#مدح_حضرت_زهرا سلاماللهعلیها
#مرثیه_حضرت_زهرا سلاماللهعلیها
آدم است او یا مَلَک ماهیّتش معلوم نیست
گرچه مخلوق است نوع خلقتش معلوم نیست
حضرت زهراست خود تفسیری از آیات قدر
آن شب قدری که حتی ساعتش معلوم نیست
مادرش یا دخترش من هرچه دقت می کنم
با رسول الله، زهرا نسبتش معلوم نیست
در کسا بی فاطمه غیر از علی و بچه هاش
رحمة للعالمین هم ساحتش معلوم نیست
بعد ابرِ نیلیِ سیلی، در این شب ها شده
مثل آن ماهی که نصف صورتش معلوم نیست
فاطمیه مثل دردی تا ظهور منتقم
طول درمان دارد اما مدتش معلوم نیست
روضه یعنی داستان مادری در اوج خود
چون به کوچه می رسد یک قسمتش معلوم نیست
گرچه معلوم است دارد می رود مادر ولی
حضرت فِضه دلیل لُکنتش معلوم نیست
ضربه وقتی ناگهان شد بی توجه می خورد
ضربه وقتی ناگهان شد شدتش معلوم نیست
هم که معلوم است او ریحانة الحوراست و
هم که وقت خشم سیلی قدرتش معلوم نیست
اینکه قبر علت خلقت چرا مخفی شده
در میان اهل معنا علتش معلوم نیست
یادم آمد موقع سجده به مُهر کربلا
فاطمه در هیچ مهری تربتش معلوم نیست
#مهدی_رحیمی
@poem_ahl
#مرثیه_حضرت_زهرا سلاماللهعلیها
برای بردن داغی چنین خبر گرم است
خبر رسیده به چیدن سرِ تبر گرم است
اگرچه مادر خانه به بستر است ولی
تنور خانه سه ماه است بیشتر گرم است
تنور خانه ی زهرا اگر که در سر ظهر
تنور غصه ی حیدر ولی سحر گرم است
نشسته اند ملائک به مکتب زهرا
جهان به قصه ی دیوار و میخ سرگرم است
چهل نفر بشود کل شهر، در عالم
فقط علی ست که پشتش به یک نفر گرم است
پسر به گرمی آغوش مادرش زنده است
اگر چه تا ابد آغوش این پدر گرم است
خبر رسیده که بعد از هزار و اندی سال
بدون آتش و هیزم هنوز «دَر» گرم است
#مهدی_رحیمی
@poem_ahl
#مدح_امام_علی سلاماللهعلیه
نمی جنگید تا اینکه بجنگد شیر ما در جنگ
که با شمشیر خود می داد دشمن را شفا در جنگ
سه تا شمشیر می کرد استفاده حیدر کرار
هم از ابرو و هم از ذوالفقار خود جدا در جنگ
و درس جان گرفتن را به عزرائیل می فهماند
همینکه دشمنش را با رجز می زد صدا در جنگ
و حیدر چون که می غُرید و می زد بر دل لشکر
به جای ابر پُر بود آسمان از دست و پا در جنگ
دوتایی یک سپاه از هر نظر تکمیل می گشتند
اگر می بُرد همراه خودش عباس را در جنگ
دهانش را گشوده ذوالفقارش تا کمر یعنی؛
به میدان آمده یک وحشی خوش اشتها در جنگ
همینکه دست بالا برده و شمشیر چرخانده
هوا چون دشمن حیدر کم آورده هوا در جنگ
چنین تیغ علی گر بشکفد درمان هر دردی ست
که با شمشیر خود می داد دشمن را شفا در جنگ
#مهدی_رحیمی
@poem_ahl
#مدح_حضرت_زهرا سلاماللهعلیها
#مناجات_با_حضرت_زهرا سلاماللهعلیها
چه دختری که به طوفش منا اجازه گرفته
