🔴پُکر انگلیسی، مشروطه‌طلبی، سرمایه‌داری ✍بخش چهارم 🔹بسیاری از مسئولان میانی کشور یا فعالان سیاسی مانند #حمیدرضا_جلایی‌پور که پیش‌تر رویکردهای ارزشی داشتند، با بورسیه‌های دولتی‌ای که وزیر علومِ #هاشمی_رفسنجانی به آنها داد، روانهٔ انگلستان و... گشتند و بعدها در میانهٔ دههٔ 1370، بخش مهمی از آنان در زمرهٔ حامیان #اصلاح‌طلبان_سکولار درآمدند. 🔸تخصیص این بورسیه‌ها برخلاف توصیه‌های راهبردی امام خمینی (ره) در حوزهٔ آموزش‌عالی مدیریت شد و بخشی از زمینه‌های رشد #علوم_انسانی_سکولار را در ایران تسهیل ساخت. 🔹نه‌تنها #سروش و #بشیریه بخش مهمی از کنشگران سیاسی #اصلاح‌طلب مانند سیدمحمد موسوی خوئینی‌ها، سیدمحمد خاتمی و سعید حجاریان را زیر چتر معرفتی‌شان داشتند، بلکه ابتدا در نیمهٔ دههٔ 1360 و سپس از سال 1372 دو تئوری برجستهٔ انگلیسی را به‌مثابه مبنای اصلاح‌طلبی برگزیدند: ↩️یکی تئوری #پلورالیسم_دینی ↩️و دیگری اندیشهٔ #جامعه_مدنی که دو فیلسوف انلگیسی، یعنی #جان_هیک و #جان_کین از احیاگران آن در قرن بیستم به‌شمار می‌رفتند. 🔸برای همین آنان «انقلاب باشکوه انگلیس» را یگانه الگوی «مشروطیت» تلقی می‌کردند و برای رسیدن به این نقطه #سعید_حجاریان با صراحت از «مدل انگلیسی اصلاحات» دفاع می‌کرد، چنان‌که آن را «دموکراسی بدون مرگ» می‌دانست. 🔹بنابراین، وقتی در اولین گفت‌وگوی خود پس از پیروزی در انتخابات ریاست‌جمهوری پای میز مصاحبه با ماهنامهٔ اطلاعات سیاسی اقتصادی نشست، به‌صراحت تأکید کرد: راه #اصلاح‌طلبان برای دموکراتیزاسیونِ حکومت ایران مبتنی بر تجربه‌های تاریخی و آموزه‌های معرفتی انگلیسی‌هاست: این همان راهی است که #انگلستان از قرن دوازدهم با «ماگنا کارتا» یا «منشور بزرگ» شروع کرد و کلمهٔ کارتا، چارت و «مشروطیت» هم از همین‌جا مشتق شده است. @navad_siasi