eitaa logo
ساکنین پلاک "8"
213 دنبال‌کننده
12.7هزار عکس
6.8هزار ویدیو
104 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
🌹 آثار درک معنای 🔸 صمدیت پروردگار 🔻 هرچه روح انسان از نظر معنوی به نزدیک‌تر باشد، به دیگران کمتر می‌شود. زندگی در طول تاریخ که تنها خدا را می‌دانند، مؤید این مطلب است. نه‌تنها انبیا و ائمه، بلکه کسانی که اصحاب آنان بودند نیز خود را ملتزم به این مطلب می‌دانستند و هنگامی که در مقابل و امور واهی که به گمان ما به انسان می‌دهد قرار می‌گرفتند، اهمیتی برای آن قائل نبودند. 👤 📚 | ج۱ 📖 صفحات ۱۹۹ و ۲۰۰ @pellake8
🌸 مؤمن هیچ‌گاه گناه نمی‌کند! 🔻 هنگامی که انسان سست شود، سقوط روحی و عملی حاصل می‌شود. ابتدا سقوط روحی پدید می‌آید و به‌دنبال آن سقوط عملی حاصل می‌شود. ‌هایی که مردم مرتکب می‌شوند، به همین دلیل است. 🔸 در روایات وارد شده است که تا هنگامی که مؤمن است، یعنی حالت یقین در او وجود دارد و بستگی به مبدأ دارد، هیچ‌گاه معصیت نمی‌کند؛ هنگامی که از محیط ایمانی خارج شود، دستش به معصیت آلوده می‌شود. 🔺 به‌طور مثال، گاهی یک چراغ ابتدا کم‌سو و سپس خاموش اما دوباره روشن می‌شود؛ مؤمن چنین حالتی دارد و نور ایمانش این‌گونه است. البته همه‌ی مؤمنین به این شکل نیستند و تنها آن دسته که دستشان به معصیت آلوده می‌شود، این‌گونه‌اند. چراغ انسان باید خاموش شده باشد که او زمین بخورد؛ اگر چراغ خاموش نشود، محال است کسی زمین بخورد. 👤 📚 | ج۱ 📖 ص ۳۲۳ 👈 پ.ن: (ص) فرمودند: «زناکار در حالی که مؤمن است زنا نمی‏‌کند و سارق، در حال ایمان، دزدی نمی‏‌کند.» @pellake8
✳ حب به مال و مقام تمام دین انسان را نابود می‌کند 🔻 در روایات داریم و اگر در کسی نفوذ کنند، همه‌ی او را هلاک خواهند کرد؛ زودتر از این‌که دو گرگ، یک گله‌ی بی‌صاحب را بدرند! 🔸 تعبیر روایت خیلی زیباست؛ چون گرگ این‌گونه است که وقتی وارد گله‌ای می‌شود، این‌طور نیست که یکی را بخورد و وقتی سیر شد، به‌دنبال کار خود برود؛ بلکه اول همه‌ی گوسفندان را زخمی می‌کند و روی زمین می‌اندازد، بعد که سبُعیّتش آرام گرفت، شروع به خوردن یکی از آن‌ها می‌کند تا سیر شود. حب به جاه و مال هم این‌طور نیست که فقط اعتقاد به یا را سست کند و بعد از بین برود؛ بلکه وقتی این بیایند، ریشه‌ی همه‌ی را می‌زنند و تمام دین انسان را نابود می‌کنند. هم اعتقادات، از تا را خراب می‌کنند و هم التزامات انسان به فروع را سست کرده و و را از بین می‌برند. 👤 📚 (رساله‌ی دوم: حب به دنیا) 📖 ص ۲۴۲ @pellake8
✳ حب به مال و مقام تمام دین انسان را نابود می‌کند 🔻 در روایات داریم و اگر در کسی نفوذ کنند، همه‌ی او را هلاک خواهند کرد؛ زودتر از این‌که دو گرگ، یک گله‌ی بی‌صاحب را بدرند! 🔸 تعبیر روایت خیلی زیباست؛ چون گرگ این‌گونه است که وقتی وارد گله‌ای می‌شود، این‌طور نیست که یکی را بخورد و وقتی سیر شد، به‌دنبال کار خود برود؛ بلکه اول همه‌ی گوسفندان را زخمی می‌کند و روی زمین می‌اندازد، بعد که سبُعیّتش آرام گرفت، شروع به خوردن یکی از آن‌ها می‌کند تا سیر شود. حب به جاه و مال هم این‌طور نیست که فقط اعتقاد به یا را سست کند و بعد از بین برود؛ بلکه وقتی این بیایند، ریشه‌ی همه‌ی را می‌زنند و تمام دین انسان را نابود می‌کنند. هم اعتقادات، از تا را خراب می‌کنند و هم التزامات انسان به فروع را سست کرده و و را از بین می‌برند. 👤 📚 (رساله‌ی دوم: حب به دنیا) 📖 ص ۲۴۲ #⃣ @pellake8
✅ ناجی انسان.... ✨ «وَاجْعَل بَینکَ وَ بَینَ اللّهِ، سِتراً وَ إن رَقَّ.» (و بین خودت و خدا ستری قرار بده؛ اگرچه نازک باشد) (نهج‌البلاغه، حکمت۲۴۲) یعنی حریمی هر چند نازک، بین خودت و خدای خودت حفظ کن. خدا شاهد است که بهترین امتحان برای بشر، حوادث همین عالم است. آن که تقوا دارد، اگرچه کم، ما می‌بینیم در حوادثی که پیش می‌آید، می‌تواند خودش را حفظ کند. آن که تقوا ندارد، وقتی در این حوادث قرار بگیرد، آن‌جا است که عجیب انحراف پیدا خواهد کرد. تقوا! تقوا! انسان اگر تقوا پیدا کند به یک معنا خیالش راحت می‌شود. این، مثل کسی می‌ماند که در اجتماعی که همه بیمار هستند و بیماری‌شان مسری است، واکسن‌زده وارد می‌شود. لذا علی علیه السلام در نهج البلاغه می‌فرماید: "تقوا کمش هم که شده انسان را نجات می‌دهد. تقوا ناجی انسان است."
