eitaa logo
ساکنین پلاک "8"
145 دنبال‌کننده
11.9هزار عکس
6هزار ویدیو
100 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
✳ از خدای متعال نخواستن و خود را غنی دیدن استکبار است 🔻 بزرگ‌ترین ، است. فرمود: «...ادْعُونِيٓ أَسْتَجِبْ لَكُمْ ۚ إِنَّ الَّذِينَ يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِي سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِينَ» ...مرا بخوانید تا شما را اجابت كنم، آنان كه از عبادت من تكبّر ورزند، به‌زودی خوار و رسوا به دوزخ درآیند. (غافر، ۶۰) 🔸 از خدای متعال نخواستن و خود را دیدن است؛ استکبار از . بنابراین ، دعوت، تقاضا و استعانت، بالاترین عبادت است؛ اعلام و اعلام ، بالاترین عبادت است. 🔹 هیچ حقیقتی نیست که مخلوقات به او باشند؛ لذا هیچ‌کدام، و نیستند. معبود یعنی آن حقیقتی که همه‌ی مخلوقات فقیر به او هستند؛ اسماء حسنای او عالَم و فقرا را تأمین می‌کند، «أَنْتُمُ الْفُقَرَآءُ إِلَى اللَّهِ» چنین کسی معبود است. «وَاللَّهُ هُوَ الْغَنِيُّ الْحَمِيدُ» معبود بودن یعنی این. 👤 📚 از کتاب ، ج۱ 📖 صفحات ۴۷ و ۴۸ @pellake8
✳️ حقانیت و کرامت به امکانات دنیایی نیست! 🔻 آمدوشدهای این عالم سراسر است [چه برای فرد و چه برای جامعه]. کسانی که نگاهشان به محدود است و در حصار دنیا فکر می‌کنند و عوالم بزرگ‌تر را نمی‌بینند، معیار و را همین و دنیایی می‌دانند؛ اگر دنیا به جامعه‌ای اقبال کرد و آن جامعه از امکانات وسیع، قدرت، رفاه و ازاین‌دست تمتعات برخوردار بود، آن را علامت می‌دانند، و الّا ادبار دنیا را علامت تحقیر می‌دانند. کم‌کم همین را علامت هم می‌بینند؛ یعنی ابتدا کرامت را در اقبال دنیا می‌بینند و بعد، معیار و را براساس آن تعریف می‌کنند. 🔸 الان از نظر پرچم‌داران در جهان، معیار تجلیل و تحقیر چیست؟ آیا چیزی فراتر از همین امکانات دنیایی است؟ ترازوی این‌ها همان ترازوی فراعنه‌ی قبلی است؛ این‌طور نیست که فهم این‌ها واقعا عمیق‌تر شده و معیارهای ترازویشان تغییر کرده است. خیال می‌کنند چون هستند، خیلی محترم‌اند. توسعه‌یافتگی هم در نگاه آن‌ها چیزی جز دستیابی به نیست، آن هم نه به شکل صواب، بلکه به‌شکل ناصواب «وَتَأْكُلُونَ التُّرَاثَ أَكْلًا لَمًّا* وَتُحِبُّونَ الْمَالَ حُبًّا جَمًّا» (و ميراث [ضعيفان‌] را چپاولگرانه مى‌خوريد* و سخت فریفته و مایل به مال دنیا می‌باشید) (فجر، ۱۹ و ۲۰). 👤 📚 | ج۳ 📖 صفحات ۱۷۴ تا ۱۷۶ #⃣ @pellake8
