میگن هزینهی سازش از مقاومت بیشتره. راست هم میگن واقعا همینطوره. اما این رو باید بپذیریم که مقاومت هم هزینه داره.
روزهای هزینهدار مقاومت، فراز «فإذا مُحَّصوا بالبلاء» امام حسین علیهالسلام رو خیلی ببینیم.
امام حسین علیهالسلام فرمود:
«النّاسَ عَبيدُ الدُّنْيا وَ الدِّينُ لَعْقٌ عَلى اَلْسِنَتِهِمْ يَحوطونَهُ ما دَرَّتْ مَعائِشُهُمْ فَاِذا مُحِّصوا بِالْبَلاءِ قَلَّ الدَّيّانونَ»
مردم بندهی دنیایند و دین بر زبانشان میچرخد و تا وقتی زندگیهاشان بر محور دین بگردد، در پی آنند، امّا وقتی به وسیلهی «بلا» آزموده شوند، دینداران اندک میشوند.
🌱آیاتنا عجبا
▫️زمانه سخت گرفته بود انگار. اوضاع بر وفق مراد نبود. جمع بندی این شد که گوشه ای پناه بگیرند تا اینکه خدا گره گشایی کند. مدتی طولانی در معرض نور مستقیم خورشید قرار نگرفتند. خواب بودند و نبودند! از این پهلو به آن پهلو چرخان، احتمالا با چشمان باز، نگهبان دم در هم ثابت. روی هم رفته تصویر وحشتناکی رقم خورده بود. اگر می دیدی می ترسیدی. فرار می کردی.
▫️ده سال یا صد سال یا سی صد سال؟! نمی دانم. هر چه قدر که بود طولانی بود.
▫️قبل از اینکه یک گوشه دنیا هیبت ترسناکی به خود بگیرند، انگار دنیا برای شان هیبت ترسناکی پیدا کرده بود. هر چه چشم می چرخاندند ناامیدی بیشتر هجوم می آورد. مگر چند نفر بودند که خدا را قبول داشتند؟! مگر با این چند نفر چه اتفاقی را می شد رقم زد؟! مگر وضع مردم و حکومت اجازه می داد که حق جلوه گر شود؟! همین فکر ها بود که کم کم آن ها را به گوشه غار کشاند انگار. هم خودشان را و هم نگهبان دم در را.
▫️تو انگار کن غزه باشی و اسرائیل بالای سرت، با بمب های ریز و درشتِ اراده شکن. مگر می شود زیر آن همه بمب نفس کشید؟! مگر می شود با خیال راحت قد علم کنی و زندگی کنی؟!
▫️روزگار که سخت بگذرد، انسان دوست دارد بخوابد و فردا صبح بیدار شود در حالی که همه چیز درست شده. حیف که چنین چیزی شدنی نیست.
▫️البته برای آن ها شد! فردا صبح چشم باز کردند. فردا صبح یا چند ساعت بعد. خودشان هم نمی دانستند. زمان زیادی نبود که خوابیده بودند. اوضاع بیرون اما خیلی عوض شده بود. به قدر چند صد سال. بعد از اینکه از غار بیرون زدند تازه فهمیدند در همین چند ساعتی که خواب بودند، دنیا زیر و رو شده بود. قبل از خواب امیدی نداشتند انگار ولی به خواب نیم روزه یا یک روزه ای همه چیز واژگون شده بود. فضای تنفس ایجاد شده بود.
▫️تو خیال کردی ماجرای اصحاب کهف عجیب بود؟! به چشم بر هم زدنی همه چیز درست شده بود. خیلی اتفاق عجیبی بود؟! «أَمْ حَسِبْتَ أَنَّ أَصْحَابَ الْكَهْفِ وَالرَّقِيمِ كَانُوا مِنْ آيَاتِنَا عَجَبًا»
▫️غزه امروز، اصحاب کهف دیروز است. آن روز هم اصحاب کهف سخت باور می کردند روزی بیاید که در آن روز، پرچم باطل زمین خورده باشد. اما آن روز آمد. به خوابیدن و بیدار شدنی هم آمد. سخت می گذرد این روزها؟! اوضاع وحشتناک شده؟! هیچ امیدی نیست؟! می گذرد. همانطور که بر اصحاب کهف گذشت. سخت و آسان، هر چه که هست، می گذرد.
▫️از خدای اصحاب کهف می خواهیم به ما هم نشان دهد زمین خوردن دولت باطل را. همانطور که به اصحاب کهف نشان داد. به چشم بر هم زدنی...
بعضیها از همون روز اول و بعضی دیگه بعد از فریضه رهبری سوال میکردن که ما برای نبرد با اسرائیل و کمک به مردم غزه و لبنان چه کاری میتونیم بکنیم؟
هنگامی که از متخصصان علوم دینی این سوال رو میپرسیم یا پای صحبت جهادگران و فعالان حاضر در ضاحیه میشینیم همه بر دو امر تاکید دارن: جهاد تبیین و تلاش حداکثری برای مواسات.
بنا بر امر ولی، کمک به مردم غزه و لبنان بر ما واجب شده. برای تبیین شرایط بین متدینین از همین آیات و روایات کمک بگیرید و برای مواسات از آنچهکه میتونید ببخشید.
امام صادق علیهالسلام فرمود شيعيان ما را در سه چيز بيازماييد:
در وقت نماز و چگونگى مواظبتشان بر آن،
در نگهدارى اسرارشان از دشمنان ما،
و با اموالشان كه چگونه به ديگر برادرانشان كمك مىكنند».
این رو هم بگم که در پیشگاه خدا کمک هرکسی به اندازه توانش ارزش داره. شاید ارزش اون قوطی کنسرو شسته شدهای که تمام توان یک دانشآموز برای کمک به جبهههای دفاع مقدس بود با این سرویس طلا، که یک میلیارد و هفتصد و پنجاه میلیون تومان میارزه و کمک یک بانوی تبریزیه به جبهه مقاوت، یکسان باشه. راستی بعضیا چه دل بزرگی دارن!
پسنوشت
این رو هم بگم که در پیشگاه خدا کمک هرکسی به اندازه توانش ارزش داره. شاید ارزش اون قوطی کنسرو شسته شد
داستان اون قوطی کنسرو رو شنیدید؟ اون داستان شاید با محتوای این کانال مناسبت نداشته باشه و چیزی نیست که شما به خاطرش عضو این کانال شدید. اما خواندنش خالی از لطف نیست.
شهید خرازی داستان رو نقل میکنن:
ﻭﻗﺘﯽ تو جبهه ﻫﺪﺍﯾﺎﯼ ﻣﺮﺩﻣﯽ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﻣﯽﮐﺮﺩﯾﻢ ﺩﺭ ﻧﺎﯾﻠﻮﻥ ﺭﻭ ﺑﺎﺯﮐﺮﺩﻡ ﺩﯾﺪﻡ ﮐﻪ ﯾﮏ ﻗﻮﻃﯽ ﺧﺎلی ﮐﻤﭙﻮﺗﻪ ﮐﻪ ﺩﺍﺧﻠﺶ ﯾﮏ ﻧﺎﻣﻪ ﺍﺳﺖ.
ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩ:
«ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺭﺯﻣﻨﺪﻩ ﺳﻼﻡ، ﻣﻦ ﯾﮏ ﺩﺍﻧﺶ ﺁﻣﻮﺯ ﺩﺑﺴﺘﺎﻧﯽ ﻫﺴﺘﻢ. ﺧﺎﻧﻢ ﻣﻌﻠﻢ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﮐﻤﮏ ﺑﻪ ﺭﺯﻣﻨﺪﮔﺎﻥ ﺟﺒﻬﻪ ﻫﺎﯼ ﺣﻖ ﻋﻠﯿﻪ ﺑﺎﻃﻞ ﻧﻔﺮﯼ ﯾﮏ ﮐﻤﭙﻮﺕ ﻫﺪﯾﻪ ﺑﻔﺮﺳﺘﯿﻢ. ﺑﺎ ﻣﺎﺩﺭﻡ ﺭﻓﺘﻢ ﺍﺯ ﻣﻐﺎﺯﻩ ﺑﻘﺎﻟﯽ ﮐﻤﭙﻮﺕ ﺑﺨﺮﻡ. ﻗﯿﻤﺖ ﻫﺮ ﮐﺪﺍﻡ ﺍﺯ ﮐﻤﭙﻮﺕ ﻫﺎ ﺭﻭ ﭘﺮﺳﯿﺪﻡ، ﺍﻣﺎ ﻗﯿﻤﺖ ﺁﻧﻬﺎ ﺧﯿﻠﯽ ﮔﺮﺍﻥ ﺑﻮﺩ، ﺣﺘﯽ ﮐﻤﭙﻮﺕ ﮔﻼﺑﯽ ﮐﻪ ﻗﯿﻤﺘﺶ 25 ﺗﻮﻣﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﺍﺭﺯﺍﻥ ﺗﺮ ﺑﻮﺩ ﺭﺍ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻢ ﺑﺨﺮﻡ.
