‌طور[که هستم پیش] بروم و فقط علمم اضافه شود. 🔸 جنس عالم غیب، یک جنس دیگری است و من باید دیدِ [وسیعی] پیدا کنم. دیدِ من در دنیا اینطور است که وقتی به جلو نگاه می‌کنم احیاناً تا صد متر را به گونه‌ای می‌بینم، تا دویست متر را به گونه‌ای دیگر و تا یک کیلومتر را به گونه‌ای دیگر می‌بینم. 🔹 این یک دید است که بشر دارد، زیاد و کمِ آن هم، خیلی با هم تفاوت نمی‌کند؛ ولی جنس عالم غیب، اگر بنا باشد من با آن آشنا باشم، نگرش وسیع را به من می‌آموزد؛ 🔸 یعنی آنقدر دیدِ باطن - که عین همین بصر و بصیرت، در آن‌جا کارایی دارد – [زیاد میشود که] می‌تواند [کل عالَم را] بزرگ ببیند و همه این دنیا را [نسبت به کل عالم] مثل یک گردویی بتواند ببیند و اگر بزرگ بشود، می‌بیند. 🔹 آن‌جا چه آسمانی هست؟ چه زمینی هست؟ چه نگرشی هست که این دنیای فعلی را می‌بیند. این دنیا [با اینکه] همین‌قدر است [و بزرگ است] ولی نسبت به آن وسعت [عالَم] مانند گردویی می‌ماند. آن فرد دیدش را زیاد کرده است نه این‌که [این دنیا را کوچک کرده باشد.] ادامه دارد...‌ ‌ ┄┅═✧❁ااا❁✧═┅┄ 🔺 کانال رسمی حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری: 🔘 @nasery_ir ‌ ‌ ‌ ‌

ادامه قبل... 🔻 مشکل ما این است که می‌خواهیم برای موقعیتِ فعلی‌مان عالم غیب را کوچک کنیم. خداوند این‌ کار را نمی‌کند، این‌طوری به ما معرفت نمی‌دهد. ما داریم همه عوالم را به حدود و نگرش‌های مادی‌مان محقر و محدود می‌کنیم. 🔸 این‌طوری کسی رشد نمی‌کند. ما داریم با مسائل و معارف، خیالی برخورد می‌کنیم. نگرش بشر باید متفاوت بشود، آن‌وقت می‌بیند که چقدر کار دارد تا روحی دوباره دمیده شود و بصیرتی احیا شود که بتواند بزرگ ببیند. 🔹 و ما نباید بخواهیم که خدا و پیغمبر را در خانهٔ تنگِ دیدِ کوچک‌مان بیاوریم. این امکان‌پذیر نیست و چیزی هم به دست ما نمی‌دهد. 🔸 در نهایت ما مجبوریم که خودمان را به سمت وسعت و حقیقت‌نگری تغییر بدهیم. چون آن‌جا «وَ إِنَّ الدَّارَ الْآخِرَةَ لَهِيَ الْحَيَوانُ لَوْ كانُوا يَعْلَمُونَ» آن‌جا همه روح و بزرگی و معارف است. ما باید خودمان را با آن عالَم وفق بدهیم، نه این‌که آن عالم را بیاوریم و تصورات مادی و مُحَدَّد از آن داشته باشیم و مُدام قضایا را مادی کنیم. 🔹 آیا حالا که خودمان نمی‌توانیم بزرگ بشویم، باید آن بزرگ‌ها را کوچک کنیم؟ چنین چیزی نداریم؛ ولی این ظلم، به معارف ما شده است. کد ۸۴۵ ┄┅═✧❁ااا❁✧═┅┄ 🔺 کانال رسمی حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری: 🔘 @nasery_ir ‌ ‌ ‌ ‌

