. #حضرت_زینب #15رجب «زینب» خدا امروز نشانده ، اشک بر ارض و سماواتش دلِ عالم شکسته ، بُغض دارد کلّ ذرّاتش رجب در نیمه ی راهش ، دو زانو در بغل، گریان به ناگه زینبش رفت و شد از غم ، تلخْ اوقاتش تمامِ دردِ عاشورا ، نشسته سینه ی قلبش شهیدش کرده زینب را ، بلایا و جراحاتش گمانم‌چون‌علی(ع)، فُزتُ وَ ربّ الکعبه‌گویان، رفت به لب آورده جانش ، امّتِ خونوار و بدذاتش چه دارد زینب از صبرِ خدا ، نشْکست عاشورا! که رستاخیز در گودال دید از ارتفاعاتش میان قتلگه زد بوسه بر رگ های خورشیدش ندیده هیچ ، او الّا جمیلا در ملاقاتش اگر نازل شود قرآن ، دوباره بعدِ عاشورا تمامش را به زینب می‌شود تفسیرِ آیاتش حروف سوره ی مریم شده تفسیر عاشورا که باقی مانده زینب از میان امتحاناتش امامت منقطع می شد اگر زینب نبود عباس عجب گشت او علمداری ، به شامات و خراباتش چنان شد هیبت الله و نهیبی بر شیاطین زد بلادِ کفر لرزید از تکان های بیاناتش به قدری خطبه هایش تکیه زد بر منبرِ حیدر علی گویا که ناگه زنده گردیده در اصواتش شده هارونِ موسی بر علی بن الحسین، زینب تمامِ خطبه های ذوالفقارش گشته توراتش نشسته کنج خلوت با خدایش گرمِ صحبت شد شبِ شام غریبان با عبادات و مناجاتش چقدر او این اواخر آب رفته ، عینِ زهرا شد نمانده هیچ ، از بانو به غیر از نامِ ساداتش به چشمش نیزه زاری از سر «آلاله» ها دارد که روز و شب به اشکش رفته زینب بر زیاراتش شاعر: #الهه_پورحاجی_آلاله ✍ ................................................... @navaye_asheghaan

🏴زبانحال زینب کبری سلام ا... علیها 🎤#بانوای_حاج_علی_سیفی_افشار زینبم دلخستیم من بال وپر بشکستیم من اللی بش ایلدی حسین جان عشقیوه وابستیم من یولارداقالوب گوزلریم ای شاه لب عطشان گلسن ایدرم جانیمی قارداش سنه قربان حسین...........جان اوستیم من قلبیمی غملر سیخوبدی نالم افلاکه چخوبدی بیر یاریم گونده ایویمی یاحسین دردون یخوبدی بسترده برادر صولا صاقه دونورم گل زینب باجوین حالی یاماندی ئولرم گل حسین...........جان اوستیم من زینبون چوخدور ملالی اولموشام باشی بلالی هرغمون بیریانه قارداش دوشموشم سندن آرالی واردوریری غملی اوره گین داغلیه زینب بوآیریلیقا سس چکه بیر آغلیه زینب حسین...........جان اوستیم من غصه لر دیلدن سالوبدی صبریمی اَلدن آلوبدی شهرغربت ایچره قارداش گوزلریم یولدا قالوبدی قارداش دیمورم قبر ایوینه گل منی گوندر آخرلحظاتیمده باری قبلیه دوندر حسین...........جان اوستیم من گلمیشم سن جان ویرنده سنده تک گلمه گلنده شاید عباسیم اوتاندی قوللاری یوخدور بدنده احوالیمی بولسه توکه جاق عارضه قانیاش بیر یول اوتانوب قویما اوتانسون داخی قارداش حسین...........جان اوستیم من زینب ای محبوب سبحان دردیمه گل ایله درمان (بیکَسین) چوخ گویلی ایستیر اولا بیرده سنه مهمان قبرون کی خلاص اولدی خانم داعش الیندن اما اوره گون چوخ سیخیلوب غملر الیندن حسین...........جان اوستیم من التماس دعای فرج الاحقر مهدی عبادی

