✅پاسخ: بحث از جانشینی نبی مکرم اسلام صلی الله علیه و آله وسلم بعد از رحلت ایشان در نظر شیعه، تحت عنوان «امامت» مطرح می شود. لفظ «امام» درلغت به معانی مختلفی آمده است: پیشوا، پیشرو، سرپرست، دلیل، راهنما، راه روشن.1 امام و امامت بر حسب لغت، مشتق از «امّ» به معنای هر چیزی است که چیزهای دیگر به آن ضمیمه و نسبت داده می شوند یا از او پیدا می شوند یا الهام می گیرند.2 راغب در فرهنگ نامه قرآنی خود بیان می کند کلمه امام یا پیشوا به خودی خود مفهوم مقدسی ندارد؛ زیرا پیشوا؛ یعنی کسی که پیشرو است، عده ای تابع و پیرو او هستند، اعم از آنکه آن پیشوا، عادل و راه یافته و درست رو یا باطل و گمراه باشد.3 قرآن هم کلمه امام را به هردو مورد اطلاق کرده است.4 در یک جا می فرماید: « و آنان را پیشوای مردم ساختیم تا مردم را به أمر ما هدایت کنند.»5 در جای دیگر می گوید: « و ما آن قوم (ظالم) را پیشوایانی قرار دادیم که دعوت به آتش می کنند.» 6و در جایی نیز به طور مطلق می فرماید: « روزی که هر گروهی از مردم به واسطۀ امام شان فراخوانده شوند».7 آیات بالا، امامت را به طور مطلق؛ هم با بار ارزشی مثبت و هم منفی به کار برده‌اند؛ آن جا که انسان، امام اهل آتش باشد، از بار منفی برخوردار است و آن جا که امامت، برای متقیان باشد، مفهوم مثبت دارد. هم چنین اگر خداوند کسی را به امامت امّتی برگزید، آن جا امام دارای مقام شایسته‌ای خواهد بود؛ چنانکه خدای سبحان به ابراهیم این مقام را عنایت فرمود؛ آن گاه که می‌فرماید : «(ای ابراهیم) من تو را امام همۀ مردم قرار دادم »8. در این آیه، امام به معنای پیشوا، الگو و اسوه آمده که شایسته است، مردم به او اقتدا کنند. از مجموع مباحث پیش، می‌توان نتیجه گرفت که در بيان اهل لغت، امام به معنای رئیس یا به معنای کسی آمده است که به او اقتدا می‌شود. قرآن کریم بیشتر بر اساس معنای دوم با مردم سخن گفته است. این دو معنا، وجوه اشتراک بسیاری دارند؛ اما وجوه افتراق، رابطۀ بین آن دو را «عموم خصوص من وجه» می‌کند. پس ممکن است، کسی هم مقام ریاست داشته باشد و هم مقتدای مردم به شمار رود. گاه کسی رئیس قومی است؛ اما الگو، اسوه و مقتدا نیست و به عکس. انبیای الهی الگو، اسوه و مقتدای قوم خویش یا همۀ مردم بودند، اما برخی انبیا هم چون نبی اکرم صلی الله علیه و آله و سلیمان نبی علیه السلام هم در مقام مقتدا بودند و هم درمقام ریاست امور دینی و دنیایی مردم 9. با دقت در آثار متکلمین اسلامی می توان دریافت که اصطلاح «امام» از نظر آنها در دو معنای عام و خاص به کار می رود.. الف) تعریف عام امام (امامت عامه) در امامت عامّه، از اصل لزوم و ضرورت يك رهبر و پيشوا براى جامعه بحث مى‌‏شود. به دلیل این‌که انسان، موجودى اجتماعى است، داشتن مقتدا براى ايجاد نظم و ترقّى افراد جامعه و اجتماع، از نظر عقل، ضرورت دارد.10 بر همين اساس است كه مى‏‌گويند: « در هر عصر و زمانی، بايد حجتی از سوی خداوند در ميان مردم باشد؛ اعم از رسول و امام.» 11 «خواجه نصیر الدین طوسی» متکلم بزرگ شیعه، تعریف جامعی از امام مطرح کرده است که مقام نبوت را هم شامل می‌شود: «امامت همان ریاست عمومی دینی است که عهده دار ترغیب همه مردم در حفظ و حراست از مصالح دینی و دنیایی بوده و آنان را بر حسب همان مصالح از آنچه برایشان ضرر دارد، بر حذر می نماید». 12 ب) تعریف خاص امام (امامت خاصه) تعریف خاص از امام، فقط جانشینان پیامبرصلی الله علیه و آله را شامل می‌گردد.13 به دلیل این که شیعه و سنی در مسأله انتخابی یا انتصابی بودن امام با یکدیگر اختلاف نظر دارند، تعریفی هم که از امام ارائه می دهند، متفاوت است. اهل سنت، امامت را همان خلافت و جانشینی رسول اکرم صلی الله علیه و آله می دانند که امام از جانب مردم انتخاب شده است تا با برقراری حکومت اسلامی صرفا به اجرای احکام و دستورات دینی در جامعه اقدام کند؛14 اما سایرشئون و وظایف پیامبر صلی الله علیه و آله ،مانند ولایت تکوینی و هدایت باطنی را بر عهده ندارد؛ از این‌رو لازم نیست، شروطی، مانند اعلمیت، عصمت و افضلیت را داشته باشد.15 به همین دلیل کاربرد اصطلاح «خلیفه» برای «امام» در میان آنها رایج تر است. 👇👇👇👇

