فقر و قناعت آبروی ماست می برد ☺️

اشراف رهبر انقلاب بر شعر نیمایی در دیدار شاعران و اساتید زبان فارسی 🔹 ماشاالله ☺️

شعر و صدای استاد #فاضل_نظری مراسم رونمایی کتاب #اکنون

شاعر بالاخره احساساتی است، شاعر منعطف است، عاطفی است؛ باید احساساتی نشود. در مواجهه‌ی با مسائل، احساساتی نشوند، فکر کنند و صحنه را درست شناسایی کنند و در مقابل آنچه وجود دارد احساس تکلیف کنند، آن تکلیف را با هنری که خودشان دارند انجام بدهند. اگر چنانچه این کار انجام نگیرد، هر چه هم هنر بالا باشد، نمیشود انسان برایش قیمت قائل بشود؛ گفت: ✏️میِ نابی ولی از خلوت خُم به ساغر چون نمی‌آیی چه حاصل؟ 💻 Farsi.Khamenei.ir

#علی_جانم #محمد_سهرابی

هر پنج 🌸 پر از سیاه و سپیدیم همچو عرصه شطرنج پر از نشاط و امیدیم و پر ز غصه و از رنج خرابه ایم و پر از مار و کژدم و اثر گنج بیا که ساعد و بازو و روی و پنجه و آرنج نهاده ایم چنان سگ سر مزار تو هر پنج 🌼 شکسته می دمد از من دلی که ناله ندارد شکسته باد سری کز درت حواله ندارد خراب باد دلی کز رخت پیاله ندارد قلم، دوات و خط و کاتب و رساله ندارد مگر به باد رود جمله بر نثار تو هر پنج 🌺 سکوت محض دویده است در خیال تبسم تبسمی که رسد خنده بر کمال تبسم نداد جاه تو بر عاشقان مجال تبسم حواس جمع شد از لطف پایمال تبسم حواس خمسه ما ذبح خنده دار تو هر پنج 🌸 بریز در قدحم باده ای حکومت کامل بکش به صفحه من خطی از سلاسل باطل مرا خلاص کن از این سلاسلم ز مراحل وجود و نیستی و دوزخ و بهشت و منازل اگر تو حکم کنی می شود غبار تو هر پنج 🌼 نبی نبی شده از تو ز توست مرسل مرسل تویی مفصل خالص تویی خلاصه مفصل چنین شده است مبرهن چنین شده است مسجل تشیع و حنفی مالکی و شافع و حنبل نهاده گردن خود زیر ذوالفقار تو هر پنج 🌺 نجف به رقص درآرد مرا به رغم کسالت ز لطف کم نگذارد علی به رغم جلالت به اختیار کشیدم ز جبر خویش خجالت خلیل و موسی و عیسی و نوح و ختم رسالت نشسته در علم جبر و اختیار تو هر پنج 🌸 برون علیست ز حرف و برون علیست ز اوصاف برون ز ننگ محیط و برون ز حیطه اطراف برون ز غیر به جز خود هم از خلائف و اسلاف بهشت و دوزخ و دنیا و هم جهنم و اعراف به هیچ نیز نیرزند بی کنار تو هر پنج 🌼 چو جبرئیل به شوقت شکفته آید و رقصد چه جای عیب که چون من تو را ستاید و رقصد فقط نه دوست به مردن غزل سراید و رقصد به روز واقعه مرحب زره گشاید و رقصد حواس خمسه عالم به چنگ تار تو هر پنج 🌺 درآ به مجلس ما بر خلاف رای ستیزان نشسته اند غلامان ستاده اند کنیزان به سلطه تا که نشستی نشست ناز عزیزان صراط و نامه اعمال و قبر و محشر و میزان قیام کرده تماما به افتخار تو هر پنج 🌸 به اعتبار تو منبر به اعتبار تو گنبد به اعتبار تو آتش به اعتبار تو معبد به اعتبار تو شد هر که شد رسول مؤید خلیل و موسی و عیسی و نوح و حضرت احمد گرفته اند نبوت به اعتبار تو هر پنج 🌼 اگر طهور شود منجسی به آب مضافی رسد عدوی علی از کدورتش سوی صافی ببند کام و مزن نزد شاه حرف اضافی بحار و مختصر و عروه و مکاسب و کافی عریضه ایست که افتاده در بحار تو هر پنج 🌺 بیا که خون دلم میچکد ز خنجر بالغ به سلطه تو درآمد فلک بدون مبالغ شدی بدون مبالغ ز دست مسئله فارغ فقیه و صوفی و غداره بند و عام و نوابغ بدون دام شده یک سره شکار تو هر پنج 🌸 چه لعبت است نمودی به دوستان نحیفت چگونه بار کشم زیر عشوه های ظریفت مرا به خواب نمیشد شوم به غصه حریفت بیا که ابرو و خال و خط و دو چشم شریفت هدر نموده مرا مثل خون به کار تو هر پنج 🌼 به جز تو کیست در این بزم قدس لایتغیر به جز تو کیست به کیفیت اینقدر همه حیدر به جز تو کیست همه فرع و اصل و جزء و کل آخر حسین و زینب و عباس و اکبر و علی اصغر نشسته اند همه داخل مزار تو هر پنج 🌺