✳️ نقشه‌ی دشمن در نقشه‌ی اولیای خدا گم می‌شود! 🔻 شاید بتوانیم تعبیر تضلیل در «أَلَمْ يَجْعَلْ كَيْدَهُمْ فِي تَضْلِيلٍ» (فیل، ۲) را این‌گونه معنا کنیم که خدای متعال در مقابل تدبیر ، برنامه‌ی بزرگ‌تری دارد که آن تدبیر، در نقشه‌ی او گم می‌شود. و هم همیشه این‌گونه عمل می‌کنند؛ یعنی در عین اینکه دشمنانشان بسیار پیچیده‌اند و نقشه‌های بزرگی هم می‌کشند ولی آن‌ها با توجه به نقشه‌ی دشمن، نقشه‌ی بزرگ‌تری دارند که طرح دشمن، در آن نقشه گم می‌شود. 🔸 بنا نیست که دشمنان نداشته باشند. مثلا وقتی (ع) مقابل یزید قرار می‌گیرد، حکمت در این نیست که اختیار یزید سلب شود. دشمن هم نقشه می‌کشد اما آن‌ها را به زمین بازی خودش می‌آورد و با همه‌ی بزرگی و وسعت نقشه‌ای که دارند، آن‌ها را درون نقشه‌ی خودش گم و منحل می‌کند. 🔺 اولیای خدا نه هیچ‌وقت از دشمن شکست می‌خورند و نه درون طرح دشمن بازی می‌کنند. حتی شکست ظاهری هم در کار نیست؛ اصلا شکستی نیست؛ چون کاملا نقشه‌ی دشمن را می‌بینند و آن نقشه را درون کار بزرگ‌تر خودشان منحل می‌کنند. 👤 📚 | ج۳ 📖 صفحات ۲۵ تا ۲۷ #⃣ @pellake8
✳️ نقشه‌ی دشمن در نقشه‌ی اولیای خدا گم می‌شود! 🔻 شاید بتوانیم تعبیر تضلیل در «أَلَمْ يَجْعَلْ كَيْدَهُمْ فِي تَضْلِيلٍ» (فیل، ۲) را این‌گونه معنا کنیم که خدای متعال در مقابل تدبیر ، برنامه‌ی بزرگ‌تری دارد که آن تدبیر، در نقشه‌ی او گم می‌شود. و هم همیشه این‌گونه عمل می‌کنند؛ یعنی در عین اینکه دشمنانشان بسیار پیچیده‌اند و نقشه‌های بزرگی هم می‌کشند ولی آن‌ها با توجه به نقشه‌ی دشمن، نقشه‌ی بزرگ‌تری دارند که طرح دشمن، در آن نقشه گم می‌شود. 🔸 بنا نیست که دشمنان نداشته باشند. مثلا وقتی (ع) مقابل یزید قرار می‌گیرد، حکمت در این نیست که اختیار یزید سلب شود. دشمن هم نقشه می‌کشد اما آن‌ها را به زمین بازی خودش می‌آورد و با همه‌ی بزرگی و وسعت نقشه‌ای که دارند، آن‌ها را درون نقشه‌ی خودش گم و منحل می‌کند. 🔺 اولیای خدا نه هیچ‌وقت از دشمن شکست می‌خورند و نه درون طرح دشمن بازی می‌کنند. حتی شکست ظاهری هم در کار نیست؛ اصلا شکستی نیست؛ چون کاملا نقشه‌ی دشمن را می‌بینند و آن نقشه را درون کار بزرگ‌تر خودشان منحل می‌کنند. 👤 📚 | ج۳ 📖 صفحات ۲۵ تا ۲۷ @pellake8
✳️ معنای صراط بودن امام 🔻 معنای در روایات واضح است. روایاتِ علیهم‌السلام مکرر سبیل را به وجود مقدس تفسیر کرده‌اند. امام، سبیل الله است. «انتم السبیل الاعظم و الصراط الاقوم»؛ سبیل اعظم به‌سوی خدای متعال، امام است. 🔸 به‌عنوان مثال، ما به یک معنا برای طعامی که می‌خوریم، صراط هستیم؛ طعام از جهاز هاضمه‌ی ما عبور می‌کند و بعد به نورِ تبدیل می‌شود و وارد و می‌شود. این طعام مسیری را طی می‌کند و از جهاز هاضمه می‌گذرد و بعد، ما می‌شود، اگر ما با آن قوا کنیم، آن طعام به نورِ بهشت تبدیل می‌شود و اگر کنیم، آن طعام به تبدیل می‌شود. بنابراین، طعامی که می‌خوریم از ما عبور می‌کند. بلاتشبیه، وجود مقدس امام همین‌طور است؛ امام، صراط ماست؛ همه‌ی قوای ما اگر از بستر اراده‌ی امام عبور کند، به ملکوت نورانی عالم، عالم بهشت و بالاتر از آن می‌رسد. 👤 📚 | ج۳ 📖 ص ۱۰۴ #⃣ @pellake8