منا و مروه و حتی صفا اجازه گرفته
چه دختری که برای غم دقایق عمرش
قَدَر نشسته دو زانو، قضا اجازه گرفته
چه دختری که به وقت تنفسش به تواتر
برای لمس دهانش هوا اجازه گرفته
چه دختری که پدر قبل از اینکه آمده باشد
ازاو به رفتن غار حرا اجازه گرفته
چه دختری که پدر در کنار خانه اش از او
چه قدر در زده و بارها اجازه گرفته
علی در اصل ز خود خواسته ست حاجت خود را
ز همسرش به خدا هرکجا اجازه گرفته
چه همسری که علی در مقام زهد از اسمش
برای گفتن هر ربنا اجازه گرفته
چه همسری که به هنگام فتح قلعه ی خیبر
نبی جدا، علی از او جدا اجازه گرفته
چه همسری که ز خاک مزار گمشده ی او
به قد کشیدنش ایوانْ طلا اجازه گرفته
چه مادری که حسن در تب کشاکش رزمش
برای صلح از او در خفا اجازه گرفته
چه مادری که از او در کنار کعبه حسینش
برای کوچ به کرب و بلا اجازه گرفته
چه مادری که از او بی گمان امام رضا هم
برای فتح مقام رضا اجازه گرفته
چه مادری که از او شنبه تا به جمعه دهانم؛
برای گفتن«مهدی بیا» اجازه گرفته
#مهدی_رحیمی
@poem_ahl
#مولودی_امام_باقر سلاماللهعلیه
#مدح_امام_باقر سلاماللهعلیه
#مرثیه_امام_حسین سلاماللهعلیه
روشن تر است این پسر از ماه، صورتش
گردن کشیده ماه، خودش هم به رویتش
ماه رجب به ماه عرب چشم دوخته
معلول خیره ست به دقت به علتش
ماه تمام، اول ماه رجب رسید
قد قامت الصلوة به قد و به قامتش
شد اولین محمد بعد از پیامبر
آمد ز دست های علی هم نبوتش
چون آفتاب وقت طلوع و غروب خویش
عمری نشسته کوه دو زانو به خدمتش
پلکش دلیل روز و شب است و به این دلیل
باید که کوک کرد زمان را به ساعتش
در آفتاب ظهر، زمین سایه اش کم است
خاص است قهر حجت و عام است رحمتش
از شرق تا به غرب جهان، نه بزرگتر
قلب من و تو است حدود حکومتش
قارون اگر شود همه ی عمر چون گداست
در محضر تو هرکه بنازد به ثروتش
این سو پدربزرگ حسن آن طرف حسین
باید که غبطه خورد به شکل سیادتش
بوده علی اگرچه پسرخوانده ی نبی
گشته محمد اِبْنِ علی با ولادتش
داییش قاسم است و رقیه ست عمه اش
از این مسیر رفته به زهرا شباهتش
همبازی رقیه و دلواپس عمو
شد شرح روضه مدت عُمر امامتش
در ظاهرش گرفتن مجلس برای علم
در اصل شرح روضه فقط بوده علتش
تا روضه ی حسین شود زنده، نُه امام
مسموم هم شوند می ارزد به قیمتش
#مهدی_رحیمی
@poem_ahl
#مرثیه_حضرت_زهرا سلاماللهعلیها
شب بود و می رفتند مادر را بشویند
با اشک ها جان پیمبر را بشویند
شب بود و گیسوی سپیدش را ندیدند
با اینکه باید ابتدا سر را بشویند
تطهیر می شد آب در واقع چرا که
با آب بی معنیست کوثر را بشویند
باران ضرر دارد برای یاس سالم
اینها چگونه یاس پر پر را بشویند؟!