هوالعزیز . من شرابم، شادی ام، شیون نمی آید به من رودی از روحم، سراب تن نمی آید به من . از غزل #کوچ . شعرخوانی #حسن_خسروی_وقار در پیشگاه امام پایداری ها، حضرت آیت الله خامنه ای. ۱۶ فروردین ۱۴۰۲ شمسی مصادف با نیمه ی رمضان ۱۴۴۴ قمری. . @hasankhosravivaghar

تقدیم به اوّلین شهیدِ محراب حضرتِ علی بنِ ابی طالب علیه السلام نمک یا شیر ؟ امشب بر کدام اصرار خواهد کرد چه شیری روزه اش را با نمک افطار خواهد کرد نمی دانم چرا در پاسُــــخِ دلشــــوره هایِ شَـــهر فقط " فُزت و ربِّ الکعبه " را تکــرار خواهد کرد نگــــاهِ آخــرش را " امِّ کُلثوم " اشــــک می ریزد وداعِ آخــــرش را با در و دیــــوار خواهــــد کرد به مسجد می رود مِسمــــار می گیرد عبایش را ولی امشب علی خون بر دلِ مِسمار خواهد کرد مبادا که قضــــا گــــردد نمــــازِ " ابـنِ مُلجم ها " علی از خوابِ غفلت مرگ را بیــــدار خواهد کرد بزن شمشیــــر شیــــرِ خسته از زخـــمِ زبان ها را مگر این سمّ اثر در حیــــدرِ کــــرّار خواهد کرد ؟ بزن شمشیــــر انگار آسمان هم چشم بر راه است که امشب ماه با خورشیدِ خود دیدار خواهد کرد امیری را شبانــــه اشــــک ها بر دوش می بُردند شبِ تشییع هم عاشق ، نَظر بر یــــار خواهد کرد شنیدم پیرمــــردِ کــــورِ در ویرانه ای می گفت : زمانه کوفه ی بعد از علی را خــــوار خواهد کرد #ابراهیم_زمانی

سید مجتبی اقوامی

مفتقرا متاب رو از در او به هیچ رو زانکه مس وجود را فضه ی او طلا کند #کمپانی

🌼شعرخوانی خانم زهرا سپه‌کار با موضوع شغل #خانه‌داری🎙 من یک زنم آزادی‌ام را دوست دارم ایرانی‌ام آبادی‌ام را دوست دارم هم مادر و مادربزرگم خانه‌دارند این شغل مادرزادی‌ام را دوست دارم 🌸 دیدار رمضانی شاعران و‌اساتید ادبیات فارسی با رهبرانقلاب 🌻 ۱۴۰۲/۱/۱۶

