#مدح_امام_محمد_باقر #روضه_امام_محمد_باقر ( علیه السلام ) #حاج_میثم_مطیعی ای جان‌جهان امام باقر ای قبلۀ جان امام باقر ای کهف امان امام باقر ای فوق بیان امام باقر ای نور عیان امام باقر مولای زمان امام باقر تو باقر علم کبریایی تو آینۀ خدانمایی تو قبلۀ جان انبیایی حق است که حجت خدایی ما یکسره درد و تو دوایی ما جسم و تو جان امام‌باقر تو مظهر رب‌العالمینی تو هستی زین‌العابدینی عیسای مسیح آفرینی سر تا قدم آیت مبینی سلطان جهان، امام دینی در کون و مکان امام باقر ای دوستی تو اعتبارم من آرزوی مدینه دارم تا روی به درگه تو آرم تا چهره به تربتت گذارم شاید به بقیع، جان سپارم با اشک روان امام باقر ای قلۀ عرش، خاک پایت ای جان جهانیان فدایت گل‌واژۀ وحی در صدایت تو پادشهی و ما گدایت چشم همه بر در سرایت از پیر و جوان امام باقر افسوس که حرمتت دریدند بعد از نبی از شما بریدند در شام، غریبی تو دیدند ننگ ابدی به خود خریدند بر قتل تو نقشه‌ها کشیدند پنهان و عیان امام باقر بودی ز حقوق خویش محروم تا شد جگرت به زهر، مسموم با یاد تو ای امام مظلوم گردید قلوب شیعه مغموم از قبر غریب توست معلوم صد رنج نهان امام باقر گریه به عزای تو ثواب است دل‌ها ز مصیبتت کباب است قبر تو میان آفتاب است از کینۀ دشمنان خراب است این حرمت آل بوتراب است؟! کی بود گمان امام باقر تو جور و جفای شام دیدی خاکستر و سنگ و بام دیدی بر نیزه سر امام دیدی خوشحالی خاص و عام دیدی بیداد و ستم مدام دیدی از خرد و کلان امام باقر ای وصف تو بار نخل میثم وی خاک رهت به زخم، مرهم وی ریزه‌خور عطات، آدم وی لطف و کرامتت مسلم در حشر ز آتش جهنم ما را برهان امام باقر #شاعر_استاد_سازگار

#نوحه_امام_محمد_باقر ( علیه السلام ) #حاج_میثم_مطیعی ای خاطره گوی کربلا ای راوی اشک و حماسه خط به خط مقتل عاشورا توو چشم تو میشه خلاصه پنجاه و سه ساله که اشکت روضه‌دار اباعبدالله س انگشتری که توو دستت هست یادگار اباعبدالله س (نوه‌ی شاه سرجدایی تو روضه خوان کربلایی) مولا شما روضه خوانی کن از پیراهن پاره بخون از اسارت و از جسارت از حرم آواره بخون پابرهنه مثل رقیه میدویدی پشت قافله پاهاتونو هر شب میبوسید آبله آبله آبله (نوه‌ی شاه سرجدایی تو روضه خوان کربلایی) #شاعر_امیررضا_یزدانی

#زمزمه_شهادت_امام_باقر ( علیه السلام ) #حاج_محمد_کمیل #آواز_بیات_اصفهان سلام آقا سلام آقای بی زائر سلام آقا سلام یا ایهاالباقر(ع) سلام آقا سلام هردل عاشق به قبرتو یا مولا یا ابالصادق(ع) سلام ما به اون قبر رفیع تو سلام ما به خاکای بقیع تو خدا رو شکر سایه روی سرم داری توی قلبم یه عمریه حرم داری #بند_دوم غریب آقا تو دیدی ازدحام آقا غریب آقا دیدی بازار شام آقا غریب آقا غروب کربلا دیدی غریب آقا تنی رو زیر پا دیدی غریب آقا تو دیدی قحطیه آب و غریب آقا دیدی اشکای رباب و غریب آقا تو دیدی غصه و غم ها غریب آقا تو دیدی قامت خم ها غریب آقا تو دیدی قوم صد رنگ و غریب آقا تو دیدی بارونه سنگ و غریب آقا تو دیدی کوچه و باز ار غریب آقا تو دیدی طعنه و آزار غریب آقام غریب آقام #بند_سوم منم باقر منم هم نام پیغمبر(ص) که جدم بود علی و فاطمه مادر میادیادم که تو دشت بلا بودیم میاد یادم اسیر غصه ها بودیم میاد یادم که عمه م میکشید هی آه تو کربلا توی گودی قتلگاه میاد یادم دیدم خنجر روی حنجر میادیادم که دیدم روی نیزه سر میاد یادم غروب قافله دیدم میاد یادم نگاه حرمله دیدم میاد یادم دیدم بی سر شیر خوار میاد یادم که دیدم غارت گهوار میاد یادم که دیدم گریه ی دختر میادیادم که دیدم غارت معجر میادیادم لگد از اون و این خوردم هزاربار با رقیه هی زمین خوردم حسین جانم حسین جانم #زمزمه_بیات_اصفهان