#حضرت_مریم #سلوک #ذکر #تجسم_اعمال 🔻 «فَاتَّخَذَتْ مِنْ دُونِهِمْ حِجاباً» (و میان خود و آنان حجابی افکند (تا خلوتگاهش از هر نظر برای عبادت آماده باشد). مریم، ۱۷)، «من دونهم» یعنی من دون اهل بیت خودش، اتخاذ حجاب کرد، «فَأَرْسَلْنا إِلَيْها رُوحَنا فَأَرْسَلْنَا إِلَيْهَا رُوحَنَا فَتَمَثَّلَ لَهَا بَشَرًا سَوِيًّا » (در این هنگام، ما روح خود را بسوی او فرستادیم؛ و او در شکل انسانی بی‌عیب و نقص، بر مریم ظاهر شد مریم، ۱۷) هر کلمه از آن، یک‌عالَم معنا دارد. 🔸 بدون روح الهی، بشر حیات پیدا نمی‌کند. اما برای گرفتنِ [حیات]، کمی مواظبت می‌خواهد. در مراحل ابتداییِ تجلیات روحانی و حالات خوب، گاهی ما کم می‌آوریم و یا فله‌ای عمل می‌کنیم و این خودش باعث عقوق می‌شود؛ 🔹 وقتی برای کسی یک اشتغالاتی و یک عنایاتی معنوی هست - ولو اینکه ضعیف باشد – اینها، در عالم مثال، یک صُوَری دارد مثلاً اگر [بخواهیم] مثال بزنیم، این آیه را می‌گوییم که فرمود: «فَاتَّخَذَتْ مِنْ دُونِهِمْ حِجاباً فَأَرْسَلْنا إِلَيْها رُوحَنا»، دیگر خیلی این روح، بزرگ است، «فَتَمَثَّلَ لَها بَشَراً سَوِيًّا» همه این‌ها تأیید می‌کند که این روح، به صورت کامل، بر مریم (س) تجلی کرد؛ چون‌که بَشرِ سَوی، خیلی بلند و بزرگ است. 🔸 [حضرت مریم] شرایط را خوب گرفت و پیشرفتش خوب بود؛ لذا تمثل روح، به صورت بشرِ سَوی درآمد. ادامه دارد... ‌ ‌ ┄┅═✧❁ااا❁✧═┅┄ 🔺 کانال رسمی حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری: 🔘 @nasery_ir ‌ ‌ ‌ ‌

ادامه قبل... 🔻 اما برای ما اگر خیلی خوب کار بکنیم، در عالم فرض، ممکن است یک روحی به صورت یک کودکی بیاید. این کودک، نیاز به رشد دارد؛ [و] چون ما شرایط را به صورت کامل نداریم و رشدش را بلد نیستیم، او را ناراحت می‌کنیم و با اعمالمان ‌زندگی را برایش سخت می‌کنیم و او هم می‌رود. 🔸 [هنگامی که چله‌نشینی می‌کنیم،] یک چهل روزی، یک اربعینی از او پذیرایی مختصری داریم؛ اما بعد از آن، وقتی چله‌نشینی رها می‌شود، او هم ضعیف می‌شود و از حد حیات معنوی و استمداد روحانی از جانب حق‌تعالی محروم می‌شود؛ زیرا نمی‌تواند خودش را نگه دارد. بعد می‌بینیم که وای حالات ما خراب شد! یک تأیید ربانی به ما رسیده بود و ما قدرش را ندانستیم و آن هم رفت. حالاتمان خراب می‌شود. 🔹 در هنگام خراب شدن حال، برخوردهایمان متفاوت می‌شود و برخوردهای بیمارگونه پیدا می‌کنیم. از این، طلب‌کار می‌شویم، با همسرمان دعوایمان می‌شود، می‌گوییم: چرا این کار را نکردی؟‌ چرا؟‌ ولی نمی‌دانیم که همه به خاطر عملِ خود انسان است. ادامه دارد... ‌ ‌ ┄┅═✧❁ااا❁✧═┅┄ 🔺 کانال رسمی حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری: 🔘 @nasery_ir ‌ ‌ ‌ ‌

ادامه قبل... 🔻 دوباره قوایمان را برای یک حرکت دیگر جمع می‌کنیم. تا می‌آید که یک حرکت دیگر [شروع] بشود، طول می‌کشد، گاهی شش ماه طول می‌کشد. 🔸 لذا این‌طوری نبوده است که یک ذکری را وقتی حتی اساتید هم می‌دادند، امروز این ذکر را بدهند، آن آقا، بیست روز، سی روز رفت، خراب شد! مثلاً اگر سی روز بوده، روز سی و یکم دوباره بیاید [و دستور جدید به او بدهد]. نه، دیگر نمی‌آید؛ بلکه او باید برود سیر نزولی‌اش را تمام کند، [و بعد دوباره] مستحق و آماده [گفتن ذکری] شود. 🔹 و [معلوم نیست که] دوباره چه زمانی بشود که ذکر، مؤثر شود. این [شخص سالک] هم ضعیف می‌شود و تا بخواهد برای فصل بعد آمادگی حاصل شود، تازه در فصل بعد، جنس ارواح، مطلبش متفاوت است. کد ۸۴۵ ‌ ‌ ┄┅═✧❁ااا❁✧═┅┄ 🔺 کانال رسمی حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری: 🔘 @nasery_ir ‌ ‌ ‌ ‌