بسم الله الرحمن الرحیم تناقض از پیمبر یا خدا درباره‌ی حیدر بپرس یعنی از گوهرشناسان قیمت گوهر بپرس گل به خوبی می‌شناسد باغبان خویش را وصف ساقی نجف را از میِ کوثر بپرس معنی مرد خدا را نیمه‌شب از نخل‌ها معنی شیر خدا را روز از لشکر بپرس هیچ دیواری نمی‌شد مانع راه علی از شکاف کعبه و دروازه‌ی خیبر بپرس در دل تاریخ آوای "سلونی" زنده است مشکلات سخت را از صاحب منبر بپرس نه! فرار از جنگ هرگز در مرام شیر نیست قصه را از بدر یا احزاب یا خیبر بپرس گاه برتر می‌شود یک نوکر از صد پادشاه این تناقض علتی دارد که از قنبر بپرس بین شعله با علی یا در گلستان بی‌علی؟ شوق آتش را از ابراهیم پیغمبر بپرس # جمع خواهد شد محمد با علی در یک بدن؟ ما نمی‌فهمیم این را از علی‌اکبر بپرس #مجتبی_خرسندی #مدح_امیرالمومنین #اللهم_عجّل_لولیک_الفرج @Mojtaba_khorsandi

می شد کنار رود فرات کاخ سبز ساخت کاخی بلندتر از خانۀ خدا؛ . «آن کفش های وصله دار» علیرضا قزوه #علی_جانم @Soore_tv4

🖤من نجف را به جهان نفروشم🖤 مثنوی دلربای مناجات حضرت اميرالمومنین علی (علیه السلام)؛ سروده ‌آيت‌الله العظمی حاج آقالطف الله صافی گلپايگانی شب به گوش آمدم از سوى حجاز ناله و صوت و مناجات و نياز ناله‌اى كز دل پاكی خيزد حالت شوق و نشاط انگيزد نغمه‌اى روح‌نشين، جان‌پرور اندر آن سرّ حقيقت مضمر ناله پرشور و صدا پرسوز است شب ز انوار تجلّی روز است رهروى حاكم مُلك و ملكوت بنده‌اى واقف سرّ لاهوت عاشقی مست ز صهباى وصال گشته با خالق خود گرم مقال حمد می‌گفت و ستايش می‌كرد بر در دوست نيايش می‌كرد ناله‌ نافذ سوزانی داشت حالت زار پريشانی داشت تنش از بيم خدا لرزان بود نازنين ديده‌ او گريان بود يار، بی‌پرده تماشا می‌كرد خلوت خاص تمنّا می‌كرد اين چنين دُرّ حقايق می‌سفت راز در حضرت جانان می‌گفت اى كه ذكر تو بود اصل شفا نيست سرمايه‌ی من غير رجا از درت كس نشود خائب باز پاكی از بخل و نياز و انبا نعمتت هست فزون از احصا حق شكرت نتوان كرد ادا ياد تو ورد زبانم باشد حُبّ تو مونس جانم باشد فخرم اين بس كه تو مولاى منی خالق و رازق و ملجاى منی بر درت خوار و حقير آمده‌ام زار و محتاج و فقير آمده‌ام تو‌یى آن خالق قهّار جليل منم آن بنده‌ی مسكين و ذليل چه خوش است آنكه به درگاه خدا بنده‌اى روى نهد بهر دعا آن قدر عرض ادب كرد و نياز كه جهان گشت پر از سوز و گداز زان مناجات ملايك مبهوت دشت و صحرا همه جا بود سكوت ناگهان گشت صدايش خاموش جلوه‌ دوست نمودش مدهوش مرغ حق ماند ز تسبيح و نوا من در انديشه‌ آن نغمه‌سرا يارب اين صوت مناجاتِ كه بود؟ كه ز من طاقت و آرام ربود؟ يارب اين‌صوت‌ روان‌بخش زكيست؟ هاتفی گفت كه اين صوت علی است اين مناجات علی شير خداست كه از آن ولوله در ارض و سَماست يكّه تاز غزوات اسلام فاتح خيبر و احزاب لئام اين علی بود كه در بزم حضور هست چون موسی و عمران در طور شب رود چونكه به خلوت‌گه راز به سوى دوست نمايد پرواز همه شب سوز و گدازى دارد با خدا راز و نيازى دارد از رُخش نور خدا تابان است محو در معرفت جانان است صاحب مكرمت و لطف عميم مظهر رحمت يزدان رحيم خود به سر وقت يتيمان می‌رفت كلبه‌ی تنگ فقيران می‌رفت پرسش از حال ضعيفان می‌كرد با همه رأفت و احسان می‌كرد نشد از معدلتش كس محروم خصم ظالم بُد و يار مظلوم داشت مُلك دو جهان زير نگين بُد غذايش نمك و نان جوين آن كز ضربت بِن ملجم دون حق نما صورت او شد پُر خون چهره‌ی عدل شد از ظلم نهان گشت اركان هدايت ويران كُشته شد شير خدا حبل متين كُشته شد رهبر ارباب يقين يا علی! اى تو مُراد دل من حُبّ تو مايه‌ی آب و گِل من الكن از مدح تو نطق مَلك است كمترين پايه‌ی قَدرت فلك است نامه‌ام پر شده از جرم و گناه رو سياهـم به تو آورده پنـاه به درت آمده محتاج عطا «لطفی صافيت» اى بحر سخا به ولايت، دل محكم دارم پس چه باكی‌ ز جهنم دارم بسته‌ سنبل گيسوى توام فخرم اين بس كه سگ كوى توام من نجف را به جهان نفروشم سر كويت به جنان نفروشم حَرَمت روضه‌ی رضوان من است دين و دنياى من ايمان منست @varesoon