اما از نظر شیعه به وبژه شیعه امامیه، مقام امامت، منصبی الهی است و فقط افراد خاصی که از جانب خداوند منصوب و توسط رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله معرفی شده اند، شایستـگی جانشینی و خلافت حضرت رسول صلی الله علیه و آله را دارند؛16 از این‌رو امام علیه اسلام باید تمام شئون و وظایف پیامبر را داشته باشد؛ مگر دریافت وحی تشریعی. پس باید معصوم بوده و اعلم وافضل از مردم باشد. امام رضا علیه السلام در تعریف امامت می فرماید:« ... همانا امامت قدرش والاتر، شأنش بزرگ‌تر، منزلتش عالی‌تر، مکانش منیع‌تر و عمقش بیشتر از آن است که مردم با عقل خود به آن برسند یا به آراءشان آن را دریابند یا به انتخاب خود امامی منصوب کنند، همانا امامت مقامی است که خدای عزوجلّ بعد از رتبه نبوت و خلیل بودن در مرتبه سوم به ابراهیم علیه السلام اختصاص داده و به آن فضیلت مشرّفش ساخته و نامش را بلند و استوار نموده است...».17 نتیجه ۱ـ امامت به معنای عام، رهبر و پيشوای جامعه است. ۲ـ امامت به معنای خاص، از نگاه شیعه پذیرش حاکمی برای جامعه اسلامی است که به فرمان الهی منصوب و توسط پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله برای اداره امور دینی و دنیایی مردم معرفی می‌شود. منبع: http://www.pasokhbesoalat.ir/ 🔰 @p_eteghadi 🔰

سوال: ❓آیا فقط شیعیان 12 امامی وارد بهشت می شوند؟ 🎙استاد محمدی شاهرودی 🔰 @p_eteghadi 🔰

#خطبه_غدیریه ✨ ای مردم، علی را فضیلت دهید. هیچ علمی نیست مگر آنکه خداوند آن را در من جمع کرده است و هر علمی را که آموخته‌‏ام در امام المتقین جمع نموده‌‏ام، و هیچ علمی نیست مگر آنکه آن را به علی آموخته‌ام. اوست «امام مبین» که خداوند در سوره یس ذکر کرده است: «وَ کُلَّ شَیی‏ءٍ اَحْصَیناهُ فی اِمامٍ مُبینٍ»، «و هر چیزی را در امام مبین جمع کردیم» 📆 ۲ روز تا روز موعود ♥️ 🔰 @p_eteghadi 🔰

