eitaa logo
پاسخ‌ سرای اصفهان
1.4هزار دنبال‌کننده
429 عکس
98 ویدیو
4 فایل
سرایی برای پاسخ به سوالات شما در موضوعات عقاید، اخلاق، احکام و مشاوره. وابسته به دفتر تبليغات اسلامی اصفهان💐 ارتباط با مدیر: @alijani110 ✅ فقه و احکام: @SALEHIAMIR ✅ مشاوره: @Maharat123 ✅ کلام و عقاید: @khameneieshQ ✅ اخلاق و تربیت: @islamic_ethic
مشاهده در ایتا
دانلود
پرسش: نگاه اسلام در مورد شادی و غم چیست؟ پاسخ: شادی و غم مطلوبیت ذاتی ندارد و ارزشمندی آن‌ها تابع علتی است که ایجادکننده این حالات است. گاهی شادی منجر به انبساط روحی در وجود انسان می‌شود و درعین‌حال در کنار این شادی، شخص همچنان در دایره بندگی قرار دارد. چنین شادی مطلوب است. اما گاه شادی کردن مساوی است با بیرون رفتن از دایره بندگی چراکه افراد راه‌هایی را برای شادی برمی‌گزینند که از میزان تقربشان به معبود می‌کاهد. این نوع شادی‌ها مذموم است. بنابراین شادی مورد مذمت در آموزه‌های اسلام همان سرمستی و سرخوشی می‌باشد. اگر شادی به جهت رضایت الهی و در مسیر انجام تکالیف الهی باشد ممدوح است و اگر غم نیز به جهت از دست دادن فرصت‌ها و یا پشیمانی از گناه و ناراحتی به خاطر گرفتاری‌های مردم باشد نیز ممدوح است. اما اگر شادی صرف به دست آوردن مادیات باشد و غم نیز صرفاً برای از دست دادن امور دنیوی، در این شرایط این نوع شادی و غم از ارزش برخوردار نیستند. @pasokhsara
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
پرسش: خواستگار خوبی دارم و بر سر مهریه دچار اختلاف شدیم نظر اسلام در مورد مهریه چیست؟ پاسخ: میزان مهریه ازنظر شرعی امری توافقی است و هرچقدر که دختر و پسر توافق کنند به‌عنوان مهریه در نظر گرفته می‌شود. بنابراین در دین اسلام برای مهریه، حد معینی ذکر نشده است؛ بلکه بر اساس توافق و رضایت زن و شوهر انجام می‌گیرد. البته معنی این حرف این نیست که خانواده‌ها در امر مهریه دخالت نکنند و یا دختر و پسر بدون هماهنگی به توافق برسند بلکه بهتر است با مشورت والدین، چنین توافقی حاصل شود تا مشکلات بعدی ایجاد نشود. ازآنجاکه مهریه یک بدهی و بر عهده مرد است و با مطالبه زن، پرداخت آن بر او واجب می‌شود بهتر است مقدار مهریه به‌گونه‌ای باشد که مرد توانایی پرداخت آن را داشته باشد بنابراین در تعیین مهریه باید دو مسئله موردتوجه قرار گیرد یکی توانایی مالی و شرایط مرد برای پرداخت و دیگری حفظ شأن زن. متأسفانه امروزه مهریه‌های سنگین منجر به سخت شدن ازدواج برای جوانان شده است درحالی‌که در دیدگاه اسلام مهریه سنگین مورد نکوهش قرارگرفته و در مقابل سبک بودن مهریه از ارزش‌ها و خوبی‌های زن برشمرده شده است. پیامبر اکرم (ص) فرمودند: «بهترین زنان امت من زنی است که مهریه او از دیگران کم‌تر باشد». (1) توجه کنید که مهریه سنگین نه دلیلی بر ارزش زن است، نه ملاک خوبی زن محسوب می‌گردد و نه موجب استحکام پایه‌های زندگی و تضمین‌کننده آن است. مهریه از جانب مرد یک اظهار عشق و محبت فوق‌العاده برای زن است که حتی بالاتر از بخشش و هدیه‌های معمولی است و از طرفی وجود مهریه یک نوع احساس امنیت اقتصادی و پشتوانه برای زن است. چنانچه خانواده‌ها در تعیین مهریه دچار اختلاف هستند بهتر است از واسطه‌ها بهره ببرند و در بین فامیل، افراد مؤمن و متدینی که به‌عنوان بزرگ فامیل محسوب می‌شوند را واسطه قرار داده تا با تعیین حد وسط برای مهریه اختلاف را حل نمایند. پی‌نوشت: 1 الشیخ الحر العاملی، وسائل الشیعه، بیروت، ط الإسلامية، ج 15، ص 10، ح 9 @pasokhsara
