🟣 ‏و اگر خدا بخواهد خيرى به تو برساند، هيچ‌کس نمی‌تواند فضل و لطف او را از تو برگرداند. «وَ إِنْ يُرِدْكَ بِخَيْرٍ فَلَا رَادَّ لِفَضْلِهِ» ‏‌ ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________

🟣 ● از دیدگاه سعدی دو چیز است که فقر را ريشه کن می کند: اولی "انصاف" است که مسئولان حکومتی باید نسبت به مردم داشته باشند و دیگری "قناعت" است که مردم باید از آن برخوردار باشند. خواهندهٔ مَغْرِبی در صفِ بزّازانِ حَلَب می‌گفت: ای خداوندانِ نعمت، اگر شما را انصاف بودی و ما را قناعت، رسمِ سؤال از جهان برخاستی. ● انصاف از برترین اعمال شمرده شده که نتیجه آن پسندیدن آن چیزی برای مردم است که برای خود می پسندد (سَيِّدُ الْأَعْمَالِ ثَلَاثَةٌ إِنْصَافُ النَّاسِ مِنْ نَفْسِكَ حَتَّى لَا تَرْضَى بِشَيْ‏ءٍ إِلَّا رَضِيتَ لَهُمْ مثله) و در این صورت است که مردم راضی می شوند که او حاکم باشد و حکم بدهد. مَنْ أَنْصَفَ اَلنَّاسَ مِنْ نَفْسِهِ رُضِيَ بِهِ حَكَماً لِغَيْرِهِ ● و قناعت زندگی مردم را پاکیزه می کند و به آنها حیات طیبه می بخشد، همانطور که وقتی از امیرالمؤمنین علیه السلام سوال شد که حیات طیبه جیست؟ ایشان در پاسخ فرمود: قناعت است. وَ سُئِلَ (علیه السلام) عَنْ قَوْلِهِ تَعَالَى "فَلَنُحْيِيَنَّهُ حَياةً طَيِّبَةً"، فَقَالَ: هِيَ الْقَنَاعَةُ ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________

🟣 عاشق جزء معشوق نمی بیند و حُسن او از هر چه در جهان باشد، عزیز تر و بهتر است. و اگر کسی بگوید: ممکن است عزیز تر از معشوق تو هم یافت بشود؟ با لطافت و ملاحتی خاص پاسخ می دهد: آری! ممکن باشد؛ ولی مرا جزء او مراد دیگری نیست 🙂 خود به حسن روی تو کس نیست در جهان یا هست و نیستم ز تو پروای دیگری ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________

🟣 ● قرآن مثالی می زند برای کسی که تکه های وجودی خودش را از دست داده است و از این رو می فرماید: مردی را که مملوک شریکانی است که درباره او پیوسته با هم به مشاجره مشغولند، و مردی که تنها تسلیم یک نفر است؛ آیا این دو یکسانند؟! حمد، مخصوص خداست، ولی بیشتر آنان نمی‌دانند. ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا رَجُلًا فِيهِ شُرَكَاءُ مُتَشَاكِسُونَ وَرَجُلًا سَلَمًا لِرَجُلٍ هَلْ يَسْتَوِيَانِ مَثَلًا ۚ الْحَمْدُ لِلَّهِ ۚ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا يَعْلَمُونَ ● آری! یکسان نیست کسی که وجودش معطوف به یک نفر است با آنکه وجودش تکه تکه شده و در گونه های مختلفی تعلق گرفته و نشسته است. مولانا می گوید: خاصیت عشق این است که آدم را حتی از خودش نیز خالی کند و تمام وجودش را مصروف یک نفر سازد. خالی از خود بود و پر از عشق دوست پس ز کوزه آن تلابد که دروست هر یکی را هست در دل صد مراد این نباشد مذهب عشق و وداد ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah ________

🟣 تمام اجزاء جدا شده را در محور عشق جمع کنید... جمع باید کرد اجزا را به عشق تا شوی خوش چون سمرقند و دمشق ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah ________

🟣 ● اگر فقیری چیزی از تو طلب می کند، به او عطا کن، وگرنه ظالم به زور از تو می ستاند. چو سائل از تو به زاری طلب کند چیزی بده وگرنه ستمگر به زور بستاند ● اگر از پرداخت آنچه که برعهده تو است بگریزی، روزی تبدیل به بارکش بی مزد ظالمی خواهی شد. گر بگریزی ز خراجات شهر بارکش غول بیابان شوی ● هیچ بنده ای نیست که از یاری و کمک به برادر مسلمان خود و تلاش در راه نیازش، چه برآورده شود و چه نشود، خودداری کند و امتناع ورزد، جز آنکه گرفتار تلاش [بر آوردن] حاجت کسی شود که علیه او مرتکب گناه گردد و اجری هم نخواهد داشت. و هیچ بنده ای نیست که از صرف هزینه و خرجی در راه خدا بخل ورزد جز آنکه گرفتار صرف مخارج چند برابر آن در آنچه خدای را به خشم آرد، گردد. مَا مِنْ عَبْدٍ يَمْتَنِعُ مِنْ مَعُونَةِ أَخِيهِ الْمُسْلِمِ- وَ السَّعْيِ لَهُ فِي حَاجَتِهِ قُضِيَتْ أَوْ لَمْ تُقْضَ- إِلَّا ابْتُلِيَ بِالسَّعْيِ فِي حَاجَةٍ- فِيمَا يَأْثَمُ عَلَيْهِ وَ لَا يُؤْجَرُ- وَ مَا مِنْ عَبْدٍ يَبْخَلُ بِنَفَقَةٍ يُنْفِقُهَا فِيمَا يُرْضِي اللَّهَ- إِلَّا ابْتُلِيَ بِأَنْ يُنْفِقُ أَضْعَافَهَا فِيمَا أَسْخَطَ اللَّهَ. ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________