#مدح_امام_محمد_باقر #روضه_امام_محمد_باقر ( علیه السلام ) #حاج_میثم_مطیعی ای جان‌جهان امام باقر ای قبلۀ جان امام باقر

#نوحه_امام_محمد_باقر ( علیه السلام ) #حاج_میثم_مطیعی ای تمام روضه خوانها فدای تو گریه کرده یک جهان با نوای تو یادگار کربلا از بلا بخوان تا که سینه زن شود دل برای تو ذکر تو ، گشته یاحسین لب تشنه ، سرجدا حسین چشم خیس تو نوحه گرِ اوست ای که در دستت انگشتر اوست ( حضرت باقر ای جان عالم ) تکرار زهر غم به جان تو میزند شرر میشوی تو راهیِ آخرین سفر میروی و صادقت بی قرار و زار بدرقه کند تو را بانگاه تر او ماند و بی کسی خود قلب او ، غرق ناله شد بعد تو ، بانی گریه ها شد روضه خوانِ غم کربلا شد (السلام ای غریب مدینه ) کی رود ز خاطرت خاطرات شام ؟ کی رود ز خاطرت سنگ روی بام ؟ کاروان بی کس و مجلس شراب چوب خیرزان و لبهای یک امام ... ای وای از ، آن همه ستم ای وای از ، غربتِ حرم از سه ساله بگو آن اسیرِ درد با سرِ بی بدن تا سحرچه کرد ؟ ( ای حسین آبروی دو عالم ) تکرار #شاعر_رضا_یزدانی

#روضه_امام_محمد_باقر ( زبان حال امام باقر علیه السلام با حضرت رقیه سلام الله علیها ) #حاج_میثم_مطیعی تو یکسره در چشمِ لشکر بودی و من نه چون صاحب خلخال و زیور بودی و من نه فهمیدم آن لحظه که نامحرم تو را می زد از چند صورت مثل مادر بودی و من نه ما هر دو از بازار شامی‌ها گذر کردیم با این تفاوت که تو دختر بودی و من نه در معرض چشمِ حرامی بوده‌ایم اما آن لحظه تو محتاجِ معجر بودی و من نه حاجت گرفتی در خرابه من دلم می سوخت آن شب تو در آغوشِ یک «سر» بودی و من نه اما دوتایی مثل گل از ساقه افتادیم ما دست در دستان هم از ناقه افتادیم #شاعر_مجید_تال

#روضه_امام_محمد_باقر ( علیه السلام ) #حاج_میثم_مطیعی خاطراتی درون ذهنت هست از همان روز های کودکیت خاطراتی عجیب حک شده است در همه جای جای کودکیت حرف های نگفته ای داری بغض ها در گلوت پنهانند اشک هایت همیشه پنهانی است مردم از درد تو چه میدانند... مردم شهر تو نمیدانند که اسیری و شام یعنی چه مردم شهر تو نمیدانند سنگ از پشت بام یعنی چه... مینشینیم پای درد دلت درد دل های تو شنیدنی است با خودت درد و داغ آوردی مزه ی روضه ات چشیدنی است تو خودت شاهد قضایایی راوی درد های عاشورا در همین کودکی چه پیر شدی یادگار عزای عاشورا تو خودت توی کربلا دیدی خیمه هایی که شعله ور شده بود وقت رفتن غروب عاشورا پدرت دست بر کمر شده بود خطبه یا روضه هیچ فرقی نیست قسمت این بود بی نشان باشی خطبه ها را که عمه ات خوانده بهتر این است روضه خوان باشی گریه کارت شده نمیدانم که تو آن روزها چه ها دیدی شاید آقا دلیلش این بوده که سری از بدن جدا دیدی شیعه مدیون خطبه خواندن توست حرف های تو جاودان شده است گفته هایت چه عبرت آموزند مرهم زخم بی کسان شده است من دلم جایی دیگری گیر است گریه شد کار روز و شب هایم فکر بابا بزرگ پیر توام این شده ورد روی لب هایم.... چه بلایی سر تو آوردند بدن تو چرا بدون سر است من که باور نمیکنم اما قول شیخ مفید معتبر است #شاعر_جواد_پیشنماز

