میخوام‌امشب‌براتون‌از‌درد ِدل ِ‌خانوم‌حضرت‌زینب‌بگم‌... این‌خانوم‌بعدش‌مادرش‌دیگه‌اون‌زینب‌قبلی‌نشدا‌..💔

وقتی‌مادرشون‌بین‌در‌و‌دیوار‌گیرافتادن‌ی‌لحضه‌زینب‌خشکش‌زد... باخودش‌گفت‌الان‌چیکار‌کنم؟!:) برم‌بابامو‌بگیرم‌که‌نبرن؟! برم‌حسینو‌بگیرم‌خودشو‌نزنه؟! برم‌حسنو‌جدا‌کنم‌از‌مادر؟! یا‌برم‌دست‌مادرو‌بگیرم؟!:)

پدرش‌و‌که‌بردن‌،تازه‌فهمید‌چیشده... تازه‌فهمید‌حسین‌انقد‌گریه‌کرده‌صداش‌در‌نمیاد... تازه‌فهمید‌حسن‌رو‌بدن ِ‌مادر‌بیهوش‌شده... تازه‌فهمید‌بچه‌مادرش‌سقط‌شده... خانوم‌دیگه‌طاقت‌نداشت:)

درد‌کشیدای‌مادرشو‌میدید.. گریه‌های‌پدرشو‌میدید:) اما‌هیچ‌کاری‌ازدستش‌برنمیومد...

شنیدی‌میگن‌دخترا‌بابایین؟! زینب‌وقتی‌باباشو‌بی‌پناه‌میدید‌میشکست؛💔

تو‌عالم‌خودش‌بود‌؛ یهو‌دید‌دیگه‌مادرش‌نفس‌نمی‌کشه... دید‌دیگه‌از‌سینش‌خون‌نمیاد... زینب‌کوچیک‌بود‌واسه‌از‌دست‌دادن ِ‌مادر!🙂💔

با‌گریه‌حسینو‌فرستاد‌بره‌مسجد‌دنبال‌باباش:) وقتی‌باباش‌رسید.. سر‌زانو ِ‌مولا‌پاره‌بود‌..(: لباساش‌خاکی‌بود؛ مولا‌بعد ِ‌دیدین ِ‌زهرا‌تو‌اون‌حال شکست🙂💔

شب‌شد‌و‌زینب‌هردقیقه‌بی‌قرارترمیشد...

مولا‌به‌کمک‌اسما‌،خانوم‌فاطمه‌زهرا‌رو‌غسل‌دادن؛ پدرش‌با‌اشک‌پاره‌چه‌ایی‌که‌برای‌ ِقنداقه‌محسنش‌خریده‌بود‌و‌کفن‌کرد‌برای ِ‌‌پاره‌تنش💔🥲

چوب‌هایی‌که‌برای‌گهواره‌محسنش‌خریده‌بود‌و‌با‌اشکی‌که‌خشک‌نمیشد‌تابوت‌درست‌کرد‌واسه‌خانومش؛🙂

تابوت‌اماده‌شده‌بود.. زینب‌دست‌حسینو‌گرفت‌؛حالش‌خیلی‌بدتر‌از‌حیسن‌بود‌.. اما‌خودشو‌نگه‌داشت🙂

هی‌در‌گوش ِ‌حسن‌و‌حسین‌میگف‌گریه‌نکنین‌صدامونو‌میشنون🙂..