#حضرت_زینب_س_مدح_و_مصائب روی بام آفرینش آفتاب زینب است  رونق هر سفره‌ای از نان و آب زینب است  تو بگو چادر ولی در اصل این شمشیر اوست فاتح کرببلا تیغ حجاب زینب است ما رایتُ گفت؟! نه! کوبید بر روی یزید وحشت آل امیه از جواب زینب است گرچه شد پوشیه‌اش غارت رخش مستور ماند بال جبراییل در واقع نقاب زینب است گریه کرد و گریه کرد و شام را ویرانه کرد گریه کردن درس اول از کتاب زینب است دست‌هایش در طناب افتاده اما بسته نیست تا ابد حبل المتین ما طناب زینب است پرچم زینب به دست کوچک ام البکاست پس رقیه رهبر این انقلاب زینب است چادر خاکیش خاک سینه زن‌ها را سرشت هرکسی آباد شد، خانه خراب زینب است تا همه گفتند زینب، گفت زینب «یا حسین» این نگین زیبنده بر روی رکاب زینب است ای که دنبال برات کربلایی اربعین کربلا رفتن فقط با انتخاب زینب است ** جای شلاق و اسارت یا لباس پاره نه دیدن یک سر روی نیزه عذاب زینب است شاعران: #حسین_قربانچه و #سیدپوریا_هاشمی

#حضرت_زینب_س_مدح #مسدس شمس حجاب کبریا زینب است تجلی شرم و حیا زینب است روح مناجات و دعا زینب است شأن نزول إنّما زینب است فاطمه‌ی کرببلا زینب است دوای درد بی دوا زینب است ای نفس حضرت ختمی مآب دختر آسمانیِ بوتراب در صدف بحر شرف دُرِّ ناب «روی تو حسرتِ دلِ آفتاب موی تو شب ندیده حتی به خواب» مصحف مستور خدا زینب است بیا و جلوه‌ی پیمبر ببین شیرزنی چون یل خیبر ببین ادامه‌ی سوره‌ی کوثر ببین حسن حسن نیز مکرر ببین دوباره یک حسین دیگر ببین پنج تن زیر کسا زینب است شمس چراغ در این خانه‌ات ماه غبارِ در کاشانه‌ات ارض و سما گر شده پروانه‌ات یافته این‌گونه شفاخانه‌ات تهمت عقل است به دیوانه‌ات دوای ما نعره‌ی یا زینب است دانه‌ی تسبیح تو شمس ضحی چادر تو، پرچم حجب و حیا به زیر سایه‌ی تو عرش خدا نُه فلک از خاک رهت شد بنا خانه تو مطاف ارض و سما کعبه‌ی سیار خدا زینب است هیبت روی تو سرا پا علی فاطمه‌ای به شکل مولا علی نیست کسی مثل تو الا علی می‌وزد از نُطق تو هرجا علی لعن علی عدوک یا علی کوری چشم خصم با زینب است کرببلا دیده که پیغمبری فاطمه‌ای و یک تنه لشگری فاتح هر رزم چنان حیدری نیست اگر چه مثل تو خواهری حسین را برادر دیگری حسن به دشت کربلا زینب است پلک بزن شام و سحر خلق کن چشم بچرخان و قمر خلق کن حماسه‌ای بار دگر خلق کن به بانگ اسکوتو جگر خلق کن خطبه بخوان تیغ دو سر خلق کن آینه دار مرتضی زینب است گرمی عشق و هرم این تب یکی است تا به سحر مسیر هر شب یکی است هر چه نوشتیم مرکب یکی است «چنان که نام خالق و رب یکیس نام حسین و نام زینب یکیست» جان میان هر دوتا زینب است روز قیامت که جهان مضطر است بی سر و سامان صف محشر است عرصه‌ی حشر از نم گریه‌تر است هر که خودش مانده و بی یاور است غم نخورد آن که تورا نوکر است سایه‌ی روی سر ما زینب است در کف تو چرخ چو دستاس بود با نفست دهر پر از یاس بود خاک رهت گوهر و الماس بود بس که به اکرام تو حساس بود پله‌ی منبر تو عباس بود ستون خیمه‌ی سَما زینب است سیل کرم لحظه‌ی باریدنت گل بکشد منت گل چیدنت یاس در آرزوی بوییدنت «هیچ گلی ندیده خندیدنت مگر به لحظه حسین دیدنت» حسین را چهره گشا زینب است ازنگهت نور خدا منجلی هرچه خدا خواست تو گفتی بلی هیبت تو قصه‌ی هر محفلی «خواست که غم دست تو بندد ولی غم که بود در بر دخت علی» حیدر صحرای بلا زینب است آمده بر جنگ تو غم از الست کرببلا غم به بلا داد دست جنگ تورا حق به تماشا نشست «قامت تو قامت غم را شکست دخت علی را نتوان دست بست» فصل خطاب خطبه‌ها زینب است شاعر: #موسی_علیمرادی ✔️بعضی از ابیات بالا تضمین از استاد علی انسانی و استاد موسوی گرمارودی است @navaye_asheghaan