گناهان کوچک را هم جدی بگیریم: یکی از اموری که منجر به جسارت انسان بر انجام گناهان بزرگ می شود نادیده گرفتن گناهان کوچک است. از جمله روش‌های شیطان برای فریب انسان، همین کوچک جلوه دادن گناه در نظر اوست؛ تا جایی که انسان با انجام گناهان کوچک، پتانسیل لازم برای ارتکاب گناهان بزرگ‌تر را بدست می‌آورد و اگر این رویه ادامه پیدا کند حتی ممکن است بدترین گناهان را نیز مرتکب شود. گناه هر چند كوچك باشد چون نافرمانى خداست، بزرگ است. رسول اكرم صلّى الله عليه وآله در سخنى به ابوذر فرمودند: «يَا أَبَا ذَرٍّ لَا تَنْظُرْ إِلَى صِغَرِ الْخَطِيئَةِ وَلَكِنِ انْظُرْ إِلَى مَنْ عَصَيْتَ» «اى اباذر به كوچك بودن گناه نگاه نكن و لكن نگاه كن كه چه كسى را معصيت مى كنى».(1) و در روایتی دیگر از ایشان آمده است: «إِنَّ الْمُؤْمِنَ لَیَرَى ذَنْبَهُ كَأَنَّهُ تَحْتَ صَخْرَةٍ یَخَافُ أَنْ تَقَعَ عَلَیْهِ وَ الْكَافِرَ یَرَى ذَنْبَهُ كَأَنَّهُ ذُبَابٌ مَرَّ عَلَى أَنْفِهِ» «مؤمن گناه خود را چونان تخته سنگ بزرگى بر بالاى سرش مى‌بيند كه مى‌ترسد به روى او بيفتد و كافر گناه خويش را مانند مگسى مى‌بيند كه از جلوى بينى‌اش رد شود».(2) بنابراین راه برون رفت از این حالت، حفظ احساس ندامت و پشیمانی از گناه و اقدام در جهت جبران آن است.این که انسان بفهمد گناه کرده و دغدغه رفع آن و از بین بردن عوارض آن را داشته باشد نعمت بزرگیست. البته دقت کنیم که صرف وجدان درد داشتن به هنگام گناه و یا بعد از آن کفایت نمی‌کند بلکه باید سریعا توبه و استغفار نمود و جبران مافات کرد. پی نوشت‌ها: 1. المحدّث النوري، مستدرك الوسائل، قم، مؤسسة آل البيت عليهم السلام لإحياء التراث، ج 11، ص 330 2. الشيخ الطوسي، الأمالي، ط دار الثقافة ،ج 1، ص 527 @pasokhsara
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✍استقلال طلبی نوجوانان: استقلال طلبی در نوجوانان بخشی از سفر آنان در گذر از دوره کودکی به جوانی است. برای طی کردن موفقیت آمیز این سفر، فرزندتان باید در انجام برخی امور آزادی داشته باشد. در عین حال، او به راهنمایی و هدایت شما نیز نیاز دارد. استقلال طلبی در نوجوانان به چه معناست؟ برای تبدیل شدن به یک جوان بالغ و عاقل، فرزندتان باید: --مسئولیت بیشتری بپذیرد و کمتر به اطرافیان خود وابسته باشد. --تصمیم گیری کند و مسائل را حل کند. --به یک سیستم جامع در ارزش ها و باورهای خود برسد. --هویت خود را شکل دهد. اما معمولا در مورد مرزهای استقلال بین والدین و نوجوانان اختلاف وجود دارد. چقدر باید استقلال داشته باشد و چه زمانی باید مستقل شود؟ طبیعی است که اگر استقلال زیادی، زودهنگام، به فرزندتان بدهید، او درگیر رفتارهای پرخطر می شود. بنابراین، حفظ مرزها تا سن به خصوصی برای ایمنی او اهمیت دارد. از سوی دیگر، فرزندتان باید اشتباه کند، کشف کند و تجربه های جدید کسب کند. این به او کمک می کند که از زندگی درس بگیرد و به رشد عقلی و منطقی بیشتر برسد. ایجاد تعادل بین استقلال طلبی در نوجوانان و مرزهای حفظ امنیت آنان مسئله مهمی برای والدین است. داشتن یک رابطه مثبت با فرزندتان شروع خوبی برای این کار است. این به ایجاد ارتباط مثبت و باز در خانواده کمک می کند. ادامه دارد... @pasokhsara
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
