اطلاعیه زمان برگزاری دوره بوستان سعدی به اطلاع شرکت کنندگان در دوره سعدی خوانی(بوستان)، می‌رساند که به یاری خدا اولین جلسه این دوره در روز چهارشنبه 3 مردادماه، ساعت 18:00 برگزار می شود. لینک (آدرس) و نحوه شرکت در کلاس از طریق پیام خصوصی در همین پیام‌رسان به عزیزانی که ثبت نام کرده‌اند ارسال خواهد شد. @nebeshtan

آسایش دو گیتی، تفسیر این دو حرف است با دوستان مروت، با دشمنان مدارا #امروز_با_حافظ @nebeshtan

گلستان سعدی، باب هفتم، حکایت شماره ۱۷. با صدای زنده یاد خسرو شکیبایی #سعدی @nebeshtan

نویسندگی و نوشتن تابه‌حال چند بار گوشه‌ی مبل یا کنج دنج ساکتی لم داده‌اید و لبخند‌زنان به رویاهای دور و درازتان فکر کرده‌اید؟ چند بار زمان از دستتان در رفته و وقتی به خود آمده‌اید از نور روز خبری نبوده یا غروب دلگیر به سیاهی شب نشسته بوده است؟ به‌خیال من، رویاها با ارزش‌ترین و زنده‌ترین بخش زندگی ما آدم‌هاست. رویاها دقیقا همان بخشی‌ست که به روزمرگی ما آلوده نیست: از جنس ایده‌آل‌ها و آرزوهاست. هر انسانی تا زمانی که می‌تواند رویا ببافد زنده است. چرا که رد پای خودش را در آینده می‌کارد. رد پایی که اگر هدف شود، آرام آرام سبز می‌شود و از دل خاک سر بیرون می‌آورد. نویسنده‌های هر سرزمینی متخصصان رویاپردازی یک ملت‌اند، نویسنده‌ها در پای یک ملت را در آینده می‌کارند؛ رویای زنان و مردان متفاوت، رویای زندگی‌ها، عشق‌ها و مرگ‌ها متفاوت، رویای نوع دیگر زیستن. اگر پا به سرزمین تازه‌ای گذاشتید کافی است نگاهی به ردیف داستان‌های تازه بیندازید تا بفهمید مردمانش هنوز چقدر زنده‌اند و چقدر امید به آینده در درونشان نفس می‌کشد. (آتوسا افشین‌نوید، کتاب «یک، دو. سه نویسندگی»، نشر افراز) #برای_نوشتن #نویسندگی #جرعه‌ای_کتاب #نکته @nebeshtan

استعداد نویسندگی در همه یکسان نیست. برخی قریحه ذاتی دارند مانند سایر هنرها و برخی در نویسندگی بی استعدادند. اما این به معنای بی‌خیال نوشتن شدن نیست؛ بلکه با کسب مهارت فنون نوشتن و تکرار و تمرین نوشتن، می‌توان قلمی روان و پخته داشت که درعالم امروز برای انجام هر کاری از امور تحصیلی و شخصی و اداری و ... چاره ای نیست جز این‌که بلدِنوشتن باشی. حتی اگر بخواهی یک پیامک دوستانه به کسی ارسال کنی باز نیازمند مهندسی کلمات و واژه‌ها هستی. خواه بخواهی متنی زیبا بنویسی و یا مقصودت را آن‌گونه که باید برسانی. #از_نوشتن @nebeshtan