💠 حدیث روز 💠 💎 توصیه‌ای از پیشوای اول شیعیان 🔻امام على عليه‌السلام: مَن لَم يَصبِر عَلى كَدِّهِ صَبَرَ عَلَى الإفلاسِ ❇️ هركس بر رنج كسب‌وكار #صبر نكند، بايد رنج ندارى را تحمّل كند. 📚 غررالحكم و دررالكلم، ح 8987 🔰 @p_eteghadi 🔰

لوح | پرسش و پاسخ مهدوی ➕ اگر زمان ظهور امام زمان مشخص است،تقاضای تعجیل فرج چه معنی‌ای دارد؟🤔 #پرسش‌_و_پاسخ‌_مهدوی بخش۲۱ 🔰 @p_eteghadi 🔰

⁉️سؤال: مراد از افضلیت امام چیست؟ 👇👇👇👇

✅پاسخ: افضل در لغت از ریشه «فضل» است که ضد نقص، کمبود و به معنای زیادی از اعتدال و میانه می باشد .1 هرگاه بخواهند برتری و فزونی چیزی را نشان دهند از این واژه استفاده می کنند 2، راغب می گوید هرگاه برتری و فضل در علم و بردباری باشد، امری پسندیده است و غالباً در چنین مواردی لفظ «افضل» را بکار می برند؛ اما اگر برتری در خشم و غضب باشد، امری ناپسند شمرده می شود و اکثراً در چنین مواقعی واژه «فضول» به كار مي‌برند 3. فضیلت و برتری چیزی بر چیز دیگر گاهی ؛ 1. ذاتی و جوهری است كه اين فضيلت تکوینی بوده و برای فردی که نقصان دارد، امکان اکتساب آن نیست؛ مانند فضیلت انسان بر حیوان و حیوان بر گیاه. 2. اکنسابی و از صفات شی است و هرکسی بخواهد می تواند آن را بدست آورد 4؛ مانند برتری در علم، مال، مقام، قدرت و ... که در قرآن کریم به آن اشاره شده است5 . برترین مصادیق فضل همان مقام نبوت و ولایت است که خداوند متعال ما را به سبب آن از ضلالت نجات بخشيد.6 علامه طباطبایی در المیزان می فرماید: «رسول خدا صلی الله علیه و آله نعمتى است كه خداى تعالى او را به عالميان ارزانى داشته، چون به‌وسيله ایشان پيامهايى فرستاده كه موجب هدايت عالميان است و على علیه السلام اولين مومن به پیامبر بوده است.7 » خداوند متعال در آیات فراوانی از نعمت های مادی و معنوی خویش تحت عنوان «فضل» یاد کرده است.8 علامه طباطبایی در تفسیر این آیات می فرماید: «اگر همه نعمت‏هاى مادى و معنوى خدا، فضل خدا خوانده شده، بدين جهت است كه كسى چيزى از خدا طلبكار و مستحق نيست، او هر چه مى‏دهد به فضل خود و زائد بر استحقاق مى‏دهد»9. معنای اصطلاحی: در اصطلاح متکلمان، بحث از افضلیت یا مربوط به افضلیت نبی اکرم صلی الله علیه و آله بر ملائکه و سایر پیامبران و حتی امامان است یا مربوط به برتری خلیفه و جانشین پیامبر صلی الله علیه و آله یعنی امام بر سایرافراد امت می باشد10 . برتری و افضلیت امام را از دو جهت می توان مورد بررسی قرار داد: 1. کثرت ثواب: افضلیت امام بر دیگران به معنای زیادتر بودن عبادت و ثواب او در پیشگاه الهی است. 2. برتری در صفات و ملکات: افضلیت امام بر دیگران به واسطه صفات و کمالاتی ¬است؛ مانند علم، عدالت، شجاعت، پارسایی، کاردانی، لیاقت و .... افضلیت در صفات و ملکات برای امامت و زعامت سیاسی ، مورد توجه همه متکلمان شیعه و سنی قرار گرفته است و برخی از آنها افضلیت را از این نظر برای امام واجب دانسته¬اند؛ اما برخی دیگر امامت مفضول را نیز جایز می دانند؛11 مانند بيشتر متکلمان اشاعره که افضلیت را از شرایط ضروری برای امام ندانسته‌اند.12 نتیجه: 1. افضل در لغت از ریشه «فضل» است که ضد نقص، کمبود و به معنای زیادی از اعتدال و میانه می باشد و در اصطلاح متکلمان، بحث از افضلیت یا مربوط به افضلیت نبی اکرم صلی الله علیه و آله بر ملائکه و سایر پیامبران و حتی امامان است یا مربوط به برتری خلیفه و جانشین پیامبر صلی الله علیه و آله یعنی امام بر سایرافراد امت می باشد . 2. فضیلت و برتری چیزی بر چیز دیگر گاهی ذاتی و جوهری است كه اين فضيلت تکوینی بوده و برای فردی که نقصان دارد، امکان اکتساب آن نیست و گاهی اکنسابی و از صفات شی است و هرکسی بخواهد می تواند آن را بدست آورد ؛ مانند برتری در علم، مال، مقام، قدرت و ... 3. افضلیت در صفات و ملکات برای امامت و زعامت سیاسی ، مورد توجه همه متکلمان شیعه و سنی قرار گرفته است و برخی از آنها افضلیت را از این نظر برای امام واجب دانسته‌اند؛ اما برخی دیگر امامت مفضول را نیز جایز می دانند؛ مانند بيشتر متکلمان اشاعره که افضلیت را از شرایط ضروری برای امام ندانسته‌اند. منبع: http://www.pasokhbesoalat.ir/ 🔰 @p_eteghadi 🔰