#ببینید شعرخوانی (عالم، امشب سیه به تن دارد) 🎥 مراسم مناجات شب بیستم ماه #رمضان 🗓 یکشنبه ۱۲ اردیبهشت‌ ۱۴۰۰ 🎙 #حاج_محمود_کریمی 📍 حرم #امام_رضا (علیه‌السّلام) #امام_علی [حاج محمود کریمی] @HajMahmoud_Karimi

او به من جامی بدهکار است و من جانی به وی... #فاضل_نظری

عباسعلی براتی‌پور شاعر بلندآوازه انقلاب درگذشت 🔹عباسعلی براتی‌پور، شاعر انقلاب، دفاع مقدس و اهل‌بیت دیشب بر اثر ایست قلبی دار فانی را وداع گفت. 🔹بهت نگاه، وعده دیدار، کتیبه شکیب، سینای سبز عشق، با شقایق‌ها برادر، عطش عشق، داغ تشنگی، سوار مشرقی، در ساحل علقمه، ماه در فرات، گزیده ادبیات معاصر ۲۴ و ... بخشی از آثار زنده‌یاد براتی‌پور هستند. او ۱۳ سال مدیریت جلسات شعر رمضان در محضر رهبر انقلاب را نیز برعهده داشت. @Farsna - Link

به مادرم دکترها در آن زمان گفتند که بچه‌ی تو به قطع و یقین نمیماند و در جواب همه مادرم فقط میگفت مُحب فاطمه بارش زمـین نمی‌ماند ومادر از همه‌جا دل بریدو رفت‌حرم سلامتـی مرا خواست از #امـام_رضـا هنوز بر سر ماندن نماندنم شک بود گذاشت نام مرا مادرم #غلامرضا

رد پایے تازه از پشت صنوبر ها گذشت... #دکلمه #فاضل_نظری

سجاده‌ی شعرم اگرچه اشکبار است هرچند جان واژه‌هایم بی‌قرار است دارد به آخر می‌رسد عمر زمستان مضمون باران بعد از این شرح بهار است عرض ارادت می‌کند بر ساحت عشق اینجا همیشه عشق، صاحب اختیار است ای قاصدک پیغام من را می‌رسانی؟ بر محضر شاهی که ثقل روزگار است هرجمعه نه هر روز دل در سینه‌ی من از شوق دیدار شما در اضطرار است سرچشمه واگویه‌هایم بی‌قراریست این شعر اصلا، بغض تلخ انتظار است #مهتاب_بهشتی #غزل_انتظار اللهم عجل لولیک الفرج