✳️ مؤمن از یک دست می‌گیرد و از دست دیگر می‌دهد 🔻 خدای متعال در توصیف که درهای غیب به رویشان باز شده، می‌فرماید: «ذَٰلِكَ الْكِتَابُ لَا رَيْبَ ۛ فِيهِ ۛ هُدًى لِلْمُتَّقِينَ* الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ وَيُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنْفِقُون» (بقره، ۲ و ۳) کسی که دارد و غیب را می‌بیند، یکی از اوصافش این است که آنچه را دارد می‌دهد تا به آن غیب برسد، چون می‌داند با از این‌ها می‌تواند به آن حقیقتِ فراتر برسد؛ به عکس، آن‌ها که نگاهشان به است، سعی می‌کنند همه‌ی را کنند. اما دائم امکانات را می‌کند؛ هرچه را به او بدهی، از یک دست می‌گیرد و از دست دیگر می‌دهد. هیچ چیز را نگه نمی‌دارد، چون می‌داند هرچه را ما نگه داریم، فاسد می‌شود، «مَا عِنْدَكُمْ يَنْفَدُ ۖ وَمَا عِنْدَ اللَّهِ بَاقٍ» (نحل، ۹۶)، همان‌طور که اگر مادر از آن شیری که باید به فرزند بدهد دریغ کند، هم شیر فاسد می‌شود و هم آن شیر، مادر را بیمار می‌کند. آنچه به ما می‌رسد، باید از ما عبور کند اما آن‌ها که خیال می‌کنند دنیا اصل است، سدّ آن می‌شوند. 👤 📚 | ج۳ 📖 صفحات ۱۷۸ و ۱۷۹ #⃣ @pellake8
✳️ ایمان مُستَودَع، ایمان مستقر 🔻 در روایات بیان شده که عده‌ای ایمانشان است. تعبیر «فَمُسْتَقَرٌّ وَمُسْتَوْدَعٌ» (انعام، ۹۸) را حضرت این‌گونه معنا کرده‌اند که بعضی است و ایمان بعضی است. کسانی که ایمانشان ودیعه‌ای است، ممکن است خدای متعال آن ایمان را به تمام برساند و ایمان جزء وجودشان شود ، و ممکن است آن ودیعه را از آن‌ها بگیرد و به وادی کفر و ضلالت برگردند. مثل گوهری که در جیب آدم است و امکان دارد جزء وجود خود او بشود یا از او پس گرفته شود. 🔸 در روایت فرمودند برای اینکه ایمانتان مستقر باشد، بعد نمازها این دعا را بخوانید: «رَضِيتُ بِاللَّهِ رَبّاً وَ بِمُحَمَّدٍ صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ نَبِيّاً وَ بِالإِْسْلاَمِ دِيناً وَ بِالْقُرْآنِ كِتَاباً وَ بِالْكَعْبَهِ قِبْلَهً...»؛ آن‌ها که ایمانشان مستقر می‌شود، به خدایی خدا، به پیغمبری پیامبر و به امامت ائمه راضی‌اند؛ در دنیا خوش باشند راضی‌اند، خدا سخت بگیرد باز هم راضی‌اند؛ برایشان فرق نمی‌کند. 👤 📚 | ج۳ 📖 صفحات ۲۰۴ و ۲۰۵ #⃣ @pellake8