| 📖 #برگی_از_کتاب | 📗 حكمت نامه فاطمى 💢 دفاع جانانه ✍🏻#حضرت_فاطمه_سلام_الله_علیها ، پس از پيامبر(ص)، با نثار جان، از ولايت امیرالمومنین(ع) دفاع کرد. رحلت پيامبر(ص) آغاز دوره اى دشوار و متمايز در زندگى فاطمه(ع) است ؛ دورانى که فاطمه را از پرده نشينى دوران رسالت بيرون آورد و به ميدان مبارزه فرا خواند. اين دوره کوتاه، اثرگذارى او در وقايع تاريخى اسلام را جاودانه ساخته است. او نماد مبارزه عليه حاکميت پس از پيامبر(ص) است. جامعه اسلامى در آن روزها، نمايى جديد از شخصيت فاطمه(ع) را به عيان مشاهده کرد. 🔸 فاطمه اى که نُماد پرده پوشى و ستر و عفاف بود، اينک جان بر کف، به ميدان دفاع از امام زمان و مولاى خود آمده بود. او که برترين فضيلت زن را اين مى دانست که : «مردى او را نبيند و او نيز مردى را نبيند» ، اکنون در خطّ مقدّم مبارزه و انجام وظيفه بود؛ مدافعى تمام قد از ولايت که در اين مسير، سخن گفت، کتک خورد، فرزندى را که باردار بود، فدا کرد، ناله و نفرين کرد و...، تا جامعه خواب آلود و رخوت زده زمان خود را بيدار کند، به تحرّک وا دارد و از خمودگى رهايى بخشد. ~☆~ فاطمه اى که لحن و آهنگ سخنش را تا کنون مردى نشنيده بود، اکنون در مسجد پيامبر(ص) همچون خطيبى سخنور سخنرانى مى کند، استدلال مى آورد، احتجاج مى کند، نهيب مى زند، هشدار مى دهد، توبيخ و شماتت مى کند، اندرز مى دهد، دشمن را به کنارى مى راند و حقّانيت امير مؤمنان عليه السلام و ولايت الهى او را تا هماره تاريخ فرياد مى زند. 📖 حكمت نامه فاطمى، ص 17 🔰 @p_eteghadi 🔰

⁉️سؤال: اگر بنا بوده امام زمان(عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) غایب باشند، چرا متولد شده‌اند؟ فایده وجود امام غایب چیست؟ 👇👇👇👇