کوشا: ،،خلقت عجیب،، نام تورا به عرش معّلا نوشته اند مشتق زنام عالی اعلا نوشته اند۰ دربارگاه قدسِ الهی فرشتگان مدح تورا به گنبد مینا نوشته اند نفس نفیس وصهر رسول مکرمی فخر تو را به سوره ی طاها نوشته اند از خلقت عجیب تو ادراک مانده است آنجاکه ازفضایل مولا نوشته اند آن مکتب معارف آیین مرتضاست در آستان رحمت یکتا نوشته اند آیینه های صبح سعادت ز روی توست, این جلوه رابه مظهر و مجلا نوشته اند شیرین شود به حبّ شما کام تلخ ما شهد شما به کام مسیحا نوشته اند نامت سکوت بود و به چشمت جفای خار این ظلم و فتنه را همه یکجا نوشته اند مارا به خاطرست که با حق چه کرده اند آن داغ جانگزا که ز اعدا نوشته اند از ما مدار چشم عنایت علی ،علی مهر تو را چو وسعت دریا نوشته اند خواهم چوگرد ره بنشینم به دامنت این راه عاشقی ست به کوشا نوشته اند سید محمد صالحی کوشا

به پیشگاه ائمه بقیع و امام زمان (عج) مدینه ی ظهور .......................... ای که هستی در پی حیّ علی خیر العمل می رسد روزی که می گیری حرم را در بغل «هر که بامش بیش برفش بیشتر»، نَقلِ دل است می روی تا که محقق گردد این ضرب المثل روبرویت گنبد پیغمبر است و کوچه ای - کوچه ای که از دلش می آید «الغوث»، «العجل» سر که می چرخانی از شوقت می افتی بر زمین هشت گلدسته به پایت ایستاده؛ بی بدل باب علم و فقه، باب باقر است و صادق است باب ایمان، سهم سجاد است از روز ازل ذوالفقاری هست آویزان از ایوان حسن تا نمادی باشد از شیر خدا، شیر جمل فکر کن از «باب قاسم» وارد صحنش شوی آن زیارت می شود شیرین تر از شهد و عسل فکر کن زانو زدی در محضر بابُ الکرَم آن عبادت که عبادت نیست، شعر است و غزل در قنوت خالی ات، پُر می شوی از انتظار دل به دریا می زنی و می شوی در اشک، حل در خودت حس می کنی او را... همانکه می رسد تا جهان خالی شود از قاب های مبتذل سبز خواهد شد تمام کوچه های شهرمان می رسد روزی... چراغان می شود کل محل محمد عابدی