آری همه باخت بود سرتاسر عمر دستی که به گیسوی تو بردم، بردم #ابتهاج @nebeshtan

سه راهکار برای غلبه بر اهمال کاری در نوشتن به عنوان یک هنرآموز نویسندگی، شما حتما با فاجعه وحشتناکی به نام اهمال کاری غریبه نیستید. هم او که سد راه بسیاری از هنرآموزان نویسندگی است. یک نیروی موذی که در گوش شما این‌گونه نجوا می کند: «اوه، ولش کن! بعداً می تونی این کار رو انجام بدی. فعلا چرا کمی توی شبکه های اجتماعی نمیچرخی؟» نکته مهم اینجاست که اهمال کاری دشمن درجه یک پیشرفت است. دزدی که پتانسیل هایت را از تو به سرقت می‌برد و تو را به پایین تر از حد متوسط می کشاند. شما اگر می‌خواهید واقعاً یک نویسنده باشید، باید با این هیولا، رودررو مبارزه کنید و با قدرت تمرین مداوم او را از پای درآورید. حقیقت این است که نوشتن مهارتی است که مستلزم دقت و تمرین و توجه مداوم است. چیزی نیست که به طور جادویی شکل بگیرد. لذا به تمرین و فداکاری و نظم نیاز دارد. حالا ببنیم چگونه می توانید بر آهنگ مخالف تعلل غلبه کنید و شروع به ایجاد عادت نوشتاری در خود کنید. عادتی که هم در تحصیل و هم شئون دیگر زندگیبه شما کمک کند؟ در اینجا چند استراتژی را با شما در میان می گذارم: 1. نوشته‌های اولیه‌تان را دوست داشته باشید: یکی از بزرگ‌ترین موانع نوشتن، ترس از درست نشدن آن در بار اول است. اما واقعیت این است که اولین نوشته‌ها، تقریباً همیشه درهم و برهم هستند. نسخه‌هایی خام و صیقل نشده از ایده های شما. نقطه‌های شروعی که می توانید آن‌ها را اصلاح و بهبود ببخشید. نوشتن را شروع کنید از بد و ناقص بودن آن نگران نباشید. همه این‌ها در فرآیند ویرایش اصلاح می شوند؛ 2. برای خودتان زمان نوشتن اختصاص بدهید: با نوشتن خود مانند هر کار مهم دیگری در زندگی خود رفتار کنید. زمان اختصاصی را در تقویم خود ثبت کنید و آن را به عنوان یک قرار ملاقات غیرقابل کنسل شدن در نظر بگیرید. خواه 30 دقیقه در روز یا دو ساعت در آخر هفته باشد، ثبات یک نکته کلیدی است. با گذشت زمان، این روال به یک عادت تبدیل می شود و عمل نوشتن کمتر شبیه یک کار سخت و بیشتر شبیه بخشی طبیعی از روز شما خواهد بود. 3. مزاحمین و قاتلی زمان را از خود دور کنید: در عصر دیجیتال، خیلی آسان است که با طومار بی‌پایان رسانه‌های اجتماعی، فریب خرید آنلاین یا وسوسه تماشای بی‌وقفه جدیدترین سریال‌های فیلیمو، فیلم نت، نتفیلیکس و ... منحرف شوید. برای خود حد و مرز تعیین کنید و یک محیط نوشتن بدون حواس پرتی ایجاد کنید. تلفن خود را خاموش کنید، صفحات و موضوعات غیر ضروری را ببندید و فقط روی نوشته و تمرینتان تمرکز کنید. به یاد داشته باشید، مسیر تبدیل شدن به یک نویسنده ماهر با تمرین مداوم و پشتکار هموار می‌شود. پس نفس با توکل و تکیه بر اعتماد به نفس خود، عوامل اهمال کاری را از خود دور کنید و نوشتن منظم را شروع کنید. هرچه بیشتر تمرین کنید، مهارت‌هایتان بیشتر می‌شود و به شناخت کامل توانایی های خود به‌عنوان یک نویسنده نزدیک‌تر می‌شوید. طی این راه، ممکن است آسان نباشد، اما نتایج آن بسیار ارزشمند خواهد بود. سخن آخر این که دست از تلاش و تمرین برندارید. روز به روز، و آرام آرام، عادت به نوشتن را در خود شکل بدهید. #از_نوشتن #مهارت_نویسندگی #موفقیت @nebeshtan

توصیه میکنیم این پادکست را هم درباره اهمال کاری در نوشتن، گوش کنید.

بیا که ما سپر انداختیم، اگر جنگ است #سعدی @nebeshtan

تو کلمه‌ی ابد را دوست نداری. می‌گفتی: «یهودی‌ها چقدر کم‌عقلند. این چه شعار پوچی است که روی تابلوها می‌نویسند و بالا می‌برند و می‌گویند قدس پایتخت ابدی دولت اسرائیل است؟ هرکس از ابد حرف بزند از تاریخ بیرون رفته. ابد ضد تاریخ است. هیچ چیز ابدی‌ای وجود ندارد. حتی خدایان را ما عرب‌ها خوردیم. در جاهلیتمان خدایی از خرما ساختیم و خوردیم. چون گرسنگی از ابد مهم‌تر است. حالا می‌آیند و می‌گویند که قدس پایتخت ابدی است. حرف مفت است. این یعنی شروع کرده‌اند که مثل ما بشوند، شکست‌پذیر بشوند.» گفتی ما هیچ‌وقت آن‌ها را شکست نمی‌دهیم، کمکشان می‌کنیم خودشان خودشان را شکست بدهند. هیچ‌کس از بیرون شکست نمی‌خورد. هر شکستی درونی است و آن‌ها از وقتی شروع کردند به بالا بردن تابلوهای شعار ابد، در گردونه‌ی شکست افتادند و ما باید کمکشان کنیم. 📘 دروازه‌ی خورشید، الیاس خوری، ترجمه‌ی نرگس قندیل‌زاده، نشر نی، صفحه‌ی ۱۵۶ #جرعه_ای_کتاب @nebeshtan

«دارو فروش خسته‌دلان را دکان کجاست؟» خواجوی کرمانی @nebeshtan