✅پاسخ: غیبت امام زمان(عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) یکی از اسرار الهی است؛ یعنی خداوند بر اساس مصلحت‌هایی که خود می‌داند، امام دوازدهم را از دیدگان انسانها غایب ساخت. به این معنا که امام (علیه‌السلام) در جامعه حاضر است، ولی ظاهر نیست. بر اساس روایات، امام(علیه‌السلام) از زندگی طبیعی برخوردار است، مردم را می‌بیند؛ صدای آنان را می‌شنود و در اجتماعات آنها وارد می‌شود، اما مردم ایشان را نمی‌بینند یا نمی‌شناسند و تا موانع ظهور که از طرف خود مردم است، برطرف نگردد، امام(علیه‌السلام) ظهور نخواهد کرد. غیبت امام(علیه‌السلام) اگرچه سبب از دست رفتن برخی از فواید ظهور ایشان می‌شود، لکن فیض بخشی وجود مقدس او با غیبت منافاتی ندارد. وجود امام(علیه‌السلام) ثمرات ظاهری و باطنی بسیاری دارد که برخی از آنها، عبارتند از: 1- امام(علیه‌السلام) واسطه فیض وجود به تمام مخلوقات و قلب عالم امکان است. هر نعمتی که از ناحیه خداوند به مخلوقات می‌رسد، به‌واسطه امام است؛ در واقع خداوند به‌وسیله او که موجود برتر و کامل‌‎تری است، فیوضات خود را به مخلوقات می‌رساند، در زیارت جامعه کبیره، این گونه آمده است: «بکم فتح الله و بکم یختم وبکم ینزل الغیث و بکم یمسک السماء ان تقع علی الارض الا باذنه» «خداوند به سبب شما عالم را آغاز کرد و به سبب شما نیز آن را ختم می‌کند؛ به سبب وجود شما باران می‎‌فرستد و به برکت وجود شما آسمان را نگه داشته است؛ از اینکه بر زمین فرود آید، جز به اراده او» بنابراین وجود امام حتی در غیبت و نهان زیستی، سرچشمه حیات همه موجودات است تا آنجا که در روایت می‌فرماید: «هرگاه زمین از حجت الهی خالی بماند، اهل خود را فرو می‌برد»1. 2- امنیت و آرامش اهل زمین به وسلیه امام(علیه‌السلام) است. شاهد این مطلب آیه «و ما کان الله لیعذبهم و انت فیهم»؛ خداوند ایشان را عذاب نکند، در حالی که تو در میان ایشان هستی. در این جهت وجود امام مثل وجود پیغمبر است و امام زمان(عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) فرمود: «نحن امان لاهل الارض. من امانم برای اهل زمین»2. 2- وجود امام(علیه‌السلام) امنیت فکری و روحی فراهم می‌کند؛ زیرا با رهبری امام(علیه‌السلام)، انحرافات فکری و عقیدتی که موجب تزلزل روحی و فکری جامعه است، از بین می‌رود و امنیت فکری و روحی ایجاد می‌شود. 3- نقطه اتکاء بندگان در حوادث روزگار است؛ مردم در سایه وجود امام(علیه‌السلام) احساس آرامش دارند و به آینده امیدوارند. اعتقاد به وجود امام زمان(عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) امید را در دلها زنده نگه داشته و انسانها را به خودسازی و آمادگی برای قیام بزرگ جهانی فرا می‌خواند. هانری کربن مستشرق غربی می‌گوید: «به عقیده‌ی من مذهب تشیّع، تنها مذهبی است که رابطه‌ی هدایت الهی را میان خدا و خلق برای همیشه نگه داشته است و به طور پیوسته، ولایت را زنده و پابرجا می‌دارد. 4- مردم می‌توانند به حضرت مهدی(عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف)، توسل پیدا کنند و از دستگیری و امدادهای امام(علیه‌السلام) بهره‌مند شوند. امام زمان(عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) در توقیع شریف خود به شیخ مفید می‌نویسد: (ما در رسیدگی و سرپرستی شما کوتاهی و اهمال نکرده و یاد شما را از خاطر نبرده‌ایم که اگر جز این بود، دشواری‌ها و مصیبتها به شما فرود می‌آمد و دشمنان، شما را ریشه کن می‌کردند3. 5- غیبت ایشان اتمام حجتی بر مردم است. اگر امام زنده باشند و غایب، مردم می‌دانند که علت غیبت، خود آنها هستند و حق اعتراض بر خدا را ندارند، اما اگر امام(علیه‌السلام) به دنیا نیامده باشد، زمینه اعتراض مردم به خدا هست که به خاطر محرومیت از منافع وجود امام (علیه‌السلام) بگویند: خدایا اگر تو امام را زنده می‌کردی، شاید ما با او همراه می‌شدیم. 6- از ملاقات بزرگان شیعه و سنی با امام زمان(علیه‌السلام) نقل‌های زیادی در کتب معتبر آمده است. بر اساس مطالب مذکور در زمان غیبت، انسانها از وجود مقدس امام زمان(علیه‌السلام) نفع می‌برند، همچنان که پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) فرمودند: سوگند به خدایی که مرا به پیامبری برانگیخت در زمان غیبتش از او نفع می‌برند و از نور ولایتش بهره می‌گیرند، همان‌گونه که از خورشید پشت ابر استفاده می‌کنند4. نتیجه : 1-غیبت امام زمان (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) از اسرار الهی است. 2- امام حاضر است و تمام تکالیف امامت را انجام می‌دهد، فقط ظاهر نیست. 3- فیض بخشی وجود مقدس او متوقف بر ظاهر بودن ایشان نیست. 4- از جمله برکات وجود امام آن است که ایشان واسطه فیض وجود به مخلوقات‌اند. امیدواری انسانها، پاسداری از آیین خدا، نجات شیعیان از شر دشمنان، دستگیری از شیعیان در مصیبت‌ها، اتمام حجت بر مردم... از دیگر برکات وجود ایشان است. 4- در طی تاریخ مؤمنین بسیاری امکان ملاقات با امام زمان (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) را داشته‌اند. منبع http://www.pasokhbesoalat.ir/ 🔰 @p_eteghadi 🔰