زینب ‌زینب استاد موذن زاده بفرماییدصوت اش

زینب زینب زینب کنز حیا زینب کان وفا زینب زینب زینب زینب درد آشینا زینب غرق بلا زینب غم قهرمانی زهرا نیشانی ای روح با ایمان جانیم سنه قوربان زینب زینب زینب سرگشته دوران آواره طوفان زینب زینب زینب حفظ عهد و پیمان شیر شه مردان زینب زینب زینب محبوبه جانان قرآنینه قوربان زینب زینب زینب کنز حیا زینب کان وفا زینب زینب زینب زینب درد آشینا زینب غرق بلا زینب غم قهرمانی زهرا نیشانی ای روح با ایمان جانیم سنه قوربان زینب زینب زینب شمشیر دو پهلو دان برنده بیان زینب زینب زینب زینب قارداش باشونین اوستونده زولفی آراران زینب زینب زینب زینب صحرای مصیبت ده غمنن قوجالان زینب زینب زینب زینب قارداش باشونین قانی زولفینده حنا زینب زینب زینب زینب پیمان حَقَ مظهر قرآنه او لان یاور زینب زینب زینب حجب و ادبه مظهر شأن و شرف منبر زینب زینب زینب دائم گوزی قان یاشلی باشینده قارا معجر دانلود مداحی زینب زینب موذن زاده اردبیلی زینب زینب زینب زهراسی اولن گوندن آماج بلا زینب زینب زینب زینب تعبیر رسا زینب تسبیح خدا زینب زینب زینب زینب محراب عبادت ده تفسیر دعا زینب زینب زینب زینب مشکل درجا زینب هر درده دوا زینب زینب زینب زینب پروندۀ خونین شاه شهدا زینب زینب زینب زینب محکم سوزی اوستونده مردانه دوران زینب زینب زینب زینب کاخ ستم و ظلمی قل باغلی یخان زینب زینب زینب زینب چوخ قمچی دگن باشی محمل ده یاران زینب زینب زینب زینب یولّاردا پرستاری حبُ الاُسرا زینب زینب زینب زینب سر قافله نهضت اوز نهضتنه قیمت زینب زینب زینب اولّ ده گورن عزت آخرده چکن ذلت زینب زینب زینب آغلار گزی غربتده قارداشلارونا حسرت زینب زینب زینب جان سینه ده سوئلرده وای بخته قرا زینب زینب زینب زینب هم نایب زهرایه هم دیننه پیرایه زینب زینب زینب آقزوندا شیرین سوزلر غمنن دولانان وایه زینب زینب زینب ایستکلی رقیه یینن قبری اولان همسایه زینب زینب زینب هیچ گور میین عمرینده بیر لحظه صفا زینب زینب زینب زینب جان نقدنه دین اوسته ارزان ورن زینب زینب زینب زینب غربت ده اولن یالقوز محتاج کفن زینب کنز حیا زینب کان وفا زینب موذن‌زاده