✳ از خدای متعال نخواستن و خود را غنی دیدن استکبار است 🔻 بزرگ‌ترین ، است. فرمود: «...ادْعُونِيٓ أَسْتَجِبْ لَكُمْ ۚ إِنَّ الَّذِينَ يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِي سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِينَ» ...مرا بخوانید تا شما را اجابت كنم، آنان كه از عبادت من تكبّر ورزند، به‌زودی خوار و رسوا به دوزخ درآیند. (غافر، ۶۰) 🔸 از خدای متعال نخواستن و خود را دیدن است؛ استکبار از . بنابراین ، دعوت، تقاضا و استعانت، بالاترین عبادت است؛ اعلام و اعلام ، بالاترین عبادت است. 🔹 هیچ حقیقتی نیست که مخلوقات به او باشند؛ لذا هیچ‌کدام، و نیستند. معبود یعنی آن حقیقتی که همه‌ی مخلوقات فقیر به او هستند؛ اسماء حسنای او عالَم و فقرا را تأمین می‌کند، «أَنْتُمُ الْفُقَرَآءُ إِلَى اللَّهِ» چنین کسی معبود است. «وَاللَّهُ هُوَ الْغَنِيُّ الْحَمِيدُ» معبود بودن یعنی این. 👤 📚 از کتاب ، ج۱ 📖 صفحات ۴۷ و ۴۸ #⃣ @pellake8
✳️ ایمان مُستَودَع، ایمان مستقر 🔻 در روایات بیان شده که عده‌ای ایمانشان است. تعبیر «فَمُسْتَقَرٌّ وَمُسْتَوْدَعٌ» (انعام، ۹۸) را حضرت این‌گونه معنا کرده‌اند که بعضی است و ایمان بعضی است. کسانی که ایمانشان ودیعه‌ای است، ممکن است خدای متعال آن ایمان را به تمام برساند و ایمان جزء وجودشان شود ، و ممکن است آن ودیعه را از آن‌ها بگیرد و به وادی کفر و ضلالت برگردند. مثل گوهری که در جیب آدم است و امکان دارد جزء وجود خود او بشود یا از او پس گرفته شود. 🔸 در روایت فرمودند برای اینکه ایمانتان مستقر باشد، بعد نمازها این دعا را بخوانید: «رَضِيتُ بِاللَّهِ رَبّاً وَ بِمُحَمَّدٍ صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ نَبِيّاً وَ بِالإِْسْلاَمِ دِيناً وَ بِالْقُرْآنِ كِتَاباً وَ بِالْكَعْبَهِ قِبْلَهً...»؛ آن‌ها که ایمانشان مستقر می‌شود، به خدایی خدا، به پیغمبری پیامبر و به امامت ائمه راضی‌اند؛ در دنیا خوش باشند راضی‌اند، خدا سخت بگیرد باز هم راضی‌اند؛ برایشان فرق نمی‌کند. 👤 📚 | ج۳ 📖 صفحات ۲۰۴ و ۲۰۵ #⃣ @pellake8
✳️ مؤمن از یک دست می‌گیرد و از دست دیگر می‌دهد 🔻 خدای متعال در توصیف که درهای غیب به رویشان باز شده، می‌فرماید: «ذَٰلِكَ الْكِتَابُ لَا رَيْبَ ۛ فِيهِ ۛ هُدًى لِلْمُتَّقِينَ* الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ وَيُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنْفِقُون» (بقره، ۲ و ۳) کسی که دارد و غیب را می‌بیند، یکی از اوصافش این است که آنچه را دارد می‌دهد تا به آن غیب برسد، چون می‌داند با از این‌ها می‌تواند به آن حقیقتِ فراتر برسد؛ به عکس، آن‌ها که نگاهشان به است، سعی می‌کنند همه‌ی را کنند. اما دائم امکانات را می‌کند؛ هرچه را به او بدهی، از یک دست می‌گیرد و از دست دیگر می‌دهد. هیچ چیز را نگه نمی‌دارد، چون می‌داند هرچه را ما نگه داریم، فاسد می‌شود، «مَا عِنْدَكُمْ يَنْفَدُ ۖ وَمَا عِنْدَ اللَّهِ بَاقٍ» (نحل، ۹۶)، همان‌طور که اگر مادر از آن شیری که باید به فرزند بدهد دریغ کند، هم شیر فاسد می‌شود و هم آن شیر، مادر را بیمار می‌کند. آنچه به ما می‌رسد، باید از ما عبور کند اما آن‌ها که خیال می‌کنند دنیا اصل است، سدّ آن می‌شوند. 👤 📚 | ج۳ 📖 صفحات ۱۷۸ و ۱۷۹ #⃣ @pellake8