#خطبه_غدیریه ✨ ای مردم، او را فضیلت دهید که خدا او را فضیلت داده است، و او را قبول کنید که خداوند او را منصوب نموده است. 📆 ۱ روز تا روز موعود ♥️ 🔰 @p_eteghadi 🔰

سوال: #امتحانات_سخت ❓چرا این خانواده های که باخدا هستند ایمانشون قوی است چرا گرفتاری زیاد دارند؟ چرا اینقدر ؟بیمار میشند و خوب نمیشند؟ چرا خدا آدم های بد رو اینطوری نمیکنه ؟ 🔰 @p_eteghadi 🔰

🎥 چرا کسی که می خواهد دینش را تغییر دهد مرتد محسوب می شود و مجازات دارد؟ 🔰 @p_eteghadi 🔰

🎥 ها علیٌّ بَشَرٌ کَیْفَ بَشَر 🌺 فرارسیدن عید سعید غدیرخم مبارک 🔰 @p_eteghadi 🔰

⭕️ #حدیث_روز 🔸پیامبر اکرم (ص): 🔹روز غدیر خم برترین عیدهاى امت من است و آن روزى است که خداوند بزرگ دستور داد؛ آن روز برادرم على بن ابى طالب را به عنوان پرچمدار (و فرمانده) امتم منصوب کنم، تا بعد از من مردم توسط او هدایت شوند، و آن روزى است که خداوند در آن روز دین را تکمیل و نعمت را بر امت من تمام کرد و اسلام را به عنوان دین براى آنان پسندید. (امالى صدوق: ۱۲۵، ح.۸) 🔰 @p_eteghadi 🔰

لوح | پرسش و پاسخ مهدوی ➕ آیا عبارت و عجل فرجهم پس از صلوات در احادیث آمده یا توسط علاقمندان به حضرت اضافه شده است؟🤔 #پرسش‌_و_پاسخ‌_مهدوی بخش۲۲ 🔰 @p_eteghadi 🔰