🔺سبک شعر #امام_حسین_شور #امام_حسین_زمینه #گودال شمر اگه بره ، سنان نمی گذره توو قتلگاهِ تو ، زمان نمی‌ گذره حتی ازت دمِ ، اذان نمی‌ گذره توو قتلگاهِ تو ، زمان نمی‌ گذره غروب شد ، آفتاب نشست شمر ولی از تنت پا نشد اذون شد ، نمازش رو بست راهِ حلقت ولی وا نشد یک زنِ تنهام چطور شمرو ازت جدا کنم پاشو اذون مغربه من به کی اقتدا کنم سید مظلوم من... با مرکب از تنِ ، برادرم گذشت آب از سرت گذشت ، آب ا سرم گذشت خودم دیدم چیا ، به مادرم گذشت آب از سرت گذشت ، آب از سرم گذشت خلاصه ، راحت شدی من بمیرم بهت سخت گرفت میدونم ، این نصف روز قدر یک عمر ازت وقت گرفت نذار جلو نامحرما تو رو بلند صدا کنم پاشو اذون مغربه من به کی اقتدا کنم سید مظلوم من... #محمد_صادق_باقی_زاده #امیرحسین_ثابتی ┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈

متن نوحه جانش به تو شده هدیه از رضا نریمانی ای خوش آن که جانش به تو شده هدیه خورده بر مزارش شهید زینبیه ای خوش عارفانی که رفتند پیِ سلوک باخدا ای خوش عاشقانی که گفتند ارواحُنا لَکِ فدا الله الله الله، فتبارک الله ای فدائیان زینب “یا اباعبدالله ، یا اباعبدالله” ای خوش آن نمازی که سجده‌اش به خون است ای خوش آن قنوتی که خواهشش جنون است این چنین نمازی رسانَد مرا به هر سعادتی این چنین قنوتی جوابش شود چنین شهادتی ذکر هر شب من تاب من تب من شد سعادتِ شهادت الله الله الله، فتبارک الله ای فدائیان زینب “یا اباعبدالله ، یا اباعبدالله” ای خوش آن جوانی که مانده پای مکتب سر نهاده آخر به پیش پای زینب ای خوش آن دلی که تپیده فقط به عشق دلبرش ای خوش آن تنی که چو دلبر رود به روی نی سرش ای خوش آن دلیران عاشقان، شهیدان آن فدائیان زینب الله الله الله، فتبارک الله ای فدائیان زینب “یا اباعبدالله ، یا اباعبدالله” دورم از رفیقان ببین شکسته بالم ای خوشا که زینب نظر کند به حالم ای خوش آن دمی که بگویند غم تو هم سر آمده با نگاه زینب شهادت به نام تو در آمده ای خوش این سعادت ای خوش این شهادت جان من فدای زینب الله الله الله، فتبارک الله ای فدائیان زینب “یا اباعبدالله ، یا اباعبدالله”

#شعر حضرت زینب سلام الله علیها «اول ماه صَفر بد سَفری بود حسین ساربانِ من عجب بدنظری بود حسین» راهِ یکساعته یک روز به طول انجامید کار این بی شرفان ، پرده دَری بود حسین سنگ خوردم سرِ بازار عجب دردی داشت دردِ سَر داشتَنَم ، دردسری بود حسین ای جگردارترین مَحرَم زینب ، بر نِی آنکه زن میزند از بی جگری بود حسین بعدِ بازار همه صورت مان نیلی شد بخدا از اَثرِ بی سپری بود حسین ته بازار یکی نام محلّی را گفت مردک مست عجب فتنه گری بود حسین آن محل چشمِ خریدار به ما داشت فقط کاش این شام بلا را سحری بود حسین حرف بد زد به ربابه بخدا آب شدم بی سبب بود فقط رهگذری بود حسین سر تو بر روی نِی بند نمی شد دیگر نیزه دارِ سر تو ، خیره سری بود حسین چه شد آنشب که تو به خانه ی خولی رفتی بعد از آن زلف سرت مختصری بود حسین ما عزیزان تو بودیم ولی خوار شدیم بعد تو قسمت ما دربه دری بود حسین 🔸شاعر: سید حسین میرعمادی @navaye_asheghaan

