eitaa logo
پندهای سعادت
2.4هزار دنبال‌کننده
438 عکس
90 ویدیو
38 فایل
🔰در محضر حضرت استاد شب زنده دار«دام ظله» 👤 ارتباط : @hadiszekr 🌐 تارنما: Www.Feghahat.ir کانال دروس حضرت استاد: https://eitaa.com/feghahat_ir
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
ادب بندگی؛ در کلام امام رضا علیه السلام 🔰حضرت استاد "دام ظله": در این جلسه از رهنمود امام رضا(ع) استفاده می‌کنیم. «وَ عَنْ دِعْبِلِ بْنِ عَلِيٍ‏ أَنَّهُ دَخَلَ عَلَى الرِّضَا (ع) فَأَمَرَ لَهُ بِشَيْ‏ءٍ فَأَخَذَهُ وَ لَمْ يَحْمَدِ اللَّهَ». دعبل بن علی خدمت حضرت رضا(ع) رسید؛ حضرت(ع) دستور دادند چیزی به ایشان اعطا کنند. هدیه را گرفت، ولی شکر خداوند را به جای نیاورد. «فَقَالَ لَهُ لِمَ لَمْ تَحْمَدِ اللَّهَ»؛ حضرت(ع) فرمودند: چرا شکر و حمد خدا را در برابر این نعمت به جای نیاوردی؟ خب این تذکری بود که حضرت رضا(سلام‌الله‎علیه) به دعبل بن علی دادند و این درس بسیار بزرگی است که انسان همواره باید توجه داشته باشد که هر نعمتی برای او محقق می‎شود، بداند که این نعمت از کیست و شکر خدای متعال را به جای بیاورد. این غفلت و عدم توجه، مذموم است و خلاف ادب بندگی است. «قَالَ ثُمَّ دَخَلْتُ بَعْدَهُ عَلَى أَبِي جَعْفَرٍ». دعبل بن علی می‎گوید: بعد از این جریان و در یک واقعه‌ی دیگری خدمت حضرت جواد علیه السلام رسیدم. «فَأَمَرَ لَهُ بِشَيْ‏ءٍ فَقُلْتُ الْحَمْدُ لِلَّهِ فَقَالَ‏ تَأَدَّبْتَ»؛ حضرت علیه السلام امر کردند که چیزی برای من به عنوان هدیه آوردند. «فَقُلْتُ الْحَمْدُ لِلَّهِ»؛ آنجا حمد خدا را به جای آوردم. «فَقَالَ‏ تَأَدَّبْتَ»؛ امام جواد(ع) هم فرمودند: تَأَدَّبْتَ. این مطلب مهمی است که ما تأدّب پیدا کنیم به این‎که نعمت‌ها را توجه داشته باشیم که نعمت‌ها از جانب خداست. «اللَّهُمَّ مَا بِنَا مِنْ نِعْمَةٍ فَمِنْكَ»؛ وقتی انسان به این مسأله توجه داشت که همه‌ی نعمت‌ها از اوست، خود به‎خود در مقابل خدای متعال خاضع و خاشع می‎شود و طبق فطرت پاکی که خدای متعال به همه‌ی انسآن‎ها داده، قلب و زبانش شاکر نعمت‌های خدای متعال می‎شود و این ادب بندگی است. 🔗 @pand_saadat
پندهای سعادت
🔰موعظه قرآنی ✅تعریف صحیح احسان 💠 حضرت استاد #شب_زنده_دار"دام ظله": بحث ما در مورد این موعظه‌ی قرآ
🔰موعظه قرآنی ✅تعریف صحیح احسان 💠 حضرت استاد "دام ظله": 🔶در جمله‎ی« كَما أَحْسَنَ اللَّهُ إِلَيْكَ» دو احتمال وجود دارد: 1️⃣یکی در حقیقت بیان کیفیت احسان است؛ یعنی به همان نحوی که به شما احسان کرده است، آن را سرمشق و الگوی احسان خودت قرار بده و همان‎طور احسان کن. احسان خدای متعال به من غیراستحقاق است. خدای متعال «إبتَدئاً بِالنّعمة» است؛ یعنی بدون این‎که کسی استحقاقی داشته باشد، تفضّل ابتدایی کرده است؛ اگر‎چه به حسب وعده‎هایی که داده، در مقابل اعمال هم