💖امروز به هرکوچه اذان باید گفت 💖در وصف علی ز آسمان باید گفت 💖چون عید امیر مومنین است 💖تبریک به صاحب الزمان باید گفت 🌺عیدالله‌الاکبر ، یوم النصب الامیرالمؤمنین علی بن ابی طالب علیه السلام ، عید سعید غدیر خم بر عموم مسلمانان جهان مبارک باد🌺 🔰 @p_eteghadi 🔰

🎉عید غدیر را فرموده‌اند: «عید اللَّه الاکبر»؛ از همه‌ی اعیاد موجود در تقویم اسلامی این عید بالاتر است؛ پرمغزتر است؛ تأثیر این عید از همه‌ این اعیاد بیشتر است. چرا؟ چون تکلیف امت اسلامی در زمینه‌ هدایت، در زمینه‌ی حکومت، در این حادثه‌ غدیر معیّن شده است. حرفی نیست که بر طبق توصیه‌ پیامبر اعظم در غدیر عمل نشد - پیغمبر هم طبق بعضی از روایتها خبر داده بود که عمل نخواهد شد - اما مسئله‌ غدیر، مسئله‌ ایجاد یک شاخص است، یک معیار و میزان است. تا آخر دنیا مسلمانان میتوانند این شاخص را، این معیار را جلوی خودشان قرار بدهند و تکلیف مسیر عمومیِ امت را معیّن کنند. اینی که پیغمبر اکرم حساسترین زمان را برای اعلام مسئله‌ ولایت انتخاب کرد، این انتخابِ پیغمبر نبود، انتخابِ خدای متعال بود. از طرف پروردگار وحی رسید که: «بلّغ ما انزل الیک من ربّک».نه اینکه پیغمبر مسئله‌ امامت و ولایت را از سوی پروردگار قبلاً نمیدانست؛ چرا، از اولِ بعثت برای پیغمبر مسئله روشن بود. بعد هم حوادث گوناگون این بیست و سه سال، آنچنان این حقیقت را عریان کرد و آشکار کرد که جای تردیدی باقی نمیگذاشت؛ اما اعلان رسمی باید در حساس‌ترین زمان اتفاق میافتاد و به دستور پروردگار اتفاق افتاد: «بلّغ ما انزل الیک من ربّک و أن لم تفعل فما بلّغت رسالته»؛  یعنی این یک رسالت الهی است که باید بگوئی. بعد هم که در غدیر خم، در نزدیکی جحفه، نبی مکرم مردم را متوقف کردند، کاروانهای حجاج را جمع کردند و این مطلب را اعلان کردند، آیه‌ی شریفه آمد که: «الیوم اکملت لکم دینکم و اتممت علیکم نعمتی»؛  نعمت کامل شد، دین کامل شد. (۱۵ آذر ۱۳۸۸) 🔰 @p_eteghadi 🔰

⁉️سؤال: علل غیبت امام زمان (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشّریف) چیست؟ 👇👇👇👇

