🔶 زاغ و لک لک مولوی می گوید: دیدم یک زاغ و یک لک لک با هم رفیقند. تعجب کردم که آخر قدر مشترک زاغ و لک لک چیست؟! وقتی جلو رفتم دیدم هر دو لنگند، فهمیدم که این لنگی سبب شده که این دو با یکدیگر رفیق شوند. آری! گاهی تنها یک درصد اشتراک باعث رفاقت و دوستی دو نفر می شود. آن حکیمی گفت دیدم در تکی‏ در بیابان زاغ را با لکلکی‏ در عجب ماندم بجستم حالشان‏ تا چه قدر مشترک یابم نشان‏ چون شدم نزدیک و من حیران و دنگ‏ خود بدیدم هر دوان بودند لنگ‏ @normah

🔻برای ســــــفارش طـــرح خـــــاتــم پــــیـــام دهــیـــد : @Hgraphics #پروفایل_زیبا #نور_ماه

همه کارم ز خود کامی به بدنامی کشید آخر نهان کی ماند آن رازی کز او سازند محفل ها ┈┄┅═✾ معنای کلمات ✾═┅┄┈ [ خود کامی ] خود رایی؛ یعنی کسی که به میل خود و آنچه که دلش طلب کند، عمل می کند [ محفل ] مجلس، انجمن [ محفل ساختن ] مجلس به پا کردن ┈┄┅═✾ شرح ✾═┅┄┈ تمام بدنامی ها و رسوایی های من بخاطر این است که من یک آدم خود رایی هستم، تابع و دنبال دلم هستم و همین است که من را رسوا کرده؛ یعنی خود کامگی آدم را رسوا می کند. این خود کامی تا زمانی پوشیده و بصورت راز می ماند و اما از یک نقطه ی دیگر مجلس ها به پا می کنند و از این خود کامگی های من سخن ها خواهند گفت و از آن محافل و مجالس، آرام و آرام به دیگران می رسد و همه متوجه می شوند و آن وقت من پیش همه رسوا خواهم شد و دیگر این راز کی نهان می ماند؟ #نور_ماه #غزلیات_حافظ @normah

نـــــــــه تــــــــــو آنــــــــی کـــــــــه هــــــمــانی نــــــــــه مـــــــن آنــــــــــم کـــــــــه تـــــــو دانـــــــی @normah

🔶 مـــــردان نـــمـــاز نماز و عبادت یکی برخاسته از معرفت است و دیگری از مردم و جهل که یکی را دوزخ ببرندش و دیگری سوی پروردگارش. و هر دو مقصد اند، و لیک تو کدام خواهی؟ کلید در دوزخ است آن نماز که در چشم مردم گزاری دراز می گویند: امام سجاد علیه السلام و عبدالله بن عباس و عبدالله بن وهاب(رئیس گروه خوارج) صاحب سجده های طولانی بودند که اثر سجده بر زانو های آنها نمایان بود، و از این رو به آنان «ذوالثفنات الثلاثه» می گفتند! دیار علی و الحسین و جعفر و حمزه و السجاد ذی الثفنات اما ارمغان این نماز و سجده های طولانی چیست؟ سجاد و فرزند وهب به یک سوی نماز اثر سجده هست به کدامی جهاز؟ می گویند: روزی داود پیمبر گفت: چنان عبادت کنم که احدی ندیده باشد که او وقتی از عبادتش فارغ آمد، وزغی دید که این وزغ چه زیبا گفت: من در هر شب هزار تسبیح که با هر تسبیحی سه هزار حمد توام است انجام می دهم، و من گاهی در عمق آن هستم و در آن حین صدای پرنده ای در هوا می شنوم و فکر می کنم که او گرسنه است و من از قعر آب بالا می آیم و در روی آب گردش می کنم که آن پرنده مرا ببیند و بخورد، با اینکه هیچ گناهی ندارم. بنابراین عجب به خود راه مده. آموز از وزغ پیمبر آموز که نیاز آورد هر دم و روز @normah

🔶 نــــــور و تــــاریــکــی برخی از مردم در حالت "غمیس" به سَر می برند؛ یعنی در شب بسیار تاریکی که نمی توانند دیو را با حور تشخیص دهند و گویا خود ظلمت اند. «غمیس» یعنی شب تاریک و ظلمت و شی ای که برای مردم ظاهر نمی شود و بعدا هم نمی فهمند که وجود دارد! ولیکن چو ظلمت نداند ز نور چه دیدار دیوش چه رخسار حور @normah

حضوری گر همی خواهی از او غایب مشو حافظ متی ما تَلْقَ من تهوی دَعِ الدنیا و اهملها ┈┄┅═✾ معنای کلمات ✾═┅┄┈ [ حضور ] حضور یافتن خداوند در زندگی، حضور یافتن انسان در بارگاه حق [ غیبت ] در کلام عارفان به معنای فراموشی است [ متی ] وقتی که [ ما ] "ما" در اینجا حرف زائد است و برای تأکید می آید و لذا معنای مستقلی ندارد [ تلق ] دیدار می کنی، ملاقات می کنی [ من ] کسی که [ تهوی ] از ریشه ی "هوی یهوی" به معنای دوست داشتن و "تهوی" یعنی دوست می داری [ دع ] از ریشه ی "ودع یدع" یعنی رها کردن، واگذارکردن [ اهمل ] از ریشه ی "إهمال" یعنی بی مصرف گذاشتن، فراموش کردن ┈┄┅═✾ شرح ✾═┅┄┈ حافظ می خواهی خدا در زندگی ات حضور پیدا کند؟ حافظ می خواهی تو هم در بارگاه الهی حضور پیدا کنی و به تو راه بدهند؟ پس از او غایب نشو حافظ؛ یعنی او را فراموش نکن و بخاطر موقعیت و قدرتی که در دنیا پیدا کردی از خدا غافل نشو که مگر تو خدا را دوست نداری؟ «متی ما تَلْقَ من تهوی» وقتی که ملاقات و دیدار می کنی با کسی که دوست می داری، اگر چه تمام دنیا هم برای تو باشد «دَعِ الدنیا» رها کن و بگذر از این دنیا «و اهملها» و فراموشش کن؛ شتر دیدی ندیدی! #نور_ماه #غزلیات_حافظ ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________