استاد محمدعلی مجاهدی (پروانه): عبور از خطوط قرمز شعر آیینی، اشتباه جبران‌ناپذیری است. محتوای شعر آیینی متأثر از آموزه‌های دینی است؛ بنابراین وقتی ما به لحاظ محتوایی چنین چشم‌انداز باشکوهی را در پیش رو داریم، قلمرو وسیعی از شعر آیینی به لحاظ موضوعی به دست می‌آوریم. متاسفانه در این ده سال اخیر، چنین آسیب‌هایی به‌طور جدی شعر آیینی ما را در تهدید خود دارد و این شعر را با اما و اگرهایی روبه‌رو ساخته است. وی در توضیح بیشتر در این‌باره اظهار می‌کند: آسیب‌شناسی در مورد شعر آیینی، جایگاه بسیار مهمی دارد؛ چون اگر یک شاعر، درباره‌ی یک معشوق خیالی غزلی می‌سراید، هرچه تصور می‌کند می‌تواند درباره‌ی آن معشوق مجازی به رشته‌ی تحریر دربیاورد، اما در شعر آیینی این‌گونه نیست، چارچوب‌ها مشخص است و شاعر نمی‌تواند از این خطوط قرمز عبور کند؛ وقتی از این خطوط عبور کرد، شعر را با آسیب مواجه می‌کند. این پیش‌کسوت شعر آیینی به نمونه‌هایی در این‌باره اشاره کرده و می‌گوید: اگر شاعر به ائمه‌ی اطهار(ع) نسبت خدایی بدهد، غلو کرده است؛ غلو شرک است، کفر است؛ هر شاعری مرتکب این اشتباه بشود، نه‌تنها در پیشگاه خداوند، بلکه در عالم آخرت مورد پرسش و ایراد اهل‌بیت (علیهم‌السلام) قرار می‌گیرد که چرا با نسبت خدایی دادن به ما، عقل بشری را دچار تردید کردید، ما که بارها بر بندگی خود افتخار می‌کردیم. استاد مجاهدی می‌افزاید: به عنوان مثال، وجود نازنین حضرت امیرالمومنین علی(ع) دارای یک پارادوکس صفاتی است؛ از جهتی ایشان رحیم‌ترین بشر است در برابر یتیمان، از طرفی قهارترین مرد در میدان جنگ و مبارزه؛ یا این‌که شاخص‌ترین فرد در محراب است که اظهار بندگی می‌کند. وی معتقد است این صفات متضاد تنها در یک انسان کامل به تجلی می‌نشیند که اتم آن را در ذات ربوبی می‌بینیم. این پیش‌کسوت شعر آیینی ادامه می‌دهد: خداوند برای این‌که ما انسان‌ها از صفات جلالی حضرتش بهره‌ای داشته باشیم و بتوانیم آن را لمس کنیم، آن را در وجود این چهارده آیینه‌ی نورانی متجلی کرده است. وی اظهار می‌کند: حالا و در این شرایط، وقتی که ما مقام و حرمت حضرات معصومین را نشناسیم، در ستایش ایشان الفاظی به‌کار می‌بریم که گاهی وقت‌ها موهن و رکیک است و شخصیت والای این معصومین را لکه‌دار می‌کند؛ یعنی شاعر ناخودآگاه به حرمت ایشان تجاوز می‌کند. حرمت معصومین (علیه‌السلام) در شعر حفظ شود. وی می‌افزاید: این اما در حالی است که انسان باید در برابر معصومین، با حرمت صحبت کند، مثلاً در مورد پرده‌نشنینان حریم عفاف، شاعر حق ندارد درباره‌ی جمال این بزرگواران وارد صحبت شود؛ غیرت کدام مرد اجازه می‌دهد که مرد دیگری درباره‌ی زیبایی همسرش صحبت کند؟ آن هم علی(ع) که غیرت‌الله است. استاد مجاهدی برخی سروده‌ها در مدح حضرت مهدی(عج) را هم دچار ضعف‌هایی می‌داند و اظهار می‌کند: ما برای حضرت مهدی(عج) آن‌همه رسالت‌های جهانی قائل هستیم؛ ایشان قرار است حکومت توحید را در کل دنیا بگستراند، حالا اگر شاعر، به دانه‌ی خال آقا گیر بدهد، انگار که دارد برای یک معشوق مجازی درد دل می‌کند. وی با بیان این‌که نسبت خدایی دادن و سرودن چنین اشعاری در خصوص ائمه(ع) در این دهه‌ی اخیر در بین شاعران باب شده و آسیب‌هایی را متوجه شعر آیینی کرده، می‌گوید: این‌ها همه جسارت است، اشتباهات جبران‌ناپذیری است که دارد در شعر آیینی اتفاق می‌افتد. شعر ماندگار هم می‌توان سرود. ایشان البته این آسیب را متوجه همه‌ی اشعار آیینی نمی‌داند. دبیر شعر آیینی کشور اظهار می‌کند: در کنار همه‌ی این موارد، ما شاهد آفرینش آثار بسیار فاخری هم هستیم که غالباً توسط شعرای توانمند جوان ما عرضه می‌شود، در کنگره‌ها، جشنواره‌ها و شعرخوانی‌های متعدد، اشعاری را می‌شنویم که از آن‌ها بسیار لذت می‌بریم. وی می‌افزاید: حتی در بعضی از این سروده‌ها، جای خالی برخی مقوله‌های حماسی و ارزشی که در پیشینه‌ی مکتوب 11سده‌ای شعر آیینی به فراموشی سپرده شده، با نگاه نافذ این شاعران به صورت هنرمندانه‌ای پُر شده است. وی تصریح می‌کند که باید قدر این شاعران را بدانیم تا کسانی که اشعار قابلی ندارند و مسیر را به درستی نپیموده‌اند، به این شاعران اقتدا کنند و بدانند در این عرصه، شعر ماندگار هم می‌توان سرود.