✅پاسخ: در پاسخ به این سؤال ابتدا باید به دو نکته اشاره کرد. الف) غیبت امام زمان (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشّریف) سری از اسرار الهی است، چنانکه در روایات مختلف به این موضوع اشاره شده است: عبد الله بن فضل می‌گوید از امام صادق (عليه‌السّلام)1 شنيدم كه فرمودند: صاحب اين امر را غيبتى است كه از آن گريزى ندارد و در آن غيبت هم، اهل باطل به شكّ مى‌‏افتند، خدمت امام عرضه داشتم: جانم به فدايت، چرا؟ فرمود: براى علّتى كه ما در ابرازش مأذون نيستيم، عرضه داشتم حكمت آن غيبت چيست؟ امام فرمود: همان حكمت غيبت ساير حجّت‏هاى الهى است كه در گذشته بوده است و وجه حكمت اين قضيّه ظاهر نمى‏‌شود، مگر بعد از ظهور امام زمان؛ چنانكه وجه حكمت كارهاى حضرت خضر (عليه‌السّلام) روشن نشد، مگر پس از مفارقت با حضرت موسى. اى پسر فضل!اين امرى از امور الهى و سرّى از اسرار خدائى و غيبى از غيبهاى الهى است. و چون دانستيم كه خداوند حكيم است، تصديق مى‏‌كنيم كه همه كارهايش موافق با حكمت است، گرچه جهتش بر ما روشن نباشد2. ب‌) از آنجا که فلسفه و علل غیبت امام زمان (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشّریف) فرع بر امامت ایشان است، این بحث فقط برای کسانی مفید خواهد بود که اصل امامت ایشان را پذیرفته باشند. شيخ طبرسى در بيان مسايل مربوط به غيبت حضرت چنين مى‏‌نويسد3: غيبت آن حضرت (عليه‌السّلام) و علّت آن پس از ثبوت امامت او اشكالى نخواهد داشت؛ زيرا وقتى براي ما يقين قطعى است كه او امام است و اكنون هم از انظار پوشيده و پنهان است، يقين مى‏‌كنيم كه اين امام معصوم و مفترض‏ الطّاعة براى علّتى كه مصلحت ايجاب كرده، در پشت پرده غيبت قرار گرفته است و علّت تفصيلى آن معلوم نيست؛ زيرا انسان از علم خدا اطلاعى ندارد تا بفهمد علّت حقيقى غيبت آن حضرت براى چيست‏.4 علاوه بر آنچه بیان گردید، برخی از حکمت‌ها و علل این رویداد در کلام معصومین (علیه‌السلام) بیان شده است که عبارتند از: 1- حفظ جان حضرت امام زمان (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشّریف): غیبت به خاطر حفظ خویشتن از خطر کشته شدن و ناتمام ماندن برنامه‌های آن حضرت، عین حکم عقل است؛ زیرا کسی نیست که بعد از ایشان جانشین و خلیفه او شود. 2- آزاد بودن امام از بیعت با ستمگران: بر اساس روایات یکی از رموز غیبت آن است که احدی او را ملزم و وادار به بیعت با خود ننماید، چنانکه در بیانی از خود حضرت مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشّریف) چنین آمده است: «هیچ یک از پدران من نبودند؛ مگر آنکه بیعتی از طغیان‌گران زمانش را به گردن داشته است و من ظهور می‌کنم در حالی که هنگام ظهور، بیعت احدی از گردنکشان و طاغیان بر گردن من نیست»5 احتمال دارد مقصود از عهد، وعده با خلفاى جور باشد. بدين‏ معنا كه موقعيّت آن‏ها را رعايت كند. يا منظور، ولايت‏عهدى است، همانند ولايت‏عهدى امام رضا (عليه‌السّلام) و مقصود از عقد، پيمان، مصالحه و آتش‌‏بس باشد، همانند امام حسن (عليه‌السّلام) و مراد از بيعت، اقرار و اعتراف ظاهرى به خلافت غير باشد.6 3- غربال شیعیان: همواره مشیت خداوند بر این است که پاک از ناپاک، مومن از غیر مؤمن، خالص از منافق، اهل دنیا از اهل خدا جدا شوند و غیبت امام، زمینه این تمییز را فراهم می‌سازد؛ چنانکه امام رضا (عليه‌السّلام) فرمودند: «اما والله لا یکون ما تمدون الیه اعینکم حتی تمیزوا و تمحصوا» به خداوند قسم آنچه که شما چشم به سوی آن دوخته اید، واقع نمی‌شود، مگر بعد از این که تمییز داده شوید و امتحان بدهید تا هنگامی که جز دسته‌ای اندک کسی از شما شیعیان نمی‌ماند.7 در حدیث دیگری امام باقر (عليه‌السّلام) می‌فرماید: «ظهور او بعد از غیبت طولانی خواهد بود تا اینکه خداوند برای بندگانش معلوم کند، چه کسی به او ایمان می‌آورد و اطاعت می‌کند»8 چنان‌که از روایات پیداست این امتحان از دو جهت است: الف) از جهت خود امام (عليه‌السّلام) که مردم با غیبت او چگونه رفتار می‌کنند: ایمان می‌آورند یا نه؟ ب) از جهت وظایف و تکالیف خود: آیا بر ایمان و عمل خود، مانند زمان حضورش ثابت هستند یا نه؟9 👇👇👇👇