شریف زاهدی روحانی برجسته اهل سنت بلوچستان که پس از تحقیق و بررسی به مذهب اهل بیت علیهم السلام گروید . او در بیان خاطرات خود چنین می آورد ؛ « خیلی فکر کردم که با کدام روایت یا کتاب برای اهل تسنن ثابت کنم که «مولی» در حدیث غدیر، به معنای دوست نیست، بلکه به معنای پیشوا و رهبر است. ❕تا این که روزی مشغول مطالعه یکی از کتاب‌های «مولوی محمد عمر سربازی» بودم. مطالعه‌ام که تمام شد و کتاب را که بستم، دیدم روی جلد آن نوشته شده: «نویسنده مولانا محمد عمر سربازی» فوراً به ذهنم آمد که از مولوی ها، معنای کلمه ی مولانا را بپرسم و سؤال کنم که چرا به محمد عمر سربازی، مولانا می‌گویند؟ از چند مولوی سؤال کردم. پاسخی که به من دادند، این بود که: «مولانا» یعنی واجه ؛ یعنی رهبر ما، پیشوا ی ما. به آن‌ها گفتم: من تعجب می‌کنم «مولا» درباره ی بزرگانتان معنای واجه و رهبر می‌دهد ولی در سخن پیامبر (صلی الله علیه وآله) به معنای دوست آمده است! ❕ روزی یکی از دوستان اهل تسنن به دیدنم آمده بود. گفت وگوی مفصلی درباره حقانیت اهل بیت داشتیم از جمله به خطبه ی حضرت رسول اکرم ( صلی الله علیه وآله ) در غدیر خم استناد کردم. ایشان می‌گفت: «مولا» در این حدیث به معنای دوست آمده است. نهایتاً هر چه دلیل آوردم قبول نکرد. خداحافظی کرد و به سمت بلوچستان حرکت کرد. یک ساعت از رفتنش گذشته بود که به او زنگ زدم و گفتم: کار خیلی مهمی با شما دارم باید برگردی. گفت: من باید بروم، وقت ندارم برگردم. خانواده‌ام منتظرم هستند، چه کاری با من داری؟ تلفنی بگو. گفتم: کار مهمی دارم، نمی توانم تلفنی بگویم، باید خودت اینجا باشی. 👌خیلی اصرار کردم تا این که برگشت. وقتی به من رسید گفت: چه کار مهمی داری که من را از این همه راه برگرداندی؟ گفتم: می‌خواستم بهت بگم: دوستت دارم. گفت: همین! گفتم: بله. همین را خواستم به شما بگویم. دوستم ناراحت شد و گفت: خانواده‌ام منتظرم بودند و باید می‌رفتم، این همه راه من را برگرداندی که بگویی دوستت دارم، اذیت می‌کنی؟ گفتم: سؤال من همین جاست. چطور وقتی شما با عجله به سمت خانواده ای که منتظرت هستند می‌روی و شما را از راهتان بر می‌گردانم تا به شما بگویم «دوستت_دارم»؛ ناراحت می‌شوی و در عقل من شک می‌کنی، ولی وقتی پیامبر اسلام| ده‌ها هزار نفر را که با عجله به سمت خانواده ی خود می‌رفتند، سه روز در زیر آفتاب سوزان معطل کردند که فقط بگویند: «هر کس من را دوست دارد، علی را دوست بدارد» این کار پیامبر را عاقلانه می‌دانی؟ آیا این اقدام پیامبر ناراحتی مسلمانان را در پی نمی داشت؟ آیا آنان در عقل چنین پیامبری شک نمی کردند؟ با این کاری که کردم، دوستم با تمام وجود احساس کرد که چه حرف خنده داری زده است و اقرار کرد که پیامبر - در جریان غدیر خم - می‌خواست نکته ی مهم تری را بیان کند وگرنه برای بیان دوستی اش با علی (علیه السلام) نیازی نبود مسلمانان را از راهشان برگرداند.» 📚باید شیعه می شدم ، خاطرات شریف زاهدی ،ص 138 @pasokhsara