قلمرو وسیعی از موضوعات شعر آیینی داریم استاد مجاهدی در ادامه ی صحبت‌هایش، تعریفی از شعر آیینی ارائه می دهد و از ویژگی‌های آن می‌گوید. وی با بیان این‌که شعر آیینی به لحاظ ساختاری و نمای بیرونی هیچ تفاوتی با سایر انواع شعرهای زبان فارسی ندارد، می‌گوید: تنها ممیزی که شعر آیینی را از قید شعرهای غیر دینی جدا می‌کند، به لحاظ محتوایی است. وی می‌افزاید: محتوای شعر آیینی متأثر از آموزه‌های دینی و برگرفته از رهنمودهای وحیانی و خاندان اهل‌بیت(ع) است؛ بنابراین وقتی ما به لحاظ محتوایی چنین چشم‌انداز باشکوهی را در پیش رو داریم، قلمرو وسیعی از شعر آیینی به لحاظ موضوعی به دست می‌آوریم. شعر آیینی فقط منقبت و مرثیه نیست وی با بیان این‌که شعر آیینی محدود به منقبت و مرثیه نیست، ادامه می‌دهد: این یک اشتباه بزرگ است که از دیرباز در حق شعر آیینی روا داشته شده است و بعضی هنوز هم بر آن پا می‌فشارند. وی می‌گوید: شعر آیینی از مقوله‌ی توحید گرفته تا مقوله‌های اخلاقی، عرفانی، بینشی، معرفتی، اجتماعی، حکمی و پندی، تا مسائل مرتبط با جهاد اصغر که مبارزه و قیام و دفاع و جهاد و شهادت را در بر می‌گیرد، شامل می‌شود و در نهایت مناقب و فضایل حضرت معصوم را در بر می‌گیرد. شعر آیینی از منابع وحیانی الهام می‌گیرد. وی تاکید می‌کند که هر شعری که به لحاظ محتوایی، برگرفته از منابع وحیانی و آموزه‌های قرآنی، اسلامی و عترت باشد، حضورش را به عنوان یک شهروند در قلمرو شعر آیینی به رسمیت می‌شناسیم. استاد مجاهدی همچنین به تقسیم‌بندی انواع شعر آیینی پرداخته و اظهار می‌کند: از لحاظ موضوع، این شعر شامل شعر توحیدی، اخلاقی و پندآموز و حکمی، شعر بیداری، عرفانی، ولایی و شعر رهایی است. وی می‌افزاید: شعر رهایی را نیز در دو بُعد می‌توان معنا کرد؛ اول بعد شخصی آن است، یعنی مقوله‌هایی که اگر انسان دقیقاً به آن عمل کند، از چنگال نفس نجات می‌یابد و به مقام رهایی و حریت می‌رسد. این پیش‌کسوت شعر آیینی کشور، بُعد دوم شعر آیینی را مقوله‌هایی می‌داند که اگر اجتماع به آن پای‌بند باشد، آن جامعه در برابر شبیخون‌های بی‌امان فرهنگی مصون می‌ماند و به مقام رهایی از همه‌ی تعلقات و وابستگی‌های غیر الهی می‌رسد؛ از جمله مقوله‌های مربوط به دفاع، اعتراض، بیداری، قیام، جهاد، شهادت و... استاد مجاهدی شعر ولایی را هم شامل شعر نبوی، علوی، فاطمی، شعر کربلا، شعر رضوی و مهدوی دانسته و اظهار می‌کند: شعر مهدوی نیز زیرمجموعه‌هایی از جمله شعر ظهور، فرج، توسل و تشرف را در برمی‌گیرد. وی می‌گوید: با توجه به آنچه که عنوان شد، اگر بخواهیم جایگاهی برای شعر آیینی در شعر فارسی ارائه کنیم، بدون اغراق باید بگوییم که نزدیک به 70درصد متون منظوم فارسی یا متأثر از منابع اسلامی است یا برگرفته از قرآن و کلمات قصار ائمه‌ی معصومین(ع) و روایات و احادیثی که از این بزرگواران داریم.