#نوحه_امام_محمد_باقر ( علیه السلام ) #حاج_میثم_مطیعی با غم و غربت شبای آه اومده بوی مُحرم میگن از راه اومده صدای یوسف از دل چاه اومده دادازغریبی ... دادازغریبی ... شکسته قلب عالَم وآدم نشسته توو دلای ما ماتم کُشتن امام مارو باز با سم با سم کینه ... آه ای مدینه... توو این داغ ، اگه بمیریمم کمه این شبها ، شروع ماه ماتمه آی عشاق ! مُحرمه مُحرمه ‏( ای آقا ، شهید شام وکربلا ) تکرار دلا میسوزه برا غربت شما برای قبر زار و خلوت شما چرا نمردیم تو شهادت شما ای وای بر ما... صد وای بر ما... با زهر کینه گشته ای مسموم از غربت زهرا شده مغموم مولای کربلائی مظلوم مظلوم و تنها ... مانند زهرا... ‏ این شبها ، بقیع تو اوج غربته قبر تو، مث همیشه خلوته با اینکه ، امشب شب شهادته ‏( یامولا ، شهید شام وکربلا ) دلا گرفته برای کرب وبلا رو لبمونه نوای کرب وبلا ما هم بشیم کاش فدای کرب و بلا فدای اکبر... فدای اصغر... همونجایی که لاله شد پرپر شد پاره پاره مَشک آب آور از روی تل صدای وای مادر حسین غریبه... حسین غریبه... شد زنده ، دوباره روضه ی فدک شما و رقیه رو زدن کتک یامولا یا لیتنا کنا معک ‏(یامولا یا لیتنا کنا معک) شاعر: #جواد_شیخ_الاسلامی

#امام_حسین_علیه_السلام #شب_جمعه_شب_زیارتی_ارباب من گریه می کنم که مصفّا کنی مرا مانند قطره راهی دریا کنی مرا گرچه برای روضه ی تو کم گذاشتم دارم امید این که تماشا کنی مرا با این دو قطره اشک عزایی که ریختم اصلاً بعید نیست مسیحا کنی مرا من را در این لباس عزایت کفن نما تا پیش چشم فاطمه زیبا کنی مرا آن قدر بین روضه ی تو گریه می کنم تا بین نوکران خودت جا کنی مرا گشتم مریض خسته ی دارالشفای تو با این بهانه ای که مداوا کنی مرا دور است از کرامت بی انتهای تو در روز حشر آیی و رسوا کنی مرا شب های جمعه راهی کرب و بلا شوم تا همنشین حضرت زهرا کنی مرا در بین گریه ام به سر و سینه می زنم تا داغدار زینب کبری کنی مرا #ارسالی از اعضای کانال العبد الحقر

زمینه شهادت امام باقر علیه السلام -(راحت شدم از این زمونه)راحت شدم از این زمونه حال دلم رو کی می دونه مثل تموم عمر دوباره میخواد دلم روضه بخونه تموم روضه ها رو دیدم من پا به پای عمه دویدم من مثل رقیه قد خمیدم من خدایا(کشته منو کربلا)۳ ۲ دیدم اتیش خیمه ها رو غارت سرخ کربلا رو نبرده پیکر من از یاد کعب نی ای بی حیا رو چشیده ام طعم اسیری رو تو کودکی مزه ی پیری رو شکستن دندون شیری رو خدایا...مگه میره از جلو چشمام خاطره ی اسیری شام با دست بسته رو سر ما اتیش می افتاد از در و بام تو کوچه ها ماهارو چرخوندند ما رو به اسم خارجی خوندند رد اون زخما رو تنم موندند خدایا...

#نوحه_امام_محمد_باقر ( علیه السلام ) #حاج_مهدی_رسولی ذکرِ دلِ شب : زیارتِ عاشورا اسبابِ طلب : زیارتِ عاشورا یک عمر به برکتِ « امامِ باقر » داریم به لب « زیارتِ عاشورا » #شاعرعادل_حسین_قربان هر سحر ، از سما میرسد ، این نوا ، ز ملائک لَعَنَ اللَّه ، اُمَّةً ، اَسْرَجَتْ وَ اَلْجَمَتْ وَ تَنَقَّبَتْ لِقِتالِکَ ثارَالله ، اَباعَبْدِاللَّه اَللّهُمَّ اجْعَلْ ، مَحْیایَ مَحْیا مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّد وَ مَماتی مَماتَ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّد برادرِ شهیدم شهادت مبارک

#شعر شهادت امام باقر علیه السلام  عاقبت آه کشیدم نَفسِ آخر را نفسِ سوخته از خاطره‌ای پرپر را روضه‌خوانیِ مرا گرم نمودی امشب روضه‌یِ آنهمه گُل ، آنهمه نیلوفر را آخرین حلقه‌یِ شب‌هایِ محرّم هستم شُکر اِی زَهر ندیدم سحری دیگر را باورم نیست هنوز آنچه دو چشمم دیده‌است باورم نیست تماشایِ تَنی بی سر را باورم نیست غروب و حرم و آتش و دود دیدنِ سوختنِ چـارقَدِ دختر را غارتِ خود و عَلَم ، غارتِ گهواره و مَشک غـارتِ پیرهن و غارتِ انگشتر را ذوالجَناحی که زِ یالَش به زمین خون می‌ریخت نیزه‌هایی که رُبودند سَرِ اکبر را آه در گوشه‌ی ویرانه که دِق مرگ شدیم تا که همبازیِ من زد نَفسِ آخـر را کمکِ عمّه شدم تا بدنَش خاک کنیم بیـن زنجیر نهان کرد تَنی لاغر را چنگ بر خاک زدم تا که به رویش ریزم سرخ دیدم بدنش ، تکّه‌ای از معجر را 🔸شاعر: حسن لطفی