✳️ این افراد بی‌بروبرگرد اهل نجات هستند! 🔻 می‌خواهم مطلبی بیان کنم که مربوط به سرنوشت انسان می‌شود. می‌دانید که اگر انسان با «ایمان» از دنیا برود، هر چه «نارسایی عملی» داشته، بی‌بروبرگرد تا آخر کار در قیامت درست می‌شود. این مطلب جزو معتقدات ما است که اگر کسی با ایمان از دنیا برود، هر چقدر نارسایی عملی داشته باشد درست‌شدنی است. اما بحث در چیست؟ بحث در این است که انسان هر چقدر نارسایی عملی‌اش بیشتر باشد، در عقباتی که در پیش دارد فشار بیشتری خواهد داشت؛ یعنی در برزخ کارش مشکل‌تر است و در قیامت هم از مواقفی که می‌خواهد عبور کند، کارش مشکل‌تر خواهد بود؛ ولی این را بدانید كه بالأخره بدون تردید از اهل نجات خواهد بود؛ بی‌بروبرگرد. بالأخره «شفاعت» هست و اگر شفاعت هم کارساز نشد، «رحمت واسعهٔ حق» هست. این جزو معتقدات ما است. 👤 📚 از کتاب | ج۱ 📖 ص ۶۸ #⃣
✳️ بگو خدایا بد کردم... 🔻 بالاترین صدق‌ها، صفاها و راستی‌ها این است که مخلوق با خالقش با راستی، صفا و صدق برخورد کند. این صدیقین هستند که گفته می‌شود در سیر معنوی مافوق همه هستند؛ یعنی از نظر زبانی راست می‌گویند. اگر بد کردی، بگو خدا! بد کردم؛ به خدا قسم اگر یک چنین حالتی داشته باشیم، بدون استغفار خدا می‌آمرزد؛ این اثر صدق با خدا است. 💠 در یک روایت دارد که خداوند می‌فرماید: همین که عبد من در دلش این معنا بگذرد که بد کرده، منِ خدا حق دارم او را عذاب بکنم، اما وقتی با صفا پیش من بیاید، همان لحظه از او می‌گذرم. اما اگر بخواهد با خالقش هم ناخالصی کند، واویلا است. 👤 📚 از کتاب | ج۱ 📖 صفحات ۴۵ و ۴۶
📛 ای بی‌حیا! «تو» داری این قفل‌ها را باز می‌کنی! 🔻 در خلقت من و تو، شهوت گسترده، غضب گسترده، وهم و شیطنت گسترده است. اگر کسی بخواهد تابع شهوت بشود، مرزی ندارد چون شهوت تمام‌شدنی نیست. غضب هم همین‌طور است. همین‌طور وهم و شیطنتی که در من و تو است مرزشناسی ندارد. حالا خدا این را در من و تو خلق کرده است؛ آیا رهایمان کرده است؟ نه؛ خدا به این‌ها قفل زده است. این قفل‌ها چیست؟ 🔸 سرآمد قفل‌ها «عقل» است که باعث می‌شود حسن و قبح سرمان بشود. قفل دوم «حیا» است. حیا اکتسابی نیست. این حیا با هستی من و تو آمیخته است؛ درست مثل عقل، کرامت انسانی، شرافت و... . این قفل‌ها همه‌اش از خدا است. لذا چه کسی می‌تواند بگوید: چه کار کنم؟! خدا به من شهوت داده، غضب داده، وهم و شیطنت داده! خدا به این‌ها قفل زده است؛ کلیدش هم دست توست. ای بی‌حیا! ای پرده‌در! تو داری این قفل‌ها را باز می‌کنی! این کار توست! 👤 📚 از کتاب | ج۱ 📖 صفحات ۵۴ و ۵۵ #⃣