ﺁﺧﺮ ﭘﻮﻝ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺳﯿﺮﮐﺮﺩﻥ ﺷﮑﻢ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﻫﻢ ﻧﯿﺴﺖ. ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺑﺮﮔﺸﺖ ﮐﻨﺎﺭﺧﯿﺎﺑﺎﻥ ﺍﯾﻦ ﻗﻮﻃﯽ ﺧﺎﻟﯽ ﮐﻤﭙﻮﺕ ﺭﺍ ﺩﯾﺪﻡ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻢ ﻭ ﭼﻨﺪﺑﺎﺭ ﺑﺎ ﺩﻗﺖ ﺍﻥ ﺭﺍ ﺷﺴﺘﻢ ﺗﺎ ﺗﻤﯿﺰ ﺗﻤﯿﺰ ﺷﺪ. ﺣﺎﻻﯾﮏ ﺧﻮﺍﻫﺶ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺭﺯﻣﻨﺪﻩ ﺩﺍﺭﻡ، ﻫﺮﻭﻗﺖ ﮐﻪ ﺗﺸﻨﻪ ﺷﺪﯾﺪ ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﻗﻮﻃﯽ ﺁﺏ ﺑﺨﻮﺭﯾﺪ ﺗﺎ ﻣﻦ ﻫﻢ ﺧﻮﺷﺤﺎﻝ ﺑﺸﻮﻡ ﻭ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻢ ﺑﻪ ﺟﺒﻬﻪ ﻫﺎ ﮐﻤﮑﯽ ﮐﻨﻢ.»
ﺑﭽﻪﻫا تو ﺳﻨﮕﺮ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﺁﺏ ﺗﻮﯼ ﺍﯾﻦ ﻗﻮﻃﯽ ﻧﻮﺑﺖ ﻣﯽﮔﺮﻓﺘﻨﺪ، ﺁﺏ ﺧﻮﺭﺩﻧﯽ ﮐﻪ ﻫﻤﺮﺍﻫﺶ ﺭﯾﺨﺘﻦ ﭼﻨﺪ ﻗﻄﺮﻩ ﺍﺷﮏ ﺑﻮﺩ...
راحتترین و مطمئنترین راه برای کمک مالی هم سایت رهبریه. لینکش رو اینجا میذارم:
http://www.leader.ir/fa/monies
برای کمکهای غیر مالی هم مراکزی در شهرها هستن که جمعآوری میکنن.
وقتی مسلمانان در جنگ بدر پيروز شدند، خداوند وعده داد كه در جنگ بعدی نيز پيروز مىشوند. اما در سال بعد كه جنگ احد واقع شد، بعد از پیروزی اولیه شکست سختی خوردند.
بعد از پايان جنگ، مسلمانان از پيامبر ﷺ انتقاد مىكردند كه مگر خدا به ما وعدهى پيروزى نداده بود، پس چرا شكست خورديم؟
سپس آیه ۱۵۲ سوره آل عمران نازل شد که میفرماید:
خداوند، وعده خود را (درباره پیروزی شما بر دشمن در احد) تحقق بخشید؛ در آن هنگام (که در آغاز جنگ) دشمنان را به فرمان او، به قتل میرساندید. تا اینکه سه خصلت در شما پدید آمد:
۱. «فَشِلْتُمْ» سست شدید، آن آمادگی و پا در رکابی اول کار را از دست دادید.
۲.«وَتَنَازَعْتُمْ» با همدیگه اختلاف کردید، وحدت را بهم زدید.
۳. «وَعَصَيْتُمْ» از پیامبر و ولی خود نافرمانی کردید.