✳️ ایمان مُستَودَع، ایمان مستقر 🔻 در روایات بیان شده که عده‌ای ایمانشان است. تعبیر «فَمُسْتَقَرٌّ وَمُسْتَوْدَعٌ» (انعام، ۹۸) را حضرت این‌گونه معنا کرده‌اند که بعضی است و ایمان بعضی است. کسانی که ایمانشان ودیعه‌ای است، ممکن است خدای متعال آن ایمان را به تمام برساند و ایمان جزء وجودشان شود ، و ممکن است آن ودیعه را از آن‌ها بگیرد و به وادی کفر و ضلالت برگردند. مثل گوهری که در جیب آدم است و امکان دارد جزء وجود خود او بشود یا از او پس گرفته شود. 🔸 در روایت فرمودند برای اینکه ایمانتان مستقر باشد، بعد نمازها این دعا را بخوانید: «رَضِيتُ بِاللَّهِ رَبّاً وَ بِمُحَمَّدٍ صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ نَبِيّاً وَ بِالإِْسْلاَمِ دِيناً وَ بِالْقُرْآنِ كِتَاباً وَ بِالْكَعْبَهِ قِبْلَهً...»؛ آن‌ها که ایمانشان مستقر می‌شود، به خدایی خدا، به پیغمبری پیامبر و به امامت ائمه راضی‌اند؛ در دنیا خوش باشند راضی‌اند، خدا سخت بگیرد باز هم راضی‌اند؛ برایشان فرق نمی‌کند. 👤 📚 | ج۳ 📖 صفحات ۲۰۴ و ۲۰۵ #⃣ @pellake8
✳️ ترس دشمن از ائتلاف دوباره مسلمانان حول محور امام 🔻 امروز دشمن احساس می‌کند تفرق مسلمان‌ها در طول تاریخ که بعد از جدا شدن از اتفاق افتاده بود، بار دیگر در مسیر ائتلاف حول قرار گرفته است؛ فهمیده‌اند دوره‌ی ظهور امامی است که این امام با این دین و این کعبه، می‌تواند محور بشود. لذا دوباره با همین جریان درگیر شده‌اند؛ طرح آن‌ها، درگیری با و جلوگیری از شکل‌گیری و احیای دوباره‌ی و غلبه‌ی فرهنگی مجدد اسلام بر و فرهنگ تجدد امروزی است. این غلبه را احساس می‌کنند و می‌دانند محور غلبه، ، و است؛ لذا در نقطه‌ی ظهور امام که نقطه‌ی ائتلاف مجدد است، درگیری را پیچیده می‌کنند. 🔸 در خطبه‌ی قاصعه هم علیه‌السلام می‌خواهند همین نکته را بیان کنند که محور ائتلاف، رسول و آل الرسول علیهم‌السلام است. لذا حضرت ذیل خطبه، خودشان را معرفی می‌کنند؛ یعنی اگر می‌خواهید آن عزت برگردد، باید حول امام به ائتلاف برسید. 👤 📚 | ج۳ 📖 ص ۹۴ 🙏 @pellake8
✳️ ایمان مُستَودَع، ایمان مستقر 🔻 در روایات بیان شده که عده‌ای ایمانشان است. تعبیر «فَمُسْتَقَرٌّ وَمُسْتَوْدَعٌ» (انعام، ۹۸) را حضرت این‌گونه معنا کرده‌اند که بعضی است و ایمان بعضی است. کسانی که ایمانشان ودیعه‌ای است، ممکن است خدای متعال آن ایمان را به تمام برساند و ایمان جزء وجودشان شود ، و ممکن است آن ودیعه را از آن‌ها بگیرد و به وادی کفر و ضلالت برگردند. مثل گوهری که در جیب آدم است و امکان دارد جزء وجود خود او بشود یا از او پس گرفته شود. 