#رضاابوالحسنی: #حضرت_زینب_س_شهادت #حضرت_زینب_س_مصائب اگر دلواپسِ من بوده ای من بیشتر بودم میان بستگان خود به تو وابسته تر بودم رسیده لحظه ی مرگم سراغم را نمیگیری؟! به شوق دیدنت از صبح هی خیره به در بودم میان بسترم جان میدهم حالا تک و تنها منی که لحظه ی جان دادن چندین نفر بودم نگاه اولم را بین آغوش تو خندیدم از آن بدو تولد با تو یک جور دگر بودم نگاه آخرم گودال بودی گریه میکردم وَ از موی سرِ آشفته ات آشفته تر بودم هنوزم با مرور خاطراتت جان به لب هستم سه ساعت زخم خوردی و سه ساعت محتضر بودم میان التماس من تو را هر کس که آمد زد چه بر می آمد از این دستِ تنها؟! یک نفر بودم به ابن سعد رو انداختم آخرسر از غربت منی که از سخن با یک غریبه بر حذر بودم به پیش چشم من ده اسب از روی تنت رد شد تو خونین پیکر و من بیشتر خونین جگر بودم تو شأنت دامن زهراست نه مخروبه ی خولی سرت را از تنورش در میاوردم اگر بودم بهانه تا نگیرند از نبود تو یتیمانت برای بچه ها هم عمه بودم هم پدر بودم سوار ناقه ها کردم همینکه دخترانت را برای محملم دنبال مَحرَم در به در بودم تویی که شرط ضمن عقد من بودی، خبر داری؟! که من از کربلا تا شام با که همسفر بودم مرا بازار بردند و مرا آزار میدادند منی را که به عصمت در دو عالم مفتخر بودم تورا با خیزران میزد مرا ساکت کند دشمن حلالم کن برادر جان برایت دردسر بودم @navaye_asheghaan

شهادت حضرت زینب کبری( س) و چهلم شهید گمنام در سازمان جهاد کشاورزی استان مرکزی با مداحی کربلایی هادی صالحی