بعضی از شما، خواهان دنیا بودند؛ و بعضی خواهان آخرت. سپس خداوند شما را از آنان منصرف ساخت (و پیروزی شما به شکست انجامید) تا شما را آزمایش کند...
پسنوشت
وقتی در جنگ احد شایع شد که پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوآله کشته شدهاند، عدهای سست شدند؛ اما عدهای
از اولین متنهایی که برای این کانال نوشتیم همین متنیه که روش ریپلای زدم. همون شبی بود که شهادت سیدحسن اعلام شد و عدهای ناامیدانه تصور میکردن که با شهادت سیدِ مقاومت، کار حزبالله پایان گرفته. شاید الان هم بعد از شهادت هنیه، سنوار، و حالا هاشم صفیالدین دوباره لازم باشه یادمون بیاد که حزب خدا وابسته به افراد نیست، حتی اگه اون فرد اول مرد عالم باشه.
هدایت شده از پسنوشت
وقتی در جنگ احد شایع شد که پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوآله کشته شدهاند، عدهای سست شدند؛ اما عدهای گفتند: «ما با كسانى كه پيامبر با آنها جنگيده جنگ مىكنيم.»
و بعد این آیه نازل شد:
وَمَا مُحَمَّدٌ إِلَّا رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ ۚ أَفَإِنْ مَاتَ أَوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُمْ عَلَىٰ أَعْقَابِكُمْ ۚ وَمَنْ يَنْقَلِبْ عَلَىٰ عَقِبَيْهِ فَلَنْ يَضُرَّ اللَّهَ شَيْئًا ۗ وَسَيَجْزِي اللَّهُ الشَّاكِرِينَ (آل عمران، ۱۴۴)
محمد(ص) فقط فرستاده خداست؛ و پیش از او فرستادگان دیگری نیز بودهاند. اگر او بمیرد یا کشته شود، شما به عقب برمیگردید؟ و هرکس به عقب بازگردد، هرگز به خدا ضرری نمیزند و خداوند بهزودی شاکران (و استقامتکنندگان) را پاداش خواهد داد.
بعد از اینکه محمد بن ابی بکر شهید شد و مصر به دست سپاه معاویه افتاد، گروهی از صحابهی پیامبر و یاران امیرالمومنین علیهالسلام خدمت حضرت رسيدند و از ایشان سوال کردند:
به ما بگو كه نظرتان درباره ابوبكر و عمر چيست؟
حضرت امیر جواب داد:
آيا آنقدر براى اين مسئله فراغت يافتهايد که چنین سوالی میپرسید؟ مصر به دست معاویه افتاده و پيروانم در آنجا كشته شدهاند(حالا وقت این مسائل است)؟
حالا عدهای خیلی متدین! وسط این همه جنایت و در میانهی جنگ، پیگیر سنی یا شیعه بودن امثال حماس و سنوار هستن که آیا علیه صهیونیسم موضعی بگیرن یا نه!
تقریبا برای شرایط امروز ما بود که این آیه نازل شد:
«وَلَا تَهِنُوا فِي ابْتِغَاءِ الْقَوْمِ ۖ إِنْ تَكُونُوا تَأْلَمُونَ فَإِنَّهُمْ يَأْلَمُونَ كَمَا تَأْلَمُونَ ۖ وَتَرْجُونَ مِنَ اللَّهِ مَا لَا يَرْجُونَ ۗ وَكَانَ اللَّهُ عَلِيمًا حَكِيمًا» (نساء ۱۰۴)
و در راه تعقیب دشمن، (هرگز) سست نشوید! (زیرا) اگر شما درد و رنج میبینید، آنها نیز همانند شما درد و رنج میبینند؛ ولی شما امیدی از خدا دارید که آنها ندارند؛ و خداوند، دانا و حکیم است.
اگرچه مردم ما بعد از حمله دیشب اسرائیل هیچ درد و رنجی حس نکردن ولی این آیه دو نکته داره.
۱. اگر هم زمانی از پاسخ دشمن دردی به شما رسید، با هم برابر نیستید؛ شما منِ خدا رو دارید. «وَتَرْجُونَ مِنَ اللَّهِ مَا لَا يَرْجُونَ».
۲. تو این شرایط به جاى موضع تدافعى، در تعقيب دشمن و در حالت تهاجمى باشيد. «لا تَهِنُوا فِي ابْتِغاءِ الْقَوْمِ»