🔸 در روایت فرمودند برای اینکه ایمانتان مستقر باشد، بعد نمازها این دعا را بخوانید: «رَضِيتُ بِاللَّهِ رَبّاً وَ بِمُحَمَّدٍ صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ نَبِيّاً وَ بِالإِْسْلاَمِ دِيناً وَ بِالْقُرْآنِ كِتَاباً وَ بِالْكَعْبَهِ قِبْلَهً...»؛ آن‌ها که ایمانشان مستقر می‌شود، به خدایی خدا، به پیغمبری پیامبر و به امامت ائمه راضی‌اند؛ در دنیا خوش باشند راضی‌اند، خدا سخت بگیرد باز هم راضی‌اند؛ برایشان فرق نمی‌کند. 👤 📚 | ج۳ 📖 صفحات ۲۰۴ و ۲۰۵ #⃣
✳️ ترس دشمن از ائتلاف دوبارهٔ مسلمانان حول محور امام 🔻 امروز دشمن احساس می‌کند تفرق مسلمان‌ها در طول تاریخ که بعد از جدا شدن از «ائمه» اتفاق افتاده بود، بار دیگر در مسیر ائتلاف حول «امام زمان» قرار گرفته است؛ فهمیده‌اند دورهٔ ظهور امامی است که این امام با این دین و این کعبه، می‌تواند محور «الفت» بشود. لذا دوباره با همین جریان درگیر شده‌اند؛ طرح آن‌ها، درگیری با الفت اسلامی و جلوگیری از شکل‌گیری قدرت اسلام و احیای دوبارهٔ فرهنگ اسلامی و غلبهٔ فرهنگی مجدد اسلام بر فرهنگ مادی و فرهنگ تجدد امروزی است. این غلبه را احساس می‌کنند و می‌دانند محور غلبه، «رسول»، «دین» و «امام» است؛ لذا در نقطهٔ ظهور امام که نقطهٔ ائتلاف مجدد است، درگیری را پیچیده می‌کنند. 🔸 در خطبهٔ قاصعه هم «امیرالمؤمنین» علیه‌السلام می‌خواهند همین نکته را بیان کنند که محور ائتلاف، رسول و آل الرسول علیهم‌السلام است. لذا حضرت ذیل خطبه، خودشان را معرفی می‌کنند؛ یعنی اگر می‌خواهید آن عزت برگردد، باید حول امام به ائتلاف برسید. 👤 📚 | ج۳ 📖 ص ۹۴ 🤲
✳️ نقشهٔ دشمن در نقشهٔ اولیای خدا گم می‌شود! 🔻 شاید بتوانیم تعبیر تضلیل در «أَلَمْ يَجْعَلْ كَيْدَهُمْ فِي تَضْلِيلٍ» (فیل، ۲) را این‌گونه معنا کنیم که خدای متعال در مقابل تدبیر دشمن، برنامهٔ بزرگ‌تری دارد که آن تدبیر، در نقشهٔ او گم می‌شود. انبیا و اولیا هم همیشه این‌گونه عمل می‌کنند؛ یعنی در عین اینکه دشمنانشان بسیار پیچیده‌اند و نقشه‌های بزرگی هم می‌کشند ولی آن‌ها با توجه به نقشهٔ دشمن، نقشهٔ بزرگ‌تری دارند که طرح دشمن، در آن نقشه گم می‌شود. 🔸 بنا نیست که دشمنان اختیار نداشته باشند. مثلا وقتی سیدالشهدا (ع) مقابل یزید قرار می‌گیرد، حکمت در این نیست که اختیار یزید سلب شود. دشمن هم نقشه می‌کشد اما امام آن‌ها را به زمین بازی خودش می‌آورد و با همهٔ بزرگی و وسعت نقشه‌ای که دارند، آن‌ها را درون نقشهٔ خودش گم و منحل می‌کند. 🔺 اولیای خدا نه هیچ‌وقت از دشمن شکست می‌خورند و نه درون طرح دشمن بازی می‌کنند. حتی شکست ظاهری هم در کار نیست؛ اصلا شکستی نیست؛ چون کاملا نقشهٔ دشمن را می‌بینند و آن نقشه را درون کار بزرگ‌تر خودشان منحل می‌کنند. 👤 📚 | ج۳ 📖 صفحات ۲۵ تا ۲۷ #⃣