گیرم که شستند و به خاکش هم سپردند
فردا چگونه پهلوی در را بشویند؟
بعد از عبور آب و دست از سمت بازو
جای تو جا دارد که حیدر را بشویند
#مهدی_رحیمی
@poem_ahl
#مناجات_با_امام_رضا سلاماللهعلیه
#مدح_امام_رضا سلاماللهعلیه
#مشهد
من ندیدم که کریمی به کرم فکر کند
به «چه مقدار به زائر بدهم» فکر کند
از شما خواستن عشق است ضرر خواهد کرد
هر که در وقت گدایی به رقم فکر کند
بهتر این است که زائر اگر آمد به حرم
دو قدم عشق بورزد، سه قدم فکر کند
به کف صحن به گنبد به غم گوهرشاد
زیر این قبه به هستی به عدم فکر کند
به دو گلدسته دو تا ساق به دوش گنبد
به رواقی که شده پیش تو خم فکر کند
به چرا سال گذشته دو سه بار و امسال-
فقط این بار...به این قسمت کم فکر کند
به خودش...نه به کسانی که به یادش آمد
چون که در آینه کاری حرم فکر کند
موقع دست به سینه شدن و عرض سلام
کربلایی شده هرکس به علم فکر کند
چون که از باب جواد تو کسی داخل شد
خنده دار است که دیگر به قسم فکر کند
دیر وقتی ست که تا در حرمت دم بدهد
جای دم حضرت عیسی به دو دم فکر کند
بهترین نوع زیارت شده اینکه امشب-
هم کسی گریه کند پبش تو هم فکر کند
#مهدی_رحیمی
@poem_ahl
#مرثیه_حضرت_سکینه سلاماللهعلیها
راوی کرب و بلا دارد روایت میکند
از جدایی سر و تنها حکایت میکند
شد سکینه، معنیاش آرامش قلب حسین
بشنو از دریا زمانی که شکایت میکند
چون روایت میکند از کربلا یک روضهاش
تا همیشه مجلس مارا کفایت میکند
راوی کرب و بلا با روضههای مستند
تازه در روز قیامت او قیامت میکند
نام زیبایش برای بردن قلب حسین
با رقیه با علی اصغر رقابت میکند
تا رقیه میرسد محو سکینه میشود
هرچه میگوید حسین، عباس اطاعت میکند
آه اَیْنَ عمیالْعباس او هم نکتهای ست
که خیال بچهها را آه! راحت میکند
شمر یک بیماری سخت است که در قافله
به تمام مردها دارد سرایت میکند
درتمام راه هم بر ضرب و شتم بچهها
شمر فرمان میدهد، خولی اطاعت میکند
#مهدی_رحیمی
@poem_ahl
#مدح_امام_علی سلاماللهعلیه
اگر لازم شود حرف از دهان بیرون نمی آید
که بی اذن علی تیر از کمان بیرون نمی آید
علی را گر که بردارند از بین شهادت ها
صدا از بند بند این اذان بیرون نمی آید
نگوید گر که ابراهیم در آتش علی جانم
یقینا سربلند از امتحان بیرون نمی آید
چه رزمی می کند حیدر که در هنگام پیکارش
صدا از دوستان و دشمنان بیرون نمی آید
همین گونه به وقت گفتن تسبیح زهرایش
نفس از سینه ی صاحبدلان بیرون نمی آید
دهانم باز شد ذکر علی سوزاند دنیا را
به جز آتش که از آتش فشان بیرون نمی آید
شنیدم شاطر عباس صبوحی گفته بی نامش
به ولله از تنور گرم نان بیرون نمی آید
نجف میخانه ی شیعه ست یعنی مشتری اینجا
بمیرد دست خالی از دکان بیرون نمی آید
به لطف صاحبم راضی ام اینگونه، که از خانه
سگ اهلی برای استخوان بیرون نمی آید
چه زحمت می کشی بیهوده عزرائیل، ازاین تن
نخواهد حیدر کرار، جان بیرون نمی آید
#مهدی_رحیمی
@poem_ahl
#مولودی_امام_حسین سلاماللهعلیه
#مدح_امام_حسین سلاماللهعلیه
#مرثیه_امام_حسین سلاماللهعلیه
فطرس رسیده جا به کبوتر نمی رسد
حتی فرشته پیش تو با پر نمی رسد