جزا خواهد داد، آن جزاهایی که به حساب خودمان می‌گوییم طلبکاریم، به‎سبب وعده‌های خدای متعال است و این‎که خدای متعال خلف وعده نمی‌کند و به وعده‌های خودش عمل می‎نماید، و الا عبد با انجام دادن اعمال هم استحقاق پیدا نمی‌کند. لذا در محل خودش فرموده‌اند که تمام ثواب‌ها تفضل الهی است، والّا استحقاقی پیدا نمی‌شود، چون نقش عبد در اعمالی که انجام می‌دهد، فقط به اندازه‌ی این است که عمل اختیاری است، و الا چه نقشی دارد؟ همه‌ی سرمایه‌هایی که به وسیله‌ی آن انسان عمل را انجام می‌دهد، از جانب خداوند متعال است. انسان چه دارد؟ بله؛ به اندازه‌ای که نسبتی به او داده شود و عمل، عمل او باشد، به این اندازه است؛ والا چه دارد و چه کار کرده است؟ این به مثابه‎ی این است که پدری به فرزندش خانه‎ای داده و بعد تمام وسایل زندگی را هم به او داده است و هر ماه هم موؤنه‎ی‌ او را می‌پردازد و همه‌ی این کارها را پدر انجام داده و او چیزی از خودش ندارد، حالا مثلاً یک ناهار پدرش را دعوت کرده؛ به کجا دعوت کرده است؟ به خانه‎ای که مال پدر است و اسباب و اثاثیه‌ای که مال پدر است؛ این فرزند نقش یک دعوت کننده دارد. لذا گفته‌اند استحقاق برای عبد پیدا نمی‌شود؛ اگر‎چه عبد در اثر وعده‌ای که خدای متعال داده، خلف وعده نمی‌کند. این احسانی که خدای متعال به بندگانش دارد، یک احسان ابتدایی و بدون استحقاق محسن‌الیه است. اگر کسی آمد به شما خدمتی کرد، شما هم به ایشان احسان کردی، این خوب است، ولی آنچه که خیلی مهم‌تر است و این نصیحت قرآنی هم آن را تذکر می‌دهد، این است که همان‌گونه که خداوند متعال بادی به احسان است، بدون این‎که شخص استحقاق داشته و کاری کرده باشد؛ حتی به عباد عاصی و آثم و مجرم و آن‎هایی که نسبت به او بی‌ادبی و طغیان کرده‌اند، باز هم احسان می‌کند. این یکی از تربیت‌های الهی و معنوی است که انسان باید داشته باشد، و آن، احسان و عنایت و دستگیری و ارشاد مردم است. این‎ها خیلی صفات برجسته‌ای است که واقعاً در زندگی بسیاری از علما وجود داشته است. ▫️منبع: کتاب پندهای سعادت جلد یک ص 39-35 ... 🔗 @pand_saadat
▪️انا للّه و انا الیه راجعون▪️ با تسلیت ایام حزن آل الله علیهم السلام ، با تأثر فراوان ، درگذشت دلباختهٔ خاندان عصمت علیهم السلام، بانوی صالحه و مادری مهربان، مرحومهٔ مغفوره ▪️حاجیه خانم اسلامیان ▪️ متعلقهٔ عالم ربانی مرحوم حجة الاسلام و المسلمین حاج سید حسین سبحانی و صبيهٔ مرحوم حاج عبدالحسین اسلامیان ام زوجه حضرت آیت الله شب زنده دار (دام ظله) را به اطلاع می رساند. 🔘 مراسم تشییع: پنج شنبه، ١۴٠٣/٠۶/١۵ ساعت ۹:٣٠ صبح، از مسجد مسلم بن عقيل عليه السلام واقع در بلوار شهید روحانی، نبش کوچهٔ ٢ (مقابل گلزار)، به طرف گلزار شهداء علی بن جعفر عليهما السلام 🔘 مراسم ختم (آقایان و بانوان) : عصر همان روز ساعت ١۶/۳۰ الی ١٨ در مسجد حضرت جواد الأئمة عليه السلام واقع در خیابان باجک کوچه ٣٣ 🔘 مراسم سوم و هفتم (آقایان و بانوان): روز یکشنبه ١۴٠٣/٠۶/١٨ ساعت ١۶/۳۰ الی ١٨ در مسجد حضرت جواد الأئمة عليه السلام، برگزار میگردد. @feghahat_ir