#حضرت_زینب_س_مدح #مسدس شمس حجاب کبریا زینب است تجلی شرم و حیا زینب است روح مناجات و دعا زینب است شأن نزول إنّما زینب است فاطمه‌ی کرببلا زینب است دوای درد بی دوا زینب است ای نفس حضرت ختمی مآب دختر آسمانیِ بوتراب در صدف بحر شرف دُرِّ ناب «روی تو حسرتِ دلِ آفتاب موی تو شب ندیده حتی به خواب» مصحف مستور خدا زینب است بیا و جلوه‌ی پیمبر ببین شیرزنی چون یل خیبر ببین ادامه‌ی سوره‌ی کوثر ببین حسن حسن نیز مکرر ببین دوباره یک حسین دیگر ببین پنج تن زیر کسا زینب است شمس چراغ در این خانه‌ات ماه غبارِ در کاشانه‌ات ارض و سما گر شده پروانه‌ات یافته این‌گونه شفاخانه‌ات تهمت عقل است به دیوانه‌ات دوای ما نعره‌ی یا زینب است دانه‌ی تسبیح تو شمس ضحی چادر تو، پرچم حجب و حیا به زیر سایه‌ی تو عرش خدا نُه فلک از خاک رهت شد بنا خانه تو مطاف ارض و سما کعبه‌ی سیار خدا زینب است هیبت روی تو سرا پا علی فاطمه‌ای به شکل مولا علی نیست کسی مثل تو الا علی می‌وزد از نُطق تو هرجا علی لعن علی عدوک یا علی کوری چشم خصم با زینب است کرببلا دیده که پیغمبری فاطمه‌ای و یک تنه لشگری فاتح هر رزم چنان حیدری نیست اگر چه مثل تو خواهری حسین را برادر دیگری حسن به دشت کربلا زینب است پلک بزن شام و سحر خلق کن چشم بچرخان و قمر خلق کن حماسه‌ای بار دگر خلق کن به بانگ اسکوتو جگر خلق کن خطبه بخوان تیغ دو سر خلق کن آینه دار مرتضی زینب است گرمی عشق و هرم این تب یکی است تا به سحر مسیر هر شب یکی است هر چه نوشتیم مرکب یکی است «چنان که نام خالق و رب یکیس نام حسین و نام زینب یکیست» جان میان هر دوتا زینب است روز قیامت که جهان مضطر است بی سر و سامان صف محشر است عرصه‌ی حشر از نم گریه‌تر است هر که خودش مانده و بی یاور است غم نخورد آن که تورا نوکر است سایه‌ی روی سر ما زینب است در کف تو چرخ چو دستاس بود با نفست دهر پر از یاس بود خاک رهت گوهر و الماس بود بس که به اکرام تو حساس بود پله‌ی منبر تو عباس بود ستون خیمه‌ی سَما زینب است سیل کرم لحظه‌ی باریدنت گل بکشد منت گل چیدنت یاس در آرزوی بوییدنت «هیچ گلی ندیده خندیدنت مگر به لحظه حسین دیدنت» حسین را چهره گشا زینب است ازنگهت نور خدا منجلی هرچه خدا خواست تو گفتی بلی هیبت تو قصه‌ی هر محفلی «خواست که غم دست تو بندد ولی غم که بود در بر دخت علی» حیدر صحرای بلا زینب است آمده بر جنگ تو غم از الست کرببلا غم به بلا داد دست جنگ تورا حق به تماشا نشست «قامت تو قامت غم را شکست دخت علی را نتوان دست بست» فصل خطاب خطبه‌ها زینب است شاعر: #موسی_علیمرادی ✔️بعضی از ابیات بالا تضمین از استاد علی انسانی و استاد موسوی گرمارودی است @navaye_asheghaan

متن نوحه جانش به تو شده هدیه از رضا نریمانی ای خوش آن که جانش به تو شده هدیه خورده بر مزارش شهید زینبیه ای خوش عارفانی که رفتند پیِ سلوک باخدا ای خوش عاشقانی که گفتند ارواحُنا لَکِ فدا الله الله الله، فتبارک الله ای فدائیان زینب “یا اباعبدالله ، یا اباعبدالله” ای خوش آن نمازی که سجده‌اش به خون است ای خوش آن قنوتی که خواهشش جنون است این چنین نمازی رسانَد مرا به هر سعادتی این چنین قنوتی جوابش شود چنین شهادتی ذکر هر شب من تاب من تب من شد سعادتِ شهادت الله الله الله، فتبارک الله ای فدائیان زینب “یا اباعبدالله ، یا اباعبدالله” ای خوش آن جوانی که مانده پای مکتب سر نهاده آخر به پیش پای زینب ای خوش آن دلی که تپیده فقط به عشق دلبرش ای خوش آن تنی که چو دلبر رود به روی نی سرش ای خوش آن دلیران عاشقان، شهیدان آن فدائیان زینب الله الله الله، فتبارک الله ای فدائیان زینب “یا اباعبدالله ، یا اباعبدالله” دورم از رفیقان ببین شکسته بالم ای خوشا که زینب نظر کند به حالم ای خوش آن دمی که بگویند غم تو هم سر آمده با نگاه زینب شهادت به نام تو در آمده ای خوش این سعادت ای خوش این شهادت جان من فدای زینب الله الله الله، فتبارک الله ای فدائیان زینب “یا اباعبدالله ، یا اباعبدالله”