پس با وجود این همه شعبان که رفته است
دیگر گناهکار به محشر نمی رسد
با یاحسین مست ترینیم به مقصدش
هر قدر کاه گشت سبک تر، نمی رسد
گاهی برای ما نرسیدن، رسیدن است
آن جا که دست شاه به نوکر نمی رسد
دنیای بی حسین اگر آخر غم است
دنیای با حسین به آخر نمی رسد
کوهی به کوه نه که در این روزگار پَست
دست برادری به برادر نمی رسد
در هیچ لحظه ای به جز از لحظه ی اَخا
در نقشه ها فرات به کوثر نمی رسد
ارث پدر گلوی بریده ست لاجَرَم
وقتی که اکبر است به اصغر نمی رسد
وقتی که نیستند علی های کربلا
انگشترت مگر که به دختر نمی رسد؟
در آخرین دقیقه به داد گلوی تو
حتی نه بوسه های پیمبر نمی رسد
حق در مَثَل همیشه به حق دار می رسد
با این حساب شمر به حنجر نمی رسد
با این حساب بر تن او پاره هم شود
پیراهن حسین به لشگر نمی رسد
این شاکلید قصه ی صحرای کربلاست
سر می دهد حسین ولی سر نمی رسد
#مهدی_رحیمی
@poem_ahl
#مولودی_امام_حسین سلاماللهعلیه
#مدح_امام_حسین سلاماللهعلیه
#مناجات_با_امام_حسین سلاماللهعلیه
#گریز_حضرت_علی_اکبر سلاماللهعلیه
تو آمدی زمین و زمان بیقرار شد
توحید در نهایت خود آشکار شد
با روی کار آمدن رویت، آفتاب
از کار سروری جهان برکنار شد
اینگونه صبح سوم شعبان به خاطرت
هر سال از طلوع خودش شرمسار شد
یعنی که با طلوع تو پنجاه و هفت سال
خورشید در غروب خودش خانهدار شد
با علت سپید و سیاهی چشم تو
پلکت دلیل گردش لیل و نهار شد
در مجلسی که گیسوی تو درس میدهد
بوی بهار موی تو، شرح بحار شد
نام حسین پهن شد و بین سین آن
جبریل شد زمینی و فطرس شکار شد
ترویج گشت در شب میلادت این مثل
گاهی گلی بهانۀ فصل بهار شد
گفتم حسین، پس همۀ قم قمار شد
گفتم حسین، می وسط خم خمار شد
با یا غفور و یا احد و یا صمد نشد
با یا حسین، نفْس ولیکن مهار شد
وحشی بافقی اگر اهلی شد از تو شد
انسانی فخیم غمش سازگار شد
هم یا حسین بوی «گلاب وگل» آفرید
هم یا حسین ریشۀ «نخل» چهار شد
مجبور بودم از تو بگویم در این غزل
این جبر درنهایت امر، اختیار شد
دستی که سجده تکیه برآن کرد پیش تو
درکربلا ز خاک درآمد، منار شد
نگذاشت هیچگاه عبا روی دوش خویش
هرکس به روضۀ علی اکبر دچار شد
#مهدی_رحیمی
@poem_ahl
#حضرت_ابوطالب سلاماللهعلیه
#مدح_امام_علی سلاماللهعلیه
نه اینکه سوره ابوطالب است و آیه علی ست
چنانکه قبل علی بوده مبتدای علی ست
همین که لب به سخن باز می کند انگار
هِجا هِجای نبی و صدا صدای علی ست
به استناد حدیث، او پدربزرگ همه است
فقط به خاطر این که پدر برای علی ست
به استناد به اصلاب شامخه، انگار
دلیل پاکی او نیز در ازای علی ست
پدر که جای خودش، جنتش شده تضمین
به روز حشر هر آنکس که آشنای علی ست
بریده باد زبانش کسی که مُشرک گفت؛
به آنکه حد پرستیدنش خدای علی ست
رضایت پسرش در رضایت پدر است
رضای حضرت حق هم که در رضای علی ست
چنانکه بردن نامش گره گشای همه ست
دعا به حق پدر هم گره گشای علی ست
شب مَبیت به بستر، غدیر بر منبر
علی به جای نبی و نبی به جای علی ست
نگو بهشت که عرش است زیر نعلینش
به روی دوش نبی چون که رد پای علی ست
#مهدی_رحیمی
@poem_ahl