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🔰موعظه های قرآنی ✅تعریف صحیح احسان 💠 حضرت استاد "دام ظله": 🔶در جمله‎ی« كَما أَحْسَنَ اللَّهُ إِلَيْكَ» دو احتمال وجود دارد: 1️⃣یکی در حقیقت بیان کیفیت احسان است؛ یعنی به همان نحوی که به شما احسان کرده است، آن را سرمشق و الگوی احسان خودت قرار بده و همان‎طور احسان کن. احسان خدای متعال به من غیراستحقاق است. خدای متعال «إبتَدئاً بِالنّعمة» است؛ یعنی بدون این‎که کسی استحقاقی داشته باشد، تفضّل ابتدایی کرده است؛ اگر‎چه به حسب وعده‎هایی که داده، در مقابل اعمال هم جزا خواهد داد، آن جزاهایی که به حساب خودمان می‌گوییم طلبکاریم، به‎سبب وعده‌های خدای متعال است و این‎که خدای متعال خلف وعده نمی‌کند و به وعده‌های خودش عمل می‎نماید، و الا عبد با انجام دادن اعمال هم استحقاق پیدا نمی‌کند. لذا در محل خودش فرموده‌اند که تمام ثواب‌ها تفضل الهی است، والّا استحقاقی پیدا نمی‌شود، چون نقش عبد در اعمالی که انجام می‌دهد، فقط به اندازه‌ی این است که عمل اختیاری است، و الا چه نقشی دارد؟ همه‌ی سرمایه‌هایی که به وسیله‌ی آن انسان عمل را انجام می‌دهد، از جانب خداوند متعال است. انسان چه دارد؟ بله؛ به اندازه‌ای که نسبتی به او داده شود و عمل، عمل او باشد، به این اندازه است؛ والا چه دارد و چه کار کرده است؟ این به مثابه‎ی این است که پدری به فرزندش خانه‎ای داده و بعد تمام وسایل زندگی را هم به او داده است و هر ماه هم موؤنه‎ی‌ او را می‌پردازد و همه‌ی این کارها را پدر انجام داده و او چیزی از خودش ندارد، حالا مثلاً یک ناهار پدرش را دعوت کرده؛ به کجا دعوت کرده است؟ به خانه‎ای که مال پدر است و اسباب و اثاثیه‌ای که مال پدر است؛ این فرزند نقش یک دعوت کننده دارد. لذا گفته‌اند استحقاق برای عبد پیدا نمی‌شود؛ اگر‎چه عبد در اثر وعده‌ای که خدای متعال داده، خلف وعده نمی‌کند. این احسانی که خدای متعال به بندگانش دارد، یک احسان ابتدایی و بدون استحقاق محسن‌الیه است. اگر کسی آمد به شما خدمتی کرد، شما هم به ایشان احسان کردی، این خوب است، ولی آنچه که خیلی مهم‌تر است و این نصیحت قرآنی هم آن را تذکر می‌دهد، این است که همان‌گونه که خداوند متعال بادی به احسان است، بدون این‎که شخص استحقاق داشته و کاری کرده باشد؛ حتی به عباد عاصی و آثم و مجرم و آن‎هایی که نسبت به او بی‌ادبی و طغیان کرده‌اند، باز هم احسان می‌کند. این یکی از تربیت‌های الهی و معنوی است که انسان باید داشته باشد، و آن، احسان و عنایت و دستگیری و ارشاد مردم است. این‎ها خیلی صفات برجسته‌ای است که واقعاً در زندگی بسیاری از علما وجود داشته است. 2️⃣احتمال دیگر این است که «كَما أَحْسَنَ اللَّهُ إِلَيْكَ» کاری به کیفیت نداشته باشد، بلکه برای جا انداختن خود مطلب است؛ مثل این‎که می‎گویند: دیگران کاشتند و ما خوردیم، ما بکاریم و دیگران بخورند. چرا ما از دیگران عقب بمانیم؟ حالا به کیفیتش کاری نداریم. همان‎طوری که خدای متعال به شما احسان کرده است، شما هم به دیگران احسان کن؛ این راه و روش خوبی است. کاری ندارد که کیفیت چطور باشد. بنابراین، یا آن معنای بدوی احسان اینجا مقصود است، یا اتقان و صحت عمل و یا اعم از این دو مقصود است. مسأله‌ی دوم این است که احسان به مردم در زندگی و عاقبت به خیری انسان نقش خیلی مؤثری دارد. مطلوب نهایی‌ انسان این است که عاقبت به خیرشود، پایان کارش به خیر و صلاح باشد. این یک مبتغای بسیار مهم و حساس است. ▫️منبع: کتاب پندهای سعادت جلد یک ص 40-35 ... 🔗 @pand_saadat
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🔰موعظه های قرآنی ✅یکی بارزترین نمونه‎های احسان 💠 حضرت استاد "دام ظله": آقایی که الآن سن شان تقریباً بالاست، بنده یادم هست ایشان برای تبلیغ به شهرستان قروه رفته بودند. آن زمان‎ها در شهر قروه فرق گوناگونی وجود داشت، هیچ گونه امکاناتی هم آنجا نبود. ایشان خودشان تعریف می‌کرد هیچ‌جا نمی‎گذاشتند که ساکن شوم؛ فقط یک آقا که کنار مسجد مغازه داشت، راضی شد که من شب‌ها داخل مغازه‌اش بخوابم و ایشان درب مغازه را ببندد و صبح که می‌آمد، مغازه را باز کند تا بیرون بیایم. این‎جور رفته بود آنجا و مدتی مقاومت کرده بود. بعد برای این‎که شیعیان و موالیان اهل‎بیت «علیهم السلام» را در آنجا احسان کند و نجات دهد، هیچ راهی برای نفوذ در مردم و ماندگاری‌اش در آنجا پیدا نکرد. لذا برای این‎که مردم ایشان را اذیت نکنند، اجازه‌ی دفتر ازدواج و طلاق گرفت که بتواند مدتی آنجا بماند و بعد از مدتی توانست آنجا را متحول کند. این یکی بارزترین نمونه‎های احسان است. ▫️منبع: کتاب پندهای سعادت جلد یک ص 39 ... 🔗 @pand_saadat
🔰موعظه های قرآنی ✅حکایتی از مرحوم آیت‌الله العظمی گلپایگانی «ره» 💠 حضرت استاد "دام ظله": از حجت‌الاسلام والمسلمین جناب آقای آل طه(سلمه‌الله) شنیدم که بالای منبر از مرحوم آیت‌الله العظمی گلپایگانی نقل می‌کرد که ایشان می‌فرمودند در درس آقای حاج شیخ عبدالکریم حائری همدرس و هم بحثی داشتم. این شخص در سن پیری بیمار شده بود که در همان بیماری هم به رحمت خدا رفت. آقای گلپایگانی «ره» فرموده بودند که من به عیادتش رفتم؛ بعد این بیمار به من گفت که (نعوذ‎بالله) ظلمی که خداوند به من کرده، به هیچ کس نکرده است. گفتم چطور؟ گفت برای این‎که من و شما هر دو هم‌شاگردی درس مرحوم حاج شیخ عبدالکریم بودیم؛ حالا شما مرجع و معروف ‌شدی، ولی من نه نامی و نه رسمی دارم و نه کسی مرا می‌شناسد. خب، این عدم عاقبت به خیری خیلی چیز خطرناک و عجیبی است و همه‌ی ما باید به خدای متعال پناه ببریم. در بعضی روایات به برخی از فواید احسان به دیگران اشاره شده است: «عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ زِيَادٍ عَنْ غِيَاثِ بْنِ إِبْرَاهِيمَ عَنِ الصَّادِقِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ آبَائِهِ علیهم السلام قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه وآله مَنْ أَحْسَنَ فِيمَا بَقِيَ مِنْ عُمُرِهِ لَمْ يُؤَاخَذْ بِمَا مَضَى مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَنْ أَسَاءَ فِيمَا بَقِيَ مِنْ عُمُرِهِ أَخَذَ بِالْأَوَّلِ وَ الْآخِرِ»؛ اگر کسی اهل احسان باشد، این باعث می‎شود که خدای متعال این شخص را نسبت به «بِمَا مَضَى مِنْ ذَنْبِهِ» مؤاخذه نکند (که این فایده‌ی خیلی مهمی برای احسان است)؛ ولی اگر اهل بدی کردن باشد، هم از گناهان قبل و هم گناهان بعدش مورد مؤاخذه واقع می‌شود. ▫️منبع: کتاب پندهای سعادت جلد یک ص 40 ... 🔗 @pand_saadat
هدایت شده از فقاهت
◾️مراسم سومین روز ارتحال حاجیه خانم اسلامیان ( آقایان و بانوان ) ▪️متعلقهٔ عالم ربانی مرحوم حجة الاسلام و المسلمین حاج سید حسین سبحانی ▪️صبيهٔ مرحوم حاج عبدالحسین اسلامیان ▪️ام الزوجه حضرت آیت الله شب زنده دار (دام ظله)زمان:یکشنبه ۱۸ شهريورماه ساعت:۱۸-۱۶:۳۰ عصر 🕌 مکان: مسجد حضرت امام جوادالائمه(علیه السلام )خیابان باجک اول، کوچه ۳۳ 📌موقعیت مکانی جلسه: https://nshn.ir/fdrbs4_nexvjXW @feghahat_ir
🔰موعظه های قرآنی ✅حکایاتی از سلوک عملی بزرگان 💠 حضرت استاد "دام ظله": 🔶حکایتی از مرحوم آخوند خراسانی طلبه‌ی محترمی نقل کرده که نصف شبی همسرم وضع حمل داشت و نیاز به قابله داشت، ولی آدرس او را نمی‎دانستم، لذا برای گرفتن آدرس به درب منزل مرحوم آخوند خراسانی صاحب کفایه رفتم. مرحوم آقای آخوند(رضوان‎الله‎علیه) تا فهمید، خودش لباس پوشید و همراه من تا درب منزل قابله آمد. 🔷حکایتی از مرحوم شیخ عبدالکریم حائری خادم مرحوم شیخ عبدالکریم نقل می‌کردند که یک شب دیر وقت کسی آمد درب خانه‌ی حاج شیخ؛ من رفتم دیدم نیازمندی است. گفت ما الآن هیچ وسیله‌ی گرمایشی نداریم. من گفتم الآن در این وقت شب حاج شیخ چه کار می‌تواند بکند. خلاصه، جوابش کردم و رفت. بعد آقای حاج شیخ از خادم سؤال می‌کنند که کی بود؟ خادم توضیح می‌دهد و ایشان خیلی ناراحت می‌شوند و می‌فرمایند که همین الآن باید برویم درب خانه‌ی ایشان. خودشان لباس می‌پوشند با خادم می‌روند داخل خانه‌شان و می‌بینند که بله درست گفته‌اند، خانه سرد است. مرحوم شیخ عبدالکریم به خادم خود می‌فرمایند که من اینجا می‌نشینم، شما برو زغالی از فلان جا بیاور. خلاصه، گرمایی برای آن‎ها درست می‌کنند و بر می‎گردند. ▫️منبع: کتاب پندهای سعادت جلد یک ص 41 ... 🔗 @pand_saadat