#انسان شناسی #ایمان 🔻 تولد اوليه ما از مادر، تولد جسمی ما بوده است. تولّد دومي که باید بکنیم تولد روح ايمان است و ارتقاء ايمان و رشد دادن آن روح و به حد استواء رساندن آن. 🔸 اگر اين تولد حاصل شد آن روح ایمان خودش راه ملکوت را بلد است و به ما هم ياد مي‏دهد. 🔹 مشکل عمده ما (که شايد بعضي از ما هم ندانيم) اين است که ما در مراحل اوليه تولد روح ايماني هستيم و آن روح غالباً در سنين کودکي به سر مي‏برد و غالباً کاري دست خودش مي‏دهد که منافات با رشد دارد و آن قدر پيش نرفته که رشد پيدا بکند. 🔸 رشد روح ایمان سال‌ها زمان مي‏برد تا به حدّ استواء در بيايد و مرد بشود. فعلا قواي عقلاني و روحي و ايماني ما در سنين کودکي است. بعضي از اوقات يک کارهاي خلاف مراقبه مي‏کنيم که درنتیجه روح ایمان مريض مي‏شود؛ مي‏افتد و مي‏ميرد؛ بعد [با توبه و استغفار و انجام اعمال صالح] دوباره متولد مي‏شود؛ بعضي‏ها در فاصله تولد دوباره روح ایمان همواره دارند زندگي مي‏کنند. 🔹 گاهی ممکن است ده سال، پانزده سال، در همين فاصله تولد دوباره روح ملکوتي و ايماني شخص زندگي عادی خود را بکند و زمان و فرصت را از دست بدهد. 🔸 انسان ابزار مؤيد روح ایمان را نمي‏شناسد؛ نمی‌داند چگونه از روح حيواني موجود در بدن، براي کمک به روح ايماني کمک بگيرد. همزمان آنچه که زير مجموعه روح حيواني هست در نشيب و فراز هستند و دارند زندگي مي‏کنند؛ مثلا قوت و ضعف اعصاب و خشونت‏ها و مشکلاتي که گاهی هستند و زير مجموعه روح حيواني می باشند، نشيب و فرازهايي دارند که در آن روح ملکوتي بي‏تأثير نيست. همزمان انسان بايد آنها را شناخت داشته باشد و آنها را براي رشد راه بيندازد. 🔹 اين جايگاه در قرآن در ضمن مثال‏هاي فراوان خوب تبيين شده است. تازه هر کسي نسبت به تولد روح ايماني‏اش با ديگري فرق مي‏کند. کد ۲۱۵ ‌ ‌ ┄┅═✧❁ااا❁✧═┅┄ 🔺 کانال رسمی حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری: 🔘 @nasery_ir ‌ ‌ ‌ ‌

#حضرت_مریم 🔻 قرآن در مورد حضرت مریم سلام الله علیها می فرماید: فَتَقَبَّلَهَا رَبُّهَا بِقَبُولٍ حَسَنٍ وَأَنْبَتَهَا نَبَاتًا حَسَنًا (آل عمران۳۷) (خداوند، او را به طرز نیکویی پذیرفت؛ و به طرز شایسته‌ای، (نهال وجود) او را رویانید) 🔸 شاید این جمله «فتقبّلها ربّها بقبول حسن»، با این سبک و مضمون، فقط راجع ‌به یک نفر باشد. اگر مورد دیگری پیدا کردید، به ما خبر دهید. 🔹 آنچه که مرسوم است، قبول حق‌تعالی به عمل تعلّق می‌گیرد، که هرچه خالص‌تر باشد، به قبول نزدیک‌تر است. این قبول باید این‌قدر راقی باشد که آرام‌آرام به شخص سرایت کند و از عمل، به عامل تعلق بگیرد؛ یعنی شخصیت و شخص مورد قبول واقع شود؛ لذا فرمود: «فتقبّلها ربّها بقبول حسن و انبتها نباتا حسنا و کفّلها زکریا». کد ۲۰۶۷۰ ‌ ‌ ┄┅═✧❁ااا❁✧═┅┄ 🔺 کانال رسمی حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری: 🔘 @nasery_ir ‌ ‌ ‌ ‌