یا حسین ع: 🎼 امام_زمان علیه‌السلام ترانۀ عشق ، بهانۀ عشق ، تو میراث جاودانۀ عشق زِ دیده نهان ، امیر جهان ، به دور تو گردم امام زمان مجنون لیلای من ، دوری ای وای من سوزان غمهای من ، میمیرم ناله خیزد از جان ، دل شد غرق طوفان اشکم همچون بارون ، میمیرم ... بیا بیا ، یوسف زهرا بیا ... ... مولا مولا ، بیا بیا بیا آقا ... غم غزلم ، عزیز دلم ، بیا و اجابت کن اَلعجلم سرود بهار، بیا تو نگار ، بیا که بگیرد دل از تو قرار بی تابِ روی تو ، حیران در کوی تو عطر دلجوی تو ، بی تابم هستی دلدار من ، آقا غمخوار من بین حال زار من ، بی تابم ... بیا بیا ، یوسف زهرا بیا ... ... مولا مولا ، بیا بیا بیا آقا ... تبسم تو ، تکلم تو ، دلم شده غرق ترحم تو حیات منی ، ممات منی ، تو تنها راه نجات منی هستم دلخون تو ، از غم محزون تو مولا مجنون تو ، آواره از چه پنهان رویت ، چشمم هر دم سویت حیرانم در کویَت ، آواره ... بیا بیا ، یوسف زهرا بیا ... ... مولا مولا ، بیا بیا بیا آقا ... حضرت_مهدی شور زمزمه

اذا زلزلت الارض ، زمین محشر عظماست چه شوریست چه غوغاست،از این حال زمین لرزه به دلهاست نه پستی نه بلندی و نه دریاست رسیدست همان روز قیامت ، همان لحظه موعود که فرمود خدا زود رسد زود... خلائق همه در حال فرارند، و بی تاب و قرارند آرام ندارند و این روز همان روز حساب است همان روز سوال است و جواب است که مردم همه اینگونه پریشند نه در فکر پسر یا پدر و مادر و فرزند همه در پی خویشند و مردم همگی مست ، همه بی خود و مدهوش که ناگاه رسید از سوی حق نغمه چاووش: الا اهل قیامت همه ساکت و سرها همه پایین و ای جمله خلائق همه خاموش ! شده گوش سراسر همه عرصه محشر پر از آیه کوثر،ملائک همه در شور غزل خوان همه سرمست شمیم گل حیدر،گل یاس پیمبر چه حالیست ، خبر چیست مگر کیست قدم رنجه نمودست به محشر یگانه گوهر حضرت داور، الله اکبر ... یا حضرت زهرا ، صدیقه اطهر... ملائک همگی بال گشودند و فرش قدم مادر سادات نمودند آری خبر این است ، امید همه آمد جبریل صدا زد که خلائق انگیزه خلق دو جهان فاطمه آمد و مبهوت جلالش همه ناس ، پیچید به محشر همه جا عطر گل یاس زهراست و آن وعده شیرین شفاعت،بر چشم ترش اشک نشستست چو الماس بر دست کبودش ، اسباب شفاعت همان دست جدا از تن عباس و زهرا شده گریان اباالفضل،هم گریه کن و نوحه سرای غم چشمان اباالفضل مردم همه ساکت همه مبهوت ، و حیران اباالفضل کین فاطمه ابر کرم و رحمت و عشق است کز او شده جاری به لب خشک زمین بارش باران اباالفضل ناگاه همه از دهن یاس شنیدند ، الله قسم میدهمت جان اباالفضل سوگند تو را حق دو دستان اباالفضل بر فاطمه ات بار الها تو ببخشا ، هر کس