پرسش: آیا حرف‌های معمولی که ما پشت سر دیگران می‌زنیم غیبت محسوب می‌شود؟ پاسخ: غیبت این است که درباره برادر مؤمنت عیبی را که خدا برای او پوشانده است، بگویی. (1) طبق آنچه در روایات آمده، بدگویی کردن در مورد دیگران، یعنی در غیاب شخصی کارهای بد و ناپسند و یا عیوب و نواقص جسمی و اخلاقی او را به‌گونه‌ای برای دیگران بازگو کنیم که اگر به گوششان برسد، ناراحت شوند غیبت محسوب می‌شود؛ لازم است بدانیم غیبت حرام و از گناهان کبیره است. حرف‌هایی که ما در رابطه با دیگران می‌زنیم اگر سه ویژگی داشته باشد غیبت محسوب می‌شود: اول این‌که در غیاب شخص و درواقع پشت سر او حرفی را بزنیم پس چنانچه شخص، در جمع حضورداشته باشد و حرفی را مقابلش بزنیم غیبت محسوب نمی‌شود. دوم این‌که عیوب یا نواقصی که در شخص وجود دارد (چه در جسم و چه در اخلاق و رفتار) را برای دیگران بیان کنیم؛ بنابراین غیبت نوعی بدگویی در رابطه با دیگران به‌حساب می‌آید. افراد ممکن است بدی‌ها و عیوبی داشته باشند که ما از آن‌ها باخبریم اما اشخاص دیگر بی‌خبر، وقتی ما این عیوب را پشت سر شخص بیان کنیم مرتکب غیبت شده‌ایم. سومین ویژگی این است که اگر غیبت شونده صحبت‌هایی که ما پشت سر او گفته‌ایم را بشنود ناراحت می‌شود. پس چنانچه کلام و گفتار شما این ویژگی‌ها را داشته باشد غیبت محسوب می‌شود و در غیر این صورت غیبت نیست. حرف زدن معمولی در مورد افراد حتی اگر پشت سر آن‌ها باشد به شرطی که ذکر عیوب پنهان نباشد و خود شخص با شنیدن آن‌ها ناراحت نشود غیبت نیست. اما اگر شک داریم و نمی‌دانیم که آیا آنچه می‌گوییم غیبت است یا نه باید احتیاط کنیم و نگوییم. حضرت موسی بن جعفر علیه‌السلام می‌فرمایند: «من ذکر رجلا من خلفه بما هو فیه مما عرفه الناس لم یغتبه و من ذکره من خلفه بما هو فیه مما لایعرفه الناس اغتابه». (2) «کسی که پشت سر شخصی چیزی را یادآور شود که همه مردم می‌دانند، غیبت نیست و اگر کسی پشت سر شخصی نقص یا عیبی را بگوید که مردم نمی‌دانند، غیبت است». بنابراین صرف حرف زدن معمولی غیبت محسوب نمی‌شود اما درعین‌حال بر ما و شما لازم است که در صحبت کردن در رابطه با دیگران دقت لازم را بکار ببریم که خدایی ناکرده مرتکب گناه نشویم. پی‌نوشت‌ها: 1 وسائل الشیعة، الشیخ الحر العاملی، ط الإسلامیة، جلد 8، صفحه 600 2 الکافی، الشیخ الکلینی، ط الاسلامیة، جلد 2، صفحه 358، حدیث 6 @pasokhsara
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✍راهکارهای پرورش استقلال در نوجوانان: 1-به فرزندتان عشق و احترام زیادی نشان دهید عشق و حمایت شما از فرزندتان برای عزت نفس او ضروری است. جوانانی -که حس خوبی نسبت به خود دارند، اعتماد به نفس بیشتری برای پیشرفت و رسیدن به اهداف خود در زندگی دارند. ابراز عشق همیشه از طریق تماس جسمی و در آغوش کشیدن نیست، چه بسا که نوجوانان از این نوع ابراز عشق استقبال چندانی نیز نمی کنند 2-به علایق، تفریحات و دوستان او علاقه و توجه نشان دهید. 3-به او گوش دهید. 4-برای او فضای حریم شخصی قائل شوید. 5-به طور مرتب به او بگویید که دوستش دارید. 6-به احساس و نظر او احترام بگذارید 7-سعی کنید احساس او را درک کنید. او به خاطر تغییرات جسمی، اجتماعی و عاطفی بزرگسالی گیج و سردرگم شده است. برای پرورش حس استقلال طلبی در نوجوانان باید نظرات و ایده های آنان شنیده شود و محترم شمرده شود. نظرات او از شما متفاوت است. درک آن برای شما سخت است، اما فرزندتان به این چند صدایی برای بررسی دنیا نیاز دارد. اگر شما ایده متفاوتی دارید، ایده خوبی است که با او حرف بزنید. گفتگو در مورد ایده های مختلف ایرادی ندارد. وقتی از این ایده ها حرف می زنید، به فرزندتان مهارت گفتگو و بحث مسالمت آمیز را می آموزید. @pasokhsara
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا